Morgunblaðið - 15.01.2018, Blaðsíða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 15. JANÚAR 2018
Ástkær móðir okkar, stjúpmóðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
LAUFEY SIGURÐARDÓTTIR
frá Ingjaldsstöðum,
Smyrlahrauni 8,
Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn
3. janúar. Jarðsungið verður frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
miðvikudaginn 17. janúar klukkan 13.
Elín Kristín Björnsdóttir Benedikt Benediktsson
Óskar Sigurður Björnsson Guðný Karolína Axelsdóttir
Kristrún Sigurjónsdóttir Gunnar Þór Víglundsson
Gunnar Berg Sigurjónsson Sesselja Ólafsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
BJÖRG JÓNSDÓTTIR,
áður til heimilis að Veðramótum við
Dyngjuveg 14, Reykjavík,
lést miðvikudaginn 10. janúar á
hjúkrunarheimilinu Mörk. Útförin fer fram frá Áskirkju
miðvikudaginn 17. janúar klukkan 13.
Kristín Svavarsdóttir Birgir Jóhannesson
Svavar Svavarsson Jónína Garðarsdóttir
Jón Svavarsson Erla Eiríksdóttir
Halldór Svavarsson Steina Kristjónsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GRÉTAR L. STRANGE
rafvélavirkjameistari,
Hjallaseli 25,
lést 10. janúar á Landspítalanum í
Fossvogi.
Útför hans fer fram í Seljakirkju þriðjudaginn 23. janúar kl. 13.
Edda Ásta Sigurðardóttir Strange
Sigurður Strange Harpa Kristjánsdóttir
Guðrún Strange Hilmar Snorrason
Hannes Strange Bryndís Björnsdóttir
Grétar Strange Guðbjörg Fanndal Torfadóttir
afabörn og langafabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
DÚA STEFANÍA HALLGRÍMSDÓTTIR
kennari,
Víðimel 67,
Reykjavík,
andaðist á heimili sínu sunnudaginn
7. janúar. Hún verður jarðsungin frá Neskirkju fimmtudaginn 18.
janúar klukkan 13.
Arnór Eggertsson
Arndís Jóhanna Arnórsdóttir
Jóhanna Arnórsdóttir Helmut Hinrichsen
Valdís Arnórsdóttir Ingólfur Gissurarson
Hrafnhildur, Arnór Tumi, Margeir, Teitur, Kristín Laufey,
Jóhanna María og Eva Þórdís
✝ Einar TjörviElíasson fædd-
ist í Reykjavík 7.
janúar 1930. Hann
lést á Landspít-
alanum í Fossvogi
9. janúar 2018.
Foreldrar hans
voru Elías Guð-
mundsson skip-
stjóri, f. á Ísafirði 1.
desember 1904, d.
9. ágúst 1989, og
Sigríður Viktoría Einarsdóttir,
f. á Akranesi 18. ágúst 1902, d.
26. nóvember 1993. Einar Tjörvi
átti þrjá bræður, Gunnar Haf-
stein, f. 1931, Hrein, f. 1933, d.
2005, og Ólaf Tryggvason, f.
1934. Þá átti hann fjórar systur,
Eddu, f. 1936, Iðunni, f. 1938,
Guðrúnu, f. 1941, og Sigríði, f.
Hon-prófi (1957) og PhD-prófi
(1967) í vélaverkfræði frá Glas-
gow University í Skotlandi.
Hann starfaði sem lektor við
Strathclyde University í Glas-
gow (1961-65) og síðar sem dós-
ent (1969-75). Hann var verk-
fræðingur hjá
Síldarverksmiðjum ríkisins
1965-67 og yfirverkfræðingur
hjá Kísiliðjunni við Mývatn
1967-69. Hann starfaði sem yf-
irverkfræðingur og síðar fram-
kvæmdastjóri Kröfluvirkjunar
árin 1975-1985. Hann var yf-
irverkefnisstjóri jarðhitaverk-
efna hjá Orkustofnun frá 1985-
2000 og um tíma einnig fram-
kvæmdastjóri Orkint
(Orkustofnun International).
Einar Tjörvi fór á eftirlaun árið
2000 en sinnti áfram ráðgjaf-
arstörfum í jarðhitaverkefnum
og kennslu víða um heim til
2010, m.a. fyrir Orkustofnun og
Íslenskar orkurannsóknir.
Útförin fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag, 15. janúar
2018, klukkan 13.
1943, d. 2014.
Einar Tjörvi
kvæntist eftirlif-
andi eiginkonu
sinni, Inger Jo-
hanne Elíasson
(Wæraas), sjúkra-
þjálfa frá Hammer-
fest í Noregi, hinn
29. desember 1962.
