Morgunblaðið - 15.01.2018, Blaðsíða 17

17
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 15. JANÚAR 2018
Á Seltjarnarnesi
eru 92% íbúa ánægð
með búsetuskilyrði
bæjarfélagsins, sam-
kvæmt árlegri þjón-
ustukönnun sem Gall-
up gerir meðal
sveitarfélaga lands-
ins. Þjónusta Sel-
tjarnarness á heildina
litið út frá reynslu og
áliti íbúa nýtur verð-
skuldaðrar viðurkenn-
ingar, en Seltjarnarnesbær fær
þar hæstu einkunn af þeim nítján
sveitarfélögum sem borin eru
saman. Á heildina litið er Seltjarn-
arnesbær oftast í efsta sæti meðal
þessara stærstu bæjarfélaga
landsins.
Þessi jákvæða niðurstaða undir-
strikar jákvætt viðhorf bæjarbúa
til samfélagsþjónustunnar og er
starfsfólki og stjórnendum bæjar-
ins hvatning til að halda áfram á
sömu braut. Seltjarnarnesbær
leggur metnað sinn í að veita íbú-
um sínum góða þjónustu. Niður-
stöður könnunar Gallups staðfesta
að þau eftirsóknarverðu markmið
eru að bera árangur.
Ánægja barna- og
fjölskyldufólks eykst
Bærinn fær hæstu einkunn
meðal þeirra nítján bæjarfélaga
landsins, sem könnunin nær til,
þegar kemur að þjónustu við
barnafjölskyldur í sveitarfélaginu.
Seltjarnarnesbær hefur lagt
áherslu á að vera leiðandi í skóla-,
æskulýðs- og íþróttastarfi á lands-
vísu. Hann hefur lagt metnað í
jöfn tækifæri fyrir alla og sam-
hliða stuðlað að bættum árangri
og vellíðan skólabarna.
Menningarlífið í blóma
Bærinn fær einnig hæstu ein-
kunn meðal þeirra nítján bæjar-
félaga landsins, sem könnunin nær
til, þegar íbúar Seltjarnarness láta
í ljós ánægju sína með menningar-
líf bæjarins og gefa því hæstu ein-
kunn. Aukin áhersla hefur verið
lögð á þann málaflokk undanfarin
ár með jákvæðum árangri.
Eldri borgarar
una hag sínum vel
Ánægja eldri Seltirninga með
þjónustu bæjarins mælist áfram
há, á landsvísu. Nið-
urstaðan endur-
speglar festu í stjórn-
un þessa málaflokks
en mikið kapp hefur
verið lagt á að skipu-
leggja nærþjónustu
við aldraða í samráði
við þá sjálfa með það
að markmiði að þeir
eigi þess kost að búa
sem lengst á eigin
heimili.
Aðstaða til
íþróttaiðkunar
fyrsta flokks
Ánægja bæjarbúa á Seltjarnar-
nesi helst áfram í toppsæti þegar
kemur að aðstöðu til íþróttaiðk-
unar í sveitarfélaginu, en þar lýstu
89% aðspurðra sig ánægð með að-
stöðuna.
Gæði umhverfis
í hávegum höfð
Það kemur ef til vill ekki á
óvart en Seltjarnarnesbær er
stigahæstur meðal sveitarfélag-
anna þegar kemur að þjónustu í
tengslum við sorphirðu. Enn-
fremur eru 83% íbúa ánægð með
gæði umhverfis í nágrenni við
heimili sitt.
Gott samstarf, betra samfélag
Bæjarstjórn og starfsmenn bæj-
arfélagsins leggja sig fram um að
hlusta eftir hvaða þjónusta skiptir
máli fyrir bæjarbúa og hefur sú
stefna skilað bæjarfélaginu fyrsta
sæti þegar kemur að spurningunni
um þjónustustig bæjarins. Að baki
þeirri aðferðafræði liggur sú sann-
færing stjórnenda bæjarins að fyr-
irmyndarsamstarf skili sér í betra
samfélagi og hagkvæmari rekstri.
