Fréttablaðið - 24.02.2018, Síða 98

Fréttablaðið - 24.02.2018, Síða 98
Við getum létt undir Umönnun foreldra er gefandi en getur tekið á vegna annríkis í daglegu lífi. Við getum létt undir með sveigjanlegri aðstoð á heimilinu og ráðgjöf. Heimahreyfing – sérsniðin styrktarþjálfun Aðstoð við böðun Innlit Viðvera Aðstoð við heimilishald Útréttingar og bæjarferðir PO RT h ön nu n ( HEIMA Heilsa Vellíðan Daglegt líf NÁNARI UPPLÝSINGAR: Sími 563 1400 soltunheima@soltunheima.is www.soltunheima.is Hjúkrunarfræðingur kemur heim og saman finnum við þjónustuúrræði fyrir þínar þarfir. Fyrsta heimsókn án skuldbindingar og kostnaðar. Persónuleg og sveigjanleg þjónusta Þvílíkir tímar er yfirskrift sýningar á verkum Krist­ins E. Hrafnssonar mynd­höggvara sem verður opnuð í Hverfisgalleríi í dag. Kristinn hefur verið virkur í íslensku myndlistarlífi í allt að þrjátíu ár, tekið þátt í fjölda sýninga bæði hér heima og erlendis. Kristinn hefur oft fengist við tíma og rými í verkum sínum í gegnum árin og skynjun okkar á þessum ósnertan­ legu fyrirbærum, þar á meðal þeim aðferðum sem við beitum til þess að ákvarða stund og stað eins og til að mynda í veröld sjófarenda. Sex ára á sjó Kristinn er reyndar sjómannssonur frá Ólafsfirði og aðspurður um hvort sá bakgrunnur hafi leitt hann að þessum viðfangsefnum þá gengst hann nú fúslega við að vera alinn upp sem sjómannsefni. „Ég byrjaði ungur að fara á sjó með pabba og var kominn með pungapróf og allt það áður en að ég ákvað að vera frekar í landi og feta listabrautina. En vissu­ lega gefur það góða tilfinningu fyrir rými að vera á sjó. Ég gerði reyndar stóra sýningu um það á sínum tíma sem var á Þjóðminjasafninu og þar fór ég nú nokkuð djúpt í þetta mál og skoðaði frá ýmsum vinklum. En við þá vinnu þá fór ég líka heilmikið í gegnum minnið því suma hluti úr æskunni man maður svo sterklega. Ég man að ég var sex ára þegar ég fór á sjó með pabba og sá ekki til lands og það er ákaflega sterk upplifun, alveg ævintýraleg. Maður áttar sig ekkert á því hvernig maður fer heim og það er sérstök tilfinning.“ Upplifir þú þá að það séu engar áttir lengur? „Já, sérstaklega í þoku eða myrkri, þá áttar maður sig ekki. Það er allt annað þegar maður hefur sólina en þegar hennar nýtur ekki við þá er þetta mikil ráðgáta. Í seinni tíð þegar ég hef verið að skoða stöðu okkar í alheiminum þá er þetta á margan hátt svipuð hugsun; maður er að reyna að rata. Átta sig á því hvaðan þessi heimur er og hvernig hann byrjar og hvar hann endar og svo framvegis. Að við séum að upplifa mjög merkilega tíma. Bæði heillandi og háskalega.“ Að taka þátt í lífinu Kristinn segir titil sýningarinnar, Þvílíkir tímar, einmitt vísa í þessa hugsun. „Bæði þetta kosmíska, stóra mikla sem er mikið að opnast fyrir okkur núna því við erum eins og landkönnuðir í þessari veröld sem við höfum aldrei séð jafn mikið af. En á sama tíma erum við líka að búa til einhvern sýndarveruleika eða sýndarrými sem mér finnst mjög óheillandi. Mér finnst veruleikinn miklu meira spennandi en eitthvert afrit af honum,“ segir Kristinn og er þar að vísa til tækni­ og tölvuveru­ leikans sem er orðinn svo fyrir­ ferðar mikill í daglegu lífi svo margra. „Mér finnst eins og fólki líði ekk­ ert vel í þessum heimi. Þú finnur aldrei neitt, þú upplifir aldrei neitt. Þér er alltaf sagt hvernig hlutirnir eru eða þá að heimurinn er búinn til af öðrum í stað þess að hver og einn reyni að skapa sinn eigin veru­ leika, sinn eigin heim, með því að skoða umhverfi sitt og sína veröld. Að reka sig á, uppgötva og vera þátt­ takandi í lífinu er það sem við eigum að gera. Ef þú gerir það ekki þá ertu einhvern veginn ekkert með.