Morgunblaðið - 02.02.2018, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. FEBRÚAR 2018
✝ Gunnar M.Björg (Björg-
vinsson) kaupsýslu-
maður fæddist í
Reykjavík 28. júní
1939. Hann lést á
heimili sínu í
Liechtenstein 27.
janúar 2018.
Gunnar var son-
ur Kristínar Guð-
mundsdóttur og
Björgvins Stein-
dórssonar en ólst upp hjá föð-
urömmu sinni og -afa, Steindóri
Árna Ólafssyni byggingarmeist-
ara og Guðrúnu Sigurðardóttur
konu hans. Afi hans lést þegar
Gunnar var 13 ára og amma hans
dó tveimur árum seinna.
Gunnar lauk skyldunámi.
Hann komst á námssamning í
flugvirkjun hjá Braathens á Sola í
Stafangri 1955. Hann lauk flug-
virkjanáminu í Tulsa í Oklahoma
1958. Að námi loknu starfaði
Gunnar um tíma sem flugvirki
hjá Flugfélagi Íslands og fór svo
til Loftleiða og vann m.a. í Ham-
borg. Hann aflaði sér flugvél-
stjóraréttinda og starfaði sem
slíkur. 1962 kom hann upp tækni-
deild Loftleiða í
Lúxemborg. Gunn-
ar tók m.a. þátt í
flugi Flughjálpar í
Biafra-stríðinu
1969. Hann tók þátt
í að koma Cargolux
á fót og starfaði hjá
félaginu til 1981.
Gunnar sat í stjórn
félagsins 1981-85.
Hann sneri sér að
flugvélasölu í sam-
vinnu við lúxemborgskt fyrirtæki.
Gunnar flutti til Liechtenstein um
miðjan 8. áratug síðustu aldar og
annaðist þar flugvélaviðskipti og
ráðgjöf við flugrekendur víða um
heim í gegnum fyrirtæki sitt
Transreco. Gunnar var konsúll Ís-
lands í Liechtenstein.
Eftirlifandi eiginkona Gunnars
er Evelyne Björg Biewer. Þau
eiga tvo syni, Marc og Steve. Marc
er kvæntur Bettinu Bjorg og á
dótturina Sillu frá fyrra hjóna-
bandi. Steve er kvæntur Bridget
Bjorg og börn þeirra eru Erik og
Hanna.
Útför Gunnars fer fram í
Liechtenstein í dag, 2. febrúar
2018.
Einkenni goðsagna er að
orðspor þeirra nær út yfir gröf
og dauða. Goðsögn er þannig í
eðli sínu hugtak sem nota
skyldi af natni og heppilegri
hógværð. Það má fullyrða að
Gunnar Björgvinsson sé goð-
sögn á sínu sviði.
Fljótlega eftir að við Silla
fórum að fella hugi saman varð
mér ljóst að henni var rík fjöl-
skyldutryggð í blóð borin. Ekki
löngu seinna skildi ég að fjöl-
skylda Maju, verðandi tengda-
móður minnar, var ólík hefð-
bundinni barnmargri fjölskyldu
Íslands millistríðsáranna. Hún,
ásamt Gunnari, er úr hópi að-
eins átta afkomenda jafn-
margra systkina, þar sem flest-
ir úr hópnum bjuggu lengst af í
húsi sem fjölskyldan reisti yfir
sjálfa sig á Freyjugötu 5 í
Reykjavík. Úr varð mikil nánd
þriggja kynslóða, sem mótaði
Gunnar og aðra í hópnum.
Þegar ég var þarna að
sperra fjaðrirnar fyrir rúmum
þrjátíu árum heyrði ég fljótlega
sögur af Gunnari. Það skal við-
urkennt að fyrst um sinn
hljómuðu sögurnar af Gunnari
býsna reyfarakenndar í eyrum
stráks af Snæfellsnesi. Með
sannfæringarkrafti gagnvart
Loftleiðahetjunum gefst bláfá-
tækum unglingi úr Þingholtun-
um færi á námi í flugvirkjun.
