Svava - 01.05.1898, Blaðsíða 41

COLDB pell’s leyndaf.malid.
521
’Kæra Miss Iíeut! þér vitið náttúrlega, sjálfar hvað
bezt er fyrir yður; en það er sorglegt aö þér skulið ekki
gefa yður dálítið við heiminum; þér væruð vissar að
veiða einhvern bez'.a og ríkasta manninn í París/ sagði Mad.
St. Luce.
Hin yndislegu augu stiirðu á liana, og varirnár föln-
uðu dálítið.
’Dottur yður í hug að ég muni gifta migi' spurði
hún.
’Parísarmönnum lízt ætíð vel á fallegar enskar gtúlk-
ur, og ef nokkur ensk stúlka er fögur, þá eruð þér það;
það væri auðvolt fyrir yður að ná í einhvern af aðals-
manna stéttinni,' svarði Mad, St. Luce.
’Það fór hrollur um Miss Kent; hún fölnaði upp
eins og lilja.
’Eg giftist aldrei, Mad. míu,‘ svaraði hún, og Mad.
St. Luce hló dátt.
’Margar stúlkur segja hið sama, Miss Kent, og end-
irinn verður oftast sá, að þær ná sér í góða giftingu/
svaraði Mad. St. Luce.
En Aiice hugsaði í hjarta sínu, að slíkt lægi ekki
fyrir sér; ást og giftiug væri fyrir aðra. En í huga sín-
um sá hún það samt, hversu hamingjusöm liún hefði get-
að orðið, hefði húu ekki lont í Colde Fell’s leyndar-
málið.