Dagblaðið Vísir - DV - 28.03.2012, Blaðsíða 16

Sandkorn
É
g er búinn að ákveða hvaða
frambjóðanda ég ætla að kjósa
í forsetakosningunum í sumar.
Eða, það er að segja, ég er bú­
inn að ákveða hvaða stöðu sá
sem ég mun kjósa þarf að vera í svo
ég kjósi hann. Viðkomandi þarf að
vera líklegasti frambjóðandinn til að
koma Ólafi Ragnari Grímssyni í helga
steininn sem hann hefði átt að setjast
í fyrir löngu. Þóra Arnórsdóttir, Stefán
Jón Hafstein, Ari Trausti Guðmunds­
son, Herdís Þorgeirsdóttir, nú já eða
Geir H. Haarde, Pétur Gunnarsson,
Þórarinn Eldjárn, Björk, Megas, Þor­
steinn Pálsson ... einhver: Ég vil miklu
frekar sjá eitthvert ykkar á Bessa­
stöðum næstu árin.
Forseti Íslands á að vera samein­
ingartákn þjóðarinnar – hvað svo sem
það þýðir í raun – samkvæmt skil­
greiningunni á þýðingu starfsins. Ég
ætla ekki að þykjast vita hvað þetta
merkir nákvæmlega. En sama hvað
þetta þýðir, og sama hvað forseti Ís­
lands á að standa fyrir og gera í nafni
þjóðarinnar, þá er ekki við hæfi að
Ólafur Ragnar gegni þessi starfi leng­
ur. Forsetinn þarf að minnsta kosti að
vera flekklaus, eða ­lítill. Forsetaemb­
ættið sem Ólafur Ragnar tók við fyrir
sextán árum er ekki sama embættið
og hann gegnir í dag af því hann hef­
ur spillt því.
Ólafur Ragnar hefur gerbreytt
forsetaembættinu og gert það að
pólitísku starfi þar sem hagsmunir
forsetans sjálfs, og einkaaðila í við­
skiptalífinu, eru settir ofar þeim
hagsmunum sem Ólafur var kosinn
til verja, hagsmunum þjóðarinnar.
Ólafur var réttilega snupraður fyrir
þessa þjónkun sína við auðmenn
þjóðarinnar í rannsóknarskýrslu Al­
þingis. Fyrir að skrifa fyrir þá með­
mælabréf, tala máli þeirra við erlenda
ráðamenn og opna fyrir þá dyrnar
að mörkuðum í öðrum ríkjum; fyrir
að efla viðskiptatengslin milli Kaup­
þings og Katar sem átti þátt í að gera
íslenska bankanum kleift að opna
banka í furstadæminu og Guð veit
hvað meira; fyrir að veita Sigurði
Einarssyni fálkaorðu fyrir árangur­
inn; fyrir að láta íslensku auðmenn­
ina spila með sig og á sig í sókn eftir
meiri peningum og völdum; fyrir að
láta auðmennina „misnota“ sig og
forsetaembættið, eins og hann hefur
sjálfur viðurkennt að þeir hafi gert.
Ólafur Ragnar einkavæddi forseta­
embættið með því að gerast talsmaður
útrásarfyrirtækja, Baugs, Fons og bank­
anna, sem voru í eigu einkaaðila sem
tíminn hefur leitt í ljós að svifust einskis
í sókn sinni eftir skyndigróða. Ríkis­
stjórn Sjálfstæðisflokksins og Fram­
sóknar einkavæddi ríkisfyrirtækin og
Ólafur einkavæddi forsetaembættið
með því gerast málsvari og klappstýra
útrásarinnar. Enginn af fyrirrennurum
Ólafs á forsetastóli hafði lagst svo lágt
að verða spunakarl einkaaðila.
Í bók Guðjóns Friðrikssonar um
Ólaf Ragnar þar sem þessi saga hans
var sögð voru líklega enn afdráttar­
lausari frásagnir af þessari sölu­
mennsku forsetans áður en hann
lét ritskoða bókina eftir fall íslensku
bankanna haustið 2008. Ritskoðaða
útgáfa bókarinnar var nú nógu slæm.
