Morgunblaðið - 18.07.2015, Síða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. JÚLÍ 2015
✝ Magnús Krist-ján Björnsson
fæddist í Reykj-
arfirði í Arnarfirði
30. janúar 1954.
Hann lést af slys-
förum 7. júlí 2015.
Foreldrar hans
voru hjónin Guðrún
Elín Ólafsdóttir frá
Reykjarfirði og
Björn Magnús
Magnússon frá
Langabotni. Magnús var næst-
elstur fjögurra systkina. Systk-
ini hans eru í aldursröð: Ólafía,
Sindri Már og Hlynur Vigfús.
Sambýliskona Magnúsar er Ása
Dóra Finnbogadóttir, fædd 18.
júní 1972.
Magnús eignaðist fjögur börn.
Þau eru: 1) Björn Magnús, fædd-
ur 14. júní 1977. Móðir hans er
Sonja Jónsdóttir. Maki hans er
Silja Baldvinsdóttir og börn
þeirra Mardís Ylfa og Magnús
Kristján. Með Helgu Friðriks-
dóttur eignaðist Magnús þrjú
börn. 2) Helgi, fæddur 28. maí
1984, búsettur í London. Maki
hans er Rut Stefánsdóttir. 3)
Hildur, fædd 14. nóvember 1985.
Hann flutti því heim og eignaðist
þar elsta son sinn með Sonju, þá-
verandi sambýliskonu sinni. Eft-
ir tíu ára starf hjá kaupfélaginu
gerðist hann einn af forsvars-
mönnum fiskvinnslu og útgerð-
ar staðarins. Þegar sú starfsemi
var lögð niður, tók hann til við
eigin rekstur í saltfiskverkun,
fyrst á Bíldudal en síðar í Hafn-
arfirði, þangað sem hann fluttist
með Helgu, þáverandi sambýlis-
konu, og börnum þeirra þremur.
Í félagi við vin sinn Björn
Ágúst, setti hann svo á fót end-
urvinnslu á góðmálmum. Þegar
starfsemi þeirra rann inn í Ís-
lenska Gámafélagið, störfuðu
þeir þar í forsvari saman, allt
þar til Magnús fluttist aftur
heim á Bíldudal. Þar bjó hann
ásamt Ásu Dóru, núverandi sam-
býliskonu sinni, og vann með
henni að uppbyggingu á ferða-
þjónustu og Birni Magnúsi, syni
sínum, að stofnun útgerðar og
fiskvinnslu.
Magnús var glaðlyndur og
vinmargur, áberandi í atvinnu-
lífinu og virkur í sveitarstjórn-
armálum á Bíldudal. Hann var
duglegur við að rækta samband
sitt við fjölskylduna og síðustu
ár stundaði hann útivist og
bridge af kappi með góðum vin-
um.
Útför Magnúsar fer fram frá
Bíldudalskirkju í dag, 18. júlí
2015, kl. 14.
Maki hennar, Heið-
ar Ólafsson, á úr
fyrra sambandi
Hauk Mána og sam-
an eiga þau Helmu.
4) Lína Björk, fædd
22. ágúst 1991, bú-
sett í Dóminíska
lýðveldinu. Maki Iv-
an Dario Gonzalez
Nuvan.
Fyrstu aldurs-
árin átti Magnús
heima í Reykjarfirði ásamt for-
eldrum sínum, systur og móður-
bræðrum. Þegar hann var
þriggja ára fluttist fjölskyldan
til Bíldudals, þar sem þau
bjuggu í Ási, ásamt Jóhannesi
móðurbróður Magnúsar, sem
ætíð átti heimili hjá foreldrum
hans. Sindri og Hlynur bættust í
systkinahópinn, en þegar Magn-
ús var 12 ára fluttist fjölskyldan
í Hof, þar sem foreldrar hans og
Jói frændi bjuggu til æviloka.
Magnús fór til náms í Reyk-
holt einn vetur, en þaðan lá leið
hans í Verzlunarskólann þar
sem hann lauk verslunarprófi. Í
framhaldi var honum boðið starf
sem kaupfélagsstjóri á Bíldudal.
Elsku pabbi.
Það er ekki hægt að lýsa sárs-
aukanum sem ég er að upplifa,
þessi þungi á hjartanu er svo mikill
að mér finnst ég varla geta andað.
