Fréttablaðið - 13.05.2017, Side 24

Fréttablaðið - 13.05.2017, Side 24
Katrín Oddsdóttir l ö g f ræ ð i n g u r o g Kristín Eysteinsdóttir borgar leikhússtjóri búa saman í gömlu húsi í Þingholtunum með börn sín tvö. Þær hafa sömu gildi í lífinu þó ólíkar séu, meta ferðalög, listir og frelsi mikils en líka gott heimilislíf. Kristín er rólega týpan en Katrín ör í eðli sínu og elskar spuna og karókí. Þingholtin, járnhlið og tröppur. Kristín Eysteinsdóttir kemur til dyra, Katrín Oddsdóttir, kölluð Kata, hefur nýlokið við að hella á könnuna og býður til sætis við borð- stofuborðið. Eru þær miðbæjar- rottur? Kristín verður fyrir svörum – hugsandi til baka: „Ja, Kata ólst upp í Skjólunum og ég var mikið að leika mér þar, ég hef örugglega hitt hana í Einarsbúð og strítt henni. Svo fór ég í Kvennó og Kata í MR. Við bjuggum saman í Hlíðunum í fimm ár og svo á Lindargötunni þann- ig að radíusinn er ekkert rosalega stór. Það á fáránlega vel við okkur að vera nálægt miðbænum.“ Kristín: „Þessi hluti Þingholtanna er líka bara eins og dásamlegur smá- bær úti á landi. Hér eru litlir leik- vellir og leynigarðar víða og bara falleg og góð stemning. Maður þekkir alla nágrannana, fær lánaða hluti og stutt á leikskólann. Allt rólegt. Svipað og að vera á Seyðis- firði nema með þeim kosti að geta farið niður í bæ á átta mínútum.“ Katrín: „Ég hélt það væri eitthvert snobb að búa í Þingholtunum en það eru alveg falleg gildi bak við það. Að vera nærri hringiðu menn- ingar og sjá líf þegar maður kemur út en samt ekki í sollinum.“ Kristín og Katrín keyptu húsið nýlega af þriðju kynslóð frá þeim sem byggðu það. Þær eru búnar að breyta eldhúsi í baðherbergi, svefn- herbergi í eldhús, taka niður veggi milli þess og stofu og stækka dyr inn í aðra stofu. „Allar breytingar sem við höfum gert reyndum við að hafa í anda hússins,“ segir Kata. „Ætlum að fara að gera upp gluggana smátt og smátt og hafa þá í upprunalegri mynd.“ „Það er eilífðarverkefni að eiga gamalt hús en ótrúleg gleði sem fylgir því,“ segir Kristín og lýsir draumnum um svalir út frá stof- unni og tröppur þaðan niður í garð þar sem börnin geti leikið sér. Þær eiga nefnilega tvö börn, dótturina Díu sem verður fjögurra ára í júlí og soninn Aron, tveggja ára. Hún segir börnin vera sálufélaga. „Þau ná ótrúlega vel saman. Það er eins og þau hafi verið ætluð hvort öðru sem systkini.“ Katrín hefur starfað sem lög- maður undanfarin ár en tók sér frí frá því starfi um sinn. „Ég byrjaði á að taka mér launalaust leyfi í eitt ár, frá þarsíðustu áramótum til að vera með dótturinni og líka að berjast fyrir stjórnarskrármálinu sem ég hef mikinn áhuga á. Er búin að kenna dálítið uppi í HR, halda fyrirlestra í ýmsum löndum um stjórnarskrár- málið og gera ýmislegt skemmtilegt. En ég er frjáls með tímann minn og það á ótrúlega vel við mig. Nú eru börnin orðin tvö til að sinna. Það er yndislegt. Sakna samt stundum lögmennskunnar og frábærra sam- starfsfélaga á Rétti. Það er gaman að berjast þar því ég hef verið svo heppin að fá að vinna í mörgum málum sem mér finnst ég virkilega vera að gera gagn í. Sem var ástæðan fyrir að ég fór í þetta fag.“ Á leið hvor í sína átt Katrín er formaður Stjórnarskrár- félagsins og er að búa sig undir ráðstefnu í Bandaríkjunum með Berkley-háskóla í byrjun júní. „Íslenska stjórnarskrármálið hefur vakið gríðarlega athygli fræðimanna úti um allan heim og ekki síður sú tregða sem er á framgangi þess hér. Prófessorar við flottustu háskólana í Bandaríkjunum, eins og Har- vard, Stanford og Yale, hafa verið Minni peningar en fleiri gæðastundir Katrín Oddsdóttir lögfræðingur og Kristín Eysteinsdóttir borgar- leikhússtjóri búa saman í gömlu húsi í Þingholtunum með börn sín tvö. Þær hafa sömu gildi í lífinu þó ólíkar séu, meta ferðalög, listir og frelsi. Kristín er rólega týpan en Katrín ör í eðli sínu og elskar karókí. Katrín og Kristín í nýja eldhúsinu í gamla húsinu. Fréttablaðið/GVa Gunnþóra Gunnarsdóttir gun@frettabladid.is að kenna um þetta íslenska ferli í lagadeildum og víðar. Það eru yfir þrjátíu manns að fara frá Íslandi á þessa ráðstefnu, þar á meðal þing- menn, og ég held að hún muni hafa áhrif. Þetta er langhlaup en klárast eins og annað. Það eru svo ótrúlega margar breytingar fólgnar í stjórnarskrár- drögunum sem samfélagið þarfnast. Nú þegar lýðræðissamfélög standa víða höllum fæti og traust gagn- vart kjörnum fulltrúum rýrnar úti um allt, er það dýrmætt á heims- vísu að eiga dæmi um framtak eins og íslenska stjórnarskrárferlið því það gefur öðrum innblástur, jafn- vel þótt við höfum ekki enn náð að klára málið með því að lögfesta nýju stjórnarskrána. Ráðstefnan er í San Francisco 3. júní og verður með nokkurs konar þjóðfundarsniði, það mega allir taka þátt en þurfa að skrá sig.