Svava - 01.09.1902, Blaðsíða 30

132
SFAFA
V,2,
leiðina, J)á var slíkt elcki álitin nein sönnum fyrir, að
lián ekki gæti átt sér stað. Parry sjálfur hafði líka J)á
skoðun, að hægt mundi að finna hana, ef réttilega væri
að farið. Stjórnin tilnefndi hann því foringja að nýrri
rannsóknarferð.
f maímánuði 1821, lagði Parry aftur á stað frá Eng-
landi á þremur skipum, og var eitt þeirra hlaðið vistum.
Snemma í júlímánuði kom Parry til Iludson-sundsins; þar
sneri aftur skipið,sem hlaðið var vist'um og hélt heimleiðis.
í septembermánuði náði Parry til Repulso-flóans, og var
hann íslaus. Parry notaði því tækifærið og rannsakaði
og mreldi strendur hans; en þegar haustaði hœtti hann
rannsóknum og hjó um sig tiL vetursetu. Eins og að
u ndanförnu gcrði Pavry sér mikið far um, að skipverjum
Ieiddist ekkí, enda hrast hvorki starfsemi né skemtanir
þess á milli. Fáeinir Eskimóar voru í nálœgð við að-
seiurstað þeirra Parrys, og heimsóttu þeir þá offc utn vetur-
inn.
Það var ekki fyr en 8. júli næsta ár, að Parry gat
byrjað aftur á rannsóknum sínum, og gekk þeim mjög
erfitt að losa skipin úr ísnum. Parry hafði áformað að
rannsaka nú ströndina að norðan verðu við flóann, cn eftir
að liann hafði siglt í 7 daga, mætti hann svo miklum ís,