Eftir Ásgerði
Halldórsdóttur
» Þessi jákvæða
niðurstaða undir-
strikar jákvætt viðhorf
bæjarbúa til samfélags-
þjónustunnar og er
starfsfólki og stjórn-
endum bæjarins
hvatning til að halda
áfram á sömu braut.
Ásgerður
Halldórsdóttir
Höfundur er bæjarstjóri
Seltjarnarness.
Seltirningar
ánægðir með
bæjarfélagið
Alþjóðlegir fólks-
flutningar skapa hag-
vöxt, draga úr ójöfn-
uði og tengja ólík
samfélög. En þeir eru
einnig undirrót póli-
tískrar spennu og
mannlegra harm-
leikja. Langstærstur
hluti farandfólks lifir
og starfar í samræmi
við lög og reglur. En
örvæntingarfullur
minnihluti leggur líf sitt að veði
til að komast til landa þar sem
þeir mæta oft tortryggni og sæta
harðræði.
Líklegt er að mannfjölgun og
afleiðingar loftslagsbreytinga
muni kynda undir fólksflutningum
á næstu árum. Sem samfélag
jarðarbúa stöndum við frammi
fyrir vali. Viljum við að fólks-
flutningar verði uppspretta vel-
megunar og alþjóðlegrar sam-
stöðu eða samheiti yfir ómennsku
og upphlaup?
Á þessu ári munu ríkisstjórnir
vinna að samningi um hnattræna
fólksflutninga á vettvangi Sam-
einuðu þjóðanna.
Einstakt tækifæri
Þetta verður fyrsti umtalsverði
alþjóðasamningurinn af þessu
tagi. Þetta verður þó ekki form-
legur sáttmáli og mun ekki leggja
neinar bindandi skuldbindingar á
ríki.
Hins vegar er þetta einstakt
tækifæri fyrir leiðtoga til að
bregðast við skaðlegum tröllasög-
um um farandfólk og móta sam-
eiginlega sýn á það hvernig öll
lönd geta haft hag af fólksflutn-
ingum.
Við höfum reynsluna af því sem
gerist þegar meiri háttar fólks-
flutningar eiga sér stað án skil-
virks gangvirkis. Myndband af
þrælasölu olli miklum viðbrögðum
um allan heim nýverið.
Þvinguð til vinnu
Þessar myndir voru skelfilegar
en aðalhneykslið er hins vegar að
þetta eru örlög þúsunda manna,
án þess að það sé fest á filmu.
Enn fleiri eru fastir í lítillækk-
andi og vafasömum störfum sem
jaðra við þrælahald.
Talið er að sex milljónir far-
andfólks séu þvingaðar til vinnu,
oftast í þróuðum ríkjum.
Hvernig getum við bundið enda
á þetta óréttlæti og komið í veg
fyrir að þetta haldi
áfram um alla fram-
tíð?
Ég tel að það beri
að hafa þrjú þýðing-
armikil atriði í huga
þegar mörkuð er
pólitísk stefna um
framtíð fólksflutn-
inga.
Fyrsta atriðið er
að viðurkenna og
auka virði fólksflutn-
inga, en þetta gleym-
ist oft í umræðunni.
Bæði heimalönd og
gistilönd farandfólks hafa mikinn
hag af framlagi þessa hóps.
Farandfólkið tekur að sér störf
sem heimamenn hafa ekki getað
sinnt, og auka efnahagslega
virkni. Farandfólk er einnig mik-
ilvægur fjárhagslegur bakhjarl al-
þjóðlegrar þróunar með því að
senda fé til heimalanda sinna.
Alls nemur heimsent fé andvirði
600 milljarða Bandaríkjadala á
hverju ári, eða þrisvar sinnum
allri samanlagðri þróunaraðstoð
heimsins.
Helsta áskorunin er sú að fá
sem mest út úr þessu reglu-
bundna og afkastamikla formi
fólksflutninga og á sama tíma
kveða niður misnotkun og for-
dóma sem gerir líf minnihluta far-
andfólks að hreinu helvíti.
Kemur öllum til góða
Í öðru lagi ber ríkjum að sjá til
þess að efla réttarríkið og að
grundvallarreglur þess liggi til
grundvallar því hvernig fólks-
flutningum er stýrt og fólkið
verndað. Þetta kemur öllum til
góða; hagkerfinu, samfélögunum
og farandfólkinu sjálfu.
