Kiwanisfréttir - 01.04.1978, Qupperneq 33

manna á meðan erlendum togurum Ijölg-
aði og sópuðu upp afla rétt við nefið á
landsmönnum. Það er á þessu tímabili, sem
fólksflóttinn hefst úr sveitum landsins og að
stöðum við sjávarsíðuna, sem buðu upp á
einhverja hafnaraðstöðu, eins og sést á
þeim tölum, sem ég nefndi fyrr um fjölg-
un í Reykjavík á áratugunum sitt hvoru
megin við aldamótin.
Rangæingar voru samkvæmt manntali
1704 4.600, en eru í dag 3.600, en sam-
kvæmt skýrslu þjóðhagsstofnunar, hefðu
átt að búa hér yfir 13.000 manns, ef sýsl-
an hefði getað haldið sínu af þeirri fólks-
fjölgun, sem í landinu hefur orðið. Við bú-
um við það í dag að hér hefur verið fólks-
fækkun alveg til ársins 1971, en þegar stór-
framkvæmdir í virkjunum við Sigöldu hóf-
ust, stöðvaðist að mestu flóttinn úr sýsl-
unni. En hvað tekur við þegar virkjun
Hraunaeyjarfoss er lokið, ef ekki er hugað
að frekari atvinnuuppbyggingu hér í sýsl-
unni?
Þessi mál voru rædd nokkuð á fundi í
febrúar og sýnist mér að við hér í Dímon
verðum að taka upp harðari baráttu fyrir
þessum málum, baráttu fyrir okkar hérað
til þess að sporna við fólksflótta úr okkar
héraði. Það getum við bezt gert á þessu
stigi með umræðum um nýtingu raforku úr
fallvötnum okkar fyrir iðnað í okkar hér-
aði og beita áhrifum að landbúnaðarfram-
leiðslan verði fullunnin hér í héraði og að
hafist verði handa um vinnslu sjávarafla.
Ég hefi hér að framan rakið þátt nokk-
urra Rangæinga og afskipti og þátttöku
jscirra í upphafi togarasögu landsmanna og
ég hefi þá trú, að þetta fólk sem byggir
þetta hérað nú, hafi sama neistann til þess
að takast á við uppbyggingu atvinnulífs hér
heimafyrir og fyrirrennrar þeirra höfðu til
jæss að taka sig upp og feta áður ókunnar
slóðir í atvinnuuppbyggingu.
K-FRÉTTIR
Ég tel að hafnleysi Rangárvallasýslu
eigi einna mestan þátt í að við misstum
unga fólkið úr héraði til annarra staða þar
sem atvinna var meiri. Við sjáum fyrir
okkur aukningu á íbúafjölda Reykjavíkur
á síðasta áratug síðustu aldar og fyrsta ára-
tug þessarar aldar. Sú aukning er mest til-
komin vegna aukinnar útgerðar og atvinnu,
sem henni fylgdi, sem gjörbreytti lífsháttum
fólksins. Það er þessi þróun, sem við þurf-
um að hjálpast að að snúa við, þeirri þróun
eða þróunarleysi í atvinnumálum héraðs-
ins.
Kjörorð okkar Kiwanismanna er, við
byggjum — byggðu fyrir byggðalag þitt.
Þetta er í raun ákall til okkar allra Dímons-
manna að gera okkar hérað sterkt í at-
vinnumálum.
Ég vil nú enda joessi orð mín á svipaðan
hátt og Arnbjörn á Argilsstöðum, sem end-
aði allar sínar ræður á því að segja: Þá
legg ég til að við kaupum togara. Ég segi
aftur eins og Kiwanismenn eiga að gera:
Við byggjum höfn.
Hörður Helgason
forseti Dímon.
33