Það hefði aldrei tekist nema
fyrir tilstilli föðursystra hans á
Freyjugötunni. Þær öngluðu
saman af natni svo drengurinn
kæmist utan til náms. Við tók
þátttaka í stofnun og uppgangi
Cargolux. Eitt leiddi af öðru,
og Gunnar stendur uppi sem
einn af frumkvöðlum flugvéla-
leigu á heimsvísu. Sú grein
veltir hundruðum milljarða
dollara árlega og þúsundir
manna hafa af henni atvinnu.
Gunnar var einn þeirra fyrstu,
og eljan bar árangur. Þegar
Gunnar fór að venja komur sín-
ar til Íslands árlega til laxveiða
fékk ég nánari kynni af honum
og hans heimi frá fyrstu hendi.
Röð tilviljana leiddi til þess
að undir aldamót lenti flugvéla-
leiga á mínu ábyrgðarsviði hjá
Flugleiðum, og það hefur
reynst minn starfsvettvangur
meira og minna síðan. Strax þá
varð mér ljóst hve stór arfleifð
Gunnars er á þessu sviði, og
það var drjúgt veganesti að
geta vísað í fjölskyldutengsl við
slíkan mann.
Hafandi lifibrauð af flugvél-
astússi, þá brást aldrei að
sækja í smiðju Gunnars þegar
skyggni brast. Miklu síðar
efndi Gunnar til samstarfs okk-
ar á milli í viðskiptum. Fyrir
vikið gafst ómetanlegt færi á
nánari kynnum, sem ekki bar
skugga á þó hann drægi sig í
hlé úr viðskiptum. Alltaf skein í
gegn hógværðin og fjölskyldu-
tryggðin sem einkennt hefur
litla hópinn af Freyjugötu 5, og
þessi gildi erfðust til sona hans
tveggja. Þannig bera barna-
börn Gunnars, sem aldrei hafa
búið á Íslandi frekar en for-
eldrar þeirra, nöfn sem heiðra
minningu föðursystra hans af
Freyjugötunni. Þegar Gunnar
þurfti á sérnöfnum að halda í
viðskiptalegum tilgangi reikaði
hugurinn oft heim í Þingholtin.
Silla og fjölskylda kveðja
einn úr fámennum hópi ætt-
menna af sinni kynslóð. Ég
votta þeim samúð mína, og
kveð fyrirmynd og samstarfs-
mann.
Gunnar markaði skýr spor í
viðskiptasögu Íslendinga á al-
þjóðavettvangi með frum-
kvöðlastarfi sínu á sviði flug-
vélaviðskipta. Sú starfsgrein
kveður goðsögn.
Blessuð sé minning Gunnars
Björgvinssonar.
Sigþór Einarsson.
Gunnar M. Björg
✝ Hjörtína DóraVagnsdóttir
fæddist á Minni-
Ökrum í Akra-
hreppi, Skagafirði,
11. apríl 1943. Hún
varð bráðkvödd á
heimili sínu 23. jan-
úar 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Vagn
Gíslason frá Mið-
húsum, Akra-
hreppi, f. 6. nóvember 1901, d.
4. október 1986, og Fjóla Stef-
ánsdóttir frá Þverá í Blöndu-
hlíð, Skagafirði, f. 9. október
1914, d. 14. maí 2004. Systkini
Hjörtínu: 1) Stefán Ingi, f. 7.
október 1937, d. 27. október
2011. 2) Guðrún Þrúður, f. 17.
janúar 1939, d. 23. maí 2007. 3)
Aðalbjörg, f. 21. nóvember
1951.
Hjörtína giftist 31. ágúst
1963 Ólafi Sigmari Pálssyni,
rafvirkjameistara, frá Starra-
stöðum, Lýtingsstaðahreppi,
Skagafirði, f. 25. maí 1938. For-
eldar hans voru Páll Gísli Ólafs-
son, f. 15. maí 1910, d. 12. jan-
úar 1990, og Guðrún Kristjáns-
dóttir, f. 11. júlí 1913, d. 17. júlí
2002. Hjörtína og Ólafur eign-
uðust tvö börn. 1) Páll Arnar,
rafvirkjameistari, f. 6. júlí 1963,
kvæntur Lindu Hlín Sigbjörns-
dóttur, f. 4. september 1963.
