Dagblaðið Vísir - DV - 08.02.2008, Qupperneq 19

DV Umræða
FÖSTUDAGUR 8. FEBRÚAR 2008 19
| ___ Björgvin G. Sigurðsson
viðskiptaráðherra fær plúsinn
fyrirað veita Neytendasamtök-
unum 1,5 milljónir i viðbótarstyrk úr
rikissjóði en Björgvin hefur hrundið af
stað átaki i neytendamálum. Þetta er i
fyrsta skipti sem samtökin fá
óumbeðinn styrk á þennan hátt.
SPURNINGUV
HVAR VARSTU Á
MÁNUDAGINN?
„Ég var nú bara (vinnunni á þessum
t(ma. Maður getur ekki alltaf verið á
réttum stað," segir hinn 18 ára Daníel
Ægir Kristjánsson. Daníel gómaði
ásamt félaga slnum Kristni Valgeiri
(sakssyni ræningja sem framdi
vopnað rán í bensínstöð Select (
Hraunbæ. Þeirtóku ránsfenginn en
ræninginn komst undan á hlaupum.
Hann var hins vegar gómaður á
mánudaginn þegar hann framdi
vopnað rán f Glitni vopnaður öxi.
MYNDIN
Frost og funi Raflínur hafa sjaldnast þótt mikil náttúruprýði en þegar sólargeislarnir ruddust fram yfir
snævi lagða Hellisheiðina virtust þeir falla ágætlega inn í umhverfið. Allavega féllu þeir bókstaflega í
skuggann af sólinni þennan daginn. DV-MYND Asgeir
Veit hann Þorri þetta?
„Blótaði hann svona
mikið að tennurnar
duttu útúr honum?
spurði strákurinn og
fannst þetta greinilega
óþægilegt alltsaman!
VIGDIS
GRIMSDOTTIR
rithöfundur skrifcir:
Strákur sem er nýorðinn níu ára
varð yfir sig undrandi á fréttínni um
gestínn sem gleymdi fölsku tönnun-
um á Þorrablótí þeirra Hólmvíkinga
á laugardagskvöldið. Ég sá fljótlega
að vinurinn hafði misskilið þetta allt
saman og áttaði mig á að við verðum
að fræða krakkana okkar um ýmislegt
gamalt og gott svo þeir ruglist ekki
gjörsamlega í ríminu og tapi svo ræki-
lega áttum að þeir skilji ekki hvað er
um að vera. Það þýðir ekkert að kyn-
slóðirnar tali tungum tveim og sitt
með hvorri.
- Blótaði hann svona mikið að
tennurnar duttu útúr honum? spurði
strákurinn og fannst þetta greinilega
óþægiiegt allt saman og ég hélt auð-
vitað að áhugi hans beindist íyrst og
síðast að fölsku tönnunum.
- Nei, tennumar hafa bara verið
svona óþægilegar að hann hefur tek-
ið þær útúr sér og gleymt þeim þeg-
ar hann fór heim; það eru svo marg-
ir sem eiga erfitt með
að þola falskar tennur
og þá er eina ráðið að
taka þær bara útúr sér
og láta sér líða vel án
þeirra.
Þorri vinur
minn er ekki með
svona tennur, sagði
hann og ég var alls
ekki nógu fljótt að
tengja.
- Krakkar eru
nú venjulega
ekki með falskar
tennur, elskan.
- En hvers
vegna stendur
þetta þá í blað-
haldin á laugardaginn á Hólmavík,
sagði ég og sýndi honum staðinn á
kortinu; ég þóttíst nokkuð góð.
- En það stóð að þetta væri Þorra-
blót.
- Veislan er kölluð Þorrablót.
- Veit hann Þorri þetta?
