Morgunblaðið - 09.01.2017, Side 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 9. JANÚAR 2017
✝ Kristófer Han-sen Baldvins-
son fæddist á Fæð-
ingarheimilinu í
Reykjavík 15. júní
1979. Hann lést 26.
desember 2016.
Foreldrar hans
eru Hulda Hansen,
f. 26.4. 1958, og
Baldvin Guð-
mundur Ragn-
arsson, f. 30.12.
1953, d. 30.10. 1997. Sam-
mæðra eru Berglind Hansen, f.
3.10. 1976, gift Valgeiri Má
Sturlusyni, f. 16.1. 1978, og
Emanúel Morthens, f. 7.3.
1999. Samfeðra eru Sigríður
Bryndís Baldvinsdóttir, f. 9.10.
1971, Jón Þór Baldvinsson, f.
2.12. 1973, Baldvin Guðmundur
Baldvinsson, f. 26.5. 1986, og
Bryndís Baldvins-
dóttir, f. 27.6.
1988. Unnusta
Kristófers er Katr-
ín Kristjánsdóttir,
f. 4.8. 1995, dóttir
Hjördísar Agnars-
dóttur, f. 4.1. 1953,
og Kristjáns Gests-
sonar, f. 11.9.
1952. Dætur Krist-
ófers eru Lilja
Karen Kristófers-
dóttir, f. 5.5. 1998, móðir henn-
ar er Jóhanna Ingadóttir, f.
17.5. 1980, og Sara Gannt
Kristófersdóttir, 21.2. 2005,
móðir hennar er Thelma Krist-
ín Gannt Joensen, f. 22.6. 1986.
Kristófer verður jarðsung-
inn frá Lindakirkju í dag, 9.
janúar 2017, og hefst athöfnin
kl. 13.
Elsku Kristófer bróðir minn.
Þegar þú fæddist var ég aðeins
tæplega þriggja ára en frá því að
ég sá þig fyrst elskaði ég þig af
öllu hjarta og fannst ég bera
ábyrgð á þér. Ég sagði öllum sem
komu að sjá þig að ég ætti þig,
mamma væri bara með þig að
láni. Þessi ábyrgðartilfinning
hvarf aldrei. Þegar þú varst um
fimm ára komstu heim grátandi
eftir alræmda unglinga í hverf-
inu, sem voru að hrekkja þig og
ég átta ára písl hljóp þá uppi og
hellti mér yfir þá. Ég var aldrei
hrædd við neitt ef ég var að
vernda þig. Við vorum mjög góðir
leikfélagar og lékum okkur jafnt
með bíla og He-man-kalla eins og
dúkkur eða Barbie. Þú gast þó
verið mjög uppátækjasamur og
mikill draumóramaður og sama
hvað ég reyndi að jarðbinda þig
þá byggðir þú alltaf nýjar skýja-
borgir. Þú varst snemma stór-
huga og safnaðir í langan tíma
fyrir jólagjöfum en ein jólin
varstu sérstaklega sætur við mig.
Þú varst um 7-8 ára gamall þegar
þú tilkynntir mömmu að þú gætir
ekki gefið henni jólagjöf því jóla-
gjöfin mín væri svo dýr. Enda
fékk ég líka heila Barbie-ferða-
skrifstofu frá þér.
Þegar við urðum unglingar
urðum við stundum pirruð hvort
á öðru en við náðum alltaf saman
yfir vídeóspólu og narti. Þú varst
líka alltaf mjög laginn við að fá
mig til að gera lummur og kakó
fyrir þig. Þegar ég átti svo fyrsta
son minn kom ekki annað til
greina en að hann yrði skírður í
höfuðið á þér og hann ber nafn
þitt með sóma. Það var líka ynd-
islegt að sjá þig í föðurhlutverk-
inu og hversu miklar pabbastelp-
ur dætur þínar eru. Ein kærasta
minning mín um þig er þegar þú
leiddir mig upp að altarinu þegar
ég gifti mig. Ég vissi að þú varst
mjög stressaður yfir því en einnig
svo stoltur að fá þetta hlutverk.
Ég hefði ekki vilja neinn annan
mér við hlið.