Páll var áður í sam-
búð með Ásdísi
Guðmundsdóttur.
Börn þeirra: 1) Val-
dís Dröfn, f. 19.
ágúst 1984. Eigin-
maður hennar er
Pétur Kristinsson.
Börn þeirra: a. Sæ-
dís Eir, f. 21. jan-
úar 2014. b. Starri
Freyr, f. 11.
september 2015. 2)
Ólafur Starri, f. 29. desember
1995. Sonur hans er Hinrik Páll,
f. 11. mars 2013, móðir hans er
Kolbjörg Katla Hinriksdóttir.
Börn Lindu eru Steinunn, f. 17.
ágúst 1989, og Þórarinn, f. 28.
júní 1982. 2) Eva Hjörtína,
hjúkrunarfræðingur, f. 23.
desember 1968. Eiginmaður
Hjörtur Skúlason, f. 23. október
1967. Sonur þeirra er Sigmar, f.
8. júní 2004. Áður átti Hjörtur
Rebekku Rún, f. 22. maí 1997,
móðir hennar er Rannveig
Þórsdóttir.
Hjörtína ólst upp á Minni-
Ökrum en fluttist til Sauðár-
króks um fermingu og bjó þar
alla tíð. Hún starfaði við almenn
verkakvennastörf en síðust árin
starfaði hún í versluninni Rafsjá
þar til hún lét af störfum.
Útför Hjörtínu fer fram frá
Sauðárkrókskirkju í dag, 2.
febrúar 2018, klukkan 14.
Stormurinn geisar um heiðar
og ég er miður mín að komast
ekki leiðar minnar. Þá um kvöldið
skall á enn meiri stormur. Ég
fékk þá frétt að þú værir dáin,
elsku Haddý mín. Hjarta mitt
fylltist af sorg, reiði og dálitlum
kvíða. Hvernig stendur á þessu
öllu saman?
Nú fæ ég aldrei aftur vöfflurn-
ar þínar, skonsurnar, góðu sult-
una og allt nammið sem þú áttir
alltaf til. Okkur báðum fannst svo
gaman að borða og þykir enn.
Ég mun sakna þess að heyra
snaggaralegu röddina þína. Þú
heilsaðir mér alltaf með svo fal-
legum orðum: „Sæl ljósið mitt,
hvernig hefur þú það í dag?“ Það
hefur engin kallað mig ljósið sitt
nema þú.
Ég á eftir að sakna mikið sam-
tala okkar í síma og heimsókna.
Það var svo gaman að heyra þig
segja brandarana af litlu ungun-
um þínum, sem þér þótti svo
óendanlega vænt um.
Elsku ljúfan mín, ég vil þakka
þér fyrir öll árin sem við áttum
saman. Ég ætla að kveðja þig
með sömu orðum og þú heilsaðir
mér með:
Vertu sæl, ljósið mitt.
Við hittumst í Sumarlandinu.
Elska þig, þín systir,
Aðalbjörg (Abba).
Hjörtína Dóra
Vagnsdóttir
Það eru ekki
alltaf þeir fyrir-
ferðarmestu sem
skilja eftir sterk-
ustu minningarnar.
Afi lét ekki mikið fyrir sér fara.
Hann var alltaf til staðar, pass-
aði alltaf upp á það að enga
vantaði neitt, með hjálp ömmu
auðvitað, og sá til þess að aðrir
hefðu það sem best, jafnvel þótt
það væri á hans kostnað.