Yfirvöld sem reisa meiri háttar
hindranir fyrir fólksflutningum,
eða takmarka atvinnutækifæri
farandfólks skora óþarfa efna-
hagslegt sjálfsmark með því að
koma í veg fyrir að þörf fyrir
vinnuafl sé mætt á reglubundinn,
löglegan hátt.
Það sem verra er, þau hvetja
óviljandi til ólöglegra fólksflutn-
inga.
Þeir sem hleypa heimdraganum
í atvinnuleit, leita óreglubundinna
leiða ef þeim er synjað um að
ferðast löglega.
Þetta hefur ekki eingöngu í för
með sér að þetta fólk verður ber-
skjaldað, heldur grefur þetta í
leiðinni undan virðingu fyrir yfir-
völdum.
Besta leiðin til þess að þurrka
burt smánarblett ólöglegs athæfis
og misnotkun farandfólks, er að
ríki greiði fyrir löglegum fólks-
flutningum og nemi þannig á
brott hvata til að virða reglur að
vettugi og á sama tíma þjóni bet-
ur þörfum vinnumarkaðarins fyrir
erlent vinnuafl.
Endurheimta traust
Í þriðja og síðasta lagi þurfum
við meiri alþjóðlega samvinnu til
að vernda farandfólk sem stendur
höllum fæti sem og flóttafólk og
endurheimta þarf traust á fyrir-
komulagi alþjóðlegrar verndar
flóttamanna í samræmi við al-
þjóðalög.
Stjórnlaus hreyfing fjölda fólks
við örvæntingarfullar aðstæður
elur á þeirri tilfinningu að landa-
mærum sé ógnað.
Slíkt hefur síðan í för með sér
að komið er upp harkalegu landa-
mæraeftirliti sem grefur undan
sameiginlegum gildum okkar og
stuðlar að hörmulegum atburðum
sem við höfum horft upp á síðast-
liðin ár.
Getur markað vatnaskil
Grípa þarf til brýnna aðgerða
til að koma þeim til hjálpar sem
eru strandaglópar í viðkomubúð-
um, eiga á hættu að vera hnepptir
í þrælahald eða eiga yfir höfði sér
grimmilegt ofbeldi hvort sem er í
Norður-Afríku eða Mið-Ameríku.
Við þurfum að geta séð fyrir okk-
ur metnaðarfullar alþjóðlegar að-
gerðir til að finna þeim nýjan stað
sem hafa engan stað til að fara á.
Við þurfum líka að stíga skref
til að hindra slíka óreglubundna
fólksflutninga í framtíðinni með
aðgerðum á sviði þróunarhjálpar,
með því að milda áhrif loftslags-
breytinga og með því að koma í
veg fyrir átök. Fólksflutningar
eiga ekki að vera samheiti þján-
inga.
Samningurinn sem stefnt er að
á þessu ári getur markað vatna-
skil á leið til fólksflutninga sem
þjóna hagsmunum allra.
Eftir António
Guterres » Alls nemur heim-
sent fé andvirði
600 milljarða banda-
ríkjadala á hverju ári,
eða þrisvar sinnum
allri samanlagðri þró-
unaraðstoð heimsins.
António
Guterres
Höfundur er aðalframkvæmdastjóri
Sameinuðu þjóðanna.
Sáttmáli um fólksflutn-
inga er allra hagur
Íbúar í Reykjavík
finna fyrir umferðar-
töfum kvölds og morgna
þar sem fólk situr fast í
bílum á leið til vinnu á
morgnana og svo aftur á
leið heim á kvöldin. Í
stað þess að takast á við
brýnan vandann hafa
borgaryfirvöld markvisst
þrengt að fjölskyldubíln-
um. Bílastæðum hefur
verið fækkað, götur hafa verið
þrengdar og þeim lokað fyrir bíla-
umferð. Tækifæri til að setja
Geirsgötu í stokk og tryggja hag-
stæða legu Sundabrautar hafa ver-
ið eyðilögð. Engin áform eru um
nýjar stofnæðar þrátt fyrir að
vegakerfið sé komið að fótum fram.