Þú varst kletturinn í lífi mínu, þú
varst og ert manneskjan sem ég lít
upp til og óska þess að geta fetað í
fótspor þín, verða betri manneskja
með hverjum deginum.
Orðin sem minna mig á þig eru
mörg en hjartahlýr, brosmildur og
góður pabbi eru þau sem koma
fyrst upp í hugann.
Við systkinin vorum alltaf í
fyrsta sæti hjá þér og auðvitað
barnabörnin, fjölskyldan öll, bæði
stór og smá. Það var alltaf til tími í
tímaleysinu, einn bryggjurúntur
eða hvað sem manni datt í hug.
Við þurftum aldrei löng samtöl
til að skilja hvort annað, við gátum
setið saman svo tímunum skipti og
í raun ekki talað mikið. En alltaf
leið mér eins og allt hefði verið sagt
og vandamálin hurfu.
Rúntarnir um bryggjuna, ferð-
irnar austur til að kíkja á hestana
mína, eða þegar við fórum að ná í
þá úr sveitinni, ferðirnar á Bíldudal
og bara okkar frábæru stundir
saman eru minningar sem ég
geymi. Ég minnist þeirra með sorg
og söknuði en líka brosi og ham-
ingju því ég er þakklát fyrir að hafa
átt þig sem pabba.
Pabbi, ég elska þig af öllu mínu
hjarta.
Þín litla dóttir,
Lína Björk.
Elsku pabbi.
Þessir dagar hafa verið svo
óraunverulegir og erfitt að geta
ekki heyrt í þér. Þú varst ekki bara
pabbi heldur varstu minn besti vin-
ur. Það var ekkert sem ég gat ekki
sagt þér eða spurt þig um, þú varst
klettur í hafinu.
Pabbi, það var bara búið að vera
svo gaman að hafa þig hérna fyrir
vestan. Þú varst svo ánægður og
spenntur yfir öllu sem við vorum að
gera saman. Þetta var búinn að
vera frábær tími, stundirnar svo
margar hjá okkur síðastliðið ár.
Þakklæti fyrir allt frá því að ég
man eftir mér er eitthvað sem ég
hefði verið til í að geta komið til þín.
Ég man svo vel eftir því þegar
Mardís fæddist, þú geislaðir af
stolti, sama svipinn sá ég þegar
Helma hennar Hildar var fædd og
líka þegar Magnús Kristján var
kominn í fangið á þér. Þú varst
yndislegur og við eigum öll eftir að
sakna þín svo mikið, Mardís Ylfa á
eftir að sakna Magga afa svo mikið
og að geta ekki fengið hafragraut-
inn hans afa. Það var alltaf tími fyr-
ir okkur og afabörnin. Magnús
Kristján, litli kúturinn okkar, hefði
átt eftir að dröslast á eftir þér um
allt, honum var strax farið að þykja
svo gott að lúlla á afa. Ég veit að
það er ekkert sem þú hefðir ekki
gert fyrir barnabörnin þín og því
miður voru stundirnar allt of fáar.
Ég er búinn að hugsa svo oft til
baka að þessu augnabliki þegar þú
kallaðir á mig, Bjössi komdu út, þú
varst svo ákveðinn. Ég leit við og sá
hvernig báturinn var kominn á
hliðina og ætlaði að henda mér út
úr brúnni. Mín síðasta minning um
þig var svipurinn á þér þegar sjór-
inn skóflaði mér inn um dyrnar á
brúnni og mér fannst þú svo
hræddur á svipinn. Ekki hræddur
af því að við værum að fara á hvolf
heldur af því að ég hvarf inn í
brúna. Út af þessu kalli frá þér var
ég viðbúinn þegar sjórinn kom í
fangið á mér og ég veit í hjarta
mínu að það er ástæðan fyrir því að
ég komst upp úr lúkarnum, út úr
brúnni, undir rekkverkið og upp á
yfirborðið.
Eitt vil ég að þú vitir, elsku
pabbi, að ég er kominn heim, ég er
kominn heim, ég er kominn heim.
Takk, pabbi, fyrir allt.
Ástarkveðja, þinn sonur,
Björn Magnús
Magnússon.
Elsku pabbi minn.
Þetta gerðist alltof snögglega,
þú varst tekinn alltof fljótt frá okk-
ur. Hefði ég vitað að símtalið á
sunnudeginum væri okkar síðasta
hefði ég sagt miklu meira.
