Dagblaðið Vísir - DV - 11.04.2011, Blaðsíða 19

Umræða | 19Mánudagur 11. apríl 2011
Þessi sex-
tíu prósent
kusu rétt
1 „Ekki ljót en klárlega ung-lingur“ Sigmar Guðmundsson um
Kristrúnu Ösp Barkardóttur, nýja
kærustu Sveins Andra Sveinssonar.
Þeir áttu orðaskipti á Facebook-síðu
Sigmars.
2 „Ég var nú bara rekinn af FM957“ Útvarpsmaðurinn Ívar
Guðmundsson um það af hverju
hann hætti á FM957 og fór yfir á
Bylgjuna.
3 Icesave fyrsta frétt á BBC Höfnun Icesave-laganna vakti
athygli lesenda BBC.
4 Icesave fyrsta frétt Reuters í Bretlandi Höfnun Icesave-laganna
vakti athygli lesenda Reuters.
5 CCP í meirihlutaeigu aflandsfé-laga Tölvuleikjarisinn er að mestu
í eigu félaga á Tortóla, í Lúxemborg
eða á Cayman-eyjum.
6 Björgólfur Thor hagnast um fjóra milljarða á CCP Markaðs-
verðmæti CCP talið hafa tólffaldast
frá árinu 2006.
7 „Okkur ber skylda til þess að ná þessum peningum til baka“
Danny Alexander, fjármálaráðherra
Breta, um niðurstöðu atkvæða-
greiðslunnar um Icesave.
Frosti Sigurjónsson er einn helstu
talsmanna Advice-hópsins sem barðist
fyrir því að íslenska þjóðin segði nei í
Icesave-kosningunum. Má segja að
hópurinn hafi unnið mikinn sigur því
rétt ræp sextíu prósent þeirra sem
kusu felldu lögin.
Hver er maðurinn?
„Frosti Sigurjónsson.“
Hvar ertu uppalinn?
„Í Laugarneshverfinu í Reykjavík.“
Hvað drífur þig áfram?
„Ég er fróðleiksfús.“
Hvar vildir þú helst búa ef ekki á Íslandi?
„Ég reyndi einu sinni að búa í Frakklandi en
ég kom heim aftur og hér vil ég vera.“
Hvað er það fyrsta sem þú gerir á
morgnana?
„Ég les blöðin.“
Með hverjum heldur þú í enska?
„Liverpool.“
Hvrnig brást þú við fyrstu tölum?
„Fyrstu tölur voru utan af landi og við vorum
rosalega ánægð. Við vorum samt mjög
spennt fyrir því hvort úrslit í Reykjavík yrðu
jafngóð. Þetta var meira afgerandi en við
bjuggumst við.“
Hvernig útskýrir þú muninn á afstöðu
landsbyggðarinnar og Reykjavíkur?
„Kannski að þetta fólk hafi kynnt sér
málið betur. Held að það hljóti að vera eina
skýringin. Við höfum samt ekki sé neinar
kannanir um það.“
Varstu orðinn smeykur við Gallup-könn-
unina þar sem mjótt var á mununum?
„Við vorum helst smeyk þegar 35 prósent
ætluðu að segja nei en síðan þegar þetta
fór að nálgast fimmtíu prósentin vorum við
bjartsýnni á að fólk sem ætlaði sér að segja
nei yrði duglegra að skila sér á kjörstað.
Það er skemmtilegra að fara á kjörstað og
segja nei við óútfylltum tékkum heldur en
að segja já.“
Þessi sextíu prósent sem sögðu nei, voru
þau að gera rétt?
„Já, tvímælalaus og ég held að það eigi eftir
að koma í ljós á næstu dögum. Ég held líka
að ef við hefðum fengið lengri tíma til að að
útskýra málstað Íslendinga og þeirra rétt til
að segja nei hefðu fleiri sagt nei.“
Hvað kaust þú sjálfur?
„Ég kaus auðvitað nei [hlær].“
„Nei, það er ekki á áætlun.“
Gunnar Þorkelsson
70 ára, lífeyrisþegi
„Nei, það á ekki að fara.“
Þórarinn Bragason
31 árs, sjómaður
„Já, til Madagaskar.“
Christian Boret
kokkur
Já, New York í mótorhjólaferð.
Guðmann Þór Bjargmundsson
39 ára, kvikmyndagerðarmaður
„Já, ætli það verði ekki bara einhver tón-
listarferð.“
Pan Thorarensen
30 ára, tónlistarmaður
Mest lesið á dv.is Maður dagsins
Á að fara til útlanda í sumar?
Hvellur Björgunarsveitir á suðvesturhorninu höfðu í nógu að snúast síðdegis á sunnudag og fram eftir kvöldi þegar
snarpur óveðurshvellur gekk yfir. Þakplötur losnuðu og tré brotnuðu.
MYND SIGTRYGGUR ARI
Myndin
Dómstóll götunnar
Á
sínum tíma voru nánast all-
ir útlendingar sammála um
að sjálfstæðisbrölt rúmlega
100.000 manna þjóðar væri
glórulaust glapræði. En þeir létu
fylgja að þeir hefðu samúð með Ís-
lendingum. Í skjóli stríða var síðan
stofnað til fullveldis 1918 og lýðveldis
1944 með fulltingi stórveldanna.