Borgarlínan eykur vandann
Svo ótrúlega sem það kann að
hljóma er það stefna núverandi
meirihluta í
Reykjavík að gera
íbúum enn erfiðara
fyrir að ferðast á
bílum sínum þrátt
fyrir að 96% ferða
séu farin með
fólksbíl. Hug-
myndir um Borgar-
línu eru settar
fram sem lausn
þrátt fyrir að fyrir-
séð sé að hún muni
þrengja enn frekar
að fólksbílum í
borginni. Gert er ráð fyrir að loka
akreinum á Hringbraut, Miklu-
braut og Hverfisgötu fyrir al-
mennri umferð svo dæmi séu tekin.
Kostnaðurinn er svipaður og nýr
Landspítali eða 75 milljarðar að
lágmarki. Lagt er upp með að fjár-
magna verkefnið með álögum á
íbúa upp á eina til tvær milljónir á
hvert heimili. Í skýrslu um Borgar-
línu er borinn saman umferðar-
þungi miðað við að allt gangi upp
Reykvíkingar eiga betra skilið
Eftir Eyþór
Arnalds » Fimm milljarðar
hafa farið forgörðum
í þetta tilraunaverkefni
og er ljóst að tilraunin
hefur mistekist.
Eyþór Arnalds
Höfundur er frambjóðandi í leiðtoga-
prófkjöri Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík.
með Borgarlínu við það að gera
ekki neitt. Slíkur samanburður
verður að teljast ótrúverðugur,
enda væri hægt að stórbæta um-
ferðina fyrir minna en 75 milljarða!
Þekktar leiðir til að bæta umferð
eru færar, en auk þess er að verða
tæknibylting í samgöngum sem
mun minnka álag, fækka bílastæð-
um og minnka slysatíðni. Á sama
hátt og Internetið breytti tölvunum
og farsímunum verða bílar og önn-
ur farartæki gjörbreytt innan fárra
ára. Í stað Borgarlínu væri skyn-
samlegra að bæta merkingar og
nota þá tækni sem verður brátt í
öllum bílum: Snjallsímar á hjólum.
Borgarnet bíla þar sem fólk kemst
á hagstæðan hátt alla leið heim til
sín. Reykjavík á að vera í farar-
broddi að innleiða þær tæknilausn-
ir sem eru að ryðja sér til rúms um
þessar mundir en ekki fara af stað
með 19. aldar hugmynd um línu-
legar samgöngur. Reykjavíkurborg
á nú þegar hugbúnað sem getur
stillt umferðarljósin en notar hann
lítið. Gangbrautarljós á Miklubraut
hafa kviknað um miðja nótt og um-
ferð stöðvast þótt enginn sé að
ganga yfir götuna. Umferðartappa
í vegakerfinu þarf að losa og væri
fyrsta skrefið að ljúka umferðar-
greiningu á allri Reykjavík af óháð-
um faglegum aðila. Þannig for-
gangsröðum við best fjárfestingum
í gatnamótum og vegtengingum.
Segjum upp samningi um
framkvæmdastopp
Reykjavíkurborg gerði 10 ára
samning við ríkið árið 2013 þar
sem ákveðið var að 1 milljarður á
ári sem hefði annars farið í nauð-
synlegar framkvæmdir á stofn-
brautum í Reykjavík rynnu til
Strætó. Markmið samningsins var
að auka almenningssamgöngur sem
hlutfall af ferðum úr 4% í 6%. Nú,
fimm árum síðar er hlutfallið
ennþá um 4% og hefur því ekkert
vaxið. Fimm milljarðar hafa farið
forgörðum í þetta tilraunaverkefni
og er ljóst að tilraunin hefur mis-
tekist. Það er því eðlilegt að ný
borgarstjórn segi tafarlaust upp
þessum samningi og fari fram á að
vegaféð fari hér eftir í fram-
kvæmdir á vegum Vegagerðarinnar
og það framkvæmdastopp sem hef-
ur verið í gildi í höfuðborginni
verði afnumið. Ég vil hverfa frá
draumsýnum um lesta- og borgar-
línukerfi. Bætum samgöngur með
betra skipulagi. Sameinumst um
skynsamlegar samgöngur fyrir
alla.