Mikið skarð hefur myndast í
lífi okkar en ég veit að þú munt
samt alltaf vera nálægt þegar við
þurfum á því að halda. Ég mun
alltaf minnast heiðbláu augnanna
þinna, bláa blettsins á nefinu á
þér, hversu mikla umhyggju þú
barst fyrir náunganum og hversu
ljúfur þú varst.
Hjartans þakkir fyrir allar
minningarnar.
Þín systir,
Berglind Hansen.
Elsku Kristófer, Kristó.
Takk fyrir yndisleg kynni síð-
ustu fjögur til fimm ár og takk
fyrir að hafa verið svo góður við
Katrínu systur. Takk fyrir allt.
Fjölskyldu og dætrum þínum
sendi ég mínar dýpstu samúðar-
kveðjur og bið þig og Guð að
styrkja þau á þessum erfiða tíma.
Við eigum eftir að sakna þín og
hjálpsemi þinnar, kæri vinur.
Far þú í friði og góða ferð til al-
mættisins.
Þar til við hittumst á ný treysti
ég því að þú vakir og sofir yfir
okkur hinum sem eftir standa.
Rúnar Snæland Jósefsson.
Síðustu daga hafa minningarn-
ar skotið upp kollinum. Minning-
ar sem mér þykir óendanlega
vænt um. Þrátt fyrir að hafa verið
bara 17 og 18 ára gömul þá áttum
við dýrmætan tíma saman, Dan-
merkurferðirnar sem við fórum í,
við keyptum okkar fyrsta bíl sem
var græni Colt-inn, fluttum sam-
an í Heiðarbæinn, í bílskúrinn hjá
mömmu og Valda og síðast en
ekki síðast tókum við því krefj-
andi hlutverki að verða foreldrar.
Í maí 1998 eignuðum við yndis-
legu stelpuna okkar, hana Lilju
Karen. Snemma kom í ljós að þú
áttir ansi mikið í henni, bæði í út-
liti og lundarfari. Samskipti ykk-
ar hafa alla tíð vera einstök. Hver
sem var í kringum ykkur sá að
ykkur leið alltaf svo vel saman.
Eftir því sem Lilja Karen varð
eldri minnkuðu samskipti okkar á
milli en þegar maður hitti á þig
varstu alltaf brosandi, þannig
man ég eftir þér. Elsku Kristó, ég
er svo þakklát fyrir tímann sem
við áttum saman og þessa ein-
staklega ljúfu og góðu stelpu sem
við áttum saman. Ég ætla að hlúa
vel að henni og passa og ég veit að
þú gerir það líka.
Elsku Sara, Hulda, Berglind,
Emanúel og aðrir aðstandendur,
ég sendi ykkur mínar dýpstu
samúðarkveðjur.
Jóhanna (Jóa).
Elsku hjartans Kristófer minn
er horfinn frá okkur héðan úr
þessu lífi. Þegar ég fæ tilkynn-
ingu um andlát hans annan í jól-
um var ég að bíða eftir að hann
kæmi í mat, ásamt Katrínu minni
og fleiri fjölskyldumeðlimum.
Síðan Kristófer kom fyrst inn í
mína fjölskyldu hefur hann verið
mikið á mínu heimili og var mér
eins og eitt af mínum börnum.
Hann hafði einstaklega góða
nærveru, var rólegur, ljúfur og
einstaklega falleg manneskja ut-
an sem innan. Aldrei var vanda-
mál að biðja hann um aðstoð ef á
þurfti að halda, svarið alltaf:
„Ekkert mál.“ Það þarf í raun
ekki fleiri orð um Kristófer. Ég
veit það hefur verið tekið fallega
á móti honum þar sem hann
dvelst nú. Er umvafinn englum.
Þín er saknað, elsku Kristófer.
Elsku Hulda, Lilja Karen,
Sara Gannt, Katrín, Berglind og
aðrir ástvinir. Innilegar samúðar-
kveðjur,
Hjördís M. Agnarsdóttir.
Í dag kveðjum við frænda okk-
ar Kristófer Hansen og viljum við
minnast hans með nokkrum orð-
um. Minning um brosmildan,
hjartahlýjan og góðan dreng er
það fyrsta sem kemur upp í huga
okkar.
