Húnavaka - 01.05.1989, Qupperneq 43

HUNAVAKA
41
Vindmylla er sjaldgæf sjón í dag
Voruð þið lengi i Reykjavík?
Við áttum heima þar í 25 ár. Fyrst vann ég í byggingarvinnu og
síðar í lítilli sútunarverksmiðju, sem Sveinn Valfells átti. Við fórum
hingað norður á hverju sumri og dvöldum hér á Illugastöðum. Fyrst
vorum við í tjaldi en síðar höfðum við tjaldvagn með okkur.
Árið 1970 fluttum við til Sauðárkróks og þá fór nú að styttast í
dalinn fyrir okkur. Fjórum árum síðar byggðum við lítið sumarhús
hér, sem hefur tekið nokkrum framförum síðan. Ég byggði við það og
stækkaði töluvert fyrir nokkrum árum. Við höfum dvalið hér á hverju
ári í sumarleyfinu og frá því ég varð sjötugur fyrir þremur árum og
hætti að vinna höfum við verið mikið af sumrinu hér. Það er mjög
skýlt hérna og oft betra veður en utar í dalnum. Það væri góður staður
fyrir fleiri sumarbústaði hér fram í dalnum.
Eg sá hér úti vindmyllu. Notarðu hana?
Við höfum haft hana í 4-5 ár. Hún gefur ekki mikið rafmagn, en við
erum þó með ljós frá henni og það er gaman að hafa hana. Upphaflega
var hún aðallega til öryggis, því við erum með eldri gerðina af bílasíma
og þurfum að hafa rafgeymi fyrir hann.
Brúarbygging og vegagerð
Hvernig var að komast yfir ána þegar þú byggðir hér?
Það var bílfært yfir hana þegar gott var að sumrinu. Ég gat komið
með efni á vörubíl þegar orðið var þurrt um.
Hvenœr byggir þú brú yfir ána?
Það var fyrir ári siðan. Áin var búin að vera erfið við okkur og ég
hafði velt vöngum yfir því hvernig brú ég ætti að byggja. Laxá er oft
ótrúlega mikil á vorin. Við vorum fyrst með göngubrú og flæktumst
með hana til og frá, því að áin vildi breyta sér og þá dró ég göngu-
brúna til á jeppanum haust og vor. Ég íhugaði nokkuð hvort ég ætti að
hafa þetta hengibrú með steypta stöpla eða staurabrú. En það varð úr
að ég byggði járnbitabrú með uppistöðum úr járni. Svo fékk ég grið-