Dagblaðið Vísir - DV - 29.11.2010, Qupperneq 10

– VERKIN TALA
Gylfaflöt 32 • 112 Reykjavík • Sími 580 8200
www.velfang.is • velfang@velfang.is
Fr
um
Nýtt og traust umboð
fyrir á Íslandi
varahlutir
þjónusta
verkstæði
vélar
10 FRÉTTIR 29. nóvember 2010 MÁNUDAGUR
KROSSINN LOGAR: SAGA KVENNANNA
Eldar loga í Krossinum þessa dag-
ana þar sem Gunnar Þorsteinsson
forstöðumaður hefur verið sakað-
ur um kynferðisglæpi. Á fimmtu-
dag sendu fimm konur stjórn Kross-
ins bréf þar sem þær sögðu sögur af
misnotkun og niðurlægingu. Þrjár
konur voru nafngreindar en tvær
treystu sér ekki til þess að stíga fram
undir nafni og vildu halda nöfn-
um sínum leyndum. Þær segjast þó
ætla sér að stíga fram undir nafni
og mynd á næstu dögum. Tvær af
þessum þremur konum sem voru
nafngreindar eru systur Ingibjarg-
ar Guðnadóttur, fyrrverandi eigin-
konu Gunnars, þær Sólveig og Sig-
ríður Guðnadætur. Við segjum sögu
þeirra.
Gunnar var föðurímynd
Faðir þeirra systra dó þegar Sólveig
var tíu ára gömul en hún var alltaf
mikil pabbastelpa, enda hafði hún
mestan áhuga á íþróttum og úti-
veru eins og hann. Nokkrum árum
seinna hófst ofbeldið sem hún varð
fyrir af hendi Gunnars, segir hún.
Það er þó eitthvað á reiki hvenær
það hófst nákvæmlega en hún seg-
ist hafa verið á aldrinum tólf til fjór-
tán ára. Þá passaði hún reglulega
fyrir þau hjónin, en þau Gunnar og
Ingibjörg eiga saman fjögur börn,
þau Guðna, Sigurbjörgu, Jóhönnu
og Gunnar Inga, og bjuggu við hlið-
ina á skólanum hennar. Hún seg-
ir að á þessum tíma hafi Gunnar
verið henni einhvers konar föður-
ímynd en hún hafi lokað á það eft-
ir að hann byrjaði að káfa á henni.
Hún segir að hún hafi næstum sofn-
að í fanginu á honum þar sem hann
lá í sófanum í stofunni seinnipart
dags. Þetta hafi verið að vetri til og
það hafi verið rökkur úti. Hún hafi
verið hálfsofandi þegar hún fann
hann káfa á brjóstunum á sér. Hún
hafi orðið hissa og þótt þetta skrýt-
ið og því hafi hún fært sig og lagst á
gólfið við hlið sófans.
Fylltist skömm
Það tekur svo á hana við að rifja þetta
upp að hún tekur pásu á máli sínu,
skömmin og vanmátturinn hellist aft-
ur yfir hana, segir hún, en þessar til-
finningar urðu til þess að hún sagði
engum frá því sem gerðist á sínum
tíma. Hún heldur síðan áfram að segja
frá því hvernig hann hélt áfram. Hann
hafi teygt sig til hennar, farið með
hönd inn undir peysuna. Hún hafi ver-
ið ráðalaus en þóst sofa. Hún hafi bara
verið berskjaldaður krakki sem var til
þess að gera nýbúinn að missa föður
sinni. „Hann hélt áfram að klípa mig
og káfa næstu árin, en eingöngu þeg-
ar engin vitni voru. Hann passaði sig
á því.“
Hún segir að ofbeldið hafi hald-
ið áfram langt fram á fullorðinsár eða
allt þar til hún hætti í Krossinum. Hún
rifjar einnig upp annað atvik sem átti
sér stað þegar hún var orðin þriggja
barna móðir. Þriðja barnið var nýfætt
þegar Gunnar fór að venja komur sína
til hennar en fyrir átti hún tvíbura.
