Húnavaka - 01.05.1995, Blaðsíða 16

14
HUNAVAKA
ir sunnan og neðan Eyjólfsstaði. Ég fór á undan og mátti þakka fyr-
ir að drepa ekki bæði mig og hestinn vegna hringiðu sem dró hest-
inn niður. Ég var að vísu syndur en félagar mínir ekki. Þeir fóru því
yfir ána á vaðinu nokkru ofar. Allt fór þetta vel eins og deilan um
samkomuhúsið. Það varð undirstaða þróttmikils félagslífs í sveit-
inni næstu áratugi og draumastaður margra Húnvetninga um 15.
helgina er fólk sótti þennan höfuðdansleik héraðsins bæði vestan
úr Miðfirði og austan fyrir Blöndu og svo allt þar á milli. Mjúkar
lautir brekknanna í nágrenninu buðu upp á möguleika til þess að
láta hugljúfa drauma verða að stundarveruleika í mjúklátu mið-
sumarkvöldrökkrinu.
Annir okkar, sem stóðum fyrir þessum samkomum, komu í veg
fyrir að við gætum látið þennan spennandi munað eftir okkur en
liöfðum í staðinn ánægju af því að gera skyldu okkar sem góðir
ungmennafélagar.
I framhaldi af formennsku minni í Vatnsdælingi var ég kosinn í
stjórn ungmennasambands sýslunnar. Var þar með sr. Gunnari
Arnasyni sem þá var prestur á Æsustöðum. Mér er ákaflega minnis-
stætt að á fyrsta stjórnarfundinum sem við sátum saman sagði
prestur að hann ætlaði að þúa mig því það gæti eins verið að hann
þyrfti að skamma mig. Ekki varð þó niikið úr því en á þessum sama
fundi fór þessi hugsjónaríki eldhugi heilan hring í tillöguflutningi
þannig að sæst var á fyrstu dllöguna sem hann orðaði.
Ég hafði stundað bókfærslunám í Bréfaskóla SIS og lokið þaðan
fyrri hluta prófs. Var ég kosinn varamaður annars aðalendurskoð-
anda kaupfélagsins, Hannesar Pálssonar, og starfaði við endurskoð-
un reikninga þess einn vetur með Magnúsi Jónssyni á Sveinsstöð-
um. Mér þótti þetta að vísu nokkuð skemmtilegt og fannst ég ná
tökum á starfinu en sá strax að þetta samrýmdist ekki heimilishög-
um mínum til langframa og hvarf til bústarfanna sem jafnan áður
er til mála hafði komið að leggja út á aðrar brautir. Æ síðan er mér
ljóst hversu mikil ábyrgð fylgir starfi endurskoðenda og þó fýrst og
fremst lokun og uppgjöri bókhalds.
Ég fór snemma að mæta á deildarfundi samvinnufélaganna fýrir
Ashrepp og var fulltrúi á aðalfundi kaupfélagsins þegar Pétursmál-
ið skipd fundarmönnum í tvær harðsnúnar fýlkingar. Er mér þetta
mjög minnisstætt vegna þess hversu menn voru heitir í skapi og
skoðunum. Sem dæmi um það er að við vorum tveir sveitungar á