Dagblaðið Vísir - DV - 24.09.2010, Side 36

36 viðtal 24. september 2010 föstudagur
N
ú er allt á uppleið. Ég á mína
góðu og slæmu daga en þetta
er allt að koma. Ég er farin að
geta gengið um þótt þrekið sé
lítið og púlsinn styrkist með
hverjum deginum. Auðvitað getur allt gerst
og ég fer í sýnatöku í hverri viku en ég er
bjartsýn,“ segir Pálfríður Sigurðardóttir sem
fékk nýtt hjarta í sumar. Pálfríður á langa
veikindasögu að baki en hún var aðeins 29
ára og nýbökuð móðir þegar hún fékk vírus í
hjartað fyrir tíu árum. Læknar hafa enga út-
skýringu á veikindunum en ástand Pálfríð-
ar versnaði stöðugt og var undir það síðasta
orðið svo slæmt að hún gat varla farið á sal-
ernið án hjálpar.
Heilsunni hrakaði stöðugt
Það voru því miklar gleðifréttir þegar Pálfríð-
ur fékk símtal í vor um að hjarta hefði fund-
ist. Þá hafði hún dvalið meira og minna á
sjúkrahúsi frá jólum og var send til Svíþjóð-
ar í skyndi þar sem hún gekkst undir skipt-
in. „Ég var orðin svo léleg undir það síðasta.
Hjartað mitt var komið á síðasta snúning og
var orðið risastórt og blóðflæðið aðeins um
15 prósent af því sem eðlilegt getur talist.
Ég átti að fara til Danmerkur í hjartaskipti
fyrir tveimur árum en þótti ekki nógu veik.
Þá átti ég nokkra góða mánuði en fékk svo
flensu um jólin og fór versnandi eftir það og
fór á biðlista núna í maí. Svo versnaði mér
í júní og var sett í forgang og fékk símtal-
ið þann 17. Þá var brunað út í sjúkraflugvél
og aðgerðin framkvæmd um morguninn.
Mér létti rosalega við að fá símtalið en við-
urkenni að ég kveið líka fyrir en það var gott
að sjá eitthvað ljós framundan því heilsunni
hrakaði stöðugt,“ segir Pálfríður og bætir við
að aðgerðin sjálf hafi gengið vel. Hins vegar
hafi hún safnað miklum vökva eftir aðgerð-
ina auk þess sem hægri hluti hjartans tók að
stækka og leka fór fram hjá lokum. „Ég fékk
lyf og utanáliggjandi gangráð, eins og flestir
sem fara í svona aðgerð. Það kemur svo í ljós
hvort ég þurfi á gangráð að halda eða ekki,“
segir Pálfríður sem þyngdist um 13 kíló af
vökva eftir aðgerðina. Hún hefur nú lést aft-
ur og er loksins komin af gjörgæsludeild þar
sem hún hefur dvalið síðustu vikurnar. Syst-
ir hennar dvaldi hjá henni fyrstu vikurnar
en hefur nú farið heim svo Pálfríður er ein á
sjúkrahúsinu.
Saknar sonarins
Sonur Pálfríðar, Sigurður, dvelur hjá ömmu
sinni í sveitinni á Íslandi. „Það er erfitt að vera
svona langt frá honum og ég sakna hans alveg
ofsalega en ég heyri í honum á hverjum degi.
Ég hef aldrei áður verið svona lengi í burtu frá
honum svo þetta hefur verið erfitt. Núna er ég
búin að vera hér í fimm vikur og þar af í þrjár
og hálfa viku á gjörgæslu. Hann er hjá ömmu
sinni og gengur í gamla skólann minn og líkar
það vel. Hann er heppinn að eiga svona góða
ömmu. Hann er ótrúlegur greyið litla og hefur
verið alveg yndislegur en auðvitað hefur hann
áhyggjur af mömmu sinni. Þegar ég sagði hon-
um að ég væri farin að ganga um hoppaði hann
hæð sína af kæti.“
Þrjóskaðist lengi við
Pálfríður veit ekkert um hjartagjafann en
hugsar hlýlega til hans. „Ég hef enga hugmynd
um hvaðan hjartað kemur en er afskaplega
þakklát gjafanum og fjölskyldu hans. Þetta er
ótrúlega gott og góðhjartað fólk. Ég vildi að
fleiri myndu ganga með líffæragjafakort og
veit að ég myndi hiklaust gera það sjálf ef ég
gæti. Þú þarft ekki á þessu að halda þegar þú
ferð svo það er um að gera að bjarga lífi ann-
arrar manneskju ef þú getur,“ segir Pálfríður
sem tekst á við veikindi sín með æðruleysi.