„Ástæða þessara heimsókna virtist
vera áhugi hans á brjóstunum á mér
og sagði hann við mig að honum þætti
svo flottar svona dökkar geirvörtur, ég
með barnið mitt á brjósti. Minnist þess
að hann langaði að smakka brjósta-
mjólkina, hvort hún væri ekki sæt. Í
dag veit ég að hann fór líka til systur
minnar á þessu sama tímabili og hefur
hún tjáð mér að hann hafi einnig brot-
ið á henni, en á þeim tíma hélt ég að ég
væri sú eina sem lenti í þessu.“
Söngkonan segir frá
Sigríður er yngsta systirin. Hún er
söngkona sem gerði garðinn frægan
þegar hún söng lagið Freedom með Jet
Black Joe. Í síðustu viku kom hún svo
fram í Íslandi í dag þar sem hún var að
kynna nýjustu plötu sína sem kom út
núna fyrir jólin, Sigga Guðna.
Hún var þriggja ára gömul þegar
Gunnar kom inn í líf hennar. Þar sem
faðir hennar dó þegar hún var aðeins
sex ára gömul segist hún alltaf hafa lit-
ið á Gunnar sem sína föðurímynd. Hún
leit upp til hans og henni þótti vænt um
hann en hún óttaðist hann líka, segir
hún í bréfinu sem stjórn Krossins fékk
á fimmtudaginn.
Fjórtán ára gömul flutti hún með
móður sinni í sama hús og þau Gunn-
ar og Ingibjörg bjuggu í en innangengt
var úr íbúð þeirra hjóna í íbúð mæð-
gnana. Hún segir að fljótlega eftir það
hafi hann byrjaði að leita á hana og lýs-
ir fyrsta atvikinu svona: „Ég vaknaði við
það að hann sat á rúmstokknum mín-
um og fór inn undir bolinn minn og
káfaði á brjóstunum og fór ofan í nær-
buxurnar mínar – ég sneri mér undan
og hálffraus, þar sem ég var nývöknuð
var ég ekki alveg viss hvað væri í gangi
– hann lét staðar numið þegar hann sá
mig bregðast við á þennan hátt.“ Hún
segir einnig að þetta hafi gerst oftar.
Segir hann hafa áreitt í marg-
menni
Sigríður segir að í gegnum árin hafi
hann líka haldið áfram að snerta hana
með óviðeigandi hætti, jafnvel eftir
að hún komst á fullorðinsár. „Snerta
brjóst mín og klípa mig í rassinn.“ Hún
segir að oftast hafi það gerst í einrúmi
en hann hafi líka áreitt hana í marg-
menni, en alltaf varast að nokkur sæi
til hans.
Auk þess sakar hún hann um að
tekið hana á sálfræðinni með því að
lítillæka hana með kerfisbundnum
hætti og setja út á útlit hennar. Hann
hafi sagt að hún væri með stórt nef,
lítil brjóst og látið henni líða eins og
hún væri einskis virði. Ef hún fitnaði
eða grenntist kom hann með athuga-
semdir um það. „Þegar ég átti barnið
mitt, hvað brjóstin væru stór og þess
háttar.“
Allt þetta hafi orðið til þess að hún
hafi orðið eins og asni í kringum hann:
„Já, eða lítill krakki, þannig talaði hann
til mín. Það merkilega er að alltaf varði
ég hann með kjafti og klóm, sama
hvað gekk á. Hann hefur alltaf eitt-
hvert vald yfir mér sem ég skil í dag,
en gerði ekki í gegnum tíðina.“ Hún
segist ekki vera drifin áfram af heift,
henni þyki vænt um börnin hans, en
hún geti ekki orða bundist vegna ann-
arra kvenna sem hafa svipaða sögu að
segja. „Ég hélt alltaf að ég væri sú eina
sem hefði lent í honum og því sagði
ég engum frá, til að rugga ekki bátn-
um svo að segja, en þegar fleiri konur
sögðu mér að þær hefðu lent í svipuðu
gat ég ekki lengur þagað.“
„Viðbjóðsleg ásökun“
Ingibjörg systir þeirra kom Gunn-
ari til varnar og Jóhanna dóttir þeirra
Gunnars sendi DV eftirfarandi bréf frá
móður sinni: „Ég, Ingibjörg Guðna-
dóttir, sendi hér með yfirlýsingu, varð-
andi þær ásakanir á fyrrverandi mann
minn Gunnar Þorsteinsson til 38 ára,
að hann hafi kynferðislega áreitt ung-
ar stúlkur. Ég vil taka það skýrt fram að
á þessum árum, hefi ég ALDREI séð
neitt sem gæti gefið það í skyn. Hann
hefur verið frábær faðir og séð vel um
okkur, mig og börnin sín, sem og syst-
kinin mín, og reynst þeim sem fað-
ir. Mér finnst þetta viðbjóðsleg ásök-
un og vona ég að fólk taki ekki mark á
þessum ásökunum.“
Systur hennar létu yfirlýsingu
hennar ekki slá sig út af laginu og
stóðu fast við sinn framburð. Þær
sögðu afstöðu hennar skýrast af því
að þetta væri fjölskylduharmleikur.
