Dagblaðið Vísir - DV - 13.06.2012, Qupperneq 10

D
eild 32C er almenn bráða-
móttökudeild. Jenný Bára
hefur oft verið vistuð á
deildinni vegna fíknivanda
og geðraskana. Í þetta sinn
hefur hún dvalið á deildinni í þrjár
vikur samfleytt. Ætlunin er að gera
hana tilbúna til þess að gangast
undir áfengismeðferð. Hún hefur
verið í harðri neyslu í mörg ár en er
bjartsýnni nú en oft áður.
Deild 32C er læst deild. Hjúkr-
unarfræðingur nær í Jennýju Báru.
Hún hafði í samtölum við blaða-
mann verið þung síðustu daga en
mætir honum nú með bros á vör.
Hún hafði fengið þær fréttir að laust
pláss væri á Vogi.
Jenný Bára er smágerð og barns-
leg þrátt fyrir að neyslan hafi sett sitt
mark á útlit hennar. Hún er klædd í
náttföt, með hárið slegið og virðist
afslöppuð í fasi.
Var misnotuð
Neysla og óöryggi hefur markað líf
Jennýar Báru frá barnæsku og henni
fannst hún njóta lítillar ástúðar. Kyn-
ferðisleg misnotkun braut hana nið-
ur og hún var ung þegar hún gerði
fyrst tilraunir til að skaða sjálfa sig
líkamlega. Þrettán ára byrjaði hún í
neyslu og fannst hún höndla frelsið.
„Ég kem af mjög brotnu heimili,
móðir mín drakk mikið en ekki faðir
minn svo ég muni. Faðir minn mis-
notaði mig í kynferðislega en það
komst snemma upp sem betur fer,
ég hef verið um 5 ára. Þá var mér
komið fyrir á Vistheimili barna þar
sem ég var í um eitt ár, eða þangað
til ég flutti til systur mömmu minn-
ar. Hjá þeim átti ég alveg tvö góð
ár eða þangað til við fluttum upp
í Breiðholt. Þá fóru þau að eiga sín
eigin börn og ég var sett til hliðar. Ég
var átta ára þegar þetta var.“
„Fannst ég allt í einu æðisleg“
„Á þessum tíma fór ég að verða fyr-
ir miklu einelti í skólanum og ég
fór að sýna sjálfsskaðandi hegð-
un sem ég hafði ekki gert áður. Ég
reyndi að gera allt til að fá fóstur-
mömmu mína til að segja að hún
elskaði mig og það kom út eins og
óþekkt. Lífið varð aldrei eins aftur
eftir þetta.
Ég byrjaði að drekka 13–14 ára
gömul og ég upplifði nýtt frelsi
og braust algerlega út úr skelinni
sem ég var búin að byggja upp.
Mér fannst ég allt í einu æðisleg
og allt í einu var ekkert mál að tala
við aðrar stelpur og stráka. Ég var
mjög fljótlega farin að drekka um
hverja helgi. Líf mitt fór að snú-
ast um drykkjuna. Ég fór alls ekki
þessa „hefðbundnu leið“ í neysl-
unni minni þar sem hún þró-
ast úr áfengi yfir í kannabisefni
og svo koll af kolli heldur harðn-
aði neyslan mjög hratt og ég var
farin að drekka mjög illa 16 ára.
Ég byrjaði í Fjölbrautaskólanum í
Breiðholti en hætti fljótlega í hon-
um og fékk mér svo vinnu sem ég
tolldi ekkert í. Ég var farin að ljúga
að fósturmömmu minni að ég væri
að fara í vinnuna þegar ég fór niður
á Hlemm að drekka.“
Sprautaði sig 18 ára
Fyrsta ólöglega fíkniefnið sem
Jenný prófaði var spítt og hún byrj-
aði fljótt að sprauta sig.
„Ég fór í mína fyrstu meðferð
árið 2000, aðeins 18 ára. Það seg-
ir svolítið um það hversu mikið
fósturforeldrar mínir fylgdust með
mér, að þegar ég settist niður með
fósturmömmu minni í eldhúsinu
heima og sagði henni að ég væri
að fara í meðferð þá sagði hún við
mig: „En þú sem drekkur ekki einu
sinni!“ Þá var ég samt búin að vera
að nota sprautur í dágóðan tíma.
Ég var ekki lengi edrú eftir þessa
meðferð því ég fór upp á Vík eft-
ir að ég var á Vogi og þar lenti ég
upp á kant við stelpu sem var þar
líka og það voru komnar lygasög-
ur um mig þar svo ég bara fór. Árið
2001 fór ég svo í aðra meðferð og
síðan í Hlaðgerðarkot og það gekk
mjög vel. Þá kynntist ég barnsföð-
ur mínum og verðandi eiginmanni
en hann var að vinna hjá Samhjálp.
Við giftum okkur árið 2002. Það gekk
mjög vel hjá okkur en ég var í smá
hassneyslu áður en ég varð ólétt að
fyrsta barninu okkar sem við eign-
uðumst 2003. Þegar ég fékk jákvætt
á þungunarprófinu tók ég ákvörðun
um að hætta og fannst það ekk-
ert mál. Ég var að verða ólétt og var
bara ánægð, að verða mamma, og
við bjuggum í lítilli sætri íbúð og allt
eins og það átti að vera.“
Eignaðist þrjú
börn á þremur árum
„Hjónabandið varð sífellt erfiðara
eftir að við eignuðumst börnin. Við
höfðum ekki ætlað okkur að eign-
ast þau svona ört en við eignuðu-
mst þrjá drengi á þremur árum og
því fylgdi mikið álag. Við skildum
svo í nóvember 2006 og ég fór með
drengina í Kvennaathvarfið.
