Dagblaðið Vísir - DV - 05.06.2008, Blaðsíða 20

20 FIMMTUDAGUR 5. JÚNÍ 2008
Umræða DV
ÚTGÁFUFÉLA6: Dagblaðið-Vísir útgéfufélag ehf.
5TJÓRNARFORMAÐUR: Hreinn Loftsson
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Elln Ragnarsdóttir
RITSTJÓRAR:
Jón Trausti Reynisson, jomrausti@dv.is
og ReynirTraustason, rt@dv.is
FULLTRÚI RITSTJÓRA:
Janus Sigurjónsson, janus@dv.is
FRÉTTASTJÓRI:
Brynjólfur Þór Guðmundsson, brynjolfur@dv.is
AUGLÝSINGASTJÓRI:
Asmundur Helgason, asi@birtingur.is
DREIFINGARSTJÓRI:
Jóhannes Bachmann,joib@birtingur.is
DV Á NETINU: DV.IS
AÐALNÚMER: 512 7000, RITSTJÓRN: 512 7010,
ÁSKRIFTARSlMI: 512 7080, AUGLÝSINGAR: 512 70 40.
Umbrot: OV. Prentvlnnsla: Landsprent. Dreifing: Arvakur.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins á stafraenu
formi og f gagnabönkum án endurgjalds.
Oll viðtöl blaðsins eru hljóörituð.
SANDKORN
■ Kostulegt stríð er í gangi milli
Pórhalls (iunnarssonar, dag-
skrárstjóra Sjónvarpsins, og
Árna Snæv-
arr sem
gerði heim-
ildamynd
um Evrópu-
samband-
ið. Myndin
er styrkt af
Samtökum
iðnaðarins
* en Þórhallur mun að sögn Árna
hafa ljáð máls á að kaupa hana
til sýninga í Ríkissjónvarpinu.
Þórhallur hvarf síðar frá því.
Árni er ósáttur við skýringarnar
því Þórhallur óttist aðeins Sjálf-
stæðisflokkinn. Þórhallur hefur
brugðist ókvæða við og krafist
afsökunarbeiðni sem Árni þver-
neitar að veita.
■ Þórhallur Gunnarsson hefur
reyndar staðið í miklu stríði við
vefmiðilinn Vísi í vetur en þess
var krafist að upplýsingar yrðu
veittar um laun hans. Á endan-
um birti Vísir undarlega ff étt
um að hann hefði hærri laun en
Sigrún Stefánsdóttir, dagskrár-
stjóri Útvarpsins. Svo var að sjá
sem vísismenn hefðu samið
við RÚV um að láta ekki meira
uppi. Nú hefur Séð og heyrt
tekið ómakið af Vísi og afhjúp-
að leyndarmálið. Blaðið segir
ff á því á forsíðu að Þórhallur
sé með 800 þúsund krónur á
mánuði.
■ Jónas Kristjánsson er ómyrk-
ur í máli á vef sínum varðandi
milljón króna bætur sem Ás-
geiri Þór Davíðssyni á Gold-
finger voru dæmdar Stefáns-
syni. Veitingamaðurinn fékk
fébæturnar
að mestu
vegna þess
að í grein í
tímaritinu
fsafold var
notað orð-
ið mansal.
Jónas lýsir
dómnum
sem meginskandal. „... og dóm-
arar Héraðsdóms eru meginsk-
andall. Hatrið á tjáningarfrelsi
er nokkurra ára gamalt í kerfinu.
' Áðurvartekiðvægarásannleik-
anum," segir Jónas.
■ Menn eru á því að senn dragi
til tíðinda í forystu- og fylgis-
kreppu Sjálfstæðisflokksins.
Mikill þrýstingur er á Vilhjálm
Þ. Vilhjáímsson, leiðtoga borg-
arstjórnarflokksins, að gefa frá
sér leiðtogastólinn til Hönnu
Biriiu Kristjánsdóttur, sem sök-
um þokka
, jjá: oggáfna
H nýtur yfir-
•! burðafylgis
1 |i WM'é kjósenda.
I Svo slæmt
| erástandiðí
| borginni að
; haft er eftir
L.' Hæi.lH BirgiGuð-
nutndssyni, stjórnmálafræðingi
á Akureyri, að nú tali Akureyr-
ingar um að fara til Krýsuvíkur
þegar leiðin liggur í höfúðborg-
ina.
