Dagblaðið Vísir - DV - 08.02.2008, Qupperneq 33

PV Sport
FÖSTUDAGUR 8. FEBRÚAR 2008 33
bongóblíða einu sinni sem oftar í Hólminum og
leikur um kvöldið og ég ákvað bara að vera með.
Mér finnst mjög gaman að spila fótbolta í góðu
veðri en hins vegar jafnleiðinlegt þegar það er kalt
í veðri. Það voru komin einhver 12 ár síðan ég fór
síðast á fótboltaæfingu og það gekk bara furðu vel.
Við gerðum jafntefli, 1-1, og ég var ánægður með
mína ffammistöðu," segir Hlynur og hlær.
f annað skipti sem nafn Hlyns dúkkaði upp í
umræðunni og ekki tengt körfubolta var þegar
Ólafur Stefánsson vildi fá hann í vörnina hjá ís-
lenska landsliðinu í handbolta. Hlynur kann þó
ekki mikið fyrir sér í þjóðaríþrótt íslands en gæti
vel hugsað sér að prófa einn daginn.
„Ég spurði Óla mjög oft þegar hann hringdi
hvort hann væri að grínast. Hann hringdi í mig
á þriðjudegi og sagðist æda að endurtaka leikinn
á guðlegum tíma þannig að ég vissi að þetta væri
ekki eitthvað spaug. Síðan var þetta magnað sím-
tal. Hann fór að tala um gríska goðaffæði og fór
djúpt í málin. Mér finnst sjálfum mjög gaman að
pæla í hlutunum en hann pælir í ótrúlegustu hlut-
um. Það var ótrúlega gaman að tala við hann.
Hann hugsar miklu dýpra en næsti maður.
Hann sér ekki bara handboltaleik, hann sér h'fið
allt öðruvísi og er pottþéttur náungi. Ég kann
ekkert fyrir mér í handbolta, ekki neitt en ég hefði
alveg getað hugsað mér að prófa. Ég hef enga
fordóma gagnvart því. Ef það hefði hitt betur á
og þetta væri sumarsport hefði ég alveg verið til.
Ólafur fékk mig til að hugsa aðeins, því í grískri
goðafræði er maður sem heitir Sifisus og ég er
búinn að lesa aðeins um hann. Tilgangurinn með
því að segja mér aðeins frá honum er að hann var
dæmdur til að velta upp steini upp fjallshLíð alla
sína ævi. Hann bytjaði niðri og velti honum upp
þangað til hann komst ekki hærra og byrjaði þá
aftur. Þannig lýsti Ólafur að líf flestra fsíendinga
væri. Að taka ekki neina áhættu og mæta bara í
vinnuna og rúlla sínum steini. Hann spurði bara
hvort ég vildi vera eins og hann. Þessi maður sem
tekur enga sénsa og veltir bara sínum steini allt
sitt h'f. Ég þekkti ekki þetta alveg en hann lýsti
íslendingum svona sem er nokkuð rétt. Það fara
bara allir í vinnuna, með sitt öryggi og fá greitt
fyrir. Taka ekki neina sénsa í staðinn fyrir að gefa
bara sldt í allt og fara bara í handbolta. En þetta
var merldlegt símtal."
Dúllerí hentar ekki
Hlynur Bæringsson er sá leikmaður sem trúlega
flestir óska að spila með en ekki á móti. Hann segir
sjálfur að hann sé ósérhlífinnleikmaður. „Stundum
er maður aðeins of æstur en ég held að það geri
mig góðan. Ef ég næ að verða nógu æstur, þótt það
fylgi því ýmsir gallar, fylgir því ákveðið keppnisskap
enda er ég alveg ótrúlega lélegur ef ég næ ekki
skapinu upp. Ef ég ætla að vera í einhverju dúlleríi
get ég yfirleitt ekki neitt. En það sem einkennir mig
er keppnisskap og ósérhlífrti.
Vonandi ber framtíðin einhvem titil fyrir Snæ-
fell í skauti sér. Hvort sem það er íslandsmeistara-
titiUinn eða bikarmeistaratitilUnn. Bikarinn er nú
nær og svo veit maður ekkert. Eins og ég segi þá
vona ég að maður komist út en ég græt það ekkert
þótt það gerist ekki og ég verð bara hér á landi.
