Morgunblaðið - 18.07.2015, Síða 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. JÚLÍ 2015
1991 að Gummi Bjarna tæki við og
hann hefur sannarlega látið verk-
in tala bæði á sveitarstjórnarstig-
inu við sameiningu um margt
ólíkra byggðarlaga í Fjarðabyggð
og í atvinnumálum. Hans verður
lengi minnst í Fjarðabyggð fyrir
alla þá atorku sem hann lagði í at-
vinnuuppbyggingu í fjórðungnum.
Neskaupstaður og Fjarðabyggð
sjá hér á eftir einum af sínum
stærstu sonum.
Við Ásta minnumst sérstaklega
allra vinafundanna gagnkvæmra
heimsókna og samverustunda
með þeim Gumma og Klöru. Þó
þessir fundir hafi orðið strjálli eft-
ir allt flakkið á okkur Ástu þá hafa
tengslin ekki rofnað.
Elsku Klara og fjölskylda miss-
ir þinn og fjölskyldunnar er samt
mestur.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði er frá.
(Vald. Briem.)
Með þessum fátæklegu orðum
kveðjum við kæran vin Guðmund
Bjarnason.
Ásgeir og Ásta.
Kynni mín af Guðmundi
Bjarnasyni voru því miður allt of
stutt en hann náði þó á þessum
skamma tíma að kenna mér eitt og
annað sem ég kem til með að búa
að um ókomna tíð. Við hittumst
fyrst þegar ég kom í atvinnuviðtal
til Alcoa Fjarðaáls og ég vissi satt
best að segja ekki alveg hvað mér
átti að finnast um hann svona í
fyrsta kastinu. Hann virkaði á mig
sem ansi strangur og ákveðinn
maður. En ég hef sjaldan haft jafn
rangt fyrir mér hvað fyrstu kynni
varðar. Þegar ég hóf að starfa með
Gumma kom allt annar maður í
ljós þótt það tæki mig smátíma að
átta mig á honum. Það sem mér
finnst standa upp úr eftir okkar
samstarf er traustið sem skapað-
ist á milli okkar á ótrúlega
skömmum tíma.
Gummi var svona maður sem
vildi ekki neitt kjaftæði. Það átti
að tala hreint út um hlutina og ef
fólk var ekki sammála þá átti bara
að tala sig niður á niðurstöðu sem
allir gátu sætt sig við. Gummi var
vissulega mjög ákveðinn en þó al-
veg laus við að vera frekur, hann
fór aldrei í okkar samstarfi sínu
fram í óþökk við aðra. Passaði allt-
af að allir væru í sama bátnum.
Hann hafði sterkar skoðanir á
málefnum en einn af hans góðu
eiginleikum var að hann kunni
listina að skipta um skoðun. Við
vorum ekki alltaf sammála og ef
ég gat bara sýnt fram á með rök-
um að ég hefði eitthvað til míns
máls þá var hann tilbúinn að snú-
ast á sveif með mér og verja það
sjónarmið með kjafti og klóm.
Með þessu hvatti hann mig og ef-
laust aðra til gagnrýninnar hugs-
unar, það var ekki nóg að segja
mér finnst þetta af því bara. Skoð-
un þurfti að bakka upp með rök-
um.
Annað sem ég verð að nefna og
mér fannst einkenna Gumma, það
var hvað hann var aðgengilegur.
Hann var alltaf tilbúinn að hlusta
og vera til staðar, alla vega fyrir
þessa ungu konu sem var að feta
sín fyrstu spor í iðngeiranum. Ef
eitthvað bjátaði á var auðvelt að
leita til hans eftir ráðum og stuðn-
ingi. Hann var alltaf reiðubúinn að
deila af reynslu sinni og þvílíkur
reynslubanki að sækja í! Þá opn-
uðu hann og Klara heimili sitt fyr-
ir okkur samstarfsfólkinu en það
voru ófáir fundirnir sem fóru fram
þar eftir að hann veiktist.
Allan tímann sem ég þekkti
Gumma þá var hann að kljást við
erfið veikindi. En hann lét aldrei
bilbug á sér finna og hann kenndi
mér að hafa bjartsýnina ávallt að
vopni. Í hvert sinn sem við töluð-
um saman þá sagðist hann vænt-
anlegur á skrifstofuna næsta dag
þótt við vissum innst inni að það
væri ólíklegt, það sama var upp á
teningnum þegar hann lagðist inn
á spítala, hann var alltaf alveg að
fara heim. Ég mun sakna samtal-
anna við þennan góða mann sem
nú er genginn og sé eftir öllu því
sem hann náði ekki að kenna mér
áður en hann fór. Fjölskyldu Guð-
mundar votta ég mína dýpstu
samúð.
Dagmar Ýr
Stefánsdóttir.