Síðan hafa Íslendingar átt í basli
með blessað sjálfstæðið. Og þeg-
ar þeir eiga svakalega bágt (fisksala,
landhelgismál, sala orkunnar, varn-
armál, menntamál, eftirlitsflug ...)
er haft samband við útlendingana
sem segja að þeir „hafi samúð með
Íslandi!“ – sem er svo prentað með
stríðsletri í öllum blöðum landsins.
Eins og landinn eigi engan að, sé
umkomulaus en hafi fengið synda-
kvittun og blessun Íslandsvinanna
í framúrakstri atvinnurekenda jafnt
sem stjórnvalda.
Allt er þetta svo furðulegt að nú
er kominn tími til að senda beiðni
til Rannsóknarráðs um styrk til að
rannsaka þetta undur veraldar.
Einkennin
Fræðimenn kalla þessi sjúkdóms-
einkenni kleyfhugasýki þjóðar með
„doublebinding“-áráttu. Hún birtist
í að öllu er snúið á haus. Menn hefja
sjálfstæði sitt til dæmis í Icesave-deil-
unni með því að segja að þeir valdi
því ekki. Og syngja „Við borgum ekki,
borgum ekki“ upp í opið geðið á lán-
ardrottnum og gleðjast þegar útlend-
ingar klappa yfir söng Garðars Hólms.
Sagan sjúkdómsins
Ekki er ljóst hvenær þessi sjúkdóms-
einkenni komu fram en ekki er ólík-
legt að rætur þeirra megi rekja til
þeirra sem úti frusu í Noregi eða
voru á einhverju undanhaldi. Þeir
líktust utangarðsmönnum eins og
Þórði kakala, sömdu sig að engum
siðum, voru hvergi húsum hæfir,
miklir einfarar og eintrjáningar, yrtu
ekki á annað fólk að nauðsynjalausu
(hinn knappi stíll) og vildu helst búa
þar sem enginn gæti fylgst með hátt-
um þeirra (dreifbýlið). Af DNA-rann-
sóknum á fúnum beinum landnáms-
manna verður ekki annað ráðið en
að helstu söguhetjur og kempur Ís-
lendingasagnanna hefðu í dag verið
settir í sérkennslu og á rítalín.
Speki Hávamála um mannlífið, að
maður sé manns gagn og gaman, var
ekki hægt að heimfæra á þetta fólk;
dapurleg örlög þess vitna um það. Allt
umhverfið var fjandsamlegt, óblíð
náttúra, náttúruauðlindir nýttust
ekki og engin vörn fyrir náttúruham-
förum. Við þessar aðstæður reyndi
á samtal og samvinnu. Til að halda
skipum og verslun þurfti mikla fyrir-
hyggju í skóglausu og fámennu landi.
Til að færa inn nýja tækni eins og
hjólið, stíga- og vegagerð, byggingar-
tækni o.s.frv. þurfti samvinnu. Ekkert
af þessu var gert og alveg fram á þenn-
an dag hafa menn skorast undan því
að koma upp vatnsveitum, skolplögn-
um, sorpeyðingu því þá reynir á sam-
neyslu og tekjuöflun. Þegar ráðist er í
verkin er reynt að sleppa ódýrt eins og
díoxínmengun ber vott um.
Að landinn væri með allt niður um
sig 1262, og reyndar miklu fyrr, var
ekkert óeðlilegt þegar upp var staðið.
Allir samskiptahættir voru með sama
móti og við landnámið. Menn gengu
sundraðir berserksgang en sameinað-
ir við að drepa andstæðinga í svefni,
brenna fólk inni eða höggva í spað á
leið þess á kamarinn.
Þessu fólki var ekki viðbjargandi
enda stóð til að flytja það gripaflutn-
ingum á Jótlandsheiðar. En þá urðu
byltingar í Frakklandi og mikil þjóð-
ernisvakning samfara þeim. Þá fóru
Íslandsbersarnir í kóngsins Kaup-
mannahöfn að spangóla útfrá fornri
frægð. Þar sem germanska útlandið
hafði mikla samúð með þessu fólki á
hjara veraldar höfðu menn erindi sem
erfiði.
Framhaldið
En þetta breytti ekkert genum stofns-
ins. Til staðfestingar má lesa alþing-
istíðindi frá endurreisn þess fram á
daginn í dag. Í dag tíðkast enn linnu-
laust eintal við upptökuvélina þar
sem allir eru að spássera fyrir fram-
an hana eða að senda SMS. Og líkt og
1262 heldur eintalið um sjálfstæðið
áfram – hvort Íslendingar séu borg-
unarmenn, standi við skuldbinding-
ar, eigi heima í samfélagi þjóðanna –
á sömu forsendum og þegar land var
numið. Menn vildu vera í friði í sín-
um sumarbústöðum.
Skyldi þetta verkefni frá styrk frá
Rannsóknarráði?
Hafa samúð með Íslendingum
Kjallari
Sævar
Tjörvason