Það er ekki svo slæmt."
benni@dv.ls
Hvemig liðið æfði og fleira í kringum það var
ekki nógu gott. Við vomm tveir íslendingar, það
var mikið af Könum, einhverjir fjórir eða firnm og
einn Ástrah í fiðinu þannig að það var töluð enska
því hollenska er ákaflega erfitt mál og eitthvað
sem maður grípur ekki einn tveir og bingó."
Hlynur vildi vera áfram úti í atvinnumennsku
en ekkert nógu gott og grípandi tilboð kom upp
á borðið. Því kom hann aftur heim og fór aftur tii
Snæfells. „Mér gekk ágætlega í Hollandi. Komst
í stjörnuleikinn þarna úti. Það komu eitt eða
tvö tilboð upp á borðið en þau voru ekki nógu
spennandi bæði peningalega séð og svo heilluðu
löndin ekkert rosalega. Það kom fyrirspum frá
reka landsfið. Það er dýrt að reka landslið og það
var dýrt fyrir mig að leggja þetta á mig. En þetta
er allt að breytast til bamaðar núna og meiri
memaður fyrir því að gera þetta vel. Ég kem aldrei
til með að biðja um krónu fyrir að vera að þessu
en ég vildi ekki tapa á því að vera í landsliðinu.
Vildi koma út á sléttu.
Ég var að fara að eignast dóttur og var að kaupa
mér hús og þá bara leyfði þetta ekki að fara úr
vinnu á hádegi. Þetta var svo svakalega mikið. Við
erum að tala um 9 tíma prógramm á dag. Keyra til
Keflavíkur frá Stykkishólmi, fara á æfingu, fá sér
að borða og keyra aftur heim í Hólminn. Maður
var að fara af stað um eitt- tvö-leytið og koma
heim um miðnætti. Ég gerði þetta tvö sumur í
röð, fjórum sinnum í viku. En tankurinn var bara
búinn þegar maður átti að gera þetta síðasta
sumar. Ég var bara kominn með svo mikla leið á
þessum rúnti að það var ótrúlegt."
Kínaævintýrið stendur upp úr
1 ágúst 2005 fór Hlynur ásamt Islenska
landsliðinu í körfubolta til Kína að etja þar kappi
við Yao Ming og félaga. Hlynur segir að það hafi
verið ótrúleg lífsreynsla. „Þetta var eitthvað það
skemmtilegasta sem ég hef upplifað á mínum
körfuboltaferh. Þetta er ekki land sem ég skrepp til
einn tveir og þrír. Maður skreppur ekkert til Kína
eins og maður skreppur til Kaupmannahafnar.
Það var frábært að fá að upplifa þetta. Ég er mjög
forvitinn varðandi svona, að fá að skoða ný lönd
og upplifa eitthvað nýtt.
Það var líka frábært að sjá allt í kringum Yao
Ming. Það eru tugir þúsunda sem elta hann hvert
fótmál og hann er með lögregluvemd og lífverði
í kringum sig. Við fórum til Sjanghæ og Peking
og þar var allt rosalega stórt og mikið. Mjög
vestrænar borgir en kannski í götu aðeins ofar var
maður kominn einhver ár aftur í tíman. Þar var
fólk í einhverjum kofum og það var þvílík eymd
sem þar blasti við manni. Ég mæh eindregið með
því að fara svona langt í burtu og skoða.
Við áttum ekki séns í fyrri leiknum. Ég man
að ég átti erfitt með andardrátt ég var einhverra
hluta vegna svo þreyttur. Það var svo heitt inni í
höliinni. En við stóðum okkur nokkuð vel í seinni
leiknum. Við vomm yfir í hálfleik að mig minnir
en það var of mikill getumunur á liðunum til að
við gætum unnið þá. Það var samt ekki leikurinn
sem stendur upp úr í minningunni heldur bara
það að hafa farið til Kína. Körfúboltinn hefur gefið
mér margt. Éghef búið í Hollandi, Bandaríkjunum
þegar ég var yngri og ferðast víða. Þótt maður hafi
ekki orðið ríkur á þessu stendur upp úr hellingur
af minningum."
Gaman að tala við Óla Stef
Síðasta sumar dúkkaði nafn Hlyns upp, ekki
vegnakörfuboltansheldurvegnafótboltans.Hann
stóð þá í marki Snæfells gegn GG í þriðju deildinni.
Snæfell fékk mikið af mörkum á sig í fótboltanum
síðasta sumar en fékk aðeins eitt mark á sig með
Hlyn milh stanganna. „Þjálfari Snæfells var búinn
að spyrja mig lengi hvort ég vildi ekki vera með.
