Svava - 01.09.1902, Blaðsíða 46
148
SVAVA
V,3’
Á elliáratn lieimsins, segir þessi hugsjónaríki rit-
höfundur, að miðdepill menningarinnar verði { MiðAfríku
Þá verði Lundúnir, París, Eóm og 2Tow Tork, fyrir löugu
huldar ís og jöklum. Þú verði vísindin, listfræðin og
iðnfræðin húin að ná sínom húgöngudepli. Fyrir áhrif
rafmagnsins, muni þá taugakerfi mannsins, engar hvíldar
njóta. Karlar sem konur, muni þá ekki ná hærri aldri
en 25 ára; magnleysi og þreyta verði þeim þá að
aldurtjla.
Hugmynd Flammarions, um hinar síðustu lifandi
porsónur á jörð vorri, er fremur skáldleg: Að lokum
dynur yfir ógurlegur snjóhylur, er deyðir hinar síðustu
leifar mannkynsins. Einungis tveir unnendur komast lífs
af. Elskendur þessir sigla á loftskipi til eins af hinum
forn-egyfzku pýramída, sem enn þá stoudur, er öll ömiur
mannleg stórvirki eru í rústir fallin eða grafin undirsnjó
og ís. Þannig atvikast, að hinar síðustu lifaudi verur á
jörðunni, leita skýlis í grafhvelfingu frumkonuuga henit-
ar. —Unnendur þessir deyja við pýramídann. Ilund-
urinn, sem fylgt hefir þeim, sloikir hendur þeirra og
fætur; en elskendurnir vakna ekki franiar—þeir eru sofn-
aðir. — •— —
Jörðin öll er ein ísbroiðá. Áfram heldur snjórinn