Þegar við systur ólumst upp þá
áttum við nokkra uppáhaldsstaði,
einn af þeim var heima hjá ömmu
Hjördísi og afa Ragnari á Háleit-
isbrautinni. Við vorum ekki einar
um þá skoðun og oftar en ekki
voru fleiri frændsystkin á svæð-
inu. Systkinin Berglind og Krist-
ófer áttu það sameiginlegt með
okkur systrum að eiga Háaleit-
isbrautina sem einn af sínum
uppáhaldsstöðum og þaðan eig-
um við saman margar góðar og
fallegar minningar.
Það er okkur systrum minnis-
stætt hvað Kristó lá á að verða
töffari þegar hann komst á ung-
lingsárin. Litli frændinn ljós og
fagur breyttist skyndilega í þenn-
an mikla töffara sem var lang-
flottastur. Þrátt fyrir að Kristó
væri á yfirborðinu langflottasti
töffarinn á staðnum, var hann
innst inni alltaf litli Kristó sem
var hjartahlýr, ljós og fagur
mömmustrákur.
Þegar Kristó var 19 ára eign-
aðist hann augasteininn sinn,
hana Lilju Karen. Hún var stoltið
hans og það fór ekki framhjá
neinum sem þekkti Kristó hvað
hann var ánægður og stoltur af
dóttur sinni. Kristó var svo 26 ára
gamall þegar næsti augasteinn
hans kom í heiminn og fæddist þá
Sara, litla stoltið hans pabba síns.
Kristó þótti undurvænt um stelp-
urnar sínar. Hann lagði sig ávallt
fram við að vera góður pabbi og
það tókst honum með stakri
prýði. Minning um fagran,
hjartahlýjan og brosmildan
dreng mun áfram lifa í dætrum
hans.
Elsku Kristó, við vitum að það
eru margir sem hafa tekið vel á
móti þér með opnum örmum.
Amma og afi munu passa vel upp
á þig og kannski hefur amma
Hjördís boðið fallega ömmust-
ráknum sínum upp á pönnukökur
með sykri, eða lummur.
Ætti ég hörpu hljómaþýða,
hreina, mjúka gígjustrengi,
til þín mundu lög mín líða,
leita þín, er einn ég gengi.
Viltu, þegar vorið blíða
vefur rósir kvölddögginni,
koma til mín, kvæði hlýða,
kveðja mig í hinzta sinni.
(Friðrik Hansen)
Elsku Lilja Karen, Sara, Katr-
ín, Hulda, Emanúel, Berglind og
fjölskylda, megi Guð gefa ykkur
styrk og huggun á þessum erfiðu
tímum.
Jóhanna Lilja Birgisdóttir,
Hjördís Helga Birgisdóttir.
Elsku besti frændi minn, ég
bara trúi því ekki enn að þú sért
farinn frá okkur svona skyndi-
lega.
Ég á alltaf eftir að minnast þín
með bros á vör og gleði í hjarta
yfir að hafa kynnst þér snemma á
unglingsaldri og þú varst mér
ekki bara einn uppáhaldsfrænd-
inn heldur varstu einn „bestasti“
vinur minn og trúnaðarfélagi.
Það sem ég á eftir að sakna
þess mikið að spjalla við þig um
allt og ekkert og hlusta á fyndnu
kenningar þínar um alla heima og
geima og öll því vísindi sem þú
varst búinn að stúdera eins og
hinn flottasti prófessor eða vís-
indamaður.
Það var alveg sama hvað ég
spurði þig um að koma og gera;
rúnt, kósíkvöld, pottana, kaffihús
og margt fleira, þú varst alltaf
mættur eftir mesta lagi korter.
Við mæðgin eigum svo yndis-
legar minningar um þig og Mika-
el Helgi, frændi þinn, leit svo upp
til þín, enda varstu svo gefandi og
góður alltaf við hann og reddaðir
frænku þinni pössun ef ég þurfti
á að halda til að vinna.
Það var alltaf líf og fjör í kring-
um þig þó þú hafir verið hinn ró-
legasti og alltaf svo gaman með
Söru dóttur þinni og Mikael og
við mæðgin munum halda því
áfram með fallegu pabba-
stelpunni þinni.
