Dagblaðið Vísir - DV - 31.10.2014, Blaðsíða 46

46 Lífsstíll Helgarblað 31. október–3. nóvember 2014
Vinnur að opnun Kínasafns
n Elskar að vinna með börnum n Tók þátt í alþjóðlega bangsadeginum
A
lþjóðlegi bangsadagur-
inn var haldinn hátíðlegur
víðs vegar um heim þann
27. október síðastliðinn og
voru börn sérstaklega hvött
til þess að mæta með bangsa með sér
í ýmsa skóla. Dagurinn er haldinn á
afmælisdegi Theodors Roosevelt,
forseta Bandaríkjanna, en enskt nafn
tuskubangsanna, „Teddy Bear“, er
tengt við hann.
Gaf bangsa
Dansarinn og athafnakonan Unn-
ur Guðjónsdóttir tók þátt í deginum
með því að fara með bangsa í aðal-
safn Borgarbókasafnsins en hún hef-
ur alltaf haft gaman af því að gleðja
börn. „Ég hef alltaf tekið þátt í barna-
menningarhátíð Reykjavíkurborgar
frá byrjun. Á síðustu barnahátíð
varð ég mér úti um fjölda bangsa og
tók þátt í dagskránni í Iðnó þar sem
fjöldi barna kom. Þau fengu svo öll
að eiga einn bangsa. Það var æðisleg
upplifun. Börnin voru mjög ákveðin
í hvaða bangsa þau langaði, það
var engin leið að fá þau til að skipta
um skoðun. Það skemmtilega við
það að eiga svona marga bangsa er
að maður sér hversu mismunandi
persónuleika þeir eru með. Ekkert
er neins virði nema samanburður
sé. Ekkert lítið nema eitthvað stórt sé
líka. Eftir uppákomuna í fyrra átti ég
um 50 bangsa eftir. Mér datt í hug að
alþjóðlegi bangsadagurinn væri til-
valinn til þess að losa sig við eitthvað
af þeim.“
Mikilvægt fyrir börn
„Ég bý líka í Svíþjóð og hef mikið
farið á elliheimili og aðrar stofnan-
ir til að skemmta. Þar hef ég oft séð
gamla fólkið með bangsa þegar það
er eiginlega gengið aftur í barndóm.
En það eru bangsarnir sem það sæk-
ir í, ekki dúkkur. Skógarbirnir eru
líka til í Svíþjóð þannig að það er dýr
sem allir þekkja.“ Henni finnst mik-
ilvægt að nota svona daga þar sem
það vantar gleðifréttir í fréttamiðla
og þá sérstaklega eitthvað fyrir börn.
„Stærstur hluti frétta er um stríð og
morð og því finnst mér mikilvægt að
nota svona daga, þar sem er hægt að
gera eitthvað skemmtilegt. Ég er að
reyna að losa mig við þá bangsa sem
ég á enn, en þó ekki alla, á sama tíma
og ég reyni að skemmta mér sjálfri.“
Veggjatítlur átu hús í sundur
Unnur á eignina við Njálsgötu 33,
sem var fyrsta parhús Íslands. Hún á
allt húsið og er búin að opna í gegn.
„Það er byggt árið 1907 og er mjög
áhugavert arkitektúrlega séð. En ég
er búin að eyðileggja það því ég opn-
aði á milli íbúðanna. Ég keypti tvær
litlar lóðir sem liggja bak við hús-
ið en þar stóðu tvö hús. Annað hús-
ið var byggt 1910 og hitt 1907. Eldra
húsið var úr timbri og ég hafði ætl-
að mér að gera það upp til að
leigja en það var því miður ekki
hægt því það var sundurétið af
veggjatítlu. Byggingarmeist-
arinn fór með eina fjöl úr hús-
inu upp í Náttúrufræðistofnun
ríkisins og fjölin kom eiginlega
bara labbandi aftur heim,“ segir
hún og hlær.
Stofnar fyrsta Kínasafn Íslands
Verið er að breyta steinhúsi bak-
lóðarinnar í fyrsta safnið á
Íslandi sem sýnir asíska
muni. „Ég stefni að því
að opna safnið 18.
febrúar, sem er ný-
ársdagur Kínverja,
þá byrjar ár geitar-
innar. Þetta verð-
ur hreinlega fyrsta
safn á Íslandi sem
sýnir hluti frá Asíu.
Það er hvergi hægt
að sjá þá hér á landi. Ég ætla bara að
hafa hluti frá Kína, þar sem það er í
raun suðupottur menningar á þessu
svæði. Öll löndin í kring, hvort sem
það er Kórea, Filippseyjar, Búrma,
Kambódía og þau öll, eru undir
menningarlegum áhrifum frá Kína.
