Morgunblaðið - 17.12.2016, Side 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 17. DESEMBER 2016
✝ Péturlína Odd-björg Þórarins-
dóttir fæddist 29.
september 1927 á
Bíldudal. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Vestfjarða,
Patreksfirði, 8. des-
ember 2016.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Kristín Pálína Jó-
hannsdóttir, f. 23.6.
1900, d. 18.8. 1983, og Þórarinn
Kristjánsson, f. 21.12. 1894, d.
13.3. 1962.
Systur Oddbjargar voru: Gísl-
ína, f. 10.4. 1921, d .7.10. 2010;
Guðrún Hlín, f. 20.4. 1922, d.
10.11. 1959; Elínborg, f. 19.6.
1924, d. 31.3. 2016 og Alda, f.
18.3. 1931, d. 18.4. 2010.
Þann 13. nóvember 1955 gift-
ist Oddbjörg Torfa Jónssyni frá
Kollsvík, f. 27.3. 1927, d. 10.9.
2005. Börn þeirra eru: Kristín
Bergþóra, f. 18.6. 1955. Fyrr-
verandi maki Rúnar Árnason, f.
13.2. 1959. Börn þeirra eru: Ró-
bert, f. 4.5. 1978, sambýliskona
Unnur María Hreiðarsdóttir, f.
23.8. 1979, börn þeirra eru Torfi
Þór, f. 25.9. 2003; Rakel, f. 12.3.
arinn, f. 2.1. 1966, fyrrverandi
eiginkona Bjarnheiður Jóhanns-
dóttir, f. 13.12. 1967. Börn
þeirra eru: Sunnefa Lind, f.
19.11. 1987, maki Óskar Örn
Eggertsson, f. 20.2. 1986, dóttir
þeirra er Elísabet Freyja, f. 8.4.
2013; Máni, f. 1.11. 1996; Dagur,
f. 23.11. 2001.
Uppeldissonur Torfa og Odd-
bjargar er Jóhann Stein-
grímsson, f. 16.4. 1948. Dóttir
hans er Kristín Pálína, f. 26.1.
1973.
Oddbjörg bjó fyrstu árin á
Bíldudal en flutti ung með for-
eldrum sínum til Patreksfjarðar
þar sem hún bjó alla tíð síðan að
undanskildum skömmum tíma
er hún bjó í Reykjavík. Búskap
hófu Oddbjörg og Torfi að Að-
alstræti 9 á Patreksfirði en árið
1976 fluttu þau að Mýrum 6 þar
sem Oddbjörg bjó allt þar til hún
flutti á Heilbrigðisstofnun Vest-
fjarða, Patreksfirði, í október
2014, þar sem hún dvaldi síðustu
árin. Odddbjörg vann um tíma í
mötuneyti Háskóla Íslands, sem
og í eldhúsi sjúkrahússins á Pat-
reksfirði og einnig í frystihúsinu
Skildi hf. á Patreksfirði, en var
þó að mestu heimavinnandi hús-
móðir. Hún var félagi í slysa-
varnadeildinni Unni á Patreks-
firði til margra ára.
Útför Oddbjargar verður
gerð frá Patreksfjarðarkirkju í
dag, 17. desember 2016, og hefst
athöfnin klukkan 14.
2008, og Kristín
María, f. 20.7. 2012;
Íris Dögg, f. 12.2.
1981, sambýlis-
maður Atli Snær
Rafnsson, f. 5.12.
1982, börn þeirra
eru Styrmir Karv-
el, f. 16.8. 2003 og
Ylfa Mjöll, f. 4.6.
2011; Oddur Þór, f.
21.9. 1983, eig-
inkona Þórkatla
Soffía Ólafsdóttir, f. 10.12. 1981,
dóttir þeirra er Una Hervör, f.
25.2. 2016, einnig á Oddur Þór
Rúnar Óla, f. 26.6. 2007 með Sól-
veigu Lind Helgadóttur, f. 27.8.
1985; Anna, f. 14.3. 1990, sam-
býlismaður Ingi Valur Grét-
arsson, f. 18.7. 1977; Steinar, f.
9.8. 1991. Jón, f. 2.3. 1958, eig-
inkona Kolbrún Sigríður Sig-
mundsdóttir, f. 9.8. 1960. Börn
þeirra eru: Bryndís Ósk, f.
