Dagblaðið Vísir - DV - 28.02.2011, Blaðsíða 19

H
vað sem öðru líður er Ólaf-
ur Ragnar Grímsson afskap-
lega áhugaverð persóna. Til
að mynda er hann einn af
þeim fáu sem hefur stundum tek-
ist að sameina allt pólitískt litróf
landsins, þá reyndar á móti sjálfum
sér, en það gerir hann ekki minna
áhugaverðan fyrir vikið. Síðan lýð-
veldið var stofnað hafa menn spurt
um þjóðarhag, og líklega mun oftar
um hag einstakra stjórnmálaafla eða
hagsmunaaðila áður en stórákvarð-
anir eru teknar. Nú er komin önnur
spurning sem trompar allar þessar,
og spurningin er þessi: Hvað segir
Óli? Og hverjir eru hagsmunir hans?
Vegur íslenska forsetans hefur lík-
lega aldrei verið minni heldur en hjá
Óla eftir hrun. Þó hann teljist varla
til helstu sökudólga veitti hann vit-
leysunni blessun sína og skipti það
nokkru máli, enda nokkurs konar
táknmynd þjóðarinnar í krafti emb-
ættis síns. Þegar ófarirnar urðu svo
ljósar rifjuðu margir upp „You ain‘t
seen nothing yet“-ræðu hans í Lond-
on (titillinn er vísun í lag sem einnig
virðist í uppáhaldi hjá utanríkisráð-
herra), og hann var tekinn duglega
fyrir í áramótaskaupinu 2009, þar
sem aðrir sem líklega meira áttu inni
sluppu betur.
Fjárhættuspil forseta
Eitthvað varð forsetinn því að gera
til þess að endurheimta álitið, og því
lagði hann allt undir með því að neita
Icesave lögunum í fyrra sinn. Það er
ekki annað hægt að segja en að það
fjárhættuspil hafi borgað sig fyrir
forsetann. Hann fór frá því að vera
einn helsti skúrkur Íslands yfir í að
vera tekinn í dýrlingatölu af sumum,
og naut sín vel í fjölmiðlum næstu
daga og vikur á eftir. Hvað svo sem
manni finnst um yfirlýsingar hans
kom hann almennt vel út úr viðskipt-
um sínum við erlenda fjölmiðla, þar
sem íslenskir stjórnmálamenn höfðu
skömmu áður reglulega orðið sér til
skammar. Verstu hrakspár varðandi
afleiðingarnar rættust heldur ekki.
Allt lék því í lyndi á Bessastöðum
um stund, allt þar til forsetinn sjálf-
ur fór að ofmetnast á hinni nýfengnu
athygli sinni. Ferðaþjónustan, sem
einna helst er litið til sem bjargvætt-
ar á þessum erfiðu tímum, sendi
honum kaldar kveðjur þegar hann
spáði því opinberlega að Eyjafjalla-
gosið yrði aðeins forsmekkurinn á
því sem koma skyldi. Slíkar glanna-
legar yfirlýsingar slógu eitthvað á
vinsældirnar, en breyttu því þó ekki
að í huga margra var hann maðurinn
sem bjargaði þjóðinni frá Ice save.
Þegar upp úr krafsinu kom síðan
talsvert betri samningur jókst hróð-
ur hans enn. Það er erfitt að segja
hversu miklum skaða árstöf á Ice_
save olli þjóðarbúinu, en hitt er ljóst
að hinn nýi samningur var að miklu
leyti Ólafi að þakka. Því kom hann út
sem ótvíræður sigurvegari úr því Ice-
save-máli.
Spurt að leikslokum
Erfiðara er að segja til um hvern-
ig hann kemur út úr því að hafna
þessum nýja samningi sem var
niðurstaða aðgerða hans sjálfs.
Kannski hefði verið mál að hætta
að leggja undir þegar hann var bú-
inn að bæta stöðu sína einu sinni,
en það er jú eðli fjárhættuspilara
að hætta ekki þegar þeir eru að
vinna. Ólafur vísar títt til heppi-
legrar niðurstöðu eftir síðustu
neitun, og virðist vilja endurtaka
leikinn. Honum virðist þó yfirsjást
að staðan nú er talsvert önnur en
hún var þá. Það virðast engar lík-
ur á því að Bretar og Hollending-
ar vilji gefa enn meira eftir, þolin-
mæði þeirra er á þrotum.
Nú virðast því aðeins tveir
möguleikar blasa við. Annað-
hvort samþykkir þjóðin nýja Ic-
esave-samningin, og þá getur
Ólafur hrósað sjálfum sér fyrir
samkvæmni og lýðræðishneigð.
Hinn möguleikinn er sá að þjóðin
hafni Icesave, og lendi í langvinn-
um málaferlum sem munu að öll-
um líkindum skila verri niðurstöðu
en nú er á borðinu. Ef til slíks kem-
ur og menn þurfa að borga meira
en á horfðist munu líklega fáir
þakka honum fyrir að hafa beitt
forsetavaldi sínu, og mun þá lítið
stoða fyrir hann að vísa til þjóð-
arvilja. Þegar allt kemur til alls er
það niðurstaðan sem menn muna,
ekki hvernig komist var að henni.
Síðast var honum jú ekki þakk-
að fyrir þjóðaratkvæðisgreiðsluna
sem slíka, heldur fyrir það að hafa
átt þátt í að fá betri samning.
Ólafur á því mikið undir að þjóð-
in samþykki Icesave. Ekki síður en
hún sjálf. Því er það aldrei þessu vant
þannig farið nú að hagsmunir þjóðar
og forseta fara saman.
