Dagblaðið Vísir - DV - 09.05.2017, Qupperneq 16

16 Vikublað 9.–11. maí 2017fréttir
Ætluðu til Edinborgar
en enduðu í Póllandi
Fengu að vita fjórum dögum fyrir brottför að ekki væri pláss fyrir hópinn í vélinni
S
tarfsmenn Stórutjarna-
skóla í Þingeyjarsveit á leið
til Edinborgar eftir páska í
náms- og kynnisferð voru
afar ósáttir þegar í ljós kom
fjórum dögum fyrir brottför að ekk-
ert pláss væri fyrir þá í vél á vegum
ferðaskrifstofunnar Trans Atlantic.
Ferðin hafði verið greidd fyrir þó
nokkru síðan og starfsfólk skipulagt
ferðina allan veturinn. Hópnum,
sem í voru 26 manns, var í staðinn
boðið að fljúga til Gdansk í Póllandi.
Skólastjórinn segir að viðskiptum
verði beint annað í framtíðinni.
Leiguvél fór í viðhald
„Framkvæmdastjóri Trans Atlantic
hringdi í mig á laugardagsmorgni
fyrir páska, en við áttum flug út á
miðvikudeginum eftir páska, og
tjáði mér að því miður kæmumst við
ekki með í þessa ferð sem við vorum
búin að undirbúa allan veturinn,“
segir Ólafur Arngrímsson, skóla-
stjóri Stórutjarnaskóla, í samtali við
DV. Hann kveðst hafa fengið þær
skýringar að ferðaskrifstofan hefði
verið svikin um leiguvél þar sem
hún hefði þurft að fara í viðhalds-
þjónustu.
Ferðaskrifstofan hafi þá farið í
að reyna að útvega aðra vél og feng-
ið eina frá Icelandair, sem ekki hafi
rúmað alla þá sem ætluðu til Edin-
borgar.
„Ekki veit ég um sannleiksgildið
í þessu en þetta er það sem mér var
sagt,“ segir Ólafur og kveðst hafa vit-
að að starfsfólk Lundarskóli á Akur-
eyri hafi einnig verið á leið út til Ed-
inborgar í sömu erindagjörðum og
fengið sæti í vélinni. „Þau komust
í ferðina svo ég vildi fá að vita af
hverju við hefðum ekki komist en
fékk þá loðin svör sem ég efast um
að hafi staðist skoðun.“
Boðin ferð til Póllands í staðinn
Ljóst var að þá voru góð ráð dýr enda
fyrirvarinn stuttur. Starfsfólki Stóru-
tjarnaskóla var boðið upp á endur-
greiðslu, eða að fara til Gdansk í Pól-
landi. „Þá fór ég nú bara að hlæja, en
ég dreg það til baka því Pólland er
fínasta land. En hann bauð okkur að
fara til Póllands og hefði sæti í flug-
vél þangað. Hann væri tilbúinn að
skipuleggja fyrir okkur skólaheim-
sóknir sem við fengjum ókeypis,“
segir Ólafur, sem þarna, um fjórum
dögum fyrir brottför, fékk það lítt
öfundsverða hlutverk að hringja í
starfsfólk sitt og færa því tíðindin.
„Þau voru nú ekki beint ánægð
með þetta, svo vægt sé til orða tekið,“
rifjar Ólafur upp. Niðurstaðan var sú
að þiggja ferðina til Póllands, þótt
fjórir úr upphaflega 26 manna hópn-
um hafi dregið sig úr ferðinni.
„Við þáðum þetta, ekki síst vegna
þess að við treystum þeim ekki að
endurgreiða okkur. Þegar mað-
ur lendir í svona hættir maður að
treysta þjónustuaðilanum og efast
um að hann geti pungað út nokkrum
milljónum til að endurgreiða hópi.
Þeir fjórir sem hættu við fengu þó
endurgreitt. Þeir stóðu þó við það.“
Ólafur segir að þau sjái ekki eft-
ir því að hafa farið til Póllands enda
hafi þau ákveðið að gera gott úr þeim
aðstæðum sem upp voru komnar.
Óafsakanlegt
„Ferðin út af fyrir sig var ágæt og
við skoðuðum skóla í Póllandi með
pólskum fararstjóra – það er ekkert
vitlaust að gera það fyrir Íslendinga
sem fá fullt af pólskum krökkum í
skóla. Eftir stendur að það er óafsak-
anlegt að verða fyrir svona löguðu.
En svona nokkuð er ekki einsdæmi
og gerist víst.“
Ferðin til Póllands gekk þó ekki
snurðulaust fyrir sig, að sögn Ólafs.
„Við áttum að fljúga út seinnipart-
inn á miðvikudag en vélin kom svo
ekki fyrr en um miðjan dag á fimmtu-
degi. Þannig að 25% af ferðinni til
Póllands varð aldrei. Þá kenndu þeir
um veðurlagi, sem má vera, það var
hvöss vestanátt á Akureyri þegar
þetta var og Akureyrarflugvöllur
vafasamur sem millilandaflugvöllur.
