Lögmannablaðið - 01.12.2013, Blaðsíða 15

lögmannaBlaðið tBl 04/13 15
UMfJÖllUn
greiða fyrir þau verkefni sem unnin
eru. Það setur þá í erfiða stöðu þegar
umbjóðandi fær reikning og ágreiningur
rís um gjaldtökuna. svo er töluvert um
mál þar sem lögmaður hefur unnið
verk sín vel en vanrækir að upplýsa
umbjóðandann um stöðu mála og af
því verður núningur.
Berast ítrekaðar kvartanir vegna sömu
lögmannanna til úrskurðarnefndar?
Það er vissulega fjarri því að það sé
jöfn dreifing á þessum málum á milli
lögmanna. Það er hins vegar varasamt
að draga ályktanir af málatölunum
hráum. margir lögmenn vinna fyrir fáa
stóra viðskiptamenn og eiga einkum í
samskiptum við ýmis konar atvinnumenn
í viðskiptum. Aðrir vinna fyrir mikinn
fjölda einstaklinga og sérhæfa sig
jafnvel á réttarsviðum þar sem fólk er
mjög auðsæranlegt. Ég tel hins vegar
mikilvægt að því sé gefinn gaumur ef við
sjáum mikið af málum þar sem gerðar
eru raunverulegar athugasemdir við störf
sama lögmanns. Einnig hlýtur það að
vekja menn til umhugsunar ef áskilin
þóknun þeirra er ítrekað lækkuð af
nefndinni.
Nú er hægt að leggja ágreiningsefni
nefndarinnar fyrir dómstóla, hefur það
gerst?
„á síðustu árum hefur það aðeins verið
gert í einu máli. Þá var niðurstaða
meirihluta nefndarinnar staðfest.“
Hefur úrskurðarnefnd þurft að leggja
til við innanríkisráðherra að fella niður
leyfi lögmanns síðustu ár?
nei. Það hefur ekki komið til þess á
síðustu árum.
Nú eru úrskurðir nefndarinnar birtir á
heimasíðu LMFÍ, hvers vegna eru ekki
birt nöfn þeirra lögmanna sem fá á sig
ákúrur frá nefndinni?
Ég býst við því að það sé þar sem
ágreiningurinn er í eðli sínum milli
tveggja aðila. ágreiningur stendur
um þeirra viðskipti í einhverri mynd
og vandséður tilgangur þess að birta
niðurstöðu undir nöfnum. Það kemur
hins vegar fram í 43. gr. siðareglnanna
að úrskurðarnefndinni sé heimilt að
tilgreina nafn lögmannsins við birtingu
úrskurðar eða álitsgerðar ef lögmaður
hafi ítrekað brotið gegn starfsskyldum
sínum, ef um gróft brot er að ræða á
góðum lögmannsháttum eða ef aðrir
veigamiklir hagsmunir almennings eða
lögmannastéttarinnar réttlæta slíkt. Þá
er það úrskurðarnefndarinnar að meta
hvort tilvikið uppfylli þau skilyrði að
réttlæti nafngreiningu.
Ertu með ráðleggingar til lögmanna hvað
þeir eigi að gera til að komast hjá því að
lenda með mál fyrir úrskurðarnefnd?
miðað við þau mál sem við fáum til
nefndarinnar er líklega besta ráðið
sem unnt er að gefa lögmönnum, að
rækta samskiptin við umbjóðendurna.
Það gerist til dæmis með því að svara
tölvupóstum og skilaboðum og halda
umbjóðendum upplýstum um gang
mála. Einnig að gæta þess að gera
samning við umbjóðendur um hvernig
staðið skuli að greiðslum svo reikningur
og tímagjald komi þeim ekki á óvart.
EI
valborg segir fjölda mála hafa verið sveiflukenndan undanfarin ár: „málum hefur þó
heldur fækkað miðað við það sem var fyrir tíu árum síðan. til dæmis bárust 41 mál til
nefndarinnar árið 2003 en einungis 13 árið 2011. á öllu árinu 2012 bárust 16 mál til
nefndarinnar. Þess má geta að á tíu ára tímabili, frá 2003­2012, hafa að jafnaði verið 24
mála á ári en það sem af er árinu 2013, þ.e. í byrjun desember, hafa borist 32 mál.“