Svava - 01.05.1898, Blaðsíða 5

KVÆDI.
485
Þú auutið súi' framundan liærra’ upp og fjær.
Ef var ertu ugglausrar orku þéf hjá
Sem eflir þig hiklaust því bráðum að uá,
Ef vegalok eugin þú afmörkuð súrð
En áfram sé stöðugt, hve langt sem þú ferð,
Og viturðu og skiljurðu: alls ekkert að
Þú annað með sönnu veist, nema það'
Þá vorðu mikill, þá verðurðu hár,
Þá verður þér Nýárið, Gleðilegt ár.
Stephfin G: Stephansson.
ÚE BKÉFI TIL HEIMFAEA.
I.
Þegar þú, kæri, kernur heim,
Þar kveldsól lengi’ á vorin skín
Og mút þér fram út fjalla geim
Sitt fangið opuar sveitir þín;
Þar glímuvöllur gamall er
Hver grundin þýð og balinu hver,
Og sérhver gatan, sópuð slótt,
Á sögu unr einhvern sprett.
Þá gangi’ hún Æska’, oð gæta’ að þér