Það má lítið út af bera í veðri til að
hann sé ómögulegur til lendingar.“
Mun beina viðskiptum sínum
annað
Hópurinn missti því úr tæpan dag
í þokkabót en Ólafur segir að það
sem hópurinn fékk út úr ferðinni til
Póllands hafi engu að síður verið í
góðu lagi.
„En aðdragandinn var sérstakur,
mjög sérstakur, og fólk mjög ósátt á
þeim tíma – þótt tekist hafi að gera
gott úr þessu.“ Ólafur segir að um-
rædd ferðaskrifstofa hafi orðið fyr-
ir valinu því hún fljúgi beint frá Ak-
ureyri og hópurinn viljað spara sér
ferð suður til Keflavíkur. Hann segir
að skólinn og starfsmenn hans muni
hugsa sig tvisvar um þegar þeir velji
sér ferðaskrifstofu fyrir næstu ferð.
„Já, það er enginn vafi að við vit-
um um eina sem við munum ekki
velja. Það er alveg ljóst.“ n
Sigurður Mikael Jónsson
mikael@dv.is
„Það er óafsakan-
legt að verða fyrir
svona löguðu.
Gdansk „Ferðin út af fyrir sig var ágæt og við skoðuðum skóla í Póllandi með pólskum
fararstjóra,“ segir Ólafur. Mynd PixaBay
Ólafur arngrímsson Skólastjóri Stóru-
tjarnaskóla. Mynd ki.iS
Gdansk
Edinborg
Innflutningur á
drykkjarvörum
í uppnámi
Ný reglugerð um drykkjarvöru-
umbúðir, sem taka á gildi 1. júní,
getur sett innflutning á drykkj-
arvörum í uppnám segir Félag
atvinnurekenda (FA) en í reglu-
gerðinni, sem samin er í um-
hverfis- og auðlindaráðuneytinu,
er gerð sú krafa að strikamerki
á drykkjarvöruumbúðum verði
lóðrétt en ekki lárétt.
„Þetta skapar viðskiptahindr-
un, sem að mati FA er algjörlega
órökstudd. Félagið hefur andmælt
breytingunni og slíkt hið sama
hafa evrópsk samtök áfengisfram-
leiðenda gert,“ segir í frétt á vef FA.
Frá og með næstu
mánaðamótum er áætlað
að ný reglugerð um söfnun,
endurvinnslu og skilagjald á
einnota drykkjarvöruumbúðir
taki gildi. Reglugerðin er nú
í kynningarferli á Evrópska
efnahagssvæðinu.FA segir að
kostnaður við hina furðulegu
kröfu um lóðrétt strikamerki á
drykkjarvöruumbúðum muni
klárlega lenda á neytendum.
„Strikamerki á
drykkjarvöruumbúðum í dag eru
ýmist lóðrétt eða lárétt; t.d. eru
flestar léttvínsflöskur og flöskur
með sterku áfengi með láréttu
strikamerki en það er mismunandi
með bjórtegundir og gosflöskur. Á
þeim tegundum sem eru innfluttar
sér erlendi framleiðandinn um að
setja strikamerkið á vöruna. Vegna
smæðar markaðarins er nánast
útilokað að erlendir framleiðendur
myndu fást til að sérmerkja þær
vörur sem flytja ætti til Íslands
svo krafa reglugerðarinnar yrði
uppfyllt. Þá yrðu innflytjendur að
endurmerkja allar flöskur með
ærnum tilkostnaði og vinnu.
Ljóst er að sá kostnaður myndi
að endingu lenda á neytendum,“
segir á vef FA sem bendir á að
sambærilega kröfu sé ekki að
finna í Evróputilskipun eða
Evrópureglugerð. Um sé að ræða
„séríslenska kröfu“ sem skapa
muni viðskiptahindrun á markaði.
Neikvæðir
gagnvart
veggjöldum
Íslendingar eru heldur neikvæð-
ir gagnvart veggjöldum ef marka
má könnun sem MMR fram-
kvæmdi á dögunum. Tæp 56 pró-
sent þátttakenda í könnuninni
kváðust vera andvíg veggjöld-
um en 25 prósent kváðust fylgj-
andi. 926 einstaklingar svöruðu
könnun MMR sem framkvæmd
var dagana 11. til 26. apríl.
Svo virðist vera sem karlar
séu frekar andvígari en konur, en
hlutfall karla sem voru andvígir
veggjöldum var 60 prósent á móti
50 prósentum kvenna. Með aukn-
um aldri jókst hlutfall þeirra sem
kváðust fylgjandi veggjöldum.
Þá reyndust íbúar á lands-
byggðinni líklegri til að vera and-
vígir innheimtu veggjalda, eða 63
prósent, heldur en íbúar höfuð-
borgarsvæðisins þar sem hlutfall-
ið var 52 prósent.