Dagblaðið Vísir - DV - 28.04.2017, Blaðsíða 58

30 sport Helgarblað 28. apríl 2017
P
epsi-deild karla hefst á
sunnudaginn en í marki
Breiðabliks stendur Gunn-
leifur Gunnleifsson og hefur
gert síðustu ár. Gunnleifur
fagnar 42 ára afmæli sínu í sumar
en þrátt fyrir það er hann einn allra
besti markvörður landsins.
Blikar voru svekktir með endinn
á síðasta tímabili þar sem liðið
missteig sig allsvakalega og missti af
Evrópusæti, en sæti í Evrópu er það
sem öll stærstu félögin stefna að í
dag enda miklir fjármunir í boðir.
„Ég held að það sé alltaf þannig
að ef liðið hefur hæfileikana en nær
ekki markmiðum sínum þá sé það
andlegt, hausinn á mönnum og það
var það sem gerðist. Við vorum ekki
nógu sterkir í hausnum í síðustu um-
ferðunum í fyrra og því fór sem fór,“
sagði Gunnleifur þegar við settumst
niður með honum á Kópavogsvelli í
vikunni.
„Breiðablik sem félag hefur með-
vitað verið að setja það inn í félags-
menn sína að við séum komnir á
þann stað að við eigum að keppa um
titla á hverju einasta ári og allt ann-
að eru vonbrigði. Þá kemur hungur
í fólk, það er ekki svo langt síðan
Breiðablik flakkaði á milli deilda. Fé-
lagið hefur hins vegar fest sig í sessi í
efstu deild og vill keppa um titla og
ná árangri.
Það er vandmeðfarið hvernig fé-
lög á Íslandi skilgreina sig, eins og
Breiðablik sem er með um 1.600
iðkendur. Íþróttafélög á Íslandi eru
nefnilega líka uppeldisstofnanir að
einhverju leyti, krakkar sem koma
hingað eru að læra gildi. Við viljum
skila fólki út í samfélagið sem hefur
lært aga, virðingu og góð gildi. Okkur
finnst við geta gert hvort tveggja, verið
uppeldis félag sem selur leikmenn út
og síðan teljum við okkur líka geta
verið afreksþenkjandi og vera að
keppa um titla. Fótbolti snýst um að
vinna leiki og ef það tekst það þá fé-
lagið sjálfkrafa að keppa um titla.“
Hinn venjulegi Jón sér þetta
kannski ekki
Knattspyrnan á Íslandi og í öllum
heiminum er allt öðruvísi en hún var
á árum áður, taktík og líkamlegt at-
gervi skiptir gríðarlega miklu máli.
Með aga og skipulagi er hægt að ná
langt, það sannar íslenska lands-
liðið best. „Fótboltinn í heiminum er
orðinn þannig, ekki bara hérna, að
það eru alltaf að verða fleiri og fleiri
lið sem eru samkeppnishæf í topp-
baráttu. Það kunna allir gott skipulag
og allir eru í góðu líkamlega ástandi,
það er eðlilegt að það séu fleiri lið að
berjast. Hérna í efstu deild eru fimm
lið sem vilja berjast um þá titla sem
eru í boði og ég er klár á að þau lið
sem ná ekki titli eða Evrópusæti í
sumar verða afar vonsvikin.
Þjálfunin er orðin svo góð og ef
við tölum bara um Ísland þá er utan-
umhaldið, þjálfunin og vitund leik-
manna líka orðin miklu, miklu betri.
Þótt hinn venjulegi Jón í stúkunni
sjái ekki skákina sem er í gangi úti á
vellinum, sérstaklega í byrjun móts
þegar vellirnir eru ekki góðir og bolt-
inn mikið í loftinu, þá er þetta allt sett
upp. Það er verið bíða eftir því að and-
stæðingurinn gerir mistök sem gefur
færi, maður þarf að vera sterkur and-
lega og reyna að nýta þau mistök sem
koma upp í leikjum til að vinna þá.“
Atvinnumennska á Íslandi
Á Íslandi fá margir leikmenn vel
borgað og tölur eins og ein milljón
króna í vasann á mánuði hverjum
heyrast reglulega. Þrátt fyrir það
er deildin hér heima ekki atvinnu-
mannadeild en Gunnleifur vill að
menn hugsi þannig. „Ég vil meina
að þótt menn fái mismikið borgað
þá fá allir leikmenn í efstu deild eitt-
hvað borgað og sumir hverjir mjög
vel. Í mínum huga er þetta bara
orðið atvinnumennska, það eru svo
rosalega margir góðir fótboltamenn
hérna að það er setið um stöðurn-
ar. Það er setið um hverja stöðu í
hverju einasta liði í Pepsi-deildinni
– hjá okkur sem dæmi. Þetta er bara
maskína, það kemur upp fjöldi efni-
legra stráka á hverju ári, tæknilega
mjög góðir. Það er ekki svigrúm fyrir
mistök og eitthvert bull, þá kemur
bara næsti maður og tekur stöðuna
þína í liðinu. Þú verður að vera 100
prósent í því sem þú gerir daginn út
og inn. Ef þú ætlar að ná einhverjum
árangri í dag þarftu að vera at-
vinnumaður allan sólarhringinn,
þú verður að setja þetta í forgang.