WLEIÐARI
Fyrirbyggjandi árás
JÓNTRAUSTIREYNISSON RITSTJÓRISKRIFAR. Víða um heim eru luetluleg villiilýr, sem engu ad siður mti ekki drepa.
Víð drepum dýr í tonnatali á hverjum degi og veigrum
okkur ekki við það. Hins vegar vilja sumir að ísbirnir
njóti sérstöðu. Ástæðan er skiljanleg, þeir eru taldir í
útrýmingarhættu.
Ekki varð séð af myndböndum sem sýndu
dráp ísbjarnarins í Skagafirði að hann væri
að valda hættuástandi á þeirri stundu.
Spurðir hvort ísbjörninn hefði gert sig lík-
legan til árásar sögðu veiðimennirnir jú,
hann hefði þefað upp í loftið.
Víða um heim eru hættuleg villidýr, sem
engu að síður má ekki drepa. Nema í sjálfs-
vöm. Það verður að teljast hæpið að ís-
bjarnardrápið við Þverárfjall hafi verið í
sjálfsvörn, nema ef vera skyldi í nýstárlegri
túlkun George W. Bush Bandaríkjaforseta.
Þetta var fýrirbyggjandi árás á ísbjörninn.
Sagan af ísbjarnarhúninum Knúti ættí að
vera okkur Iærdómur. Heimsbyggðin féll í
stafi, því hann þóttí svo ógurlega sætur. Svo
óx hann úr grasi og ofbauð öllum. Öllum
fannst þá Knútur vera Ijótur, þótt hann væri
ennþá sami ísbjörninn. Hann var orðinn
klikkaður og þeir sem elskuðu hann mest óttuðust hann. Vinsæld-
ir hans hafa hrapað meira en Milli Vanilli á sínum tíma og er hann
nú fastur í þýskum dýragarði. Saga þessi leiðir í ljós hræsnina sem
er viðloðandi dýraverndun. Þau eru valin eftir útlitsstöðlum.
Eitt sinn náði kýr að flýja vísan dauðann í
sláturhúsi á Flateyri við Önundarfjörð. Hún
tók sig tíi og syntí þvert yfir fjörðinn, aftur á
heimabæ sinn. Bóndinn á bænum ákvað að
þyrma lífi hennar, vegna þeirrar þrekraunar
sem hún hafði lagt að baki. ísbjörninn fýrir
norðan hafði lagt mikið á sig við að koma til
íslands, en var dæmdur óæskilegur. Hlust-
andi á Rás 2 hringdi meira að segja inn og
sagði að hann hefði ekki Ieyfi til að vera á
landinu. Kannski gleymdi hann að stoppa í
Grímsey.
Auðvitað eru ísbirnir taldir hættulegir, ólíkt
beljum, en fleiri dýr eru hættuleg í heimin-
um án þess að við útrýmum þeim í fyrir-
byggjandi árás. Munurinn á okkur og öðrum
þjóðum er að við erum algerlega óviðbúin.
Rétt hefði verið að vera viðbúinn og svæfa ís-
björninn.
FRÆNDIHUNDSINS DREPINN
Svarthöfði er mikill dýravinur
þótt hann eigi það til að borða
lömb, nautgripi og kjúklinga.
Hvalir, ísbirnir, hrefnur og selir eru
í sérstöku uppáhaldi þar sem kem-
ur að því að horfa en ekki éta. Þá
eru auðvitað hundar fremstir allra
dýra sökum vitsmuna og fegurðar.
Svarthöfði hefur myndað skörp skil
á milli þeirra dýra sem hann klapp-
ar og þeirra sem hann étur. Þannig
myndi aldrei hvarfla að honum að
leggja sér til munns kjöt af hund-
um eða ísbjörnum en björninn er
frændi hundsins. Fátt skilur að
ísbjörn og púðluhund ann
að en stærðin. Og Svart-
höfði fordæmir dráp
þeirra dýra sem hann
hefur dálæti á. Þess
vegna skar það í hjarta-
stað að sjá bandóða
menn með byssur skjóta
saklausan hvítabjörn sem
álpast hafði upp á strönd fs-
lands. Bjössi hafði að öllum lík-
indum sofnað á borgarísjaka við
Grænland og áður en hann vissi
af hafði jakinn tekið á rás í áttina
til íslands þar sem vondir kallar
með riffla þrá það heitast að drepa
sér til gamans.
