Kiwanisfréttir - 01.12.1984, Blaðsíða 5

tímann, er varð henni á margan hátt
örlagaríkur. Hún hafði því œrnar ástæður
til þess að fagna komu vors og Ijóss, þegar
vald myrkurs og vetrar var yfirunnið. Við
höfum löngum verið glöðust í geði, er við
heilsum alheiðum árdegi og lítum vor-
fegurð þessa lands stafa grógeislum lífs í
nótllausri veröld. Jólahátíðin er haldin um
þœr mundir, er vetrarmyrkrið hefur
undanhald og heimskautið kalda hnígur á
ný að sólu. Iþeim skilningi eru jólin einnig
sigurhátíð Ijóssins í hinum ytra heimi.
Ef til vill finnst þér, að nú á síðustu
tímum hafi Ijósþrá Islendinga verið svalað,
að rafmagnsljósin hafi útrýmt skamm-
degismyrkrinu. Hinir ungur þekki því ekki
lengu hinn dimma íslenska vetur né heldur
þá baráttu, erforfeður okkar urðu eð heyja
í myrkri og kulda. Og víst er það satt og
rétt, að tæknin hefur hér breytt miklu um.
Samt er okkur sólarljósið enn lífsnauðsyn
og vegvilltum manni, hvort sem hann er
staddur á láði, legi eða í lofti er Ijósið frá
glugganum eða vitanum ennþá kærkomið,
tákn birtunnar og lífsins, andstaða
myrkursins og dauðans. Vissulega er því
sigur Ijóss yfir myrkri í himni yfir náttúru
ennþá ærin ástæða til hátíðahalds, enda var
jólahátíðin fyrir kristna tíð einvörðungu
tengd sólarhvörfum, haldin eftir vetrar-
sólstöður.
En fagnaðarefni kristinna manna er
voldugra en þetta, Ijósvonirnar ennþá æðri
með komu jólanna. Því að þörf er fyrir
Ijósið, er vinnur bug á myrkrinu og vetrar-
harðingunum í andans heimi. Og það er
þetta skammdegismyrkur og þessi vetrar-
kuldi, sem hefurþjakað ogþjáð mannkynið
mik/u mest. ,, Öllum hafís verri er hjartans
ís, ef hann grýpur þjóð, þá er glötunin vís,“
yrkir skáldið. Isaldartímabil hafa oft
gengið yfir heiminn í andlegum efnum og
mannkynið gengið myrkurgöngu á hjarn-
breið hjartakulda og kærleiks/eysis. Það er
djúpstæð þrá mannssálarinnar að eignast
þann varma og það Ijós, er bræði klakann
og lýsi út úr slíkum villumyrkrum. Jóla-
hátíðin boðar okkur aðþetta Ijós sé komið í
heiminn, að úrslita orustunni við andlega
myrkrið í tilverunni sé lokið og birta og líf
verði um síðir hin algjöra staðreynd á himni
og jörð. Jólin boða okkur, að sú sól sé risin
á himni, er megni að drepa myrkrinu í
hugum manna á dreif og þíða ísinn í
hjörtum þeirra. Og það er þetta Ijós, sem
gerir jólin kristin jól, að raunverulegri
Ijóshátíð. Dýpstu rökin fyrir töfrum
jólanna felast í því, að sjálft Ijósið af
hæðum var að koma inn í lönd nátt-
myrkranna. Hið sanna Ijós, sem upplýsir
hvern mann var að koma í heiminn, segir
Jóhannes í guðspjalli sínu.
Lit/a nýfædda barnið í Betlehem var
þetta Ijós. Jesús Kristur átti eftir að verða
lýsandi viti miljóna manna um allan heim.
Og hann sagði sjálfur: ,,Éger Ijós heimsins.
Hver sem fylgir mér mun ekki ganga í
myrkrinu, heldur hafa Ijós lífsins". Ekkert
er fagnaðarríkara fyrir okkur smáa
vanmáttuga og oft villuráfandi menn en
vitneksjan um það, að Guð hafi tendrað
okkur Ijós til þess að leiðbeina okkur á
jerðneskri vegferð og leiða okkur að lokum
til lífsins landa, þar sem sólin hnígur aldrei
til viðar, þar sem tæmt er húmsins haf, en
allt er Ijós og líf.
En er það þá öruggt, aðJesús.jólabarnið
í Betlehem haft verið þetta himneska Ijós,
að koma hans hafi valdið þessum þátta-
skilum í líft mannkyns? Því verður ekki
með sanni svarað öðruvísi en játandi. Yfir
lönd náttmyrkranna skein Ijós, sem þrátt
fyrir alla tregðu mannanna varsvo máttugt
og bjart, aðþað olli tíðahvörfum. AndiJesú
Krists hefur að meira eða minna leyti haft
gagnger áhrif á löggjöf og þjóðskipulag
kristinna þjóðlanda. Kristur hóf fyrstur
allra merki almennra mannréttinda á loft.
Hann skóp það réttlæti, er ríkir í sambúð
einstaklings og þjóða. Hann gjörbreytti
viðhorfinu til hinna máttarminni í þjóð-
félögunum, til barna, aldraðra, sjúkra og
annarra þeirra, er sérstakrar umhyggju og
samhygðar þörfnuðust. í lífi sínu og
K-FRÉTTIR
5