Svava - 01.09.1902, Blaðsíða 35

SVAVA
137
V,3.
varla höfðu þeir siglt þó 4 milur, þegar þeir urðu aftur
fastir í ísnurn, og ruáttu sitja þar, þangað til næsta sumar.
Sökum þess, að þeirvoru búnirað liggja þarna í tvö áv;
beilbrigðis-ástand skipverja mjög slænit, og vistaforði .
þeirra oiðiun lítill, þá tóku þeir það ráð, að yfirgefa
skipið og halda heim á leið.
Eftir mikla hrakninga og erfiðleika, náðu þeir loks
þangað, sem Parry varð að skilja eftir eitt af skipum sínum
(,,Fury”) á þviðju ferð sinni. Þar fundu þeir töluverðar
vistabirgðir, sem bjargað hafði verið úr skipinu, og kom
nú slíkt í góðar þarfir fyrir þá félaga. Þar voru þeir
næsta vetur, og uiðu að þola miklar þrautir, bæði af
kulda og sjúkdómum, euda dóu margir af þeirn um vetur-
inn. Á öndverðu næsta sumri, 1833, lögðu þeir á stað
iieimleiðis. I iniðjum ágústmánuði komu þeiraðauðum
sjó, og stigu þá í bátana; en 12 dögum síðar mættu þeir
tveim skipum sem bjargaði þeim, og fiutt-u hina aðþrengdu
beimskautsfara hoim til ættjarðarinnar. Aðal-árangur
ferðar þessarar var sá, að James Eoss, fann hið norðlæga
segulskaut.
Af því að eugar fregnir bárust af John Eoss, og ár
eftir ár leið, án þess að til hans fróttist, þá vóru menn
Svava V,3. h,
9