“ Skáldin hans Kristins Á sýningu Kristins er að finna verk sem eru tileinkuð skáldunum Sig­ urði Pálssyni og Þorsteini frá Hamri. Sigurður féll frá á síðasta ári en Þor­ steinn nú fyrir skömmu en þessir vinir Kristins áttu í huga hans það sameiginlegt að vera bæði dásam­ legir listamenn og miklir landkönn­ uðir. „Það var það sem heillaði mig við þá fyrst þegar ég las þá. Þeir til­ heyra eldri kynslóð svo ég kynnist þeim fyrst í gegnum ljóðalestur en seinna áttum við svo eftir að vinna saman. En þeir báðir voru mjög uppteknir af þeim veruleika sem við lifum og hrærumst í en á mjög ólíkan hátt. Mér fannst Sigurður vera meiri sjófarandi. Hann orti mikið um sjóndeildarhringinn og það er mikið ferðalag í ljóðum hans. En aftur á móti var Þorsteinn meira á heimavelli en algjörlega með heim­ inn undir. Hann var miklu jarð­ bundnari maður en samt fantast­ ískt skáld, stór og mikill. Ég tileinka þeim hvorum um sig eitt verk hérna á sýningunni. Er með ljóðabrot frá Sigurði sem ég bæti inn í sjálfur og geri setninguna að spegilmynd: AFTUR OG ENN OG AFTUR. Síðan er ég með fjóra hornsteina í salnum sem eru tileinkaðir Þorsteini og það er undir okkur komið hvernig við skiljum það verk og hvort við erum inni í steininum eða utan við eftir því hvernig við skiljum rýmið. Þetta er löndun Kristinn hefur fengist við myndlist­ ina í um þrjátíu ár og sýnt víða en skyldi því alltaf fylgja sama tilfinn­ ingin að opna nýja sýningu. Ertu alltaf að leggja sjálfan þig undir? „Já maður leggur alltaf sjálfan sig undir. Það er alltaf fiðringur og pínu tauga­ veiklun. Ég veit ekki hvernig væri ef maður væri slakur. Kannski að það væri þá eitthvað að. Maður er kannski ekki uppspenntur, það er engin háspenna, en það þarf að vera smáspenna,“ segir Kristinn og hlær. Hann bætir því við að hann sé lengi að búa til myndlist. „Þetta er yfirlega. Ég leyfi hlutunum að fá tíma og ég veit ekkert endilega hvert ég ætla í upphafi ferðar en svo skerpist það hægt og bítandi. Þá verður líka mikil vinna og stundum breytast verkin í ferlinu og því fylgir tilhlökkun, þessi smáspenna.“ Er þetta strákurinn á bátnum hans pabba að sjá aftur í land? Kristinn hlær við spurningunni og svarar einfaldlega. „Já, þetta er að minnsta kosti löndun.“ Við erum eins og landkönnuðir í þessari veröld Kristinn E. Hrafnsson myndhöggvari opnar sýningu í dag undir yfirskriftinni Þvílíkir tímar. Hann segir titil sýningarinnar vísa til þeirra stórmerkilegu en einnig viðsjárverðu tíma sem við lifum. Kristinn er alinn upp sem sjómannsefni á Ólafsfirði og hann segir það eflaust hafa haft einhver áhrif á hvernig hann skoðar heiminn í sinni listsköpun. FréttAblAðið/EyÞÓr Magnús Guðmundsson magnus@frettabladid.is 2 4 . f e b r ú a r 2 0 1 8 L a U G a r D a G U r54 m e n n i n G ∙ f r É T T a b L a ð i ð 2 4 -0 2 -2 0 1 8 0 4 :3 5 F B 1 1 2 s _ P 1 1 1 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 9 8 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 0 2 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 1 5 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 F 0 C -F 5 D 8 1 F 0 C -F 4 9 C 1 F 0 C -F 3 6 0 1 F 0 C -F 2 2 4 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 1 B F B 1 1 2 s _ 2 3 _ 2 _ 2 0 1 8 C M Y K
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.