Kveðja frá Knatt-
spyrnusambandi Íslands
Fallinn er frá góður félagi okk-
ar í knattspyrnuhreyfingunni,
Guðmundur Bjarnason, eða
Gummi Bjarna eins og hann var
ávallt nefndur. Knattspyrnan átti
mikil ítök í Gumma Bjarna og
vann hann ötullega að framgangi
íþróttarinnar fyrir austan.
Gummi Bjarna var Þróttari, hóf
snemma afskipti af stjórn félags-
ins og var fljótt allt í öllu. Hann
var formaður knattspyrnudeildar
Þróttar um árabil og sat í stjórn
KSÍ sem landshlutafulltrúi Aust-
urlands frá 1980-1991. Hann var
sæmdur gullmerki KSÍ 1991 fyrir
störf sín í knattspyrnuhreyfing-
unni.
Leiðtogahæfileikar Guðmund-
ar nýttustu vel í störfum hans fyr-
ir Knattspyrnusambandið og lagði
hann gott til úrlausnar þeirra
fjölda viðfangsefna sem íslensk
knattspyrna fékkst við. Guðmund-
ur sagði ekki skilið við knatt-
spyrnuhreyfinguna 1991 því að
hann hélt áfram að starfa í kjör-
nefnd KSÍ til 1997, lengst af sem
formaður nefndarinnar.
Þegar Guðmundur settist í stól
bæjarstjóra í Neskaupstað átti
knattspyrnuhreyfingin hauk í
horni þar sem hann var. Guð-
mundur lagði gott til uppbygging-
ar knattspyrnumannvirkja og
Fjarðabyggðarhöllin ber merki
þess ótrúlega metnaðar og ástríðu
sem hann alla tíð sýndi knattspyr-
nuíþróttinni. Guðmundur lék auð-
vitað stórt hlutverk þegar A
landslið karla lék vináttulandsleik
við Færeyjar í Neskaupstað á
Norðfjarðarvelli 2. júlí 1995.
Ógleymanlegur leikur öllum þeim
sem þátt tóku í miklu blíðviðri.
Allt skipulag og móttökur heima-
manna voru þeim til mikils sóma
og skemmtilegur leikur lifir í
minningunni.
Við deilum draumi Gumma
Bjarna um lið frá Austurlandi í
efstu deild karla í Íslandsmótinu í
knattspyrnu. Þegar lið Fjarða-
byggðar nær þeim áfanga munum
við minnast alls þess mikla starfs
sem Gummi Bjarna vann fyrir ís-
lenska knattspyrnu.
Knattspyrnuhreyfingin sendir
ættingjum og vinum samúðar-
kveðjur. Minningin um Gumma
Bjarna mun lifa innan okkar raða.
Geir Þorsteinsson
formaður.
Guðmundur Bjarnason er lát-
inn. Þegar ég fékk fréttirnar af
láti Gumma Bjarna kom upp í
huga mér að nú hefðum við Aust-
firðingar misst einn okkar farsæl-
asta leiðtoga. Gummi var traustur
maður með framúrskarandi húm-
or, hann kunni að hrósa fyrir það
sem vel var gert og lá ekki á liði
sínu ef leiðrétta þurfti ranglæti
eða berjast fyrir framfaramálum.
Leiðir okkar Gumma lágu fyrst
saman þegar ég var nýlega kjör-
inn í bæjarstjórn Seyðisfjarðar
fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Ég man
þegar ég hitti þennan mikla höfð-
ingja fyrst og mér hefur alltaf þótt
vænt um þegar hann tók í höndina
á mér og bauð mig velkominn í
sveitarstjórnarmálin og lýsti yfir
ánægju sinni með að ungt fólk
væri að gefa kost á sér til starfa á
sveitarstjórnarstiginu fyrir Seyð-
firðinga. Þó hann kæmi frá rauða
bænum Neskaupstað þá var hann
hafinn yfir pólitík þegar barátta
fyrir uppbyggingu atvinnulífs og
byggðar á Austurlandi var annars
vegar.
Gummi var starfsmannastjóri
Síldarvinnslunnar frá árinu 1977
þar til hann varð bæjarstjóri í
Neskaupstað árið 1991. Oft sagði
hann söguna af því þegar fyrsta
tölvan kom til fyrirtækisins, en
hún fyllti heilt herbergi og hafði
hann umsjón með því verkefni.
Gummi sat í stjórn Síldar-
vinnslunnar frá árinu 1991 til árs-
ins 2005. Þessi ár voru umbrota-
tímar í íslenskum sjávarútvegi,
eftir að framsal á kvóta var tekið
upp. Það var á þessum árum sem
stefnan var tekin í átt til uppbygg-
ingar og eflingar félagsins. Aldrei
lá hann á liði sínu ef vinna þurfti að
framfaramálum fyrirtækisins,
hvort sem hann þurfti að efla um-
gjörð í kringum fyrirtækið sem
bæjarstjóri eða styðja stjórnend-
ur þess til góðra verka.