Ég er heppin að þú varst pabbi
minn, en þú varst ekki bara pabbi
minn heldur besti vinur minn. Töl-
uðum saman nánast á hverjum
degi, bara um allt og ekkert. Við
sögðum hvort öðru allt, skildum
hvort annað svo vel. Það verður
erfitt að geta ekki leitað til þín.
Þú gafst manni svo mikið með
nærveru þinni. Öllum leið svo vel í
kringum þig, sérstaklega krökkun-
um. Þú elskaðir að leika við þau og
þú gafst allt í leikinn eins og þú
værir krakki sjálfur. Mér finnst
sárt að Helma fái ekki að kynnast
afa sínum betur en þakklát fyrir
þann tíma sem þú fékkst með
henni. Ég verð dugleg að segja
henni frá þér.
Síðustu daga hafa minningarnar
flogið í gegnum hugann. Ég er
heppin að eiga svona margar góðar
minningar, fórum saman í margar
fjallgöngur, allar vesturferðirnar,
allar selaveislurnar og bíltúrarnir.
Minnisstæð er gangan okkar
tveggja yfir Hornatær og niður í
Reykjarfjörð. Með eina samloku og
eitt súkkulaði, þetta átti nú bara að
taka 3-4 tíma. Eftir 9 klukkustund-
ir duttum við ofan í pollinn í Reykj-
arfirði og hlógum saman sársvöng.
Pollurinn var þinn staður, og verð-
ur enn. Þar var gott að spjalla sam-
an um allt sem okkur langaði að
gera.
Það er margt sem mig langar að
segja frá og margt sem mig langar
ekki að þú missir af. En þú ert hjá
mér í hjartanu, núna og alltaf.
Við systkinin verðum dugleg að
halda utan um hvort annað og
halda minningu um yndislegan,
góðan og frábæran pabba á lofti.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem)
Elska þig og sakna þín.
Þín dóttir,
Hildur.
Elsku Maggi minn, hvar getur
maður eiginlega byrjað? Fyrsta
sem kemur upp í huga mér er
hversu mikil forréttindi það voru
að kynnast þér.
Minnisstæðar eru allar þær
stundir sem við áttum saman fyrir
vestan, hvort sem það var á Bíldu-
dal, í Reykjarfirði eða Mórudal. Í
hvert skipti sem maður á eftir að
fara í pollinn þá á manni eftir að
verða hugsað hlýtt til þín, margar
skemmtilegar samræður sem við
áttum þar. Jafn góðhjörtuðum
manni hef ég aldrei kynnst, vildir
allt fyrir alla gera. Fjölskyldan
veitti þér svo mikla lífshamingju að
maður tók sér þína lífsgleði til fyr-
irmyndar. Afahlutverkið gerði þig
svo stoltan og var hrein unun að
fylgjast með þér í kringum barna-
börnin.
Nú tekur við stærra hlutverk frá
mér gagnvart dóttur þinni og mun
ég vonandi sinna því jafn vel og þú.
Mig langar að þakka þér fyrir að
hafa tekið svo vel á móti mér og
Hauki Mána inn í fjölskyldu þína,
eins og við hefðum verið partur af
henni alla tíð.
Núna ert þú kominn á góðan
stað, þar sem verður séð vel um þig
er ég viss um. Ég veit að þú munt
fylgjast vel með okkur, sjá barna-
börnin þín vaxa úr grasi. Fyrir
þann tíma sem við áttum saman
mun ég ævinlega vera þakklátur.
Takk fyrir að gera mig að betri
manni.
Þinn tengdasonur,
Heiðar Ólafsson.
Þakklæti, umburðarlyndi og
mikill afi er það fyrsta sem kemur
upp í huga mér þegar ég hugsa um
hann Magga tengdaföður minn.
Maggi var kærleiksríkur maður
með góða nærveru og hafði hann
allan heimsins tíma fyrir barna-
börnin sín. Skipti engu máli hvort
það var lengsta samstæðuspil í
heimi, fara út í sleðaferð, feluleik,
sundferð inn í Reykjarfjörð eða
hvað sem var alltaf hafði Mardís
Ylfa afa sinn í vasanum. Hún á eftir
að sakna hans mikið en eitt það
besta sem hún vissi þegar elda átti
hafragraut var að fá grautinn hans
afa síns eldaðan uppi í Hofi. Stoltið
sem skein úr augum hans þegar al-
nafni hans, Magnús Kristján, var
skírður á sjómannadaginn 7. júní
sl. er ógleymanlegt.