Mér finnst þess vegna athyglisvert
að fyrsta asíska safnið á Íslandi sýni
bara muni frá Kína.“
Sjö milljóna króna rúm
Hún leggur mikinn metnað
í aðeins góðir munir verði
til sýnis. „Í fyrra keypti ég
aðalnúmer safnsins en það
er lokrekkja. Hún er svo stór
að fjórir fullorðnir geta sofið
í henni. Rúmið er 200 ára gam-
alt og með sendingarkostnaði
og tollum kostaði það rúmar sjö
milljónir. Þetta er svo fín mubla,
öll útskorin, og jafnvel þótt
ég væri ekki með ann-
að en þetta þá er það
þess virði. Lokrekkjur
sjást ekki í Evrópu
lengur í antíkbúð-
um og mjög sjald-
an í Kína. Ég var
búin að sjá þetta
rúm í þrjú ár í
sömu antíkbúð-
inni í Kína, en
það keypti það
enginn. Svona
rúm eru líka af-
skaplega dýr og
fáir sem tíma að
kaupa þau, því mað-
ur er ekki að fara að
nota þetta. Salurinn er alveg ferkant-
aður. Rúmið verður upp við vegg
fjærst dyrunum, þar sem ég fer eft-
ir kínverskum hugsunarhætti í sam-
bandi við uppröðun á herberginu.
Miðpunktur herbergisins er alltaf
eins langt frá dyrunum og hugsast
getur. Þannig að þegar maður kem-
ur inn í þetta rými mun rúmið draga
augu manns beint að því.“
Tónleikastaður í sýningarsalnum
Ætlun Unnar er að hafa sýn-
ingarsalinn þannig að hægt sé að
halda kammertónleika þar. Hún mun
geta tekið við dúettum, tríóum, kvar-
tettum og kvintettum en ekki flyglum
þar sem þeir komast ekki inn í hús-
ið. „Ég ætla að vera með allra fínasta
ljósabúnaðinn og bestu græjurnar. Ég
hef sérfræðinga til þess að finna það
út. Hljóðið þarf að vera gott á svæð-
inu, og kósí. Mér finnst vanta einmitt
svona sali í Reykjavík. Ég er fyrrver-
andi dansari og hef unnið með tónlist
alla mína ævi. Ég var atvinnudansari
í Svíþjóð og síðar ballettmeistari hjá
Þjóðleikhúsinu um tíma, þannig að
ég veit alveg hvernig tónlist og hljóð-
burður eiga að vera.“
Fólk getur ánafnað safninu muni
Unnur segist eiga nóg af hlutum á
safnið en hana langi samt að fá fleiri
og ætli því að auglýsa eftir þeim þegar
nær dregur opnun. „Ég ætla bæði að
óska eftir að fá að kaupa forna muni
frá Kína og líka bjóða fólki að ánafna
safninu. Ég er alveg viss um að eitt og
annað sé til á landinu sem fólk hafi
lítinn eða engan áhuga á að eiga.
Það hringdi í mig maður um daginn
einmitt sem sagðist eiga fullt af dóti
frá Kína sem hann langaði að losna
við. Þetta var mestmegnis ferða-
mannadót, en ég hafði samt gaman
af því. Hann hafði verið í viðskiptum
við Kínverja og fengið frá þeim gjaf-
ir. Þær voru allar í pökkunum enn-
þá. Þeir sem ánafna hlutum munu
fá nafnið sitt birt í safnabæklingi sem
ég gef út. Þetta er mjög algengt fyr-
irkomulag á söfnum úti í heimi. Þeir
munu auðvitað líka fá ævilangan
ókeypis aðgang að safninu. Ég er að
vonast til að mér muni bjóðast fal-
legir munir sem ég mun hafa mikinn
áhuga á. Af því að það skal vandað til
verks,“ segir Unnur að lokum. n
Helga Dís Björgúlfsdóttir
helgadis@dv.is
Bangsi Unni finnst
gaman að gleðja börn
og tók þátt í alþjóðlega
bangsadeginum á mánu-
daginn síðasta.
Nýtt sjálfstætt
starfandi apótek
í Glæsibæ
Opnunartími
Virka daga: 8:30 til 18:00
Laugardaga: 10-14
Okkar markmið er að veita þér og þínum
framúrskarandi þjónustu og ráðgjöf
„Þetta verður
hreinlega fyrsta
safn á Íslandi sem sýnir
hluti frá Asíu.
Unnur Guðjónsdóttir Unnur
vinnur nú að byggingu nýs safns
í bakgarðinum hjá sér og að sögn
hefur hún ekki einu sinni tekið
lán fyrir því. MynD SiGTryGGUr Ari