Ég flutti með börnin mín í Graf-
arvog og það var rosalega erfiður
tími. Pabbi þeirra tók strákana aðra
hverja helgi og ég var ein með þá
alla aðra daga. Þeir voru enn í leik-
skóla í Breiðholti og ég þurfti að
vakna klukkan 6 alla morgna til að
skipta á þeim öllum og klæða þá og
fara svo með þá í strætó á leikskól-
ann til þess að þeir næðu morgun-
matnum. Ég sótti þá svo aftur klukk-
an fimm á daginn. Við vorum svo
lengi á leiðinni að þeir voru orðn-
ir skelfilega svangir þegar loks var
komið heim.“
Missti frá sér drengina
Álagið varð til þess að Jenný Bára
missti tökin á uppeldi drengjanna
og þeir voru færðir á Vistheim-
ili barna alveg eins og Jenný sjálf í
æsku.
„Ég man ekki einu sinni hver var
upphaflega ástæðan fyrir því að þeir
voru settir á þetta heimili en það var
gert að mig minnir til að meta okk-
ur sem foreldra. Þegar þeir voru
svo komnir þangað brotnaði ég al-
veg niður og var bara í íbúðinni
minni og grét og grét í nokkra daga
og endaði þá inni á geðdeild. Þá var
ég greind með með „borderline“
persónuleikaröskun og var í sex
mánuði inni á geðdeild.“
Notaði einkamal.is til að selja sig
Börnin hennar þrjú hafa búið hjá
föður sínum eftir þessa lífsreynslu
Jennýjar Báru. Síðan þá hefur hún
verið í harðri neyslu, stundað bæði
þjófnað og vændi.
„Ég hef bara verið inn og út af
stofnunum og alltaf í neyslu inn á
milli en ég fór líka í biblíuskóla í
Breiðholti í eitt og hálft ár en árið
2008 var ég líka greind með átrösk-
un. Ég hef þurft að stela og stunda
vændi til að fjármagna neysluna
mína. Það skortir alls ekki eftir-
spurnina eftir vændi á Íslandi og
ég notaði mikið einkamal.is. Þetta
eru alls konar menn, giftir og ógiftir,
þekktir og óþekktir, öll flóran.
Stundum fékk maður ekki góða
menn en ég tryggði mig með því að
hafa alltaf tvo sterka vini mína inni í
stofu svo að ef það heyrðist eitthvað
í mér þá komu þeir og hjálpuðu mér.
Það gerðist aldrei neitt alvarlegt því
það þorði enginn að vera með nein
leiðindi eða reyna að sleppa við að
borga þegar þeir sáu stóra stráka í
stofunni minni.“
Í baráttu og bjartsýn
Jenný segir að það vanti mikið upp
á skilning meðal almennings gagn-
vart áfengis- og vímuefnasjúkling-
um og einnig gagnvart fólki með
geðsjúkdóma.
„Ég er ekki með neinn reglulegan
umgengnisrétt gagnvart strákunum
mínum en ég reyni að tala oft við þá
í síma. Þeim gengur vel í lífinu, þeir
eldri eru komnir í skóla og ég hef
þurft að fá að berjast fyrir því að fá
að fylgjast með skólagöngunni, eins
og til að mynda bara að hafa aðgang
að mentor.is.“
Jenný Bára er bjartsýn á að hún
nái árangri í næstu meðferð og hún
stefnir á að eignast fallegt og ör-
uggt heimili með börnunum sínum
þremur.
„Í fyrsta skipti hef ég trú á að mér
takist að vera edrú. Ég er byrjuð að
hafa samband við alvöru mömmu
mína núna og það er allt jákvætt og
er að þróast í rétta átt. Hún á nýjan
mann í dag sem er alveg yndislegur.“
Þetta viðtal var tekið í mars og
Jenný segir að margt hafi breyst síð-
an þá. „Ég er edrú og náði loksins
að klára meðferð en það er heilmik-
il vinna eftir. Ég er að nýta mér það
sem ég lærði og reyni að horfa á það
jákvæða sem er að gerast.“ n
10 Fréttir 13. júní 2012 Miðvikudagur
„Hef þurft að stela
og stunda vændi“
Jenný Bára Sigurðardóttir er ekki orðin þrítug.
Hún er þriggja barna móðir sem hefur háð harða
baráttu við fíknina. Hún hefur misst forræðið yfir
börnunum og fjármagnaði um tíma neysluna með
þjófnaði og vændi. „Ég reyndi að gera
allt til að fá fóstur-
mömmu mína til að segja
að hún elskaði mig.
Kidda Svarfdal
blaðamaður skrifar kidda@dv.is
„Það skortir alls
ekki eftirspurnina
eftir vændi á Íslandi og ég
notaði mikið einkamal.is.
Sprautufíkill 18 ára
„Þegar ég settist niður
með fósturmömmu minni
í eldhúsinu heima og sagði
henni að ég væri að fara í
meðferð þá sagði hún við
mig: „En þú sem drekkur
ekki einu sinni!“ Þá var ég
samt búin að vera að nota
sprautur í dágóðan tíma.“
MyNd Eyþór árNaSoN