Ráðunautafundur - 15.02.1987, Qupperneq 48

-40-
illmögulegt að sjá fyrir mun á grastegundum i uppskeru, þar sem
hann er bæði litill og breytilegur, svo ekki sé nú talað um
framleiðslu á búfjárafurðum (Snaydon, 1979). Er það einkum vegna
þess hve ýmsir umhverfisþættir hafa mikil áhrif. 1 öðru lagi er
erfitt að yfirfæra þær niðurstöður, sem fást i hreinrækt, á
aóstæður i blönduðum sverði. ígætt dæmi um þetta er að finna i
tveimur athugunum frá Bretlandi. Frame (1982) fann að
vallarrýgresi gaf meiri heildaruppskeru en ýmis "siðri" grös,
þegar tegundirnar voru bornar saman i hreinrækt. Á hinn bóginn
báru Smith og Allcock (1985) saman uppskeru ýmissa kynbættra
grasstofna i hreinrækt og i blöndum með "innlendum" grösum. I
ljós. kom að "innlendu" grösin drógu sist úr uppskeru svarðarins
og drógu höfundar þá ályktun að ekki væri nauðsynlegt að
endurvinna tún, þó i þeim yxi innlendur gróður, til þess að fá
sem mesta framleiðslu.
öðru máli gæti gegnt um gæði uppskerunnar. Þvi mióur eru
samanburðarmælingar á gæðum túngrasa hér af skornum skammti.
Helst hefur meltanleiki verið athugaður og hafa þeir Hólmgeir
Björnsson og Jónatan Hermannsson (1983) dregið saman þann
fróðleik sem til er. Þar kemur i ljós að 20. júli er
meltanleiki sambærilegur hjá vallarfoxgrasi og vallarsveifgrasi,
en meltanleiki túnvinguls, lingresis og snarrótar er talsvert
lægri. Meltanleiki fellur aftur á móti hraðar yfir vaxtartimann
i vallarfoxgrasi en öðrum tegundum. Það þýðir að gæói
uppskerunnar af vallarfoxgrastúni er háðari ýmsum meðferðarþáttum
(t.d. áburðar- og sláttutima) en uppskera af túni sem i er
blandaður gróður. Reyndar er til ein tilraun frá Korpu nr.
515-80 þar sem borin var saman uppskera og meltanleiki á gömlu
túni og vallarfoxgrasi við þrjá mismunandi áburðartima og fjóra
sláttutima. Er þvi unnt að reikna út fóðureiningar á hektara. 1
tilrauninni kom i ljós að meðferó hefur miklu meiri áhrif á
fóðureiningafjöldann i heyinu af vallarfoxgrasinu en af gamla
túninu (4.mynd). Er það að stórum hluta vegna þess hve uppskera
vallarfoxgrassins er háð áburðar- og þó einkum sláttutima.