Fögnuðu þau 55
ára brúðkaups-
afmæli sínu fyrir
skemmstu. Saman eiga þau þrjú
börn: Ingólf Tjörva, f. 23. des-
ember 1963, Þór Tjörva, f. 21.
nóvember 1965, og Rán Jó-
hönnu, f. 6. september 1967.
Fyrir átti Einar Tjörvi soninn
Halldór Tjörva, f. 1952.
Einar Tjörvi lauk stúdents-
prófi frá MR 1950, lauk BSc
Elsku bróðir, Einar Tjörvi.
Nú ertu farinn á æðri víddir,
minningar lifa skært. Man:
Hann horfir íbygginn
á auðan strigann.
Hugurinn fullur af hugsjónum
hikar aðeins, efast augnablik,
hallar undir flatt, lokkandi bros,
blik í augum myndast.
Pensill í hendi, litur á pallettu.
Einbeittur strákurinn
með allt á hreinu.
Lætur gamminn geisa.
Þetta var stóri bróðir minn.
Málari af guðs náð.
Nú er enn höggvið stórt
skarð í systkinahópinn. Okkar
bestu stundir voru þegar þið
Inger bjugguð á Akranesi í
næstu íbúð við mig. Áður
varstu svo tvist og bast um
heiminn í námi og vinnu. Eitt
högg á hurð og kallað „hæ“
alltaf jafn velkomin, ýmis mál
reifuð, kaffisopi jafnvel sérrí-
tár, minningar sem sitja í
hjartanu. Þið hjón elskuðuð að
ganga Langasandinn, fá orkuna
frá sjónum og útsýnið. Man svo
glögglega þegar við tvö fórum í
myndlistarskóla saman, þá var
margt að diskútera og hugur-
inn fór á flug, ómetanlegur
tími. Hagmæltur varstu og
ljóðin þín geymi ég sem gull
þar sem engu er grandað.
Listsýningar, leikrit, óperan
var hluti af samveru við ykkur
hjón – saknað.
Nú ertu kvaddur, geymdur
en ekki gleymdur, elsku kæri
bróðir minn, þú varst svo kær.
Inger og fjölskyldu sendi ég
samúðarkveðjur.
Í Guðs friði.
Edda.
Það er með söknuði og eft-
irsjá sem ég kveð minn góða
vin, Einar Tjörva Elíasson. Það
vill svo til að ég man hvenær ég
hitti Einar Tjörva í fyrsta sinn.
Það var í ágúst 1976. Ég var
nýkominn í Kröflu í minni
fyrstu vinnuferð þangað, þegar
vörpulegur maður, sem reynd-
ist vera Einar Tjörvi, snaraðist
inn á skrifstofu Orkustofnunar
og sagði að komin væri rúta af
norrænum sjónvarpsmönnum
og nú yrðu Orkustofnunarmenn
að sýna þeim Kröflusvæðið,
borframkvæmdirnar og ekki
síst gosstöðvarnar. Nýliðinn,
sem var búinn að vera eina
klukkustund á svæðinu, var
auðvitað settur í verkið. Ég
slapp frá leiðsögumannsstarf-
inu, og bjargaði dönskukunn-
átta mér því þekking mín á
svæðinu var takmörkuð og ég
hafði aldrei séð gosstöðvarnar,
en giskaði bara. Við Einar
Tjörvi unnum síðan saman í
Kröflu næstu 10 árin. Hann
sem framkvæmdastjóri Kröflu-
virkjunar, en ég sem sérfræð-
ingur á Orkustofnun.
Krafla er fyrsta stóra jarð-
hitavirkjunin sem reist var á
Íslandi. Mörg tæknileg vanda-
mál komu upp við framkvæmd-
ina og höfðu eldsumbrot á
svæðinu mikil áhrif á framgang
verksins. Einar Tjörvi stjórnaði
verkefninu og hafði á bak við
sig samhentan hóp manna, sem
samanstóð af starfsmönnum
Kröfluvirkjunar, sérfræðingum
á Orkustofnun og Verkfræði-
stofu Sigurðar Thoroddsen og
fleiri verkfræðistofum og er-
lendum ráðgjöfum, að ógleymd-
um stjórnendum Jarðborana
ríkisins og bormönnum Íslands.
Þetta var krefjandi verkefni,
sem Einar Tjörvi stjórnaði með
sinni einstöku ljúfmennsku, en
var þó ákveðinn þegar á þurfti
að halda og naut hann mikils
trausts hjá háum sem lágum.
Hann var sérstaklega framsýnn
og alltaf tilbúinn til að styðja
þróun nýrra aðferða og innleið-
ingu nýrrar tækni í jarðhita-
rannsóknum og jarðborunum.