Ef þú ætlar að ná árangri þá þarftu
að hugsa um þig allan daginn, alla
daga vikurnar,“ sagði Gunnleifur
sem hefur lengi verið viðloðandi
knattspyrnuna og tímarnir hafa
breyst á þessum árum.
„Þetta var allt annar handleggur
þegar ég var að byrja í þessu,
æfingaferðirnar voru til að mynda
bara djammferðir. Knattspyrnan í
dag er bara allt annar heimur.“
Svekkjandi að vinna ekki neitt
með Breiðabliki
Gunnleifur yfirgaf FH árið 2013
og gekk í raðir Breiðabliks en á
þessum fjórum tímabilum hans
í Kópavoginum hefur liðinu ekki
tekist að vinna stóran titil. „Ég get
alveg viðurkennt að það hefur verið
svekkjandi að vinna ekki titla hérna,
það má ekkert klikka. Breiðablik
hefur verið að breyta hugsunar-
hættinum hjá sér karlamegin um að
vera að berjast um titla, það er kom-
ið inn í félagið. Við höfðum tækifæri
fyrir tveimur árum, þá var lag að ná
FH. Það voru vonbrigði að ná ekki
titli á fyrsta tímabilinu hans Arnars
Grétarssonar.“
Heldur áfram til 100 ára aldurs
Eins og fram hefur komið er Gunn-
leifur að verða 42 ára gamall í sum-
ar en þrátt fyrir háan aldur er hann
í toppformi og er lítið að hugsa
um það að hætta. „Þetta verð-
ur skemmtilegra og skemmtilegra
með hverju árinu, ég kann að meta
þetta eftir því sem ég verð eldri. Ég
horfi öðruvísi á þetta og tek þessu
ekki sem sjálfsögðum hlut, ég hugsa
mjög vel um mig og allt sem ég geri.
Ég er samt ekki að finna upp hjólið,
ég tek lýsið mitt á morgnana og
borða eðlilegan íslenskan mat. Ég
æfi vel og hef verið hálf meiðslalaus
í gegnum tíðina, þetta er ógeðslega
gaman. Ég get ekki beðið eftir því að
mæta á næstu æfingu með strákun-
um, þeir halda manni ungum með
strákatalinu sínu. Ég get farið úr því
vera rúmlega 40 ára gamall með
stóra fjölskyldu og komið og hitt
strákana og orðið strákur.
Ég er ekki að reyna að afsanna
neitt, það er held ég bara eðlileg
umræða að talað sé um minn aldur.
Það eru ekki margir leikmenn á mín-
um aldri að spila í efstu deild í sínu
landi. Í gegnum tíðina hefur þetta
ekki gerst, ég skil þessa umræðu
því vel. Að mínu mati var tímabilið í
fyrra og tímabilið þar á undan ein af
mínum bestu tímabilum á ferlinum,
þá var ég 40 ára og 41 árs. Mér líð-
ur rosalega vel í dag og formið gott,
ég er ekkert að pæla í þessu. Þetta er
bara tala á blaði í mínum huga.
Ég æfi mjög vel, ég man samt
ekki eftir því síðustu ár að það
hafi ekki alltaf verið eitthvað sem
angrar mann en þannig eru flestir
knattspyrnumenn. Ég hef verið í
marki meira og minna í 35 ár og ég
er orðinn ansi vanur því og öllu sem
því fylgir. Við vorum í æfingaferð á
Spáni um daginn í viku og þar æfði
ég 14 sinnum yfir ferðina. Þetta voru
22 klukkutímar og mér leið eins og
ég væri nýr þegar ég kom heim.
Ég held að það sé ekki endilega
gott að hugsa um það hvenær ég
hætti, ég æfi mig í því að vera í núinu
og taka hvert augnablik fyrir sig og
temja mér þá hugsun. Ég elska
íþróttina og elska að vera í marki,
ég veit ekki hversu mörgum klukku-
tímum ég hef eytt í þessu yndislega
marki í gegnum tíðina og þetta er
það sem mér finnst skemmtilegast
að gera. Svo lengi sem það er þannig
þá held ég áfram þangað til að ég
verð 100 ára.“ n
Heldur
áfram til
100 ára
aldurs
Gunnleifur fagnar 42 ára afmæli sínu í sumar en er á meðal þeirra bestu
Hörður Snævar Jónsson
hoddi@433.is
„Ég get
farið úr því
vera rúmlega 40
ára gamall með
stóra fjölskyldu
og komið og
hitt strákana og
orðið strákur
Magnaður „Við vorum í vikuæfingaferð á Spáni um
daginn og þar æfði ég 14 sinnum yfir ferðina. Þetta
voru 22 klukkutímar og mér leið eins og ég væri nýr
þegar ég kom heim,“ segir Gunnleifur. Mynd SiGtryGGur Ari