Hann tók venjulega vel í þá
vitleysu sem oft kom út úr þeim
yngri, hvort sem það voru synir
hans eða barnabörn. Ég man
ófá matarboðin þar sem synir
hans sátu með honum inni í her-
bergi eftir matinn og drukku
kaffi. Þar skiptust bræðurnir á
að rifja upp gamlar sögur úr
sveitinni. Þeir spurðu afa reglu-
lega út í hinar og þessar stað-
reyndir og hlógu svo dátt. Afi
sat við endann á borðinu og
brosti yfir vitleysunni í þeim.
Sama gerði hann yfir vitleys-
unni í mér. Alltaf þegar ég
reyndi að slá um mig með mis-
gáfulegum athugasemdum gat
ég treyst á það að við endann á
borðinu sæti afi hlæjandi.
Hann var líka tilbúinn að
grínast sjálfur, þó oft væri það
lúmskt. Ég man þegar ég heim-
sótti afa og ömmu eitt sinn í
sveitina fyrir nokkrum árum
Guðmundur Fr.
Vigfússon
✝ GuðmundurFriðrik Vigfús-
son fæddist 28. júní
1932. Hann lést 12.
janúar 2018.
Útförin fór fram
20. janúar 2018.
þegar afi var farinn
að veikjast aðeins.
Þar var verið að
ræða kostnað
þeirra lyfja sem
hann þurfti að taka
inn og þótti mikill.
Þá verður hann
undrandi þegar
hann lítur á reikn-
inginn sem amma
var komin með og
spyr hvernig í
ósköpunum það geti verið að
lyfin kosti svona mikið. Amma,
sem sat á milli okkar afa, rífur
til sín reikninginn, andvarpar
og bendir honum á það að þetta
sé ekki upphæðin heldur kenni-
talan hans. Á meðan amma
horfir á reikninginn lítur afi á
mig með þessu líka svakalega
stríðnisglotti.
Afi var alltaf til staðar, sat á
kollinum við enda borðsins eða í
stólnum úti við glugga við út-
varpið og hlustaði, brosti og hló
eftir því sem átti við og þá ekki
síst að vitleysunni í þeim yngri.
En var svo vís til að stökkva af
stað og blanda meira malt og
appelsín eða hvað sem hann
þurfti að gera á hverri stundu
fyrir fólkið sitt.
Það verður sennilega sú
minning sem mun lifa sterkast
með mér um ókomna tíð. Það og
lúmski húmorinn sem hann
hafði fyrir sjálfum sér og öðr-
um. Hann var ekki sá fyrirferð-
armesti en skilur eftir sig sterk-
ar minningar sem munu lifa
með mér um ókomna tíð.
Þannig mun ég muna afa.
Vignir Egill Vigfússon.
Elsku pabbi og
afi.
Það var sárt að
vera svona langt í
burtu og fá þessar fréttir að allt
væri búið hjá þér og ekki hlaupið
fyrir okkur að komast heim,
ekkert flug alla daga til Íslands
og allt uppbókað.
En nú ertu kominn á betri
stað, þann stað sem þú þráðir að
komast á og þú og mamma sam-
einuð á ný.
Minningarnar hrannast upp,
sérstaklega þegar við sátum ein
við eldhúsborðið í Króktúni og
töluðum um liðna tíð, t.d. þegar
þú varst á vertíð í Eyjum, þegar
þú fórst fyrsta túrinn út á sjó,
alltaf nóg að gera og erfiðis-
vinna. Hvað þú ljómaðir þegar
ég spurði þig út í fyrstu kynnin
hjá ykkur mömmu og þú sagðir
mér margt um þann tíma sem
verður mér lengi í minni.
Eins hvað okkur fannst gam-
an í sláturtíðinni á Hvolsvelli
þegar við, ég og þú, sváfum í
verðbúðunum „Kúlusúk“ eins og
þær voru kallaðar og já, það var
margt brallað þá og svo flýtt sér
heim eftir vinnu á laugardegi til
að hjálpa mömmu með búskap-
inn. Þú talaðir við mig um hvað
þú kynnir vel að meta að Benni
kom og settist á rúmbríkina hjá
þér og þið töluðuð um allt milli
himins og jarðar og ekki vantaði
hjá þér að alltaf spurðir þú um
hann og hvar hann væri að vinna
núna.