Ég þakka þér fyrir allt og allt,
elsku Maggi, þakka þér ásamt
fleirum fyrir það að sonur þinn hafi
skilað sér heill heim til okkar.
Silja Baldvinsdóttir.
Elsku Maggi bróðir og mágur.
Það er skrýtið þegar við þurfum
að líta tilbaka og gera okkur grein
fyrir því hvað 5 ára aldursmunur í
æsku er mikill og fátt annað en
heimilið góða og foreldrarnir ynd-
islegu eru samtenging.
Aftur á móti var þessi aldurs-
munur ekki neinn þegar við vorum
búnir að mennta okkur og stofna
heimili á Bíldudal.
Við byrjuðum í gjörólíkum
starfsgreinum, þú í Kaupfélaginu
en ég á bílaverkstæði.
Aukavinnu áttum við sameigin-
lega, fórum að stunda grásleppu-
veiðar á lítilli skektu með Grími
gamla. Þar fengum við útgerðar-
áhugann. Ég gerði sjómennskuna
að aðalstarfi, en það var meiri at-
hafnamennska hjá þér, samt
blundaði alla tíð í þér löngun til að
gera út og vera á sjó.
Þú áttir orðið tvo strandveiði-
báta og kominn á fullt í sjómennsk-
una með honum Bjössa syni þinum
og varst mjög spenntur yfir því
sem þið voruð að gera saman.
Búinn að flytja suður og prófa
þar ýmsan rekstur, kominn tilbaka
í fjörðinn þinn kæra og áttir í ham-
ingjusamri sambúð við hana Ásu
Dóru þína uppi í Hofi. Skyndilega
er hringnum hjá þér lokað svo allt
of snemma.
Þú varst í góðu sambandi við
börnin þín, þau Björn, Helga, Hildi
og Línu.
Barnabörnin þín 4 sem voru þér
svo dýrmæt sem augasteinar, mik-
ill er missir þeirra allra.
Við munum öll sakna þín sárt og
reyna að styðja þau í gegnum þetta
mikla áfall.
Takk fyrir allar góðu og
skemmtilegu stundirnar.
Ástar- og saknaðarkveðja,
Sindri og Tone.
Elsku Maggi okkar, það er með
trega sem við setjumst niður og
skrifum þessi orð. Þegar við hitt-
umst síðast þá skein af þér gleðin
og hamingjan og eins og svo oft áð-
ur þá varstu umkringdur fjöl-
skyldu og vinum og naust þess að
stjana við okkur öll.
Við eigum ótal minningar um
hversu góður, hjálpsamur og frá-
bær vinur og frændi þú varst. Það
var alveg sama hvað bjátaði á, allt-
af var hægt að leita til þín, þú settir
alltaf alla aðra en sjálfan þig í
fyrsta sætið.
Frá því við krakkarnir munum
eftir okkur þá hefur þú og þín fjöl-
skylda verið stór partur af okkar
lífi og í hugum okkar þá erum við
ein stór fjölskylda. Þegar eitthvað
kom upp á þá voru móttökurnar al-
veg þær sömu hvort sem við kom-
um heim til mömmu og pabba eða
Magga og Helgu.
Þessi tími sem við höfum öll átt
saman hefur verið okkur mjög dýr-
mætur og í hjörtum okkar geym-
um við allar þessar góðu minning-
ar.
Elsku Bjössi, Helgi, Hildur,
Lína Björk og litlu gullin ykkar,
pabbi ykkar og afi var einstakur
maður. Tími hans með litlu afa-
börnunum var alltof stuttur því
hann elskaði afahlutverkið svo mik-
ið. Við ætlum að sameinast um að
halda minningu hans á lofti fyrir
litlu afabörnin.
Takk fyrir allt, elsku Maggi okk-
ar.
Kveðja frá
Viðari, Rut, Halldóru,
Úlfari, Línu og fjölskyldum.
Það er haustið 1971 er við mæt-
um fyrsta skóladaginn okkar í
Verzlunarskóla Íslands. Nemend-
ur koma til náms í höfuðborginni
víðs vegar af landinu, og eins og
gengur þekkjast sumir en lang-
flestir eru að hittast í fyrsta sinn.
