Morgunblaðið - Sunnudagur - 05.06.2016, Blaðsíða 40

Morgunblaðið - Sunnudagur - 05.06.2016, Blaðsíða 40
LESBÓK Barnadanssýningin Vera og vatnið verður sýnd í Tjarnarbíói á morg-un, sunnudag, kl. 15. Sýningin er ein þriggja sýninga sem tilnefndar eru til Grímuverðlaunanna sem besta barnasýning ársins. Vera og vatnið í Tjarnarbíói 40 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 5.6. 2016 Á fáeinum árum hefur húsið farið frá þvíað vera á ystu nöf – við vorum komin áfremsta hlunn að skila lyklunum – yfir í að vera blússandi menningarmiðstöð sem hýsir fjölda atvinnuleikhópa og frumsýnir ár hvert fleiri og fleiri nýjar leiksýningar,“ segir Friðrik Friðriksson, sem tók nýlega við sem framkvæmdastjóri Tjarnarbíós. Mikil upp- bygging hafi nýlega átt sér stað í húsinu, sem felist meðal annars í gjörbreyttum sal, yfir- byggðu porti sem þjóni sem kaffihús og bar og stórbættri hljóðeinangrun. Óneitanlega spennandi tímar til að taka við keflinu. „Við erum loksins komin í þá stöðu að geta rekið þetta hús með sóma og boðið fagfólki upp á að gera húsið að vettvangi sínum.“ Áhugastimpillinn viðloðandi Sá stimpill hefur lengi fylgt húsinu að þar séu fyrst og fremst sýningar áhugamanna og fag- fólkið haldi til í stærri leikhúsum en þetta á ekki lengur við, að mati Friðriks. „Hér áður fyrr var obbinn af framhalds- skólasýningum sýndur hér og margir leikarar stigu sín fyrstu skref í Tjarnarbíói, svo að eðli- lega tengja margir húsið við áhugaleikhópa. Sjálfstætt starfandi sviðslistafólk vantaði sár- lega sýningarrými og við fórum þess á leit við borgina að Tjarnarbíói yrði breytt í svokallað „black box“ og aðstaðan löguð að kröfum at- vinnufólks. Ég geri skýran greinarmun á sjálf- stæðum leikhópum og áhugaleikfélögum.“ Spurður í hverju munurinn felist svarar Friðrik: „Við aðgreinum okkur frá áhugaleik- félögum eins og Leikfélagi Kópavogs eða Leikfélagi Mosfellsbæjar, þar sem fólk sinnir leiklistinni í frítíma sínum, vegna þess að í Bandalagi sjálfstæðu leikhúsanna, SL, er fag- fólk sem hefur menntað sig í sviðslistum og hefur atvinnu af listinni. Áhugaleikhúsið á samt sterkar rætur á Ís- landi, við eigum örugglega heimsmet í áhuga- leikfélögum miðað við höfðatölu. Leikfélag Reykjavíkur byrjaði til dæmis sem áhuga- mannaleikfélag en er nú hryggjarsúlan í einu af stærri leikhúsum okkar, Borgarleikhúsinu.“ Ný íslensk verk áberandi Á döfinni er þétt og fjölbreytt leikár sem ein- kennist af frumsköpun og íslensku efni, að sögn Friðriks. Hvorki meira né minna en sautján ný íslensk verk verða frumsýnd ef úr verður sem horfir. „Við byrjum með því að frumsýna verkið Strip núna í ágúst. Það er byggt á reynslu Olgu Sonju Thorarensen af vafasömum krók- um og kimum Berlínar. Svo verður einleik- urinn Sóley Rós ræstitæknir frumsýndur næst á eftir. Verkið er byggt á samtali við konu sem hefur glímt við barnsmissi og átt mjög skrautlega ævi. Leikhópurinn Kriðpleir kemur hingað inn með nýtt verk líka en hefur ekkert gefið upp um eðli þess. Síðasta uppsetning hópsins, Krísufundur, lék á allan tilfinningaskala áhorfenda og nú verður hann með nýtt verk sem verður án efa uppfullt af húmor og frum- legum lausnum.