Sú bók snérist upp í andhverfu sína
fyrir forsetann út af bankahruninu
og varð Ólafi Ragnari til háðungar en
ekki dýrðar líkt og planið var þegar
hún var skrifuð. En meira að segja í
ritskoðuðu útgáfunni kom fram að
Ólafur Ragnar vildi eigna sér hluta af
velgengni íslensku útrásarinnar með
stuðningi sínum. Þetta var tilgangur
bókarinnar og átti að láta umheim­
inn vita hvað hann lagði á sig fyrir
útrásina.
Hættu, Ólafur, hættu – gerðu það.
Hættu fyrir sjálfan þig og fyrir þjóð­
ina. Þú getur ekki verið forseti áfram
eftir allt sem á undan er gengið. Þú
hefðir líklega átt að taka pokann þinn
strax eftir hrunið, líkt og ríkisstjórn
Sjálfstæðisflokksins og Samfylkingar­
innar gerði og líkt og seðlabankastjór­
arnir gerðu nauðbeygðir, þegar kraf­
an um að ráðamenn hrunsins öxluðu
ábyrgð og rýmdu til fyrir ætluðum
nýjum tímum. En þú gerðir það ekki
þrátt fyrir að augljós ástæða væri til
að þú viðurkenndir misstök og hyrfir
úr starfi. Og þú situr enn á Bessa­
stöðum og hefur ekkert lært, ferð til
Bandaríkjanna sem Dalai Lama norð­
ursins og talar hofmóðugur um Ís­
land og norðrið, líkt og þú gerðir fyrir
hrun. Slímuseta þín úti á Álftanesi er
orðin nógu löng, allt of löng: Staða
forsetaembættisins sjálfs er í húfi og
þú berð ábyrgð á því.
Óhreina SR-mjölið
n Margrét Björnsdóttir,
formaður framkvæmda­
stjórnar Samfylkingarinn­
ar, lét Þor-
stein Pálsson
finna til te­
vatnsins á
mánudag­
inn. Þá rifj­
aði Margrét
upp nærri
20 ára gamalt spillingar­
mál tengt ríkisfyrirtæk­
inu SR­mjöli sem einka­
vætt var upp í hendurnar á
Benedikt Sveinssyni fyrir til­
stuðlan Þorsteins, sem þá
var sjávarútvegsráðherra.
Tilboð Benedikts í SR­mjöl
var ekki hæst þar sem fjár­
festirinn Haraldur í Andra
bauð talsvert betur. Vildi
Margrét með þessu benda
Þorsteini á að hann væri
ótrúverðugur siðapredikari
á Kögunarhóli sínum í
Fréttablaðinu með slíkt á
samviskunni.
Mogginn var
keyptur til þessa
n „Fyrirtæki leggja ein­
faldlega upp laupana,“
sagði framkvæmdastjóri
Vinnslustöðvarinnar í
Eyjum framan á Moggan­
um á þriðjudaginn undir
fyrirsögninni „Útgerðin
þjóðnýtt“. Fréttin fjallaði
um kvótafrumvörp ríkis­
stjórnarinnar og neikvæð­
ar afleiðingar þeirra. Það
var í nákvæmlega þessum
tilgangi sem fjárfestahóp­
ur, sem aðallega saman­
stendur af útgerðarmönn­
um, keypti Morgunblaðið
árið 2009. Megintilgang­
urinn var að berjast gegn
breytingum á kvótakerf­
inu, vinna gegn aðild að
Evrópusambandinu og
koma núverandi ríkisstjórn
frá. Mogginn hefur líklega
aldrei verið eins mikið
áróðursrit.
Leigupennaglöp
n Ólafur Arnarsson, hagfræð­
ingur og bloggari, getur
verið sniðugur. Þannig
hefur hann
nú auglýst
það á blogg­
síðu sinni á
Pressunni að
hann muni
skrifa pistil
fyrir þann
sem heitið hefur mestu á
lið hans sem tekur þátt í
í Mottumarsi. Með þessu
vill Ólafur leggja góðu mál­
efni lið auk þess sem hann
gantast með að vera kall­
aður leigupenni. Sýnt hefur
verið fram á það að Ólafur
þiggur greiðslur frá þekkt­
um auðmönnum, eins og
Bakkabræðrum og Pálma
Haraldssyni. Sannfæring
Ólafs að hann sé ekki
leigupenni er hins vegar
ekki mjög mikil ef marka
má bloggfærsluna því setn­
ingin þar sem hann ræðir
um leigumennsku sína
er merkingarlaus sökum
mismæla sem kunna að
vera freudísk. „Því er jafn­
vel haldið fram að ég hafi
þegið slíkar greiðslur, ser
[sic] ekki rétt.“ Ólafur hefur
því enn hvorki játað því né
neitað að vera leigupenni.