Ég var með Fram í fótboltanum í gamla daga og
aðeins með Val einhverja leiki. Ég vildi aldrei vera
með þar sem ég þorði ekki taka áhættuna á því
að snúa mig eða eitthvað þannig. Svo var bara
Sviss og Hollandi en ég var ekki spenntur fyrir
Sviss því deildin þar er ekki betri en í Hollandi.
Ég vildi taka skref upp á við. Þetta var líka á
þannig tíma að liðin leyfðu eins marga Kana og
þeim þóknaðist. Liðin voru að taka inn Kana
beint úr háskólanum sem voru sáttir við súpu
og brauð í laun. Það lækkaði launin svo mikið
vegna offramboðs leikmanna sem voru tilbúnir
að koma svo ódýrt. Menn sem voru ekki búnir að
klára neina menntun eða neitt. En ég hefði verið
vel tílbúinn að vera áfram útí og ég ætla mér að
fara aftur út.
Ég var með umboðsmann en er ekki lengur.
Mér finnst að ég þurfi að gera þetta almennilega
einu sinni. Fara í betra kerfi en þetta var. Ég vil
ekki hugsa tíl baka og segja; þetta var eina árið
mitt útí. Það er ekkert eitt land sem ég horfi til
frekar en annars, flestöll lönd heilla mig. Bara að
það sé góður körfubolti og gott lið. Ég er með það
mikið sjálfstraust að ég tel mig hafa getuna tíl að
spila í fi'nni deild.
Ég held ég getí alveg verið þessi göslari.
Spilað vöm, barið aðeins frá mér og rifið niður
einhver fráköst. Landið sjálft kannski skiptír
ekki höfuðmáli. Þó svo að sum lönd heilli meira
en önnur en maður labbar ekki inn í sterkustu
deildimar. Ég get því miður ekki hringt í Jón og
beðið hann um að mæla með mér," segir Hlynur
ogglottir.Hlynurogkonahanseignuðustsittfyrsta
bam ekki alls fyrir löngu og segir Hlynur að hann
vilji vera búinn að klára atvinnumannadrauminn
áður en prinsessan þeirra verði orðin sex ára.
„Mér bauðst í sumar að fara tíl Ástralíu að spila í
sumardeild þar í landi. Það hefði ekki verið neitt
mál, maður hefði bara teldð fjölskylduna með sér.
Það er líka gaman fyrir konuna að sjá og upplifa
eitthvað nýtt. Maður á ekki að láta það stoppa
sig sérstaklega ekki meðan bömin em það h'tíl
að þau skilja ekkert. Maður selur bara eða leigir
eignimar á meðan."
Hefði ekki verið vinsælt
að ganga í raðir Keflavíkur
Hlynur er ein skærasta stjarna körfuboltans
hér á landi og eðli málsins samkvæmt er hann
orðaður við félagaskiptí eftir hvert tímabil. Flest
ef ekki öll liðin í Iceland Express-deild karla væru
tíl í að hafa einn Hlyn Bæringsson í sínu liði.
Einn orðrómur sem hefúr lengi loðað við Hlyn
er félagaskiptí yfir í Keflavík. „Það er kannski ekki
alveg rétt að ég hafi verið nálægt því að ganga
tíl liðs við Keflavík. Ég talaði bara við þá og það
er allt í lagi að segja frá því en ég á marga góða
vini í Keflavík. Fólk heldur oft að við leikmenn
tölumst ekkert við en ég veit ekki hversu nálægt
ég var að ganga í raðir þeirra. Ég hef alltaf haft á
stefnuskránni að spila með Magnúsi Gunnarssyni,
leikmanni Keflavíkur, en ég gat ekki farið 2005
eins og um var rætt. Það hefði ekki verið vinsælt."
Hlynur var mildð í umræðunni þegar hann
gaf ekki kost á sér í landsliðið vegna vinnutaps
og mikils kostnaðar. Skapaðist mikil umræða í
kjölfarið um kosmaðinn við að vera í landsliðinu,
ekld aðeins í körfubolta heldur einnig í öðrum
íþróttagreinum nema fótboltanum. „Eg held að
það sé bara KSÍ sem fær svona mikinn pening frá
FIFA og Evrópusambandinu. Hin sérsamböndin
fá ekki mikla peninga og hafa varla efni á því að