Verslunartíðindi - 01.09.1923, Síða 7

VERSLUMARTlÐINDI
99
þannig öllu verslunarlaginu, og þarf til
þess sterk og mjög almenn samtök, því
ekki þarf nema eina Þökk til þess að
Baldur verði grátinn úr helju. —
Eg skal nú leyfa mjer að fara nokkr-
um orðum um þetta mál, og gefa. nokkrar
skýringar, og þá aðallega um umboð3Sölu-
fyrirkomulagið (consignationina). Um hitt
fyrirkomulagið, föstu söluna, er óþarfi að
fjölyrða sjerstaklega, enda er það tiltölu-
lega óbrotið mál, og eg hef auk.þessvik-
ið að því nokkuð nákvæmlega í fyrri
skýrslum minura í sambandi við fiskflutn-
ingafyrirkomulagið, og skal það ekki end-
urtekið hjer.
Eins og kunnugt er og oft hefur verið
vikið að áður, er fiskur frá íslandi því
nær eingöngu fluttur í stórförmum til mark-
aðsstaðanna. Þegar þangað kemur tekur
það oftastnær langan tíma, að selja allan
þennan fisk út til smásalanna og neytend-
anna, margar vikur og jafnvel mánuði.
Eins og gefur að skilja stendur nú verð-
ið á neyslustöðunum ekki í stað á svo
löngum tíma, heldur ýmist hækkar það
eða lækkar, eftir því hvernig horfur eru
og ástæður á markaðinum, og hvort mik-
ið eða lítið er þá fyrirliggjandi af fiski o.
s. frv.
Aðalmismunurinn á þessum tveimur fyr-
irkomulögum, föstu sölunni og umboðssöl-
unni, er nú sá, að í fyrra tilfellinu er það
hinn erlendi fiskkaupmaður, sem teknr á-
batann eða tapið af þessum verðbreyting-
um, en í hinu tilfellinu, við umboðssöluna
er það hinn hérlendi framleiðandi eða selj-
andi, sem hefur hagnaðarvonina eða áhætt-
una af tapinu.
Nú er það svo að þegar fiskur er send-
ur í umboðssölu, þá er salan jafnan falin
einhverjum af hinum stærri innflytjendum
á markaðsstaðnum. Um annað er ekki að
ræða, því þeir einir hafa þann viðbúnað,
Njálsgötu 21 -- Reykjavík
framleiðir besta MALTEXTRAKT,
PILSNER, og HVÍTOL.
Óskar viðskifta kaupmanna og kaup-
fjelaga úti um land.
Styðjið innlendan iðnað!
Símnefni: MJÖÐUR. Sími 390.
og þau sambönd, sem nauðsynleg eru til
að framkvæma söluna.
En það hlýtur nú að verða hverjum
manni ljóst, þegar við fyrstu athugun, að
öll líkindi eru til þess, að það verði fisk-
eigandinn, umbjóðandinn, sem skarðan hlut
beri frá borði í slíkum viðskiptum. Hinn
aðilinn, innflytjandinn eða umboðsmaður-
inn á erlenda markaðinum, hefur í raun-
inni öll ráð hans í hendi sjer.
Það er fyrst, og er mikilsvarðandi at-
riði, að hinum erlenda innflytjanda er vit- •
anlega betur kunnugt um það en hinum
er hjer situr, hverjar horfur eru á mark-
aðinum í hinni nánustu framtíð, og hvort
útlit er til þess, að hagnaður geti orðið á
versluninni, með þvi verði er farmeigand-
inn setur upp, og þarf að fá. Ef honum
líst að svo muni vera er honum þá innan
handar að kaupa farminn í fasta sölu. En
ef honum virðist hinsvegar vera horfur á
því, að markaðurinn sje fallandi, og að