Við sem unnum í verkefninu
kölluðum Kröflu stundum
„stærsta jarðhitaskóla í heimi“,
og hefðum sjálfsagt átt að kalla
Einar Tjörva skólastjóra. Víst
er um það að síðari jarðhita-
virkjanir í Svartsengi og á
Hengilssvæðinu nutu góðs af
Kröflu.
Einar Tjörvi hugsaði vel til
„sérfræðinganna að sunnan“ og
þegar rýmka fór í vinnubúð-
unum í Kröflu gafst okkur
tækifæri á því að taka fjöl-
skylduna með okkur í vinnu-
tarnir og gista í vinnubúðunum
og borða í mötuneytinu. Það er
frábært að vinna á fjöllum, að
ég tali ekki um, þegar fjöl-
skyldan er í næsta nágrenni.
Þetta voru yndisleg sumarfrí
þótt unnið væri alla daga.
Kröfluverkefnið kláraðist og
fyrri vélasamstæðan var komin
í full afköst, 30 MW, árið 1984.
Ári síðar tók Landsvirkjun við
rekstrinum og flutti Einar
Tjörvi suður og var vinnufélagi
minn á Orkustofnun, uns hann
fór á eftirlaun árið 2000. Sam-
starf okkar hélt áfram í ýmsum
jarðhitaverkefnum sem hann
tók að sér. Það var alltaf gott
að leita til hans og var hann
alltaf til í að ræða málin, fræða
okkur og taka þátt í alvöru-
jarðhitaverkefnum.
Að leiðarlokum þakka ég
góðum vini samstarfið og sam-
fylgdina síðustu fjóra áratug-
ina. Við Júlla sendum Inger,
börnunum og barnabörnunum
hans Einars Tjörva innilegar
samúðarkveðjur. Guð blessi
minningu um góðan dreng.
Benedikt Steingrímsson.
Einar Tjörvi
Elíasson
 Fleiri minningargreinar
um Einar Tjörva Elías-
son bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
✝ Vilborg ÁrnýEinarsdóttir
fæddist á Selfossi
10. ágúst 1946. Hún
lést á líknardeild
Landspítalans 4.
janúar 2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Ein-
ar Sigurðsson,
húsasmiður og org-
anisti, f. 7. júlí
1922, d. 15. mars
2016, og Ingibjörg Árnadóttir,
húsmóðir, f. 19. september 1922,
d. 13. ágúst 2015.
Systkini Vilborgar eru Sig-
urður Kristinn, f. 26. júlí 1948,
Jarþrúður, f. 25. september
1951, hennar maki er Sigur-
björn Árnason, Margrét, f. 6.
apríl 1959, og Sonja Ingibjörg, f.
Reykjavík. Þeirra börn eru
Freyja Hólm, Una Hólm og Ein-
ar Hólm.
Vilborg lauk miðskólaprófi á
Selfossi og gagnfræðaprófi frá
Gagnfræðaskóla Austurbæjar í
Reykjavík. Hún lærði þroska-
þjálfun og útskrifaðist úr
Þroskaþjálfaskóla Íslands 1977.
Hún vann fyrst um sinn að námi
loknu á Kópavogshæli og á Ská-
latúni og síðan hjá Dagvist
Reykjavíkurborgar en lengst af
veitti hún Skóladagheimili
Öskjuhlíðarskóla, sem var í
Garðabæ, forstöðu. Auk þess
kenndi hún um skeið við Þroska-
þjálfaskólann og Námsflokka
Reykjavíkur. Síðustu ár sín í
starfi starfaði hún við Varmárs-
kóla í Mosfellsbæ.
Vilborg og Einar hófu búskap
í Kópavogi og fluttu síðan í
Maríubakka í Breiðholti. Eitt ár
bjuggu þau í Noregi en frá 1975
bjuggu þau í Mosfellsbæ.
Útför Vilborgar fer fram frá
Háteigskirkju í dag, 15. janúar
2018, kl. 13.
15. september
1961, hennar maki
er Hrafn Stef-
ánsson
Hinn 27. maí
1967 giftist Vilborg
Einari Hólm Ólafs-
syni, f. í Reykjavík
10. desember 1945.
Börn þeirra eru 1)
Ingibjörg Hólm, f.
26. júní 1965, gift
Jóni Guðmundi
Jónssyni. Þau eru búsett í Mos-
fellsbæ. Þeirra börn eru Íris
Hólm, dóttir hennar er Myrra
Hólm Matthíasdóttir, Þórir
Hólm, sambýliskona hans er
Erla Ösp Hafþórsdóttir, og Sól-
ey Hólm. 2) Ólafur Hólm, f. 18.
júní 1970, kvæntur Elvu Brá Að-
alsteinsdóttur. Þau eru búsett í
Elsku mamma. Mikið er sárt
að þú ert farin frá okkur. Þrátt
fyrir að lokakaflinn hafi verið
stuttur er ég í leiðinni þakklátur
fyrir að hafa fengið tíma til að
kveðja. Stundirnar sem við áttum
saman í veikindum þínum mun ég
ávallt geyma í hjarta mínu. Og
þrautseigju þína og æðruleysi í
gegnum erfiðleikana mun ég hafa
að leiðarljósi. Sem og húmorinn.
