Morgunblaðið - Sunnudagur - 01.04.2018, Side 19

1.4. 2018 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19
„Auðvitað vil ég græða peninga en mest vil
ég skapa. Fá eitthvað til að vaxa. Ég er í
þessu öllu, ég sé um allt frá a til ö, alla hönn-
un og alla framleiðslu og allar pantanir. Ég
sé það að ég þarf að fara að ráða fólk því
þetta er að verða of mikið. Ég er með 350
fermetra húsnæði í Litháen og er að flytja
alla framleiðsluna þangað. Þá þarf ég ekki
að framleiða sjálfur, og þeir munu þá sjá um
allar alþjóðlegar pantanir,“ segir Hjörtur
sem seldi vörur fyrir 50 milljónir í fyrra og
segir hvern mánuð vera betri en næsta á
undan.
„Ég hef mikla trú á þessu og þarf að hamra
járnið á meðan það er heitt. Ég er að vonast til
að opna tvær, þrjár rakarastofur í viðbót á
þessu ári.“
Ætlar þú í útrás, vera nýr útrásarvíkingur?
„Já, engin spurning. Passar líka við nafnið,
Fit for Vikings,“ segir hann og hlær.
Að öllu gamni slepptu segist Hjörtur ætla að
færa út kvíarnar og búa til keðju rakarastofa
víða um heim. „Svo sé ég til hvað gerist, en
hvað varðar Ísland er leigan hér allt of há og
mun hærri en alls staðar annars staðar þar
sem ég er að skoða. En ef ég dett niður á
skemmtilegt húsnæði á viðráðanlegu verði
mun ég opna hérlendis. Ég er að selja mjög vel
af vörunum hér, sérstaklega í túristabúð-
unum.“
Karlmennskan í skegginu
Blaðamaður er farinn að undrast að einn mað-
ur skuli sjá um alla þætti starfseminnar og
spyr hvort hann sé ekki a.m.k. með starfsmann
í markaðsmálum.
„Nei, ég sé um allt sjálfur. Ég bý í litlu
bæjarfélagi fyrir utan Osló, í fjallshlíð, í
svefnbæ. Ég fer út á morgnana um sex-, sjö-
leytið og kem heim klukkan ellefu á kvöldin.
Ég er búinn að fá nokkur skilaboð frá ná-
grönnunum hvort ég þurfi að vera að vekja allt
hverfið þegar ég er að koma eða fara. Norð-
mennirnir eru allir farnir að sofa um átta-, níu-
leytið þannig að þegar ég kem keyrandi heim,
og ég er auk þess með hund, þá vakna ná-
grannarnir,“ segir hann og hlær.
Nú hefur þú verið með skegg í áratugi. Hvað
er svona æðislegt við skegg?
„Margir karlmenn byrja á að safna skeggi af
einskærri leti. Það er hundleiðinlegt að raka
sig. Svo verður þetta eitthvað meira, þetta get-
ur gert svo mikið fyrir andlitið, breytt útlitinu.
Ég er með frekar kringlótt andlit þannig að
skeggið gefur andlitinu smá lengingu. Sumir
eru með enga höku og fá þá höku með skegg-
inu, eða geta falið undirhökuna. Konur geta
gert meira með hárið á sér en þetta er okkar
leið til að breyta okkur aðeins,“ segir hann.
„Við karlmenn eigum að vera mjúkir, sem er
gott og vel, en við verðum að fá að halda í karl-
mennskuna, og þarna höfum við það sem þið
hafið ekki. Þetta verður líka eins og að tilheyra
bræðralagi; ef maður sér einhvern með flott
skegg þá kinkar maður kolli til hans. Þetta er
orðið meira en tíska; þetta eru nánast trúar-
brögð.“
Morgunblaðið/Ásdís
Rakarastofan í Osló er nútímaleg en
jafnframt notaleg. Menn koma þangað
til þess að slaka á, fá rakstur og dekur
í amstri dagsins. Þar getur kúnninn líka
létt á sálu sinni við rakarann.
„Þetta er visst afturhvarf til fortíðarinnar.
Að láta raka sig hjá okkur tekur 45 mínútur;
þar er dekrað við þig. Þetta er eini stað-
urinn þar sem ég fer þar sem ég er ekki að
tékka á póstinum eða í símanum. Við erum
miklu frekar að selja upplifun heldur en
nokkuð annað,“ segir Hjörtur Scheving.