Þau eru
bara þarna
...afar spenntur fyrir að
taka við þessu starfi
Anna Claessen um fræga fólkið í Hollywood. – DV Ágúst Þór Jóhannsson stýrir karlaliði Gróttu í 1. deildinni á næsta tímabili. – Morgunblaðið
Hættu, Ólafur, hættu
Leiðari
Ingi Freyr
Vilhjálmsson
ingi@dv.is
„Þú getur
ekki ver-
ið forseti áfram
eftir allt sem á
undan er gengið
Útgáfufélag: DV ehf. Stjórnarformaður: Lilja Skaftadóttir Ritstjórar: Jón Trausti Reynisson (jontrausti@dv.is) og Reynir Traustason (rt@dv.is) Fréttastjóri: Ingi Freyr Vilhjálmsson (ingi@dv.is)
Umsjón helgarblaðs: Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir (ingibjorg@dv.is) Umsjón innblaðs: Kristjana Guðbrandsdóttir (kristjana@dv.is) Framkvæmdastjóri: Stefán T. Sigurðsson (sts@dv.is)
Sölu- og markaðsstjóri: Heiða B. Heiðarsdóttir (heida@dv.is) Hönnunarstjóri: Jón Ingi Stefánsson (joningi@dv.is) Umbrot: DV Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur DV á netinu: DV.is
F R J Á L S T, Ó H Á Ð D A G B L A Ð
Heimilisfang
Tryggvagötu 11
Hafnarhvoli, 2. hæð
101 Reykjavík
FRéTTASkoT
512 70 70 DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
512 7000
512 7010
512 7080
512 7050
AÐALnúmeR
RiTSTJÓRn
ÁSkRiFTARSími
AuGLýSinGAR
16 28. mars 2012 Miðvikudagur
Þ
orsteinn Pálsson, áður forsætis­
ráðherra og formaður Sjálf­
stæðisflokksins, fór mikinn um
síðustu helgi í greinarskrifum og
fjölmiðlaviðtali. Hann hafði allt á horn­
um sér: Jóhanna Sigurðardóttir, forsæt­
isráðherra, hafði kallað eftir þjóðarsátt
um nýjan gjaldmiðil skömmu eftir að
þingheimur hafði sýnt ágæta samstöðu
um að herða gjaldeyrishöftin og sam­
þykkt lög þar að lútandi. Það var enn ein
tilraun íslenskra stjórnmála til þess að
halda krónunni uppi með kútum, axla­
böndum, hækjum og belti í þágu heim­
ila og fyrirtækja.
Ekki gaf Þorsteinn mikið fyr­
ir ákall forsætisráðherrans um nýjar
gjaldmiðils lausnir.
En svo skýrðust málin þegar Þor­
steinn skrifaði: „Formaður Sjálfstæðis­
flokksins hóf [kosninga]baráttuna á
hinn bóginn með afgerandi yfirlýsingu
um að flokkurinn ætli að standa vörð
um krónuna. Að hans mati á efnahags­
stjórnin að byggjast á sveigjanleika
hennar enda hafi það reynst vel nema
þegar illa var stjórnað.“
Í útvarpsviðtali hélt Þorsteinn því
svo fram að menn vissu ekkert hvert
ferðinni væri heitið. Eftir að Alþjóða­
gjaldeyrissjóðurinn hefði sleppt
höndinni af ríkisstjórninni væri hún
eins og belja á svelli. Stjórnarflokk­
arnir hefðu sitt hvora stefnuna. Við
þau skilyrði réðu þeir sem engu vildu
breyta. Auk þess næðu sjálfstæðis­
menn ekki saman við frjálslyndari
arm Samfylkingarinnar.