Að geta hlegið að sjálfum sér og
lífinu, einnig á erfiðum tímum, er
einstakur hæfileiki.
Þar sem ömmuhlutverkið fór
þér afskaplega vel hefði ég kosið
að börnin mín hefðu fengið meiri
tíma með þér. En aftur er ég
þakklátur fyrir að Freyja, Una
og Einar fengu öll að kynnast þér
og njóta góðra stunda með ömmu
og afa. Allar sumarbústaðaferð-
irnar, ferðalögin og afmælisveisl-
urnar eru minningar sem er gott
að eiga og ylja sér við.
Þú lagðir alltaf mikið upp úr
því að vera góð amma. Þú varst
líka góð mamma. Og tengda-
mamma. Og miðað við hve vin-
konur þínar voru góðar við þig í
erfiðleikunum þá hefur þú einnig
verið góð vinkona.
Fjölskyldan var þitt helsta
áhugamál, ekki gleymdist einn
einasti afmælisdagur, brúð-
kaupsafmæli eða skírnarafmæli.
Og að bjóða þér heim fól alltaf í
sér gleði.
Þegar rifjaðar eru upp sögur
af þér í æsku kemur í ljós að þú
varst alltaf til í að hafa gaman af
lífinu. Og eins og þú sagðir við
mig undir lokin: „Ég átti gott
líf.“
Mikið eigum við eftir að sakna
þín, elsku mamma. En við eigum
svo ótalmargar fallegar minn-
ingar sem við getum leitað í.
Vonandi ertu komin í faðm fjöl-
skyldunnar. Kannski í sveitina,
til ömmu og afa. Í einhvern grall-
araskap. Við sjáumst síðar, elsku
mamma mín.
Ólafur (Óli).
Það sem óhugsandi hefur verið
er komið fram. Vilborg, stóra
systir okkar, er farin á vit nýrra
heimkynna. Þessi lífsþyrsta
kona, sem svo sannarlega hefði
kosið að fá lengra líf. Svo til
nýbúin að fagna sjötugsafmæli
sínu og í sumar 50 ára brúð-
kaupsafmæli sínu og maka síns,
þess góða manns, Einars Hólm.
Þau hafa í sameiningu sett lit
sinn á alla okkar ævi, því frá því
við munum eftir okkur hafa þau
verið saman.
Með því að halda veglega upp á
alla áfanga og afmæli fyrir stór-
fjölskyldu og vini hafa þau sýnt
fordæmi. Höfum við reynt að feta
í þeirra fótspor eins og efni og að-
stæður hafa leyft.
Glæsileiki er það orð sem fyrst
kemur upp í hugann þegar Vil-
borgar er minnst. Hún hafði lag á
að gera hversdagsmat að hátíð-
arveislu og allt umhverfi sitt
gerði hún að höll. Enda ríkti hún
eins og drottning í ríki sínu til síð-
ustu stundar.
Oft hefur hún barist við áföll
og lasleika, en með þrautseigju
og bjartsýni yfirstigið margar
hindranir. Hún hefur gert líf sitt
að ævintýri, sem því miður end-
aði of snemma.
En efst í huga okkar er þakk-
læti fyrir að hafa mátt kynnast
henni og njóta návistar hennar í
sorg og gleði.
Aðstandendum vottum við
samúð og óskum þess að minning
hennar lifi með okkur öllum um
ókomna tíð.
Sonja og Gréta.
Vilborg Árný
Einarsdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Vilborgu Árnýju
Einarsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
NÍNA ERNA EIRÍKSDÓTTIR,
Dvalarheimilinu Stykkishólmi,
lést á Dvalarheimili Stykkishólms
sunnudaginn 7. janúar.
Útför hennar fer fram frá Stykkishólmskirkju fimmtudaginn 18.
janúar klukkan 14. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Dvalarheimilið í Stykkishólmi.
Guðný Þorvaldsdóttir Poul Erik Boel
Magni Rúnar Þorvaldsson Valborg Jónsdóttir
Ólafur Þorvaldsson
Guðríður Þorvaldsdóttir Gísli Björgvin Konráðsson
Jónína Þorvaldsdóttir
Aðalsteinn Þorvaldsson Helga Hilmarsdóttir
barnabörn og langömmubörn