Fréttablaðið - 01.09.2018, Page 27

Fréttablaðið - 01.09.2018, Page 27
bara foreldra mína og stelpurnar tvær. Eldri dóttir mín frestaði brúð­ kaupinu fyrir mig og bíður eftir að ég losni,“ segir Mirjam og bendir á að ólíkt íslenskum föngum sem geta fengið heimsóknir, farið í dagsleyfi og viðhaldið tengslum við fjöl­ skyldu sína, hefur hún ekki haft nein tök á að hitta fólkið sitt í Hol­ landi frá því að hún var handtekin. Lögfræðingur Mirjam vinnur nú að því að fá ákvörðuninni um boðun í fangelsi breytt. Mirjam var veittur frestur, fyrst í viku og svo í mánuð til viðbótar. Sá frestur renn­ ur út 7. september. Að óbreyttu þarf Mirjam að mæta til afplánunar eftir viku. Hún segir margt hafa breyst frá því símtalið kom. „Svo er alltaf verið að hringja í mig á næturnar, út af tækinu,“ segir Mirjam og vísar til móttökutækis ökklabandsins. Hún veit ekki hvort þau eru frá Fangelsis­ málastofnun eða öryggisfyrirtækinu sem sér um ökklaböndin. Þau áttu sér aldrei stað áður en hún fékk boðun um að mæta aftur til afplán­ unar. „Mér líður eins og það sé fylgst með hverju skrefi sem ég tek og þess beðið að ég stígi feilspor sem rétt­ læti að ég verði sett inn.“ Hvað vilt þú helst að gerist? „Ég vil bara að þetta hverfi. Ég vil bara fá að ljúka minni afplánun næsta vor og fara heim til Hollands. En nú er það ekki lengur möguleiki. Það er ekki hægt að taka aftur hina breyttu ákvörðun.“ Mirjam ætlar að berjast fyrir frelsi sínu og lögmaður hennar er vakinn og sofinn í málinu og er daglegur gestur í helstu stofnunum sem hafa með málið að gera. „En í sannleika sagt er ég hundleið á þessu,“ segir Mirjam. „Mig langar ekkert að berj­ ast, mig langar bara til að lifa lífinu. En ef þeir setja mig í fangelsi, þá kæri ég þá til andskotans.“ Vildi geta sýnt kerfinu virðingu Mirjam segist oft hafa haft tæki­ færi til að kvarta undan ýmsu og fara með mál í fjölmiðla. „En ég hef altaf hugsað það vandlega, og hver áhrifin af því gætu orðið. Ekki bara fyrir mig heldur líka af virðingu fyrir starfsfólki stofnunarinnar. Ég fæ ekkert út úr því að nudda þeim upp úr því sem rangt hefur verið gert. Ég ber almennt virðingu fyrir fólki og er yfirhöfuð hvorki haturs­ full né bitur manneskja. En núna hef ég bara hugsað, þegar öllu er á botninn hvolft þá hefur það sýnt sig að þetta fólk ber ekki snefil af virðingu fyrir mér eða mínu lífi og framtíðarvonum eftir afplánun. Mér líður eins og það sé stöðugt verið að draga fram í mér allar mínar verstu tilfinningar, hatur, biturð og reiði, í staðinn fyrir að nálgast mig af kær­ leika. Þetta veldur mér svo miklum vonbrigðum, líka bara með fólk. Af hverju má ég ekki bara halda áfram með lífið?“ Aðspurð um framtíðina segir Mirjam erfitt að skipuleggja líf sitt þegar maður veit ekki hvar maður má vera. „Lífið hefur bara verið í bið og óvissan lamar mann í svo mörgu. Ég var til dæmis að hugsa um að læra íslensku en til hvers? Í húsinu okkar á Akranesi hef ég stóra vinnu­ aðstöðu til að gera töskur, en ég hef ekki standsett hana eða skipu­ lagt neitt. Á efri hæðinni langar mig svo að hafa gallerívegg með myndum af börnunum mínum og börnunum hans Tomma og myndir úr lífi okkar. En ég hef ekki byrjað á neinu af því að ég veit ekki hvort við verðum hér; hvort ég fæ að vera í þessu landi öðru vísi en í fangelsi. Þetta er svo mikil byrði, að vita ekki, að ég hef bara ekki orku til að hugsa um framtíðina. Eini slök­ unartíminn minn er þegar ég er með hestunum,“ segir Mirjam sem hefur verið hestakona frá unga aldri og þegar hún var á Vernd keypti Tommi handa henni hest. Nú eiga þau tvo hesta og Mirjam segir að bestu stundir þeirra hjóna séu með hestunum. Langar að heimsækja Auschwitz En eitthvað hlýtur þig að langa til að gera í framtíðinni? „Mig langar svo að ferðast. Eign­ ast húsbíl og keyra um alla Evrópu. Við höfum bæði gengið í gegnum svo margt og ég verð fimmtug á næsta ári. Nú langar mig bara að lifa lífinu aðeins. Ég hef líka fengið annað tækifæri í lífinu eftir hjarta­ aðgerðina og mig langar bara að njóta þess, og með Tomma, því að við elskum félagsskap hvort annars og okkur líður svo vel saman og við skiljum hvort annað svo vel. Því í sannleika sagt þá erum við líka bæði frekar brotin eftir fangelsisvistina því að fangelsi breytir fólki. Það breytir manni fyrir lífstíð og með óafturkræfum hætti að vera sviptur frelsinu.“ Hvernig breytir fangelsi manni? „Það er erfitt að treysta fólki til dæmis. Mig langar að treysta fólki og reyni að sjá það góða í fólki en á erfiðara með að hleypa fólki að mér núna. Tommi er alveg eins. Þess vegna erum við svo góð saman, af því að við skiljum hvort annað.“ Hvað langar þig að sjá í Evrópu? „Ég veit að þetta hljómar undar­ lega, en mig langar að sjá Auschwitz. Amma var í andspyrnunni. En fyrst af öllu vil ég fara heim og stinga tánum í hollenska fjöru og anda að mér hollenska loftinu.“ Áttu eftir að taka Ísland í sátt? „Sko, ég þoli ekki Ísland. En ég elska samt landið og náttúruna. Við Tommi förum oft í langa bíltúra og svo erum við auðvitað mikið úti í náttúrunni með hestana og landið er dásamlegt. En þegar kemur að pólitíkinni og hræsninni hér þá skil ég ekki hvernig Íslendingar geta horft fram hjá því sem gerist hér stundum, ekki bara í mínum málum heldur víðar. Ég veit að ég gerði rangt enda fékk ég þyngsta dóm sögunnar fyrir og þótt ég muni berjast gegn þessu alla leið þá langar mig mest bara til að halda áfram með lífið. Mig langar ekkert að rífast og berjast. Vegna þess líka að í öllum þessum hryllingi fann ég eitt gott. Ég fann ég manninn minn og ég má bara ekki vera að þessu.“ Mig langar ekkert að berjast. Mig langar bara að lifa lífinu. en ef þeir setja Mig aftur í fangelsi þá kæri ég þá til andskotans. Höll í Naustareit — til leigu 1. h æ ð 2. h æ ð 550 2090Áhugasamir hafi samband: Tryggvagata 10 N or ðu rs tíg ur Besta hornið í bæ num ! naustareitur@festir.is Fiskhöllin, Tryggvagötu 10, var byggð sem sláturhús árið 1906 úr steypusteinum en var seinna notuð sem fiskgeymsla, fiskbúð og íbúðarhús. Húsið hefur verið endurbyggt í upprunalegri mynd. Til að mynda eru gluggarammar og turn hússins endurgerð. Við leitum að áhugasömum rekstraraðilum í húsið sem mun verða áberandi kennileiti við gömlu höfnina. Ýmiskonar rekstur kemur til greina. h e l g i n ∙ F R É T T A B l A ð i ð 27l A U g A R D A g U R 1 . s e p T e m B e R 2 0 1 8 0 1 -0 9 -2 0 1 8 0 4 :2 6 F B 1 1 2 s _ P 0 9 1 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 8 6 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 2 2 K .p 1 .p d f F B 1 1 2 s _ P 0 2 7 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 2 0 B 7 -8 1 2 0 2 0 B 7 -7 F E 4 2 0 B 7 -7 E A 8 2 0 B 7 -7 D 6 C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 6 B F B 1 1 2 s _ 3 1 _ 8 _ 2 0 1 8 C M Y K
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112

x

Fréttablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.