Svava - 01.05.1898, Blaðsíða 44

524
COLDE fell’s leyndarmálid.
Fyrir rétti sannaðist það, að hún aldrei elskaði hami.
Þessi voða atbniður hleypti öllu í uppnám.'
’Eg get ekki munað eftir þessu, og þó les ég öll
ensk blöð/ svaraði hann seinlega.
’Síðan eru 6—6, 7 ár,‘ svaraði Mad. St. Luce; ’ég
man það okki fyrir víst. Þig ætti að reka minni til
þess, Louss; það som vakti slíka eftirtekt um allan hiun
menntaða heim, og endaði svo sorglega; okkur leiddist.
cftir blöðuuum, sem fluttu oss fréttirnar, alveg eins og
þegar Tickbam málið síóð yfir. Endirinn fullnægði eng-
um, og að líkindum ekki hinui ákærðu sjálfri.1
’Mvað var þaðF spurði hann.
’Skozka dómsorðið, sem eiginlega meinar ekkert á-
kveðið, þetta: hvorki ’sek' né ’saklaus.'
’An efa vægur dómur í mörgum tilfellum/ svaraði
Mons. St. Luce; ’en ég man ekkert- cftir þessu.1
’Hvað! ertu virkilega búinn að gleyma Colde Feil’s
leyndarmálinuÞ
Allt í einu hrukku þau bæði við, við það að víu-
glas féll á gólfið í ótal mola; það liafði liðið yfir Alica
Kent.
Eitthvað af þessu, liitinn, ávextirnir eða lvktin af
blómunum hafa gert þetta að verkum/ sögðu 'þau.