Fréttablaðið - 23.12.2014, Blaðsíða 24

23. desember 2014 ÞRIÐJUDAGURSKOÐUN
HALLDÓR
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík Sími: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is AÐSTOÐARFRÉTTASTJÓRI: Andri Ólafsson andri@frettabladid.is VIÐSKIPTI: Fanney Birna Jónsdóttir fanney@frettabladid.is HELGARBLAÐ: Erla Björg Gunnarsdóttir erla@frettabladid.is
MENNING: Friðrika Benónýsdóttir fridrikab@frettabladid.is VÍSIR: Kolbeinn Tumi Daðason, kolbeinntumi@365.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Sæmundur Freyr Árnason sfa@frettabladid.is ÚTLITSHÖNNUN: Silja Ástþórsdóttir siljaa@frettabladid.is
FRÁ DEGI
TIL DAGS
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI: Sævar Freyr
Þráinsson ÚTGEFANDI OG AÐALRITSTJÓRI: Kristín Þorsteinsdóttir kristin@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRI:
Sigurjón M. Egilsson sme@frettabladid.is. Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á
höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að fá blaðið í völdum verslun um á landsbyggðinni. Fréttablaðið
áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. ISSN 1670-3871
Ekki er allt sem sýnist
Í nýjasta hefti Þjóðmála birtist
ritdómur Björns Bjarnasonar, fyrr-
verandi dómsmálaráðherra, um bók
Jóns Steinars Gunnlaugssonar að
því er Staksteinar Morgunblaðsins
greina frá. Umsögnin er sögð eftir-
tektarverð. „Björn gefur bókinni lof-
samlega umsögn en veltir að auki upp
sjónarmiðum sem verðskulda nánari
skoðun, eins og varðandi það, hvernig
stóð á því að nýta mátti aðlögun að
ESB, í tilefni misheppnaðrar að-
ildarumsóknar, til að gera breytingar á
lagaumgjörð skipunar dómara á Ís-
landi. Þarna er ekki allt sem sýnist.“
Það er nú það, spennandi. Hvernig
tengist þetta? Björn mun
eflaust létta leyndinni af,
mjög fljótlega. En kannski
stendur öllum á sama.
Lögmaður missir sig
Hinn annars ágæti lögmaður Hró-
bjartur Jónatansson les Fréttablaðinu
pistilinn fyrir að skrifa fréttir um átök-
in um veitingastaðinn Caruso. „Það
væri ástæða til að kanna tengsl blaða-
manna Fréttablaðsins við Spánverjann
sem rak Caruso,“ skrifar lögmaðurinn
orðrétt. Því er fljótsvarað: þau eru
engin. Hróbjartur finnur að því að
sagðar séu fréttir af málinu, en ekki
farið að vilja húseigandans, um að
segja ekki frá neinu. Dómur
Hróbjarts er skýr: „Frétta-
mennska Fréttablaðsins er
rannsóknarefni, svo ekki
sé fastar að orði kveðið.“
Enginn fjölmiðill lætur
þann sem ekki vill tala ráða
för. Ef það yrði gert væri
fátt í fréttum.
Vantar 45 ríki
Það hefur sannast að aðeins þrjú
prósent borgarbúa búa í göngufæri
við næsta Ríki, það er vínbúð. Þetta
þykir hið versta mál og ekki síður
hversu margir íbúar eru um hverja
vínbúð. Sé tekið mið af íbúum
annarra byggða og áfengisverslun-
um þar, sést að verulega hallar á
borgarbúa. Eigi að jafna aðgengið
er ljóst að fjölga þarf vínbúðum
hið minnsta um 45 til að jafna
aðgengi á við íbúa Hveragerðis,
svo ekki sé nú talað um mann-
færri byggðarlög. Borgarstjórn
ályktaði um málið og komst að
því að fáar vínbúðir vinni gegn
aðalskipulagi. Gera má ráð
fyrir örum breytingum.
sme@frettabladid.is
M
erkilegt er hversu margir embættismenn hafa tekið
upp þann sið að svara ekki fjölmiðlum. Þetta er
hvimleitt og það er ekki hægt að sættast á að fjöldi
blaða- og fréttamanna verji drjúgum hluta flestra
vinnudaga í að eltast við fólk, fólk sem hefur tekið
að sér að vera í forsvari fyrir embætti í eigu almennings. Fólk
sem starfar í almannaþágu.
Fyrir ekkert mörgum árum hélt núverandi lögreglustjóri
Reykjavíkur og nágrennis fyrirlestur við Háskólann á Akur-
eyri, þar sem hún fjallaði um þekkingu sem hún hafði öðlast við
að kynna sér starf lögreglu hér og þar í Evrópu. Rætt var um
aðferðir nútíma mannræningja, ofbeldismanna og annarra miður
heppilegra samborga. Afar forvitnilegt erindi.
Þungamiðja erindis Sigríðar
Bjarkar Guðjónsdóttur laut að
aðferðum lögreglunnar, ekki
síst í Englandi, en þar í landi, og
eflaust víðar, tengdu allir bættan
árangur í rannsóknum við það að
lögreglan lét frá sér eins mikið
af upplýsingum og hugsast gat og
mátti vegna rannsókna. Almenn-
ingur, sagði Sigríður Björk fyrir nokkrum árum, bjó oft yfir upp-
lýsingum sem gögnuðust lögreglunni. Því var brýnt að tengjast
fólki sem fyrst og sem mest og sem best. Þannig var talað í fyrir-
lestrasal Háskólans á Akureyri við fínar viðtökur áheyrenda.
