Morgunblaðið - 03.02.2018, Blaðsíða 37

Og dregur mig þar inn
Ég þakkir sendi, sendi öllum
Þetta er kveðja mín“
(Leiðin okkar allra – Hjálmar)
Elsku Höskuldur minn, ég hef
aldrei fengið svona slæmar frétt-
ir, hjartað mitt er brotið. Þú,
besti æskuvinur minn, góður og
traustur frændi ert farinn, ég á
aldrei eftir að hitta þig aftur,
þetta er staðreynd sem mjög erf-
itt er fyrir mig að kyngja!
Þú varst frábær, flottur, fal-
legur, skemmtilegur, sterkur,
stoltur og svo mikið meira. Við
erum nefnilega Brimnesingar og
Brimnesingar eru bestir og flott-
astir og við erum stolt af því!
Made in sveitin! Við sem eftir
sitjum með tómar hendur og
brostið hjarta komum til með að
heiðra minningu þína svo lengi
sem við lifum.
Minningarnar mínar eru svo
margar og ég þakka fyrir það.
Þær eru allt frá því ég fyrst man
eftir mér, þú passaðir alltaf uppá
mig, ef ég var hrædd við hundana
í sveitinni, þá bastu þá eða settir
inn, þú reyndir að kenna mér að
hjóla án hjálpardekkja, reyndar
var ég ekki með hjálm og endaði
á olíutanki og fékk heilahristing...
Allt sem við gerðum í sveitinni öll
þessi ár, öll djömmin okkar, hey-
skapur, heimsóknir... Ég á ekki
nógu margar myndir af okkur
saman, en við höfðum bara ekki
tíma í það þegar við vorum að
brasa eitthvað.
Vonandi hefurðu það gott á
veiðilendum guðanna, þeir elsk-
uðu þig greinilega mjög mikið
fyrst þeir tóku þig frá okkur.
Herdís Hulda
Guðmannsdóttir.
Elsku fallegi systursonur
minn, Höskuldur Freyr, hefur á
sviplegan hátt yfirgefið þessa
jarðvist og er farinn á vit nýrra
ævintýra. Engin orð fá lýst sorg-
inni sem hvílir yfir fjölskyldu,
vinum og öllum þeim stóra hópi
sem þekkti hann. Efnilegur og
heilsteyptur ungur maður,
hjartahlýr sonur og kærasti og
traustur bakhjarl í stórum syst-
kinahóp. Hann var góður vinur
vina og mikill félagi frændsystk-
ina sinna. Höskuldur var sérlega
barngóður og var unun að sjá
hann umkringdan börnum sem
löðuðust að honum. Það var auð-
vitað ekki skrítið því þar gerðust
hlutirnir.
Meiri harðjaxl og nagla en
Höskuld er vart hægt að hugsa
sér en þó svo mjúkur.
Ævintýrin biðu við hvert fót-
spor í sveitinni sem hann elskaði
umfram allt annað, hvort sem
hann var uppi á hæstu fjallsbrún
við smölun, á veiðum um fjöll og
firnindi eða í Brimnesfjörunni að
kveikja bál með öllu tilheyrandi
var hann í essinu sínu, eðaltöffari
í lopapeysu með bjór í hendi.
„Aldrei þreyttur, aldrei kalt.“
Það var sko ekki lognmolla í
kringum hann Höskuld frænda
minn, svo mikið er víst.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Elsku systir og mágkona, eng-
in orð geta gert þetta mikla áfall
léttbærara. Skarð er höggvið í
stóra hópinn þinn og verður ekki
bætt.
Elsku Steinunn, Orri, Þorgeir,
Kristján, Helga, Guðmundur, Al-
bert og Hermann! Megi allar
góðar vættir vaka yfir ykkur og
gefa ykkur styrk í sorginni.
Við trúum því að Höskuldi hafi
verið ætlað eitthvert stórt og
mikilvægt hlutverk á öðrum stað
en hér á jörð.
Einhvers staðar var þörf fyrir
hraustmenni með bros á vör og
blik í auga.
Elsku vinurinn, hvíl í friði. Við
yljum okkur við frábærar minn-
ingar um góðan dreng.
Vilborg frænka og Einar.