Þetta námsár voru alls 11 bekkir
eða hátt í 300 nemendur, sem hófu
nám í 3. bekk Verslunarskólans og
við félagarnir vorum svo lánsamir
að lenda í langskemmtilegasta
bekknum, nánar tiltekið í 3. bekk
H. Það var þarna sem grunnurinn
var lagður að vináttu okkar fjór-
menninganna. Þarna kynntumst
við Magnúsi.
Að skólanámi loknu tekur lífið á
móti okkur með öllum sínum fjöl-
breytileika. Hinn trausti grunnur
sem í upphafi var lagður rofnaði
aldrei. Árið 2002 er svo ákveðið að
kominn sé tími til að styrkja fé-
lagsskapinn og við félagarnir byrj-
uðum að læra bridds. Við fjór-
menningarnir byrjuðum að spila
hver heima hjá öðrum. Við kölluð-
um okkur B 54. Þessi ákvörðun
okkar að spila saman bridds átti
eftir að gefa okkur margar
ánægju- og gleðistundir. En við
fórum einnig ferðir til útlanda til að
horfa á fótboltaleiki. Við minnumst
skemmtilegrar ferðar til Bíldudals
síðsumars árið 2009 er við gengum
frá Reykjarfirði yfir á Birkimel á
Barðaströnd. Magnús geislaði af
gleði þegar hann sagði okkur frá
sínum heimahögum í gönguferð-
inni og meðan á dvöl okkar stóð á
Bíldudal. Um kvöldið var auðvitað
tekið í spil eins og alltaf þegar við
komum saman og gamansögur
sagðar, enda einstaklega gaman að
hlusta á Magga segja frá og sárt til
þess að hugsa að fá ekki aftur að
heyra hans dillandi hlátur eftir
góða sögustund. Hann byrjaði
stundum að vísu frásagnir með því
að hlæja og náði þannig alltaf upp
stemningunni. Við minnumst þess
þegar einn úr hópnum starfaði
tímabundið erlendis. Þá var fé-
lagsskapur okkar orðinn svo ómiss-
andi að ákvörðun var strax tekin,
að við hinir kæmum í heimsókn.
Við minnumst skemmtilegra spila-
heimsókna til Magnúsar, þegar
hann bjó á Selfossi. Hann eldaði
ávallt handa okkur góðan íslenskan
mat, svið og tilheyrandi meðlæti.
Allt eru þetta ógleymanlegar
stundir, sem við fjórmenningarnir
áttum saman. Síðar gerðumst við
félagar í Krummaklúbbnum,
heimsfrægum 50 ára gömlum
spilaklúbb.
Þegar Magnús var fluttur aftur
vestur á Bíldudal var augljóst
hversu glaður og ánægður hann
var með lífið. Þarna var hann búinn
að kynnast ástinni sinni henni Ásu
Dóru. Við hittumst allir, fyrir
nokkrum mánuðum ásamt eigin-
konum okkar. Það geislaði af
Magnúsi og Ásu Dóru. Þau voru á
fullu að byggja upp ferðaþjónustu
á Bíldudal og það var virkilega
gaman að fylgjast með hinni já-
kvæðu umfjöllun sem þau fengu
varðandi hótelreksturinn. Einnig
starfaði Magnús í útgerðinni með
Birni syni sínum, en það gaf honum
ekki síður mikið. Magnús var nefni-
lega svo mikill fjölskyldumaður og
naut sín hvergi betur en umvafinn
sínum nánustu. Magnús var ein-
staklega úrræðagóður og jákvæð-
ur maður, glaðlegur, hlýr og
traustur. Hann hafði góða nær-
veru. Á svipstundu, einu augna-
bliki, breytist allt. Magnús er hrif-
inn burtu og ástvinir hans sitja eftir
lamaðir af sorg og söknuði.
Fjölskyldu Magnúsar og ástvin-
um öllum sendum við innilegar
samúðarkveðjur og biðjum þeim
Guðs blessunar.
Magnúsar er sárt saknað, en
minningin um ánægjulegar sam-
verustundir og góðan dreng munu
ylja okkur um ókomin ár. Skarð
hans verður aldrei fyllt.
Hvíl í friði, kæri vinur.
Jóhannes Finnur
Halldórsson,
Snorri G. Tómasson,
Sveinbjörn Egilsson.
Það var mikill harmur að frétta
af sjóslysi, að góður vinur minn,
Magnús Kristján Björnsson, hefði
farist.