27.12. 1983, maki Bragi Rúnar
Axelsson, f. 19.2. 1981, börn
þeirra eru Axel Vilji, f. 18.7.
2009, Iðunn Ósk, f. 2.8. 2012 og
Hekla Líf, f. 25.11. 2016; Dag-
björt Ásta, f. 18.7. 1986; Torfey
Rós, f. 8.9. 1993. Drengur sem
fæddist andvana 10.9. 1964. Þór-
Aðventan er gengin í garð.
Jólaljósin sem prýða bæði hús
og torg minna okkur á komu
frelsarans sem sagði: Ég er ljós
heimsins. Það er trú okkar að
frelsarinn veiti okkur styrk
þegar við kveðjum Oddu hinstu
kveðju.
Þegar við Nonni kynntumst
tók hún mér eins og ég væri
hennar eigin dóttir og milli
okkar ríkti ávallt traust og fal-
leg vinátta. Síðar sagði Odda
mér það að hún hefði verið svo
ánægð með að borgarbarninu
þætti kjötsúpa góð, en hún var
oft á boðstólum hjá henni.
Odda var góð kona, hógvær
og vann verk sín í hljóði. Aldrei
heyrði ég hana hallmæla nokkr-
um manni. Heimilið bar þess
vott að henni væri annt um það
og hún var mjög gestrisin.
Steiktur fiskur var sá réttur
sem hún gerði allra best og var
ávallt á borðum þegar við kom-
um vestur.
Ferðalög voru Oddu minni
mikið yndi, hvort sem það voru
sumarbústaðarferðir, ferðalög
um landið eða bara taka eina
„bunu“ á Patró, eins og hún
kallaði það, en það var rúntur
um plássið og keyptur ís. Þá
fræddi hún okkur um þær
breytingar sem höfðu orðið í
plássinu frá síðustu heimsókn.
Odda var mikil handavinnu-
kona og þau eru ansi mörg
sokkapörin og vettlingarnir
sem hún prjónaði á stelpurnar
okkar. Það var alltaf beðið með
mikilli eftirvæntingu eftir
pakka frá ömmu, hvað kæmi
upp úr töskunni þegar hún kom
suður, hvaða lit hún hafði valið
í þetta sinn. Aldrei var eins lit-
ur fyrir þær báðar, Bryndísi og
Dagbjörtu, svo enginn ágrein-
ingur yrði ef önnur þeirra tap-
aði sínu.
Stelpurnar okkar þrjár höfðu
mikið yndi af því að fara vestur
og dvelja hjá afa og ömmu og
þau voru ófá sumrin sem Torf-
ey Rós fékk að dvelja þar ein
og njóta samvista við þau.
Það er ekki hægt að tala um
mína elskulegu tengdamóður
án þess að minnast á Torfa
tengdaföður.
Milli þeirra ríkti alla tíð mik-
il ást og tryggð og sjaldan
gerðu þau nokkuð eða fóru
nokkuð hvort án annars. Það
var helst að Torfi færi einn í
veiði sem var hans líf og yndi.
Það var Oddu mikið áfall þegar
Torfi lést mjög skyndilega og
oft talaði hún um það hve mikið
hún saknaði hans.
Haustið 2014 flutti Odda á
Heilbrigðisstofnun Vestfjarða á
Patreksfirði og bjó þar síðustu
æviárin. Þar var hún sátt og
ánægð og leið vel. Starfsfólki
sjúkrahússins sendum við bestu
þakkir fyrir góða umönnun.
Ég veit að þú hjá englum ert
og ekkert getur að því gert.
Í anda ert mér alltaf hjá
og ekki ferð mér frá.
Ég veit þú lýsir mína leið
svo leiðin verði björt og greið.
Á sorgarstund í sérhvert sinn
ég strauminn frá þér finn.
Ég Guð nú bið að gæta þín
og græða djúpu sárin mín.
Í bæn ég bið þig sofa rótt
og býð þér góða nótt.
(SPÞ)
Elsku tengdamamma, við
kveðjum þig með söknuði og
þakklæti fyrir að hafa verið til
staðar þegar á þurfti á halda.
Takk fyrir vináttu þína og alla
þá hjálp sem þú veittir okkur.
Við geymum fallegar minningar
um þig í huga okkar.
Það vermir okkur um hjarta-
rætur að hugsa til þess að þú
og Torfi eruð saman á ný. Megi
góður Guð taka vel á móti þér,
leysa þig frá þrautum og gefa
okkur sem syrgjum styrk.
