Svava - 01.06.1900, Page 41

IV, 12]
SVAVA
565
Feröákvæöi.
A kossgötum .
vai' ekki hverflyndi, Hlíðiu mín kær,
sem hafði mig erlendis tafið.
Jeg man hvað jeg fann, er jeg færðist þjor nær
á fleyinu norðr yfir hafið.
Og þegar að landið mjtt lyftist úr mar
þá leit jeg til brúuanna þinna;
jeg sagðj það aungum, hvert eriudið var.
Þig áleir.a kom jeg að fiuna.
Og inndæl og brosandi’ úr baðinu leið,
úr blikandi vorgeislastraumi,
sú hafmærin væna, sem vinarins beið,
og vakti’ hann af tólf ára draumi.
Og oft or jeg gelck undir eikunum há
með útlendu vinunum mínum
var lijalað um fjöllin, um hamrana blá
og hljóðið í fossunúm þínum.
I