“ Kristín kveðst því miður ekki komast með vestur um haf enda sé hún að fara í átta daga ferð til Kína síðar í þessum mánuði. „Sýningu frá Borgarleikhúsinu er boðið á lista- hátíð í Macau, sem er ansi sérstök borg og oft kölluð Las Vegas Kína, enda er hún full af spilavítum og karókístöðum. Við erum rúmlega 20 manna hópur sem fer frá leik- húsinu og við sýnum Mávinn eftir Tsjekov, en þetta er þriðja hátíðin sem þeirri sýningu er boðið á, hinar voru í Póllandi og Finnlandi. Sýningin er löguð að Íslandi, gerist í sumarbústað í íslenskri sveit og vakti mikla athygli þegar hún var sýnd hérlendis. Það er mikill spenn- ingur og tilhlökkun að sýna á svona framandi menningarsvæði og afar nærandi fyrir leikhópinn.“ Kata kveðst alveg hefði þegið að fara með til Kína, en þegar þær hafi farið að horfa á skipulagið hafi þeim fundist ómögulegt að vera svona lengi í burtu og tekið hagsmuni barnanna fram yfir eigin. „Það er samt mjög slæmt fyrir mig að missa af þessu og þegar ég heyrði að það væri sérstakt karókíherbergi á hótelinu fann ég til virkilegrar öfundsýki. Þá bara sagði ég: Ég trúi þessu ekki, ég vil koma með!“ Kristín: „Ég get staðfest að ef ég ætla að gleðja Kötu þá fer ég með hana í karókí. Þar eru, eins og hún segir, fullorðnir að leika sér og ég held að henni finnist fátt skemmti- legra en fara í karókí eða út í brennó.“ Kata: „Eða spuna, ég er á fullu í spuna, það er ótrúlega skemmtilegt. Maður má ekki gleyma að leika sér. Það er nefnilega dálítil gildra þetta fullorðinskonsept. Við látum teyma okkur inn í eitthvert ástand sem er bara hundleiðinlegt. Hvað gerðum við til að verðskulda þetta? Enda situr fólk bara og hellir í sig, það er eina leiðin til að fá útrás.“ Súrefni í lífið Kristín: „Fyrir einu og hálfu ári vorum við báðar í ótrúlega krefj- andi vinnu þótt hvorug okkar hefði stefnt á það. Sumir eru með fimm ára plan um að vera orðnir eitthvað sérstakt eða klífa metorðastigann að ákveðnu takmarki, en í eðli okkar viljum við hafa frekar mikið frelsi í lífinu og ég er oft bara frekar löt. Mér finnst það vera kostur. Það virðist stöðutákn að vera á fullu alls staðar en mér líður best þegar ég hef mikinn tíma til að lesa og hugsa. Þegar við tókum ákvörðun um að Kata hætti í fastri vinnu utan heimilis kom bara rosa mikið súr- efni inn í líf okkar. Fyrst og fremst vorum við að gera þetta með hags- muni barnanna okkar í huga og líka sambands okkar. Við eigum minni pening en miklu fleiri gæðastundir og miklu betra líf.“ Katrín: „Já, eyðsla er bara visst fall af tekjum. Við erum búnar að vera saman frá 2002 og það er alveg ljóst að við höfum aldrei átt feita sjóði, eyðum bara þeim peningum sem okkur áskotnast, í ýmsa gáfu- lega hluti svo sem. Nú eigum við yndislegt heimili og höfum nóg, því ættum við þá báðar að eyða þeim tíma sem við höfum núna í að vinna og vinna, meðan við erum báðar fullfrískar og með lítil börn? Það er engin góð ástæða sem poppar upp í hugann nema hvað við njótum þess báðar að vinna við það sem við höfum valið okkur og ég held að við höfum ýmislegt til málanna að leggja báðar – en þessi ákvörðun reyndist alger snilld.“ Kristín: „Ég held það sé veruleiki rosa margra foreldra að hittast í dyr- unum og hafa vaktaskipti.“ Katrín: „Það geta auðvitað ekki allir leyft sér að gera þetta eins og við.“ Kristín: „Nei, okkar uppskrift Kata Er til dæmis mjög hjátrúarfull, hún á mynd af ömmu sinni Og alltaf þEgar við höfum flutt á nýjan stað þá sEtur hún þEssa mynd upp inni í svEfn- hErbErgi, áður En allt annað fEr inn. Kristín 1 3 . m a í 2 0 1 7 L a U G a R D a G U R24 H e L G i n ∙ F R É T T a B L a ð i ð 1 3 -0 5 -2 0 1 7 0 3 :5 6 F B 1 2 8 s _ P 1 0 5 K .p 1 .p d f F B 1 2 8 s _ P 1 0 4 K .p 1 .p d f F B 1 2 8 s _ P 0 2 4 K .p 1 .p d f F B 1 2 8 s _ P 0 2 5 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 C D 9 -7 4 2 4 1 C D 9 -7 2 E 8 1 C D 9 -7 1 A C 1 C D 9 -7 0 7 0 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 8 B F B 1 2 8 s _ 1 2 _ 5 _ 2 0 1 7 C M Y K
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Fréttablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.