Berklavörn - 01.06.1946, Qupperneq 32

allir á þessari leið, sem hingað koma.
Nokkur liiuti vistamannanna, eru rnenn,
isem án Vinnuheimilisins, ættu þess eng-
an kost að eyða æfinni annars staðar en
á hæli eða sjúkrahúsi; það eru, eins og þú
veizt, þeir cronisku, menn, sem hafa í mörg-
um tilfellum tölverða starfsorku, meðan
veikin er í kyrrstöðu, en það getur aftur
varað svo árum skiptir. Þriðji hlutinn eru
'svo öryrkjarnir; þeir, sem hafa yfirstígið
veikina, en bera of þungar menjar þeirrar
baráttu, til þess að geta af eigin ramleik
béð sér farborða úti í lífinu. — Þetta er
þér að sjálfsögðu að nokkru leyti kunnugt.
Hitt viltu svo miklu ÍTemur vita, hvað við
aðhöfumst þann tíma, sem hverjum og ein-
um er ætlaður til starfs dag hvern. Ég gæti
til dæmis ímyndað mér, að þú yrðir settur
í trésmíðina, vegna þeirrar klambrara-
kunnáttu, sem ég veit að þú hefur á því
A járnsmíðaverkstœðinn
sviði. Að sjálfsögðu myndi ég reyna að
segja þér eitthvað til og þættist hafa til
þess nokkurn rétt, þar sem ég er nú búinn
að vera trésmiður í hálft annað ár! Ekki
veit ég þó, hvort verkstjórinn gæfi mér þau
meðmæli, að ég væri fullnuma, en færan tel
ég mig í flestan nagladrátt, sem fyrir kem-
ur. — Aðal framleiðslan í þessu verkstæði
eru leikföng, bílar af ýmsum stærðum og
gerðum, brúðuvagnar og kerrur, slagtré
og hitt og þetta, sem börnunum er kær-
komið. Enginn okkar, sem þarna vinnum,
hafði nokkru sinni lagt stund á slíkar smíð-
ar, en ég verð að segja, að áhugann vant-
ar ekki til þess að verða einhvers nýtur
í starfinu, svo verkstæðinu vegni sem bezt
og um leið heimilinu. En þetta er ekkert
einkennandi fyrir okkar verkstæði, eða þá,
sem þar vinna. Þetta er undantekninga-
laust viðhorf allra vistmannanna til heim-
16
BERKLAVÖRN