Eftir að Gummi söðlaði um og
hætti sem bæjarstjóri okkar hér í
Fjarðabyggð og hóf störf á öðrum
vettvangi breytti það engu um
áhuga hans á Síldarvinnslunni og
framgangi fyrirtækisins og sjáv-
arútvegs í landinu.
Fylgdist hann með öllu sem
umleikis var hjá Síldarvinnslunni
og oft fékk ég símtöl frá honum
þar sem hann spurði frétta. Þegar
skipakaup eða fréttir af öðrum
fjárfestingum bárust honum til
eyrna þá var hann ávallt fljótur að
hringja og óska okkur til ham-
ingju og oft vildi hann fá útskýr-
ingar á hver hugsunin væri á bak
við ákveðna hluti og hvernig það
myndi efla starfsemi félagsins.
Það var gott að geta leitað í
reynslubrunn Gumma þegar á
þurfti að halda í baráttunni fyrir
starfsumhverfi sjávarútvegsins,
þar var hann ávallt boðinn og bú-
inn til að veita góð ráð og tala máli
okkar.
Ekki er hægt að kveðja Gumma
án þess að þakka fyrir frábæra
skemmtun á þorrablótum Alþýðu-
bandalagsins í Neskaupstað til
margra ára. Þar fór hann ávallt á
kostum og fékk skemmtilegur
karakter hans að njóta sín í
ógleymanlegum persónum. En
þannig var Gummi, mikill húmor-
isti og gleðimaður, alltaf til í sprell
ef svo bar undir.
Gummi kunni að hrósa og lá
ekki á lofinu ef tilefni var til en
hann hringdi líka ef það var eitt-
hvað sem honum mislíkaði og rök-
ræddi málin og leiðbeindi.
Það er lán okkar samfélags að
hafa átt réttsýnan, skynsaman
baráttumann sem ávann sér virð-
ingu bæði samherja og mótherja
þegar mál voru til lykta leidd.
Guðmundur Bjarnason lagði
sitt af mörkum til að styðja við og
styrkja starfsemi og starfsum-
hverfi Síldarvinnslunnar fram á
síðasta dag. Ég vil votta Klöru, Ív-
ari, Sigurborgu og fjölskyldum
þeirra samúð mína og megi minn-
ingin um góðan mann styrkja þau
á þessum erfiðu tímum.
Gunnþór Ingvason,
framkvæmdastjóri
Síldarvinnslunnar hf.
Á miðju sumri sjáum við á bak
Guðmundi Bjarnasyni, góðum vini
frá árum okkar eystra. Það er eig-
inlega þannig að erfitt er að hugsa
sér Neskaupstað, Fjarðabyggð
eða Austurland án hans. Og það er
líka erfitt að sjá hann fyrir sér án
fjallanna og lækjanna í Norðfirði.
Þannig var Guðmundur, samofinn
sínum heimahögum. Við söknum
góðs vinar. Hann reyndist mér
ómetanlegur í störfum mínum
eystra, þau Klara hafa verið okkur
Ólöfu afar kær og við minnumst
með gleði kommablótanna í Nes-
kaupstað þar sem Guðmundur
steig á svið og flutti annál ársins í
fullum skrúða þeirra Sovétmanna.
Sennilega í því hlutverki sem hon-
um féll best.
Okkar kynni hófust í ársbyrjun
2004 þegar ég hóf störf hjá
Fjarðaáli. Verkefnið sem við blasti
var stórt og átti eftir að hafa var-
anleg áhrif á samfélagið fyrir
austan og því mikilvægt að tengsl
við heimamenn og yfirvöld væru
náin.
Fundir okkar urðu margir og
verkefnin sem þurfti að semja um
og leysa óteljandi. Ég kynntist því
vel hversu öruggur hann var í öll-
um sínum störfum, hvernig hann
bar hag sveitarfélagsins fyrir
brjósti í hverju því sem fyrir lá og
hversu gífurlega þekkingu hann
hafði ekki bara á öllu því sem kom
Austurlandi við, heldur einnig á
stjórnsýslunni á landsvísu. Enda
eftirsóttur í ýmis trúnaðarstörf á
þeim vettvangi.