Strákarnir okkar töluðu um
Ólafur
Sigurþórsson
✝ Ólafur Sigur-þórsson fædd-
ist 8. ágúst 1938.
Hann lést 4. janúar
2018.
Útför Ólafs fór
fram 20. janúar
2018.
hvað það var alltaf
gaman þegar við
fórum út að Orms-
koti, því þá fór afi
með okkur í bíltúr í
sjoppuna að Stein-
um og keypti fullan
poka af nammi og
gosflösku á meðan
þú varst að hjálpa
ömmu (mömmu).
Það er kannski
fyrst núna sem við
Benni skiljum að það eru aðrar
reglur hjá ömmu og afa þegar
við erum orðin það sjálf. Svo
komum við Benedikt Brynjar til
þín milli jóla og nýárs og þú
fórst að tala um hvað það væri
gaman að Benni gerði nákvæm-
lega það sama og pabbi hans
gerði, gaf sér tíma til að koma
inn til sín og setjast hjá mér og
tala við mig um allt sem ykkur
datt í hug. Þetta eru dýrmætar
minningar sem við eigum öll hér
með þér.
Elsku pabbi, það var gaman
að sjá hvað þú ljómaðir allur
þegar þú fékkst fréttirnar af
þínu fyrsta langafabarni og lét-
um við mynd af þér og af honum
Benedikt Leví með í kistuna hjá
þér svo þú og mamma getið átt
mynd af honum hjá ykkur.
Elsku pabbi og afi, Guð geymi
þig og varðveiti, risaknús á þig
og þú knúsar mömmu og ömmu
frá okkur.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson)
Þín dóttir,
Sigríður Linda (Sigga
Linda), Benedikt (Benni),
Sigurður Einar, Benedikt
Brynjar, Sveinbjörn Ólafur,
Klara Sif og Benedikt Leví.
Ástkær móðir okkar, amma og systir,
BJARNEY ÁGÚSTSDÓTTIR,
lést á heimili sínu 24. janúar sl.
Jarðarförin fer fram frá Eyrarbakkakirkju í
dag, föstudaginn 2. febrúar, klukkan 13.30.
Eva Dögg, Helga Bettý, Ágúst, Ríkey, Rakel
og barnabörn
Móðir mín, tengdamóðir og amma,
SIGURJÓNA JÓNSDÓTTIR,
Stigahlíð 26,
Reykjavík,
er látin. Útförin hefur farið fram í kyrrþey að
ósk hinnar látnu.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug.
Haukur Eggertsson Hildur Sveinsdóttir
Steinunn Jóna Hauksdóttir
Elsku Helga mín,
ég sakna þín sárt.
Við vorum svo góð-
ar vinkonur þó að 10
ár séu á milli okkar. En nú ert þú
komin til Guðs og ert ábyggilega
að dansa gömlu dansana þar, þú
hafðir svo gaman af því að dansa.
Ég veit að þér líður vel núna og
laus við öll veikindi, Drottinn er
búinn að taka þau öll frá þér.
Fyrir mörgum árum ákváðum
við að heyrast alltaf á hverju
sunnudagskvöldi og þessum sið
Helga Steinunn
Ólafsdóttir
✝ Helga SteinunnÓlafsdóttir
fæddist 14. júlí
1937. Hún lést 11.
janúar 2018.
Útför Helgu fór
fram 19. janúar
2018.
héldum við alveg
þangað til að veik-
indi þín gerðu okkur
þetta ekki kleift.
Svo hittir þú
Kristján vin þinn og
þið voruð svo dugleg
að koma til mín á
laugardögum og þá
var mikið spjallað
og hlegið. Mig lang-
ar að þakka fyrir all-
ar góðar stundir og
minningar sem við eigum saman
elsku stóra systir, sakna þín sárt.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson)
Lilja Rósa Ólafsdóttir
(Rósa systir).