Við Katrín þín og þú brölluðum
líka oft eitthvað skemmtilegt
saman á tímabili og ég fann hvað
ég var alltaf velkomin til ykkar.
Ég leit svo mikið upp til þín og
fékk hreinskilin ráð þegar ég
þurfti á að halda frá þér og það er
mér ómetanlegt og þú hefur
kennt mér svo margt.
Ég gleymi því aldrei þegar við
fengum hláturskrampa yfir svaka
hvelli í spaðanum sem þú braust
óvart við matarmall á pönnunni
þegar ég var að elda fyrir okkur,
ég á snapp af því og það kemur
mér alltaf til að hlæja, svo héldum
við bara áfram í hláturskasti og
„gerðum grín að því að svona
væri það bara að taka á því í
ræktinni“.
Þú og þinn smitandi hlátur
þegar þú byrjaðir, æðislegt.
Elsku Kristó, ég mun alltaf
halda fast í þá minningu þegar við
hittumst í síðasta skipti fyrir að-
eins fáeinum vikum.
Mér þykir svo vænt um þann
hitting og ekki datt mér í hug að
það yrði í síðasta sinn sem þú
myndir sækja mig á spjallrúnt og
enduðum svo á kaffihúsi og töl-
uðum mikið um útlandaferðir,
svett og það sem var á næsta leiti.
Við áttum svo margt ógert
saman en ég er svo óendanlega
þakklát fyrir allar þær „villing-
ar“, hressu, skemmtilegu og góðu
stundir sem við áttum saman í
gegnum lífið.
Mig langar til þess að fara
fljótlega í svett og fá mér pullu
eins og þú sagðir alltaf og hugsa
til þín, fallegi engill.
Elsku Kristó minn, hvíldu í
friði, elsku frændi, og Guð geymi
dætur þínar og fjölskyldu á þess-
um erfiðu tímum.
Nærvera þín var ómetanleg og
takk fyrir að hafa alltaf verið til
staðar fyrir mig og ég veit að þú
verður það áfram.
Ég elska þig ávallt.
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
(Reinhold Niebuhr.)
Þín vinkona og frænka,
Sjöfn Kolbrún.
Ein af mínum bernskuminn-
ingum er sumarkvöldið sem
Kristófer kom í heiminn. Ég man
hversu ákveðinn Kristófer var
þegar hann var svangur og ég
naut þess að fá að gefa honum að
drekka úr pelanum sínum. Ég á
ljúfar minningar af Huldu stóru
systur og ungum börnum hennar
á fyrstu vikum og mánuðum
Kristófers. Kristófer var einstak-
lega fallegur og ljúfur drengur
með englahárið og bláu blíðu
augu sín. Það var gaman að fylgj-
ast með því hvernig hann óx og
dafnaði fyrstu árin. Snemma
komu listrænir hæfileikar Krist-
ófers í ljós, en hann hafði yndi af
því að teikna og mála. Ég minnist
hans þegar hann var sjö ára gam-
all, ganga í hús í nágrenninu og
bjóða verk sín til kaups. Þetta var
kraftmikill og áræðinn drengur.
Eftir að Kristófer varð faðir birt-
ist hlýja og góðvild hans svo vel í
föðurhlutverkinu og unun að sjá
hann annast dætur sínar.
Missir Lilju Karenar og Söru
er mikill. Sárt er að sjá á eftir
ungum yndislegum manni í
blóma lífsins kveðja svo snögg-
lega.
Elsku Hulda mín, ekkert okk-
ar átti von á að kallið væri komið
þótt Kristófer hafi verið floga-
veikur frá unga aldri.
Hér eiga kveðjuorð afa og
langafa okkar vel við.
Þér ómar ástarkveðja
frá innsta strengnum mínum.
Þú gafst mér söng og sumar
við sól úr barmi þínum.
Þú gafst mér ást og unað
í öllum minningunum.
Ég stend á auðnum eftir
með endurfund í vonum.
(Friðrik Hansen)
Elsku Hulda systir, Lilja Kar-
en, Sara, Berglind, Emanúel og
Katrín, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð.
Sólveig Björg Hansen.