Þín tengdadóttir,
Kolbrún.
Elsku amma.
Það er svo skrítið hvað við
höldum að við höfum nægan
tíma en svo allt í einu er eins
og fótunum sé kippt undan
okkur þegar dauðann ber að
garði.
Þegar ég var lítil eyddi ég
öllum mínum sumrum hjá þér
og afa á Patró. Ég man að þið
komuð alltaf út á stétt þegar ég
kom og tókuð á móti mér. Ég
man hvað mér fannst spilin þín
fyndin og klístruð og skildi
ekkert í því af hverju þú fengir
þér ekki ný til þess að leggja
kapal. Þú kenndir mér að
leggja kapal með þessum
klístruðu spilum. Ég man að
þegar ég kom í heimsókn
varstu alltaf búin að prjóna á
mig vettlinga eða sokka. Ég
sakna þess. Ég man þegar við
fjölskyldan eyddum jólunum
með ykkur afa á Patró, með
pínulítið jólatré í stofunni og
helling af gjöfum, þau voru frá-
bær.
Ég man hvað ég var þakklát
fyrir að þú komst alla leið frá
Patró í ferminguna mína, ég
kunni virkilega að meta það.
Ég man þegar ég hitti þig síð-
ast, þá sagðirðu mér frá afa og
það er eitthvað sem ég mun
aldrei gleyma.
Nú ertu komin til afa og ég
veit hann passar þig.
Elsku amma, takk fyrir allt.
Við kveðjum þig kæra amma
með kinnar votar af tárum.
Margt er í minningaheimi
mun þar ljós þitt skína,
englar hjá guði þig geyma
við geymum svo minningu þína.
(Höf. ók.)
Þín
Torfey Rós.
Amma Odda.
Það er svo margs að minn-
ast. Þrátt fyrir langan veg á
milli okkar virðist sem heim-
sóknirnar hafi verið óteljandi,
stundirnar svo margar. Oftar
heimsóknir okkar á Patró til
ykkar afa, en einnig bæjarferð-
ir ykkar afa til Reykjavíkur. Þá
var sko gaman; leikhúsferðir og
fínir fullorðins veitingastaðir,
að ógleymdum risaferðum í
matvöruverslanir, enda margt
sem erfitt og dýrt var að fá á
Patró.
En upp úr standa ferðalögin
okkar vestur. Það var eins og
að koma í aðra veröld að koma
á Mýrarnar. Lyktin svo kunn-
ugleg, hlýjan svo mikil. Gleðin
svo mikil. Þú stóðst úti á tröpp-
um þegar við renndum í hlað,
veifaðir til okkar og við gátum
ekki beðið eftir að hlaupa í
fangið á þér. Eftir það gættir
þú þess alltaf að við myndum fá
okkur að borða, við hlytum að
vera svöng eftir langt ferðalag.
Alveg sama hvenær sólar-
hringsins við birtumst, þú varst
alltaf búin að hafa til hveitikök-
ur, mjólk og egg.
Önnur minningabrot skjóta
upp kollinum; sumarbústaðar-
ferðir og nesti úti í móa, ísbíl-
túr um Patró, þú að leggja kap-
al við eldhúsborðið, með
þessum gömlu spilum sem þú
vildir ekki skipta út, lambalæri
og ísblóm þegar stórfjölskyldan
kom í mat og endalausar heim-
sóknir til allra ættingjanna á
Patró. Minningarnar ylja.
Stundir sem ekki gleymast.
Heimsóknirnar hafa orðið
færri síðustu árin, sérstaklega
eftir að krakkarnir fæddust.
Þau minnast þín þó og ferða-
laga sinna yfir heiðarnar tvær.
Muna eftir ömmu sinni, Oddu á
Patró, sem bjó á sjúkrahúsinu.
Sú nýfædda fékk ekki að hitta
þig, en við töluðum um hana
síðast þegar við hittumst. Hvíl í
friði, elsku amma.
Þín
Bryndís.
Hún var amma á Patró.