“ Friðrik heldur áfram að þylja fyrir blaða- mann heiti hinna ýmsu sviðslistahópa og nýj- ustu verka þeirra. Ýmislegt spennandi kemur þar við sögu, kunnug og ókunnug nöfn, erlend og hérlend, hefðbundnar sýningar, dansleik- hús, búnrakú brúðuleikhús og allt þar á milli. „Ég er örugglega að gleyma einhverjum í þessari upptalningu en þú sérð að þetta verður fjölbreytt leikár,“ segir hann. Vettvangur en ekki valnefnd Spurður af hverju við þurfum að sinna sjálf- stæðum leikhópum, hvort ekki sé nóg fyrir smáþjóð eins og Ísland að vera með Borgar- og Þjóðleikhús, spyr Friðrik glettinn á móti: „Af hverju þurfum við meira en eitt opinbert ríkisleikhús? Það er hægt að tína til margar góðar ástæður, tel ég.“ Nefnir hann að innan Tjarnarbíós eigi sér stað mikil frumsköpun, grasrótina sé þar að finna og að í Tjarnarbíói starfi engin nefnd með það fyrir augum að velja verkefni fyrir listamennina. „Hér á sér stað frumsköpun og rannsóknar- vinna hjá listamönnunum sem sprettur úr ís- lenskum jarðvegi og talar beint til samtímans. Við sýnum sjaldnast erlend verk, án þess að við lokum á það; flestar umsóknir eru einfald- lega um nýtt íslenskt efni. Við erum sérstakt leikhús að því leyti að hér starfar engin nefnd sem stýrir verkefnavali leikársins, listamenn- irnir koma hingað inn með hugmyndir sínar og við fáum að velja úr. Við erum hýsingaraðili og vettvangur fyrir hópa til að láta drauma sína rætast.“ Í verkefnavali beggja stóru leikhúsanna er vissulega alltaf eitthvað um ný íslensk verk en þörfin er miklu meiri, að mati Friðriks. Eitt hrós var upphafið Friðrik segist ekki hafa uppgötvað taugar sínar til leiklistarinnar fyrr en hann var átján ára og nýfluttur aftur til æskuhaganna í Njarðvík. „Ég spyr vin minn þegar ég byrja í Fjöl- brautaskóla Suðurnesja hvað maður eigi nú að velja og hann ráðleggur mér: „Taktu leiklist 103 og listir 103, það er rosa- lega gaman og engin próf!“ Mér fannst náttúrlega kjörið að sleppa við prófin svona einu sinni og ákvað að slá til.“ Lagt hafi verið mat á leikræna getu nemenda í kúrsinum og Friðrik strax fundið fyrir meðbyr. „Kennaranum fannst ég standa mig svo vel að hann gekk út frá því að ég hefði einhverja reynslu af faginu. Þetta litla hrós eitt og sér var svo mikil innspýting fyrir mig að ég sótti um hjá leikfélaginu í FS næstu tvö árin. Ég fékk svo mikinn meðbyr þar, lék meira að segja aðal- hlutverkið mitt síðara ár í leikfélaginu, að ég ákvað að leggja þetta fyrir mig.“ Síðan þá hefur Friðrik leikið í fjölda sýninga. Skömmu eftir útskrift úr Leiklistarskóla Ís- lands fékk hann fyrsta stóra hlutverk sitt með Leikfélagi Reykjavíkur, þar sem hann lék Pétur Pan í jólasýningu Borgarleikhússins, en nú síð- ast lék hann í Ofsa með hópnum Aldrei óstelandi við góðar viðtökur. Þá lauk hann MBA-námi við HÍ í vor, sem mun án efa gagnast honum vel í nýju hlutverki sínu sem framkvæmdastjóri Tjarnarbíós. Morgunblaðið/Árni Sæberg Grasrót í íslenskum jarðvegi Nýr foringi er tekinn við í heimili hinna sjálfstæðu leikhúsa við Tjörnina, Tjarnarbíói, og heitir hann Friðrik Friðriksson. Hann ræðir við sunnudagsblaðið um húsið og íslensku sviðslistasenuna, gróskuna, grasrótina og sín fyrstu skref í listinni. Matthías Tryggvi Haraldssin mth@mbl.is ’Við aðgreinum okkur frááhugaleikfélögum þar sem fólksinnir leiklistinni í frítíma sínumvegna þess að í Bandalagi sjálf- stæðu leikhúsanna, SL, er fagfólk sem hefur menntað sig í sviðs- listum og hefur atvinnu af listinni. Eitt hrós frá kennaranum varð til þess að Friðrik lagði listina fyrir sig.

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.