Og okkur gekk ágætlega að
eiga hvor við annan. Áttum senni-
lega nokkuð líkt skap, svipuð
áhugamál og fundirnir gátu dreg-
ist á langinn þar sem farið var út
um víðan völl og hin fjölbreyttustu
hitamál rædd eins og fótbolti, afla-
brögð, fluguveiði eða pólitík, þar
sem við vorum iðulega sammála
um grundvallaratriðin þótt at-
kvæðin okkar í kosningum hafi
sennilega ávallt fallið sitt á hvor-
um endanum á hinu pólitíska lit-
rófi. Við hlógum að þessu, eins og
öðru því þótt Guðmundur hafi ver-
ið fagmaður fram í fingurgóma
var stutt í góða skapið og hann sá
spaugilegar hliðar á flestum mál-
um.
Guðmundur hætti sem bæjar-
stjóri í Fjarðabyggð vorið 2006.
Fannst komið nóg og tók sér langt
sumarfrí. Síðsumars hittumst við
til að veiða í Norfjarðará, en hann
hafði einsett sér að kenna mér á
árnar í fjórðungnum. Og þann
daginn var áin óveiðanleg vegna
veðurs eins og hann orðaði það,
hitinn var 25 gráður, glaðasól og
alger stilla. Við settumst því niður
á bakkann, töldum bleikjurnar í
ánni og spjölluðum um framtíðina.
Við fórum fisklausir úr tíðindalít-
illi veiði en lögðum grunninn að
áframhaldandi samstarfi, nú á
vettvangi Fjarðaáls. Það sam-
starf, eins og öll samskipti mín við
Guðmund , var farsælt og árang-
ursríkt.
Við Ólöf höfum fylgst með
glímu Guðmundar við erfið veik-
indi. Þar sýndi hann þolgæði og
hetjuskap eins og í öllu því sem
hann tók sér fyrir hendur. Hann
reyndist okkur líka sannur vinur á
erfiðum tímum og fyrir það fáum
við aldrei þakkað. Klöru og fjöl-
skyldunni allri sendum við Ólöf
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Tómas Már Sigurðsson.
 Fleiri minningargreinar
um Guðmund Bjarnason bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Guðmundur
Bjarnason
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Auðbrekku 1, Kópavogi Útfararþjónusta síðan 1996
Vaktsímar: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is • Allan sólarhringinn
ALÚÐ • VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
Kristín
Ingólfsdóttir
Hilmar
Erlendsson
Sverrir
Einarsson
Innilegar þakkir fyrir samúð, hlýhug og
vináttu við andlát og útför ástkærrar móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÁSDÍSAR FRIÐBERTSDÓTTUR
frá Súgandafirði.
Alúðarþakkir til allra þeirra sem hafa liðsinnt
Ásdísi og stutt í gegnum tíðina,
sérstakar þakkir til starfsfólks á Frúargangi A-3 á
hjúkrunarheimilinu Grund fyrir frábæra umönnun.
.
Fjölskyldan.
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
EINARS PÉTURS ELÍASSONAR
vélstjóra,
Sigtúni 43, Reykjavík.
.
Bjarney Jónsdóttir,
Ásdís B. Einarsdóttir, Guðmundur Rafnar Valtýsson,
Kristinn Einarsson, Margrét Hallsdóttir,
Guðrún Einarsdóttir, Sumarliði Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HULDA INGVARSDÓTTIR,
áður til heimils að Skipasundi 87,
lést 14. júlí á dvalarheimilinu Grund.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
miðvikudaginn 22. júlí kl. 13.
Alúðarþakkir til starfsfólks V-3B á Grund.
.
Ingþór Arnórsson, Guðný Sigurbjörnsdóttir,
Sigríður Arnórsdóttir, Svavar Þórhallsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð vegna andláts og útfarar
eiginmanns míns, föður og afa,
DAVÍÐS SCHIÖTH ÓSKARSSONAR,
Funafold 27.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á
11-G og á gjörgæsludeild Landspítalans
við Hringbraut.
.
Sveinbjörg Sveinbjörnsdóttir,
Arnþór Davíðsson,
Atli Steinn Davíðsson,
Axel Snær Ammendrup Atlason.
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát og útför ástkærrar eiginkonu minnar,
móður okkar, tengdamóður og ömmu,
GUÐRÍÐAR PÉTURSDÓTTUR,
Lillu,
Klapparhlíð 5,
Mosfellsbæ.
Sérstakar þakkir til starfsfólks göngudeildar 11b og
blóðlækningadeildar 11g á Landspítalanum við Hringbraut.
.
Jón Auðunn Kristinsson,
Pétur Óli Jónsson, Hanna B. Hreiðarsdóttir,
Jón Þór Jónsson, Halldóra Andrésdóttir,
Jóhann Ingi Jónsson, Valgerður Sævarsdóttir
og ömmubörnin.
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar
JAKOBÍNU ERLENDSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks
dvalarheimilisins Lundar, Hellu.
.
Erlendur Agnar Árnason, Gunnhildur Ólafsdóttir,
Oddgeir Þór Árnason, Áslaug Arthursdóttir
og fjölskyldur.