Mér þykir svo óraunverulegt
að ég sitji hér og skrifi minning-
argrein um góðan vin minn, hann
Kristófer. Þegar ég hugsa til
baka koma upp svo margar
skemmtilegar minningar um það
sem við félagarnir gerðum sam-
an. Leiðir okkar lágu fyrst saman
árið 1992 í Foldaskóla, við urðum
strax miklir vinir þó svo á seinni
árum hafi samband okkar ekki
verið mikið.
Það lýsir þér svo vel þegar við
fórum niður í bæ 16 ára gamlir og
þú varst í Superman-bol með
hendur í vösum og stelpurnar
soguðust að þér þó svo að þú
segðir lítið sem ekkert við þær.
Ég minnist enn á London-ferð-
ina sem við fjórir félagarnir fór-
um í fyrir 20 árum síðan og þykir
mér enn ótrúlegt hversu mörgum
ævintýrum við lentum í á aðeins
tveimur dögum. Þú varst einn af
þessum góðu strákum sem öllum
þótti svo vænt um strax við fyrstu
kynni.
Kæri vinur, ég mun ávallt
varðveita minningu þína í hjarta
mér. Hvíldu í friði.
Gísli Elí Guðnason.
Það er með söknuði sem ég
kveð Kristó vin minn. Ég er inni-
lega þakklátur fyrir vináttuna og
allar stundirnar sem við höfum
átt frá því við kynntumst á ung-
lingsárunum. Vinátta okkar var
sterk þó við værum ekki alltaf á
sömu leið í lífinu og sjaldan leið
langur tími á milli þess að við
heyrðum í hvor öðrum.
Fyrir stuttu eyddum við sam-
an dögum í sveitinni og það er
óraunverulegt að hugsa til þess
að eiga ekki eftir að eiga von á
honum í heimsókn. Það er ljúft að
hugsa um samverustundir sem
við áttum t.d. í Danmörku oftar
en einu sinni. Bara hugsa til þess
að horfa á góða mynd saman,
styðja hvor annan, deila draum-
um og sorgum.
Það var margt sem við áttum
sameiginlegt í reynslu og áhuga-
málum. Á yngri árum eyddum við
ófáum stundum í að mála og
teikna. Þó hann hafi nú verið mun
betri í því þá gátum við alveg
gleymt okkur við það. Ég gæti
rifjað margt upp en efst í huga
mínum er mynd af góðum vini
sem engum vildi illt og sem helst
hefði viljað geta gert gott fyrir
alla. Megi friður og ljós umvefja
hann í nýjum heimkynnum.
Dætrum hans, unnustu og fjöl-
skyldunni votta ég mína dýpstu
samúð.
Blessuð sé minningin um
Kristó og megi hún lifa sem ljós í
hjörtum okkar sem hann elskum.
Haukur Gunnar Guðnason.
Kristófer Hansen
Baldvinsson
Ástkær móðir okkar og tengdamóðir,
amma, langamma og systir,
KRISTÍN ÞORSTEINSDÓTTIR
kennari,
lést á heimili sínu Sóltúni 2 mánudaginn
2. janúar. Útför fer fram í Guðríðarkirkju
þriðjudaginn 10. janúar klukkan 15.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á SEM samtökin.
.
Sólveig Þórarinsdóttir, Þórður Þórðarson,
Rannveig Þórarinsdóttir, Stefán Stefánsson,
Katrín Mixa,
Sigrún Þorsteinsdóttir, Örn Þorsteinsson,
ömmubörn og langömmubarn.
Okkar ástkæri
SIGURÐUR ÁRNASON
frá Hólalandi, Borgarfirði eystra,
búsettur á Sólvöllum 6, Breiðdalsvík,
lést á hjúkrunarheimilinu Uppsölum 3.
janúar. Útförin fer fram laugardaginn 14.
janúar klukkan 14 frá Heydalakirkju í Breiðdal.
Fyrir hönd aðstandenda,
.
Katrín Heiða Jónsdóttir,
Kolbrún Þrastardóttir.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærrar eiginkonu minnar,
systur, móður, tengdamóður og ömmu,
GUÐNÝJAR HELGADÓTTUR
frá Skógargerði.
.
Pétur Jónasson,
Björg Helgadóttir,
Sigríður Pétursdóttir,
Helgi Pétursson,
makar og barnabörn.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar