Morgunblaðið - 11.03.2016, Blaðsíða 36

36 MORGUNBLAÐIÐ
Funahöfða 7, 110 Reykjavík, s. 577 6666
Loftkæling
og varmadælur
Kæli- og frystiklefar
í öllum stærðum
Kæli- og frystibúnaður
í allar gerðir sendi- og flutningabíla
Iðnaðareiningar
í miklu úrvali
Á
þessum markaði má finna
dæmi um hluti sem eru af-
skaplega vel gerðir. Að
mörgu leyti hafa íslensk
fyrirtæki unnið frábært starf, sér-
staklega gagnvart dreifingaraðilum,
söluaðilum og verslanakeðjum, en
það sem hefur gleymst í þessari
jöfnu er að tala beint til neytenda.“
Þetta segir Viðar Garðarsson
markaðsráðgjafi og bætir við að það
hái markaðsstarfi með íslenskar
sjávarafurðir að fyrirtækin í grein-
inni hafa ekki samræmt vinnu sína
til að byggja upp öflugt uppruna-
vörumerki fyrir íslenska fram-
leiðslu.
„Þegar ég labba inn í stórmarkað í
Þýskalandi, t.d. Aldi, þá eru ekki
miklar líkur á að ég finni þorsk sem
er sérmerktur Íslandi, og það þrátt
fyrir að stór hluti af þeim þorski sem
er í boði sé íslenskur. Erlendir aðilar
hafa keypt vöruna af íslenskum selj-
endum, unnið hana áfram og vöru-
merkt og allar líkur á að pakkningin
sé einfaldlega merkt stórmark-
aðinum; er orðinn „Aldi-fiskur“ frek-
ar en „gæðafiskur frá Íslandi“.“
Milliliðurinn með valdið
Bendir Viðar á að útflytjendur
standi betur að vígi gagnvart erlend-
um milliliðum ef neytendur þekkja
íslenskar sjávarafurðir úti í búð og
sækjast eftir vörunni. „Eins og mál-
um er háttað í dag getur millilið-
urinn í raun og veru sett hvaða fisk
sem er í staðinn fyrir fisk frá Ís-
landi, án þess að neytandinn verði
þess var. Þetta er það sem kallað er
staðkvæmdarvara í markaðs-
fræðunum, og er vond staða fyrir
fiskútflytjendur að vera í þegar þarf
að takast á um verðið á fiskinum.“
Vegna smæðarinnar væri ill-
mögulegt fyrir íslensk útgerðarfyr-
irtæki að byggja upp öflugt al-
þjóðlegt vörumerki í kringum sína
eigin framleiðslu, en öllu gerlegra
fyrir greinina í heild sinni að þróa og
markaðssetja upprunavörumerki
fyrir íslenskan fisk, að sögn Viðars.
„Neytandinn veltir fyrir sér ýmsum
eiginleikum vörunnar þegar hann er
að ákvarða kaup. Hann virðir fyrir
sér pakkingar, rifjar upp það kynn-
ingarefni sem hann hefur séð og tek-
ur mark á því orðspori sem af vör-
unni fer o.s.frv. Eftir að heim er
komið og neytandinn hefur smakkað
sjálfur bætast við í valsettið fyrir
næsta skipti eiginleikar eins og
bragð, áferð og lykt. Þessu til við-
bótar koma svo þeir eiginleikar sem
neytandinn tengir við vöruna og má
koma til skila í gegnum uppruna-
vörumerkið: að fiskurinn sé úr villt-
um stofni, komi úr hreinu og köldu
hafi, hafi verið veiddur á sjálfbæran
hátt og verkaður með aðferðum sem
skila mestu gæðum.“
Segir Viðar að sterkt uppruna-
„30 milljarðar á floti þarna úti“
Með því að byggja upp
sterkt upprunavöru-
merki mætti reikna með
að fá mun hærra verð
fyrir íslenskt sjávarfang
á erlendum mörkuðum
Morgunblaðið/Eggert
Ávinningur Viðar segir markaðsstarf sjávarútvegsins í Noregi sýna að með réttum vinnubrögðum og nægilegu fjármagni megi auka mjög útflutningsvirði sjávarafurða.