Svava - 01.05.1898, Blaðsíða 32

5-12
colde fell’s leykdarmálid.
’Ég er samdónm,‘ svaraði Miss Kent.
Mad. St. Luce 'brosti.
’Þú evt lieldur ung til að dæma um slíkt/ svaraði
liún.
’En ég úlít að liinir ungu séu eins góoir dómendur
manna,‘ greip Ciaire fram í, ’því söngiistin kennir oss,
en tilfinningin þeim eldri. Miss Kent, óg vildi að þér
vilduð kenna mér ensku.‘
’i\I ín ástkæra Claire,‘ sagði Mad. St. Luce. ’Ég
lield þú talir ensku full vel.‘
’Ekki uærri eins vel og ég vildi, mamma þú hlærð
líka stundnm að framburði mínum.‘
’Ég geri það þó ekki mikið hetur,‘ liió Mad. St.
Luce, ’þó ég standi einum lið' nær enskunni en þú
Claire.‘
’Miss Kent,‘ liélt hið skemmda barn og erfingi áfram,
’yijjið þér kenna niér enskuí*
Miss kent var óráðin. og hikaði sér augnaþlik; liúu
liafði enga hugmynd Jim þið — að þarna æfcti hún að
mæta forlögum síuum; uð virkileiki tiivmunnar hlasti
þar við heuni miklu áreiðanlegar, og uilt öðruvúi en-
hÍD.gað ■ il liafði verið. Síðan hún Lm l? Parú hafði
lnin dvarlega forðnst að vera á v.:gl k sua sim: .. Ef
eiikl:. : :/Tskyldur óvkuðu að fá h.-.in f'.'i" harnakeona-.a,