Ég þagnaði og var svo óralengi að
útskýra fýrir stráknum - ég var satt
að segja frekar andstutt - að í gamla
daga hefðu mánuðir heitíð allt öðrum
nöfnum og að Þorri væri eitt þeirra og
að hann byrjaði á föstudögum í þrett-
ándu viku vetrarins og svo væri sá
matur sem borðaður væri í veislum,
sem kölluðust Þorrablót, kallaður
Þorramatur og það væri til dæmis
hangikjöt, hrútspungar, svið og alls-
konar súrmatur og að síðastí dagur
Þorrans væri kallaður Þorraþræll.
- Veit hann Þorri þetta? spurði
strákurinn aftur að loknum
útskýringum sem ég hélt
að hefðu skilað sér.
- Já, það hugsa ég.
- Nei, hann veit þetta
ekki, hann veit ekki neitt
af þessu og ég veit það
af því að honum þykja
svið vond og hann er á
mótí þrælum og hann
blótar ekki og ég veit
það af því að ég er
vinur hans en ekki þú,
sagði hann hinn reið-
asti og hvað gat ég svo
sem sagt; manneskja
sem á engan vin
sem heitír Þorri og
finnst samt ekk-
ert eðlilegra en
að blóta hann á
hverju einasta ári.
inu um hann Þorra.
- Það sem stendur í blaðinu er ekki
um hann Þorra.
- En það stendur víst þar og ég var
að lesa það.
- Nei, það sem stendur í blað-
inu er alls ekki um hann Þorra vin
þinn heldur um voðalega skemmtí-
legt Þorrablót þar sem einn gesturinn
týndi tönnunum.
- Var þetta þá ekki um hann
Þorra?
- Nei, þetta var um veislu sem var
ÞAÐ ER ALLTAF GAMAN þegar menn
eru metnaðarfullir. Eins og þeir
hjá Fréttablaðinu, sem eru svo
góðir blaða-
menn, svo
athugulir, vak-
andi og spot on,
að þeir meira
að segja upp-
lýstu morðgát-
una í Pressunni,
áður en næst-
um því allir sem
ég þekki gátu séð lokaþáttinn.
Einstaklega skemmtilegt að opna
blaðið og sjá fimm vikna sjón-
varpsáhorf, spennu og vangavelt-
ur hverfa út í bláinn, til þess eins
að vita að sá sem lék morðingjann
er á lausu. En svona er það víst
þegar menn eru með puttann fast
á púlsinum og hina á kaf í rassgat-
inu á sér, eða jafnvel djúprödduð-
um og skeleggum sessunautum
sínum.
ALVEG FRA ÞVf ÉG LÆRÐI muninn á
já og jú hefur fjölskylda mín impr-
að á því að ég tali góða íslensku.
Góða íslensku talar sá sem ekki
slettir ensku, eða dönsku. Sá sem
talar málfarslega rétt, með djúp-
an og djúsí orðaforða. í seinni
tíð hef ég lagt upp úr því að tala
skemmtilegt mál, sletti nóg af
ensku, dönsku og jafnvel þýsku
og spænsku ef sá gállinn er á mér.
Reyni þó að tala rétt til þess að
gefa gúrkunum ekki höggstað á
mér og til að halda fjölskyldunni
góðri.
F0KK1NG. Ný -íslenskt atviksorð,
blæbrigði af bandarískri sögn. Ég
nota það orð mikið, oft mörgum
sinnum í hverri setningu. Því það
leynist einhver kraftur, hugarfar
og meining á bakvið orðið.
SJITTI Viðurkennt íslenskt orð,
upphrópun. Nota þetta orð líka
ofsalega mikið, því það er svo víð-
tækt og lýsandi.
ÉG BÍÐ EFTIR ÞVl að einhver fjalli
um svo svakalegt mál að orðin
fokking eða sjitt fái að koma fýrir í
fyrirsögninni.
„Lárus Welding, með fokking 300
millur í laun" eða „Rændu bank-
ann með fokking múröxi" eða
„Allt að fara á fokking hausinn,
fokking Moody’s hafði rétt fýrir
sér, sjitt!!!"
hvað er að frétta?