Umræða | 19Mánudagur 28. febrúar 2011
Góðir og
glaðir
með sig
1 „Taktu þennan samning og troddu honum“
Pistlahöfundurinn Lára Björg
Björnsdóttir er ósátt við nýjan
Icesave-samning.
2 15 ára stúlka reyndi að svipta sig lífi
Fimmtán ára stúlka, sem var
nauðgað, sagði sögu sína í DV.
3 Fræga fólkið mætti ekki á Re-play
Umtalaðasti gleðskapur ársins var
haldinn á Re-play á laugardagskvöld.
4 Stökk frá hörðum árekstriMyndband sem sýnir mann sleppa
ótrúlega frá árekstri.
5 Friðrik lagði margt á sig fyrir gott partí
Friðrik Weisshappell sagði skemmti-
lega sögu frá unglingsárunum í
viðtali í helgarblaði DV.
6 Tveir snarpir jarðskjálftar Íbúar höfuðborgarsvæðisins fundu
vel fyrir jarðskjálftum á sunnudags-
morgun.
7 Ætluðu í uppgjör á SelfossiLögreglan handtók þrjá menn á
Selfossi aðfaranótt sunnudags.
Gunnar V. Andrésson blaðaljós-
myndari var verðlaunaður fyrir
fréttamynd ársins. Myndin er af biskupi
Íslands og séra Geir Waage á fundi um
þagnarskyldu presta vegna kynferðis-
brotamála.
Hver er maðurinn?
„Maðurinn er Gunnar Valgarð Andrésson,
fæddur 1950, þann 1. febrúar.“
Hver er sagan á bak við verðlaunamynd-
ina?
„Sagan er sú að það var umræða í
samfélaginu um þagnarskyldu presta sem
Geir Waage hafði talið æðri sannleikanum.
Biskup kallaði hann því til sín á fund. Þetta
var tímasettur fundur sem ég fór á klukkan
10 að morgni. Ég var kominn tímanlega á
skrifstofu biskups og óskaði eftir því að
fá að taka mynd. Meðan ég beið þá kom
Geir Waage. Hann sagði það af og frá að ég
mætti taka mynd af sér. Í þessi skrafi okkar
kom ritari biskups niður í lítilli lyftu. Hún
kallar til mín að ég megi vel mynda fundinn
þegar hann byrjar. Ég spyr hvort ég megi
ekki koma með þeim í litlu lyftunni upp og
treð mér með þeim upp. Biskup bauð okkur
í kaffi. Ég þáði nú ekki kaffið en ég tók strax
eftir myndinni af Ólafi Skúlasyni í bakgrunn-
inum og hóf að smella af. Þeir hugðu ekki að
sér, trúi ég. Þeim fannst ekkert að því að ég
myndaði þá þarna og voru góðir og glaðir
með sig. Ritarinn áttaði sig nú á þessu og
andvarpaði meðan hún minntist á að Ólafur
Skúlason væri nú þarna á bak við.“

Hvað hefurðu verið lengi í bransanum?
„Byrjaði árið1966 á Tímanum. Ég byrjaði
ekki sem ljósmyndari heldur vann við
myndamót, það er að segja að búa til klisjur
af myndum til að gera þær prenthæfar.
Fyrsta myndin mín birtist á forsíðu Tímans
í júní þetta sama ár. Mitt lán hefur alltaf
verið það að vinna með góðu fólki sem hefur
treyst aumingjanum mér til að taka myndir
og umborið mig.“
Á hvaða blaði hefur þú verið lengst?
„Lengsta tímabilið er DV-tímabilið mitt.
Ég fór af Tímanum til Þorsteins Pálssonar
sem þá var ritstjóri á Vísi 1978. Gamla DV fer
síðan á hausinn 2003 og þá náði ég landi á
Fréttablaðinu þar sem ég hef verið síðan.“
Hvernig myndavél notar þú?
„Ég nota Canon-vélar í dag, stafrænar. Ég er
laus við hégóma í þessu og álít myndavélina
bara tæki til að vinna með. Einu sinni var
ég mikið tækjafrík. En nú hef ég aðeins í
höndunum það sem virkar.
Hvað er ánægjulegast við starfið?
„Mikil fjölbreytni og samskipti við fólk. Ég
fæ útrás fyrir forvitni mína og fæ alltaf að
vera þar sem fólk er helst.“
En leiðinlegast?
„Það eru engin leiðindi að þvælast fyrir
mér.“
„Nei, ég fer ekki á skíði.“
Anna Sigríður Einarsdóttir
62 ára forstöðumaður bókasafns
„Ekki síðan ég braut skíðin í Hlíðarfjalli árið
1967.“
Hrafn Andrés Harðarson
62 ára bókavörður
„Nei, aldrei.“
Ólöf Skúladóttir
60 ára skrifstofukona
„Neibb.“
Birna Þorsteinsdóttir
29 ára afgreiðsludama
„Ekki mjög oft.“
Kristín Erla Þórisdóttir
26 ára nemi
Mest lesið á dv.is Maður dagsins
Ferð þú oft á skíði?
Stolt af strákunum Þessi unga stúlka fylgdist vel með gangi mála í Laugardalshöllinni á laugardag. Þá
fór fram bikarúrslitaleikur karla í handbolta þar sem Valur og Akureyri mættust. Valsmenn fóru með sigur af
hólmi í æsispennandi leik, 26–24. MYND SIGTRYGGUR ARI
Myndin
Dómstóll götunnar
Mun Óli sigra á endanum?
Kjallari
Valur
Gunnarsson