Síðan eru liðin nokkur ár. Sigríður Björk Guðjónsdóttir, sem
segja má að hafi slegið í gegn með fyrirlestrinum á Akureyri,
situr nú í embætti lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu. Og
hvað? Það virðist ekki vera unnt með nokkrum hætti að fá hana til
viðtals. Þeir eru margir blaðamennirnir og fréttamennirnir sem
hafa reynt og reynt, en allt komið fyrir ekki. Það sem hún áður
boðaði virðist með öllu gleymt þegar hún sjálf er sest í stólinn –
þegar hún ræður ferðinni. Það er óásættanlegt með öllu.
Þegar Sigríður Björk Guðjónsdóttir var lögreglustjóri á Suður-
nesjum gerði lögreglan þar, undir hennar stjórn, átak gegn heimil-
isofbeldi. Þá var austurrísku leiðinni beitt, það er þeirri lagaheim-
ild sem segir lögreglu mega og jafnvel eiga að fjarlægja þann sem
beitir ofbeldi af viðkomandi heimili til varnar fórnarlömbunum.
Átak lögreglustjórans á Suðurnesjum vakti þjóðarathygli.
Svo kom að Hanna Birna Kristjánsdóttir, þáverandi innan-
ríkisráðherra, færði lögreglustjórann til í starfi. Þegar Sigríður
Björk hafði tekið við stjórn í lögreglustöðinni við Hverfisgötu bar
nýtt við. Síðustu fréttir voru þær að kona, sem beitt hafði verið
ofbeldi á heimili sínu, í sinni eigin íbúð, þurfti að leita á náðir
Kvennaathvarfsins meðan ofbeldismaður hélt kyrru fyrir í íbúð
konunnar. Nú er túlkun laganna önnur en hún var þegar sami
lögreglustjóri ríkti suður með sjó. Eða hvað? Gilda ekki sömu lög í
Reykjavík og í Keflavík? Er ekkert að marka þetta? Hér verður að
leita skýringa.
Það er hægara um að tala en í að komast. Eitt er að tala á fundi,
annað að fylgja eftir skoðunum sínum og vera trúr eigin sann-
færingu. Hvað veldur sinnaskiptunum? Er hið borðalagða kaskeiti
lögreglustjórans of þungt til að bera?
Lögreglustjórinn er í endalausum feluleik:
Er kaskeitið of
þungt að bera?
Sigurjón Magnús
Egilsson
sme@frettabladid.is
Í lok árs þá horfir maður gjarnan yfir far-
inn veg og veltir fyrir sér stöðu þjóðmála.
Það sem mér er efst í huga er hversu lítið
hefur breyst til batnaðar á Íslandi við eitt
mesta bankahrun veraldarsögunnar. Strax
eftir hrun voru bundnar miklar vonir við
lýðræðisumbætur og flestir voru sammála
um að í hruninu fælist tækifæri til breyt-
inga. Því miður gekk það ekki eftir og til-
finningin sem eftir situr er að ekkert hafi
breyst og sumt jafnvel versnað.
Það sem stendur upp úr hjá núverandi
ríkisstjórn eru minnkaðar álögur á þá
ríku og auknar á þá sem minna mega sín.
Niðurskurður í velferðarkerfinu samfara
orðræðu um einkavæðingu. Sjávarauðlind
landsmanna er, þökk sé þessum flokkum, í
höndum kvótagreifa og nú á að festa þetta
kerfi enn frekar í sessi. Auk þess er farið
að ræða um sölu á Landsvirkjun. Ofvaxið
bankakerfi ræður öllu og er með ríkis-
ábyrgð á sínum rekstri auk verðtrygging-
ar. Bankarnir og útgerðin ausa milljörðum
í eigendur sína, kallast hagnaður, en er
ekkert annað en rán frá almenningi.
Fyrrnefndar auðlindir gætu vel verið
undirstaða að góðu lífi fyrir alla lands-
menn. Þar sem því er ekki þannig farið er
augljóst að hlunnindum landsins er mis-
skipt. Þessu verður að breyta og í því er
falinn möguleiki okkar. Almenningur
verður að vakna og skilja að hann er arð-
rændur. Við eigum öll þessar auðlindir en
ekki fáir útvaldir. Ef okkur tekst í samein-
ingu að koma á réttlæti þá verða lífsgæði
á Íslandi samkeppnishæf við nágranna-
löndin.
Stjórnmálasamtökin Dögun hafa á
stefnuskrá sinni að breyta. Dögun vill
meira vald til almennings til að hafa áhrif
á líf sitt, þ.e. beint lýðræði. Dögun vill
afnema verðtryggingu á neytendalánum
og vill miklar umbætur á fjármálakerf-
inu. Dögun vill allt aðra skiptingu á arði
auðlindanna. Til þess þarf algjöra upp-
stokkun á stjórn fiskveiða ef almenn-
ingur á að njóta arðs af þessari miklu og
gjöfulu auðlind. Þessi vegferð sem Dögun
vill fara er fyrir hagsæld almennings en
hefur þrautir fyrir sérhagsmunaöflin sem
nú ráða ferðinni. Ég vil hvetja alla sem eru
sammála þessum markmiðum til að taka
þátt í starfi Dögunar, stjórnmálasamtaka
um réttlæti, sanngirni og lýðræði.
Ísland – land tækifæranna
STJÓRNMÁL
Helga
Þórðardóttir
formaður fram-
kvæmdaráðs
Dögunar
➜ Fyrrnefndar auðlindir gætu vel
verið undirstaða að góðu lífi fyrir
alla landsmenn. Þar sem því er ekki
þannig farið er augljóst að hlunn-
indum landsins er misskipt.