Auðvitað er það þannig að
ekki er allt eins og sýnist í
lífinu. Bjössi litli, sem var
aðeins tveggja ára, var í stöðugum
lífsháska á heimaslóðum vegna
_ þess að þar borða menn kjötið af
honum. Sérstakiega þykja lærin
vera gómsæt. En það er líka inn-
an við mannsaldur síðan
Grænlendingar borðuðu
hunda. Og til að því sé
haldið til haga gæða Kín-
verjar sér á hundum enn
í dag og þykir ekki merki-
legra en þegar við drep-
um litlu fallegu lömbin okkar
og breytum þeim í kótilettur eða
brennum andlit þeirra og innbyrð-
um úr þeim augun, tunguna og
kinnarnar. Bjössi litli sem rak til
móts við dauðann á Grænlands-
sundi hafði sjálfsagt ekki hug-
mynd um það sem var að baki eða
hvað beið hans handan fjarskans.
Frænda hundsins rak að feigðarósi.
Norðlendingar hafa stundum
tekið aðkomudýrum vel.
Minnisstætt er þegar ungur
maður lá undir þeim grun að hafa
drepið hundinn Lúkas með því að
troða honum ofan í íþróttatösku
og nota hann sem fótbolta þar til
yfir lauk. Seinna kom á daginn að
þetta var rangt. Lúkas sást í grennd
við Akureyri og var fangaður í stað
þess að vera skotinn á færi. Það
sýndi manngæsku. Svarthöfði fékk
martröð í fyrrinótt eftir að hafa
séð skytturnar af Norðurlandi raða
sér upp eins og aftökusveit. Haft
var samband við umhverfis-
ráðherra sem gaf skotleyf-
ið og axlaði ábyrgð á þeim
harmleik sem þar með
hófst. Síðan var hleypt af
en ekki vildi betur til en svo
að fyrsta skotið fór í fótinn
á bangsanum. Síðan tókst að
bana honum og stoltir veiði-
menn vöppuðu í kringum bangs-
ann og einn glennti upp á honum
ginið fyrir myndatöku í háðungar-
skyni. Og kjötið átti að brenna eftir
tilgangslaust drápið sem var þó
réttlætt með því að Bjössi ógnaði
tilvist íbúa á Norðurlandi. Réttlæt-
ingin er siálfsagt fundin í Nonna-
bókinni A Skipalóni þar sem Nonni
og vinnumenn börðust hetjulega
við nokkra brjálaða ísbirni. Margir
hlutu skaða af en á endanum tókst
að drepa dýrin ógurlegu. Hið góða
sigraði hið illa.
Niðurstaðan
er sú að við
erum dráp-
gjörn þjóð. Þjóð
sem teloir þannig
á móti aðkomudýr-
um á að skammast
sín. Það sem skilur á
milli siðvæðingar og villi-
mennsku er að gera greinar-
mun á því hvaða dýr við drepum og
láta ógert að slátra sér til gamans.
Drápið á Bjössa litla kallar á mikla
umræðu og skilgreiningu á þeim
ógnaratburði sem átti sér stað.
SVARTHÖFÐI
DÓMSTÓLL GÖTUNIVAR
VAR NAUÐSYNLEGT AÐ SKJÓTA ÍSBJÖRNINN?
„Nei, ég er vanur þv( frá mínum
heimaslóðum að láta (sbirni (friði. Mér
finnst þetta hreinlega eins og að skjóta
fólk. (sbirnir eru líka í útrýmingar-
hættu."
Oleksandr Khyzhnyak,
50 ára ræstitæknir
„Það var kannski ekki rétt en það eina
sem mögulegt var í stöðunni. Ég held
að þaö hafi getað stafað hætta af
honum og hann ráðist á fólk."
Védís Erna Eyjólfsdóttir,
20 ára þjónustustúlka
„Nei, alls ekki. Það var örugglega hætta
af honum þarna en mér finnst að það
hefði átt að fanga hann og setja hann í
Húsdýragarðinn."
Klara Guðnadóttir,
20 ára móttökustjóri
„Ég get ekki sagt að ég sé hlynntur
ísbjarnadrápum. Ég held að engum
hafi stafað hætta af þessum isbirni. Það
hefði átt að loka veginum, ná honum í
búr og setja hann á Sædýrasafnið."
Tryggvi Ólafsson,
27 ára grafískur hönnuður