„Ég var kannski reið fyrst þegar ég greindist og
hundsaði veikindin þar til verkirnir voru orðn-
ir svo slæmir að ég gat varla gengið án þess að
mæðast. Ég þrjóskaðist lengi við að fara til
læknis en hlýddi fjölskyldunni á endanum og
var þá send beint upp á spítala. Í dag lít ég á
veikindi mín sem hverja aðra vinnu og eftir
allt það sem á undan hefur gengið kann ég
betur að meta lífið. Ég hugsa öðruvísi fyrir
vikið og met fjölskylduna og þetta líf meira.
Það er yndilegt að fá að vera til.“
Þráir hversdagslíf
Pálfríður veit ekki hvenær hún kemst
heim til Íslands en býst við að það verði
á næstu vikum. „Það er eiginlega ómögu-
legt að segja en ef allt gengur vel þá verð ég
kannski komin heim fyrir 11 ára afmæli son-
arins en það fer eftir sýnatökunum. Ég er með
nýrnalyf í æð og er enn tengd í tæki og tól og
hef ekki enn farið út að ganga og hef þurft að
láta mér gangana hér á sjúkrahúsinu nægja.
Eftir að heim verður komið tekur svo við end-
urhæfing á Reykjalundi í ákveðinn tíma og ég
býst ekki við að komast út á vinnumarkaðinn
fyrr en í fyrsta lagi eftir ár,“ segir hún og bæt-
ir við að fyrsta árið eftir svona stóra aðgerð sé
erfiðast því þá sé sýkingarhættan mest. „Það
verður æðislegt að geta farið aftur að vinna.
Mig langar mest eðlilegt í hversdagslíf.“
Hlakka til að fara á hestbak
Veikindin hafa sett stórt strik í fjármál Pálfríð-
ar sem er einstæð móðir og öryrki. Hún hafði
haft 25–30 prósent starfsgetu síðustu árin en
var komin í undir 15 prósent undir það síðasta.
Hún er bjartsýn á framtíðina og segir læknana
ánægða með framfarirnar. „Ég ætla mér að ná
mér af þessu. Síðasta ár hefur verið erfitt en ég
gefst aldrei upp. Sonur minn heldur mér gang-
andi og það skiptir ekki málið hverju ég þarf
að mæta. Ég er sterkari en ég hefði einhvern
tímann trúað og miklu þolinmóðari enda þarf
mikla þolinmæði í svona ferli. Ég viðurkenni
að ég varð hrædd á tímabili en læknarnir hér
eru frábærir og passa mann ofsalega vel. Ég
get bara ekki beðið eftir að geta gert allt það
sem ég hef ekki getað síðustu tíu árin. Ég ætla
mér að fara á hestbak en ég var alltaf á hest-
baki þegar ég var lítil og eins hlakka ég til að
fara út að ganga og hlaupa og hvað þá að leika
við strákinn og spila við hann fótbolta.“
Þeir sem vilja styrkja Pálfríði er bent á
reikning 0326-13-007171 og kt. 281071-5649.
indiana@dv.is
Pálfríður Sigurð-
ardóttir fékk vírus í
hjartað þegar hún var
aðeins 29 ára og nýbökuð
móðir. Í sumar fékk hún
nýtt hjarta í svíþjóð og
eftir nokkur erfið bakslög
horfir hún nú björtum
augum til framtíðarinnar
og vonast til að komast
heim til Íslands fyrir 11 ára
afmæli sonarins. Pálfríður
er einstæð móðir og hafa
veikindin sett stórt strik í
fjármál fjölskyldunnar.
Ég hef enga hugmynd um hvaðan hjartað
kemur en er afskaplega þakk-
lát gjafanum og fjölskyldu
hans. Þetta er ótrúlega gott
og góðhjartað fólk.
Sonur minn
heldur mér
gangandi
Saknar SonarinS Pálfríður veiktist
þegar sonur hennar var eins árs. Hún
segir að hann sé ótrúlega duglegur en að
hann hafi auðvitað áhyggjur af mömmu.
Þakklát fjölSkyldu gjafanS Pálfríður
segist hafa fundið fyrir létti og kvíða þegar hún
fékk símtalið um að hjarta væri fundið. Hún
veit ekkert hvaðan hjartað kemur en er þakklát
gjafanum og hans fjölskyldu.