Elskulegi frændi okkar og vin-
ur, takk fyrir allar góðu minning-
arnar okkar saman. Þú varst allt-
af til í að hitta okkur og
sérstaklega ef það fól í sér að
skemmta okkur, fara í kenderís-
gönguna og gera brennu í fjör-
unni á Brimnesi. Það fyrsta sem
þú spurðir, í hvert sinn sem við
hittumst, var hvort það hefðu
ekki allir verið góðir við mann, þú
hugsaðir alltaf vel um litlu
frænkur þínar og alla í kringum
þig.
Þú varst góður bróðir, frændi
og vinur enda eru vinir þínir ekki
fáir. Við söknum þín og komum
til með að hugsa oft til þín. Þú
hefur það gott núna hjá afa og öll-
um hinum sem hafa farið frá
okkur.
Minning um góðan dreng mun
lengi lifa.
Þín frændsystkini og vinir,
Anna Valdís, Ármann,
Sigríður (Sirrý).
Elsku frændi og vinur, mikið
er erfitt að kveðja þig svona
snemma og er ég ekki alveg að
trúa því að ég sé að skrifa minn-
ingargrein um þig.
Við náðum vel saman og eigum
góðar minningar sem lifa áfram
um ókomna tíð. Margar eru þær
úr sveitinni við að smala í fjöll-
unum í Fáskrúðsfirði og oft lyft-
um við okkur upp og héldum út á
skemmtanalífið.
Þú varst mikill ævintýramaður
og undir þér í útivist og íslenskri
náttúru. Þrátt fyrir að vera harð-
ur af þér var alltaf stutt í mjúku
hliðarnar og af og til spjölluðum
við mikið um lífið og tilveruna.
Þú passaðir alltaf upp á mig
þegar við vorum saman þar sem
enginn mátti vera leiðinlegur eða
koma illa fram við litlu frænku
þína. Þú passaðir upp á alla í
kringum þig og er ég viss um að
þú heldur áfram að passa upp á
okkur öll þaðan sem þú ert núna.
Lífið er stundum skrýtið og
ætli maður eigi einhvern tímann
eftir að skilja það?
Hvíldu í friði, elsku frændi,
minning þín lifir áfram og átt þú
stað hjarta í okkar.
Vor hinsti dagur er hniginn
af himnum í saltan mar.
Sú stund kemur aldrei aftur,
sem einu sinni var.
(Halldór Kiljan Laxness)
Þín uppáhaldsfrænka
Íris Eva og Andri Rafn.
Elsku Höskuldur. Það er með
mikilli sorg og söknuði sem við
kveðjum þig í hinsta sinn. Minn-
ingin lifir um góðan dreng og
þakklæti fyrir að hafa átt þig sem
vin. Fjölskyldu þinni og öllum
vinum votta ég mína dýpstu sam-
úð.
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta.
Geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
(Úr Hávamálum)
Þinn vinur,
Aðalsteinn Guðmundsson
(Alli Bróa).
Við viljum minnast Höskuldar,
fyrrverandi nágranna okkar og
góðs vinar, sem aldrei mun
gleymast.
Höskuldur og fjölskylda hans
fluttu í Botnahlíð 6 á besta tíma
fyrir son minn Gunnar, sem var
svo heppinn að eignast Höskuld
sem bekkjarfélaga og vin. Þeir
náðu strax vel saman og ekki nóg
með það, nýi bekkjarfélaginn bjó
í næsta húsi með stóra systkina-
hópnum ásamt mömmu sinni og
stjúpa.
Fljótlega var Gunnar orðinn
heimagangur á heimili Halldóru
og var þar alltaf velkominn þegar
við foreldrarnir vorum fjarri
vegna vinnu.
Þeir Höskuldur undu sér sam-
an öllum stundum og ég held að
sá eiginleiki í fari Höskuldar að
vera ekki að stressa sig mikið á
heimsins regluverki, heldur gera
frekar það sem hann langaði til,
hafi heillað drenginn minn. Með
honum ríkti þannig það frelsi
hugans sem krakkar annars
fundu í töfraheimi bóka og kvik-
mynda.
Það var ekkert verið að bíða
eftir því að hlutirnir gerðust, þeir
voru látnir gerast.