Magga, eins og hann gjarnan
var kallaður, þekkti ég allt frá
bernskuárum á Bíldudal. Leiðir
okkar lágu saman á ný þegar við
hófum afskipti af sveitarstjórnar-
málum á Bíldudal. Fyrst með
framboði „K“-listans 1974 og við
unnum kosninguna. Gott samstarf
leiddi til nýs framboðs 1978. Magn-
ús var í 2. sæti á eftir undirrituðum.
Listinn vann, 4 af 5 sætum, augljós
viðurkenning kjósenda á starfi
okkar.
Samstarfið var mest í hrepps-
nefnd, atvinnumálanefnd og við
uppbyggingu á Fiskvinnslunni og
útgerð. Hörð barátta, margir fund-
ir og ferðalög til öflunar stuðnings
við endurreisn og uppbyggingu at-
vinnulífsins. Þessar ferðir voru oft
farnar við erfið skilyrði og þá
reyndi mikið á samstarfið, en
Maggi brást aldrei.
Góðir mannkostir, skörp hugs-
un, umhyggja hans fyrir heima-
byggðinni skilaði sér vel. Það tókst
að skapa fulla atvinnu og trú fólks á
framtíðina í byggðarlaginu. Íbúum
fjölgaði mikið. Nýtt íbúðahverfi
reis og íbúðarhúsnæði jókst um
30% á 5 árum. Uppbyggingin á
Bíldudal vakti landsathygli. Stjórn-
völd heimiluðu að byggja íbúða-
blokk í atvinnubótaskyni, sem þyk-
ir enn í dag mjög athyglisvert.
Mikill árangur hefði aldrei náðst
nema með góðu samstarfi, sem
Maggi átti stóran hlut í. Maggi var
lipur maður, sem skilaði sér vel í
starfi hans sem útibússtjóri kaup-
félagsins til fjölda ára.
Auk þess að vera dagfarsprúður
var Maggi ákaflega glaðvær. Hann
var hrókur alls fagnaðar og naut
þess að segja sögur og lyfta stemn-
ingunni. Góðir eiginleikar hans
komu sér ætíð vel og ekki síst við
fyrrnefndar erfiðar aðstæður á
ferðum okkar.
Ég átti góð samskipti við Magga
og náið samstarf leiddi til tryggrar
vináttu.
Árið 2006 fengum við hjónin þá
áskorun að reyna að greiða götur
ungs flóttamanns frá Afganistan,
sem bjó við ógnandi skilyrði og líf
hans var í hættu. Ábyrgðina óskaði
ég að taka, um var að ræða náinn
ættingja tengdadóttur minnar. Að
fá vinnu reyndist erfitt. Ég leitaði
víða eftir stuðningi, meðal annars
nánustu ættingja minna, án árang-
urs. Ég var sleginn yfir þessu og
sagði Magnúsi frá reynslunni.
Óbeðinn brást hann við með því að
segja, að hann gæti hugsanlega
leyst þetta. Fáum tímum seinna
hringdi Maggi og sagði málið væri
leyst, hann gæti útvegað mannin-
um vinnu og væri tilbúinn að hjálpa
með allar þær staðfestingar sem
þyrfti. Lýsandi fyrir Magga, ætíð
fús að hjálpa. Ég og fjölskylda mín
munum ætíð vera þakklát Magga
fyrir þennan greiða.
Ég hitti Magga á Bíldudal þann
6. júni sl. Hann var glaður, sagði að
hann væri aftur fluttur til Bíldudals
og hefði keypt „Hofið“, húsið sem
hann ólst upp í og foreldrar hans
bjuggu lengst af í. Hann kvaðst
ánægður, hefði mikið að gera,
byggja upp fiskverkun og útgerð
með syni sínum.
Ég kveð Magga með þakklæti
fyrir kæran og góðan vinskap og
bið Guð og allar góðar vættir að
blessa og veita börnum hans og
fjölskyldu styrk. Megi minningin
um einstakan mann og góðan
dreng veita þeim huggun í sorg-
inni.
Theodór A. Bjarnason.
Magnús Kristján
Björnsson
HINSTA KVEÐJA
Kæri vinur.
Hafðu þökk fyrir allar
okkar samverustundir,
drengskap þinn og hjálp í
öllum okkar samskiptum.
Vertu þeim guði falinn
sem léði þér lífið.
Hvíl í friðarfaðmi hans.
Kveðja,
Jón Kr. Ólafsson
söngvari, Reynimel,
Bíldudal.