Gripla - 20.12.2004, Blaðsíða 236

GRIPLA234
nöttu, og leitt mig vr myrkrunumm til liössens, og verndad mig fyrer ögn næt-
urennar, fyrer dióful / sens skelfijngu, draugumm og foriniumm, fyrer fleirre
skadsamlegu drepsött sem J myrkrunumm lædest; fyrer marghättudumm sött-
umm og siukdömumm, sem yfer mig hefde kunnad ad koma, og hefur
vmmkrÿngt mÿna säl med flÿnumm skyllde, og vakad yfer henne so sem eirn
hyrder / vaker yfer sinne hiórd, flar ad auke hefur allt huad eg hefe fyrer flijna
störu myskunseme frä óllumm skada bevarad vered, fyrer slÿka nädarsamlega
vernd, og fyrer alla flijna velgiórnÿnga sie flier æfennlegt loff og heidur, vmm
flijna magt vil eg tala, og ärla morguns flijna giæsku prÿsa / fluÿ flu ert mitt
trunadartraust mÿn fasta borg, minn styrkur og hiälp, minn trufaste Gud ä
huorn eg treyste, fiu gledur mitt hiarta, og giórer mÿna asiönu gladværa. Eg
bid flig fyrer flinn heilaga hijngadburd og manndöms teknÿng, ad flu vilier ä
flessumm deige läta flijna myskunseme vpprenna yfer mier, og / frammkoma,
so sem fagrann morgunroda, og til mÿn koma so sem eina morgundógg,
Vpplÿs flu mÿna blinda nätturu og formyrkuad hiarta med geisla flinnar
guddömlegrar veru, so J mÿnu hiarta vpprenne su retta morgunstiarna, og flad
sanna liös, sem mennena vpplÿser til eilÿfs lÿffs. / Vardveittu mig eirnenn a
flessumm deige, fyrer óllu Jllu, vertu minn nädugur herra, fluÿ ä flig vona eg,
mÿn säl vænter flÿn frä eirnre morgunvókunne til annarar, Vertu minn styrkur
armleggur, flegar snemmendis, og flar med mitt hiälpræde ä hórmungartÿm-
anumm,6 vernda flu mig ä sälu og lÿkama / so eg mæte ecke neinu vondu, og
ad eingenn pläga nälægest mig, Rek burt frä mier alla Jllsku anda, stattu hiä
mier möte fleim Jllskufullu, kom flu mier til verndar möte fleim hreckvÿsu. O
herra Gud, frammkvæm flu hiä oss verk vorra handa, Jä verk vorra handa
vyrstu ad greÿda / og ad styrkia vora armlegge og vora fijngur, og kenn oss ad
hallda flijn bodord, so vier syndgumm ej J dag ä möte flier, fletta veittu oss
vegna flinnar mÿklu myskunar. Amen.
A fóstudógvm
morgunbænenn.
Blessadur sie Gud minn skapare, blessadur sie / Gud minn heilsugiaffare,
blessadur sie Gud minn hædste huggare, huór mier gefur heilbrygde, lÿff og
blessan, huor ad er mÿn vernd og hiälp, og mig heffur effter sinne störu mysk-
unseme, ä flessare vmmlidenne nött verndad, bæde ä säl og lÿffe, fyrer marg-
6 Hér vantar í fl‡›inguna: Sey du mein Schirm wider die Hize / meine Hütte wider den heissen
Mittag / meine Hut wider das Straucheln.