Forherðingin
Þorsteinn skammar ríkisstjórnina og
forsætisráðherra en er auðvitað fjúk­
andi reiður eigin flokki, Sjálfstæðis­
flokknum, sem á forhertan hátt neitar
að horfast í augu við fortíð sína en
reynir þess í stað að endursmíða hana.
Þetta var eitt sinn kölluð Albaníuað­
ferðin; að skamma Albaníu en meina
Kína.
Ekkert flokkssystkina Þorsteins
hefur orðað forherðinguna betur en
Styrmir Gunnarsson sem sagði á vef
Evrópuvaktarinnar nýverið að enginn
vildi vinna með Sjálfstæðisflokknum
og menn litu á hann sem holdsveikan.
Styrmir er líka maðurinn sem sagði
við rannsóknarnefnd Alþingis að þetta
væri „ógeðslegt þjóðfélag [...] Það eru
engin prinsipp, það eru engar hug­
sjónir, það er ekki neitt. Það er bara
tækifærismennska, valdabarátta.“
Þetta er sem sagt stutta lýsing
Styrmis á 18 ára valdatíð Sjálfstæðis­
flokksins.
Það er full ástæða til að kalla eftir
samstöðu jafnvel þótt Sjálfstæðis­
flokkurinn – vegna forherðingar –
fái ekki að vera í aðalhlutverki eins
og formann flokksins og Þorstein
dreymir um.
Sjálfsagt hefur það farið framhjá
Þorsteini að Jóhanna Sigurðardóttir
sagði í blaðagrein 17. mars síðast­
liðinn að Samfylkingin yrði einnig
að leggja sig fram um þjóðarsátt:
„Hreinskiptin og opin umræða um
nýjan gjaldmiðil er þjóðarnauðsyn
og mikilvægt er að ræða og meta þá
kosti sem í stöðunni kunna að vera.
Þetta á líka við um Samfylkinguna
sem verður líka að vera opin fyrir
umræðu um kosti og galla annarra
gjaldmiðla ef svo illa færi að aðildar­
umsókn að ESB yrði felld í þjóðar­
atkvæðagreiðslu.“
Sýnilegar umbætur
Það hefur reyndar gengið ágætlega
að gera margvíslegar umbætur á
þjóðfélaginu sem flokkur Þorsteins
kom á heljarþröm. Margar
þeirra eru lítt sýnilegar en
ákaflega sótthreinsandi
fyrir gamla klíkuþjóð­
félagið. Hann ætti
einnig að hlusta vel
eftir auknum áhuga
Alþjóðagjaldeyris­
sjóðsins, OECD og
fleiri á jöfnuði sem
hagvaxtartæki. Svo vill
til að í tíð núverandi
ríkisstjórnar hafa orðið
alger umskipti varð­
andi jöfnuð og er hann nú
einna mestur í allri Evrópu.
Í Evrópu allri er hætta á
fátækt og félagslegri
einangrun
minnst
hér
á landi. Kaupmáttur er nú orðinn
jafn mikill og hann var árið 2004 og
skuldir heimila eru lægri en í mörg­
um nágrannalanda. Þorsteinn getur
sannreynt þessar upplýsingar eins
og aðrir.
Ofan á allt annað snýst hann
til varnar óbreyttu kvótakerfi sem
hann kom á sem sjávarútvegs­
ráðherra um svipað leyti og hann
afhenti vildarmönnum, Engeying­
um, ríkisfyrirtækið SR­mjöl en ekki
hæstbjóðanda.
Framganga Þorsteins nú minn­
ir á atvik úr frægri sögu: „Þenna
páskadag skein sól í heiði og stóðu
menn úti í góða veðrinu; þar
var og kominn Björn
frá Öxl og er mælt
hann hafi sagt við
þá sem næstir hon­
um stóðu: „Nú eru
sólarlitlir dagar,
bræður“.“
Vonandi nær
sólar glæta inn í
hugarfylgsni Þor­
steins áður en pásk­
arnir eru liðnir.
„Sólarlitlir dagar“„Vonandi
nær sólar-
glæta inn í hugar-
fylgsni Þorsteins
áður en páskarnir
eru liðnir
Kjallari
Jóhann
Hauksson
blaðamaður