Höskuldur gat verið mikill
grallari, uppátækjasamur hefði
einhvern tíma verið sagt, en nú
vitum við að uppátækin eru útrás
fyrir sköpunarkraftinn sem er
dýrmætur eiginleiki og mikils
metinn í dag.
Sú hlið sem sneri að mér var
alltaf prúða og ljúfa hliðin. Hann
var nefnilega einkar góður
drengur og mikill mannkosta-
maður, duglegur eins og hann á
kyn til, klár, ljúfur og myndarleg-
ur ungur piltur.
Eftir að fjölskyldan flutti burt
frá Seyðisfirði losnaði smátt og
smátt um tengslin, en það var
ánægjulegt til þess að vita að
Höskuldi vegnaði vel í lífinu og
hann hafði það gott. Og alltaf
voru fagnaðarfundir þegar við
hittum Höskuld eða eitthvert af
systkinum hans og erum við
þakklát fyrir trygglyndi þeirra
og vinskap í gegnum árin.
Við kveðjum gamlan, góðan
vin með söknuði og treystum því
að andi hans sé frjáls og hvíli í
friði.
Innilegar samúðarkveðjur
sendum við unnustu, foreldrum,
systkinum, ömmu og stórfjöl-
skyldunni allri. Megi minningin
um einstakan dreng lýsa í lífi
ykkar.
Fyrir hönd fjölskyldunnar í
Botnahlíð 8,
Jóhanna Gísladóttir.
MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. FEBRÚAR 2018
Ég kann ekkert
að skrifa svona
minningarorð, sem
betur fer hef ég
öngva æfingu í því. En mig langar
að þakka og minnast allra þeirra
yndislegu stunda sem ég hef átt
með kærum vini mínum Fía í
vinnu, í ferðalögum, í bústaðnum
þeirra Jónínu og með félögunum
úr Heklu.
Árið 1990 þegar ég, sveita-
strákurinn blautur á bak við eyr-
un, fékk vinnu í Heklu hjá Hjalla
Ingvars við smíðar, þá tók Fíi á
móti mér eins og eflaust öllum öðr-
um sem þar til vinnu komu, með
sínu góðlega fasi og bliki í auga.
Iðnaðarmennirnir fengu oft að
nota kaffiaðstöðuna á raftækja-
verkstæðinu þar sem Fíi réð
ríkjum. Þar voru oft sagðar góðar
sögur, sannar og lognar og mikið
hlegið.
Ég, ómótaður sveitavargurinn,
komst fljótt að því eftir að hafa
kynnst hlýju, glettni, prakkara-
skap og dugnaði Reykvíkingsins
Fía að innfæddir Reykvíkingar,
svokallaðir „malbikskuðungar“
eru bara besta fólk. Aldrei talaði
hann illa um „útiálandiliðið“, þrátt
fyrir að ég talaði digurbarkalega
um sérfræðingana að sunnan.
Fíi hafði mannsins besta jafn-
aðargeð. Aldrei skipti hann skapi
svo ég viti til. Við vorum alltaf
sammála og aldrei ósáttir, nema
kannski um pólitík, en alltaf í
góðu.
Friðjón
Skarphéðinsson
✝ Friðjón Skarp-héðinsson
fæddist 2. septem-
ber 1936. Hann lést
19. janúar 2018.
Útför Friðjóns
fór fram 26. janúar
2018.
Í árshátíðarferð-
um héldum við oft-
ast hópinn með
þeim heiðurshjón-
um Fía og Jónínu og
skemmtum okkur
vel. Fíi gat stundum
verið svolítið óþekk-
ur og var fljótur að
sigta út knæpur
sem við þurftum
endilega að skoða.
Minnisstæð er einn-
ig ferð út í Viðey á jólahlaðborð. Í
bátum á leiðinni út í eyju þegar Fíi
var eitthvað að grallarast með
okkur strákunum, þá sagði Jónína
við hann ljúflega: „Fíi minn, ef þú
verður ekki til friðs þá sest ég
bara ofan á þig.“ Þá var mikið
hlegið og Fíi glotti góðlátlega til
baka.
Þegar nokkrir fyrrverandi
starfsfélagar í Heklu stofnuðu fé-
lagið FBHS kom ekki annað til
greina en að gera Fía að heiðurs-
félaga.
