Ráðunautafundur - 12.02.1979, Blaðsíða 82

162
islömbin í E-flokki, 25,2. Lítill munur kom fram milli undirflokkanna 1-3
á tyggitölu.
1 4. töflu eru sýndar nióurstöóur efnagreininga á hryggvöðva. Hvítu-,
fitu- og öskumagn er sýnt sem hlutfall af þurrefni. Meðalþurrefnishlutfall
er 27,25%.
Meðalhlutfall allra sýna reyndist vera 84,56% hvíta, 11,74% fita og
3,70% steinefni af þurrefni. Raunhæfur munur er á steinefna- og þurrefnis-
magni innifóðrunar og grænfóðurflokkanna, að öðru leyti er ekki um raunhæfan
mun að ræða.
Mest hvítumagn og minnst fitumagn í vöðva er í D-flokki, en minnst hvítu-
magn og mest fitumagn í F-flokki. Ef þetta er borið saman við niðurstöður
bragðprófana, kemur í ljós að vöðvi í F-flokki var talinn meyrastur, bragð-
bestur og með næst bestu lykt, en vöðvi £ D-flokki í meðallagi meyr, og með
lægstu einkunn fjrrir lykt og bragð.
1 5. töflu eru sýndar niðurstöður efnagreininga á lifur. Hvítu-, fitu-,
steinefna- og glycogenmagn er sýnt sem hlutfall af þurrefni.
Meðalþurrefnismagn er 31,34%. Meðalhlutfall allra sýna er 70,23% hvíta,
10,89% fita, 4,96% aska og 13,91% glycogen af þurrefni.
Raunhæfur munur er á þurrefnis- og steinefnamagni innifóðrunar
og grænfóöurflokkanna, að öðru leyti er ekki um raunhæfan mun að ræða.
Hér eins og £ hryggvöðvanum er minnst hv£ta og mest f ita £ F-flokki.
6., 7. og 8. tafla sýna mismun milli flokka £ útkomum mælinga, F-gildi
ásamt raunhæfni.
Fitusýrumælingar eru £ gangi, lokið er mælingum á yfirborðsfitu en
öðrum þáttum mælinganna er enn ólokið.
IV. Heimildir.
1. Stefán Aðalsteinsson, Jón Tr. Steingrimsson, Þór Þorbergsson og Páll
Sigbjörnsson. Haustfóðrun sláturlamba. Ráðunautafundur (1978).
2. Fourie, Kirton og Jury, 1970. New Zealand Journal of Agricultural
Research.
3.
Goulden, C.H., 1952. Methods of Statistical Analysis. New York, John
Wiley and Sons, Inc.