Þær voru margar ferðirnar
vestur og alltaf tók hún vel á
móti okkur. Ég minnist hennar
þar sem hún stóð brosandi í
dyrunum þegar bíllinn keyrði
upp að húsinu. Það var gott að
knúsa ömmu, hún var svo mjúk
og lyktin góð. Hún var róleg og
ljúf, aldrei byrsti hún sig, hvað
þá reiddist. Mýrarnar voru sem
ævintýraheimur, þar sem við
krakkarnir máttum leika okkur
í öllum herbergjunum. Meira
að segja mátti ég prófa skart-
gripina hennar sem hún
geymdi í snyrtiborðinu sínu.
Þegar ég varð eldri sat ég
oftar inni í eldhúsi hjá henni,
þar sem hún lagði kapal, á milli
þess sem hún fann til mat fyrir
fólkið. Í minningunni voru allt-
af flatkökur með hangikjöti og
svartfuglsegg á slaginu 12 í há-
deginu, fiskur á kvöldin og að
sjálfsögðu var alltaf kvöldkaffi
með heimabakaðri jólaköku eða
ísblóm. Eftir mat var vaskað
upp og ég furða mig enn á því
að amma notaði aldrei upp-
þvottahanska, þótt vatnið væri
brennandi heitt.
Ég nota enn sokka, peysur
og vettlinga sem hún prjónaði,
en við systurnar fengum nokk-
ur pör á ári. Á jólunum var
mikil spenna að fá að opna eina
gjöf fyrir matinn, pakka með
nýjum ullarfötum frá ömmu.
Síðustu árin heimsóttum við
ömmu á Heilbrigðisstofnunina
á Patreksfirði. Þar var hugsað
vel um hana.
Núna er hún farin og ég mun
sakna hennar sárt, en ég trúi
að hún sé með afa og saman líði
þeim vel. Ég minnist góð-
mennsku þeirra beggja og
gestrisni, kærleika og gleði.
Hvíli í friði, elsku amma. Ég
minnist þín brosandi í dyrun-
um.
Dagbjört Ásta.
Oddbjörg
ÞórarinsdóttirLokið hefur góðu lífi
EINAR HAFSTEINN ÁRNASON
bóndi,
Brekku á Álftanesi.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
.
Sesselja Mikkalína Kjærnested,
Sæbjörg Einarsdóttir,
Helga Kristjana Einarsdóttir,
Gunnar Sókrates Einarsson,
Guðný Katrín Einarsdóttir,
Rannveig Hildigunnur Einarsdóttir,
Þóra Elín Einarsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
VIGFÚS GEIRDAL
sagnfræðingur,
lést á líknardeild LSH 14. desember. Útförin
fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 30.
desember klukkan 13.
.
Sigrún Ágústsdóttir,
Svanhildur Vigfúsdóttir, Guðmundur Þórðarson,
Aðalheiður Vigfúsdóttir,
Helga Sigurðardóttir, Bragi Þ. Ólafsson,
Geirmundur Orri Sigurðsson, Jan Suban
og afabörn,
Arngrímur Orri, Kristófer Orri,
Benedikt Máni og Ólafur Bjarki.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar og
fóstri, afi og langafi,
JÓN ÓLAFSSON
húsgagna- og innanhússarkitekt
og kennari,
Skógarseli 43, Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum í Fossvogi 6. desember, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánudaginn 19. desember 2016
klukkan 13. Þeim sem vilja minnast hans er bent á Gigtarfélag
Íslands.
.
Birna Sigurjónsdóttir,
Guðný Sif Jónsdóttir, Halldór Eyþórsson,
Tómas Árni Jónsson, María Jónsdóttir,
Helga Aðalheiður Jónsdóttir, Guðmundur Vilhjálmsson,
Gunnar Björn Melsted, Rannveig Gissurardóttir,
Björg Melsted, Heimir Örn Herbertsson,
Páll Melsted, Jóhanna Jakobsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
stjúpfaðir, tengdafaðir og afi,
HALLVARÐUR EINVARÐSSON,
fyrrverandi ríkissaksóknari,
lést 8. desember síðastliðinn.
Útförin fer fram frá Neskirkju þriðjudaginn
20. desember klukkan 13.
.
Erla Magnúsdóttir Kjærnested,
Elín Vigdís Hallvarðsdóttir, Gísli I. Þorsteinsson,
Einar Karl Hallvarðsson, Þórhildur B. Þórdísardóttir,
Sunna Ólafsdóttir, Þröstur Jóhannsson,
Anna Sigurveig Ólafsd., Björn Magnússon,
Ragna Ólafsdóttir,
Emil Ólafsson
og barnabörn.