Aðalverkefni félagsmanna var
að hittast og gera sér glaðan dag
með íslenskum þjóðlegum mat,
kótelettum, sviðum o.fl. og auð-
vitað var eitthvað gott að drekka
með.
Þegar ég hélt upp á 30 ára af-
mælið mitt á Hvolsvelli fyrir rúm-
um 20 árum heiðruðu Fíi og Jón-
ína mig með nærveru sinni ásamt
fleirum. Þannig atvikaðist að Fíi
fór eitthvað að tala um vísna- og
kvæðaáhuga minn við pabba og
bað hann um að fara með eitthvert
gott kvæði. Pabbi gamli man ótrú-
legustu kvæði og fór blaðlaust
með „Kirkja fyrirfinnst engin“
eftir Davíð Stefánsson sem tekur
um 4-5 mínútur í flutningi. Eftir
lesturinn segir Fíi hugfanginn:
„Ég var nú kannski ekki að meina
alveg svona langt kvæði.“
Annað afmæli verður að minn-
ast á sem var áttræðisafmæli Fía
haustið 2016, þar sem við Ragn-
heiður fengum að njóta samveru
með Fía og hans yndislegu fjöl-
skyldu.
Þar var mikið sungið, teknar
ógleymanlegar myndir og borðað-
ur góður matur. Þar skein sólin,
þar var gleðin, þar var skálað og
blikið var í auga Fía, þannig mun
ég muna vin minn.
Elsku Jónína, Gæi og þið öll,
minning um góðan mann lifir, Fíi
reyndist mér og Ragnheiði af-
skaplega vel á allan hátt, betri
manni hef ég ekki kynnst.
Sæmundur (Sæmi smiður).
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
KARL H. COOPER,
Grundartjörn 1, Selfossi,
lést á hjúkrunarheimilinu Fossheimum
föstudaginn 26. janúar.
Útför fer fram frá Selfosskirkju þriðjudaginn 6. febrúar
klukkan 13.30.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug.
Þökkum starfsfólki Fossheima sérstaklega fyrir góða umönnun
og umhyggju við aðstandendur.
Auðbjörg Lilja Lindberg
Elín Bára Cooper Sigtryggur H. Dagbjartsson
Kristbjörg Linda Cooper Örn Ottósson
Ragnar Heiðar Karlsson María Maronsdóttir
Dúna Rut Karlsdóttir Árni Hjaltason
Erlingur Þór Cooper Líney Rut Guðmundsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Margrét Ásta GuðjónsdóttirSverrir EinarssonKristín Ingólfsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir
og amma,
VALGERÐUR HELGADÓTTIR,
Vallarbraut 10,
Njarðvík,
lést á Landspítalanum mánudaginn
29. janúar.
Útförin fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirkju þriðjudaginn 6. febrúar
klukkan 13.
Elín Björk Einarsdóttir Ómar Kristjánsson
Laufey Einarsdóttir Magnús G. Jónsson
Ólöf Einarsdóttir Guðjón Skúlason
Helga Sigrún Helgadóttir
og barnabörn
Elskulegur faðir okkar, stjúpfaðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR JÓHANN JÓNSSON,
fyrrv. bifreiðastjóri,
dvalarheimilinu Hraunbúðum,
áður Áshamri 35, Vestmannaeyjum,
lést sunnudaginn 28. janúar.
Jarðsungið verður frá Landakirkju laugardaginn 10. febrúar
klukkan 14.
Gunnar Rafn Einarsson Laufey Sigurðardóttir
Jón Garðar Einarsson Hrefna Guðmundsdóttir
Anna Einarsdóttir
Reynir Elíesersson Elísabet H. Einarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SÓLEY JÓNSDÓTTIR,
Hafnarstræti 63, Sjónarhæð, Akureyri,
andaðist á heimili sínu þriðjudaginn
23. janúar.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Jón Hilmar Magnússon
Helga G. Hilmarsdóttir Gerðalíð, Össur Gerðalíð
Hanna B. Hilmarsdóttir, Jákup N. Purkhús
Fjóla Hilmarsdóttir
Rósa M. Hilmarsdóttir Hammer, Heri M. Hammer
Lilja M. Hilmarsdóttir Mörköre, David Mörköre
Magnús Jón Hilmarsson
Árni Stefán Hilmarsson