„Ég veit nú ekki alveg hvað ég á að
segja,“ sagði Sigríður, „vegna þess að
þó að ég hafi ekki talað um mín mál
sérstaklega við hana þá tel ég að hún
viti ýmsa hluti, að hún sé bara í þeirri
stöðu barnanna sinna vegna að hún
hafi tekið þessa ákvörðun. Ég tel bara
að ég geti voðalega lítið sagt við því. Ég
skil hennar stöðu að vissu leyti en það
er ekki þar með sagt að ég sé að ljúga.“
Fyrsti kossinn
Þriðja konan sem kom fram und-
ir nafni heitir Brynja Dröfn Ísfjörð
Ingadóttir. Hún sakar Gunnar um að
hafa brotið gegn sér á brúðkaupsdag-
inn. Hún hafi verið 19 ára meyja þeg-
ar þetta gerðist, tveimur árum eftir
að hún gekk í Krossinn. Þar sem hún
vildi vera hrein og saklaus frammi
fyrri augliti Guðs hafi hún ekki stund-
að kynlíf með tilvonandi eiginmanni
sínum. Gunnar gaf þau saman en
áður en hún gekk niður að altarinu fór
hún inn á skrifstofu Gunnars þar sem
hún beið, fullbúin brúður í fallegum
brúðarkjól. Ingibjörg, fyrrverandi eig-
inkona Gunnars, var hjá henni en rétti
henni síðan brúðarvöndinn og gekk
fram þar sem faðir Birnu beið eftir því
að fá að leiða hana niður kirkjugólfið.
Hún segir að Gunnar hafi svo svívirt
brúðkaup hennar með því að heimta
fyrsta kossinn. „Þar sem ég stend með
vöndinn minn í fanginu, með brúðar-
slörið fyrir andlitinu og bíð eftir að
ganga fram til föður míns, gengur
Gunnar að mér og segir: „Ég ætla að fá
að eiga fyrsta kossinn.“ Hann lyftir upp
slörinu mínu og kyssir mig á munninn
og lætur svo slörið falla. Hann opnar
dyrnar þar sem faðir minn bíður þess
brosandi með eftirvæntingu að fá að
leiða mig inn kirkjugólfið.“
Saka Jónínu um þöggun
Brynja Dröfn segir jafnframt að rúm-
lega ári síðar hafi hún sagt manninum
Konurnar sem ásaka Gunnar Þorsteins-
son, forstöðumann Krossins, segja hann
hafa passað að enginn sæi til. Gunnar
og Jónína Benediktsdóttir lýsa ófræg-
ingarherferð og samsæri. Hér eru sögur
kvennanna birtar. Þær lýsa ótta, skömm
og nú uppreisn gegn andlegum leiðtoga
fyrir meint, holdleg brot.
INGIBJÖRG DÖGG KJARTANSDÓTTIR
blaðamaður skrifar: ingibjorg@dv.is
Hann hélt áfram að klípa mig og
káfa næstu árin, en ein-
göngu þegar engin vitni
voru.
Gunnar og fjölskyldan Fjölskyldan styður
Gunnar heilshugar og ákvað að vera með
honum á þessari ljósmynd sem tekin var í
gær. Frá vinstri: Jóhanna Gunnarsdóttir, Rúnar
Ólafsson, eiginmaður hennar, Gunnar Þor-
steinsson, Jónína Benediktsdóttir, Aðalsteinn
Scheving og Sigurbjörg Gunnarsdóttir, kona
hans, Gunnar Ingi Gunnarsson og Svava
Ómarsdóttir, eiginkona hans.
NÁNAR ER RÆTT VIÐ GUNNAR OG
FJÖLSKYLDUNA Á NÆSTU OPNU.
M
YN
D
R
Ó
B
ER
T
RE
YN
IS
SO
N