Lystræninginn - 01.05.1979, Síða 30

Einar Svansson
ANGIST
Regnið féll í sporin
vindar blésu í slóðina.
Angistin gekk eftir vegi veganna
krossgötur blessuðu leiðina.
„Veldu mig“, sagði gatan.
„Veldu mig“, sagði stígurinn.
Frelsið býr í regninu í pollunum
framtíðin í sporum jarðar.
VETRARBORN
Fyrsta skíman vitjar nátthrafnanna.
Stálpaðra barna rökkursins.
Karlinn i tunglinu dregur sig í hlé
eftir erfiði næturinnar.
Þreytandi að glotta heila nótt að þeim er vaka.
Undir sæng drottningar liggjum við nakin
fyrir veruleik ljóssins.
Örmagna börn í leit að hlýju á leikvelli ástarinnar.
Göngum til starfa að morgni með rósemi í maganum.
Göngum til vegar í skjóllausum flíkum
með ást upp á vasann.
Stormurinn tortímir ástinni.
Eftir standa kulsækin kjólföt páfugls án vængja.
Seld á útsölu er veturinn herðir
en ástin á uppboði á uppsprengdu verði.
30