Verslunartíðindi - 01.09.1923, Blaðsíða 8

100
VERSLUNARTÍÐINDI
fialldúr BudmundssDn S Co,
RafuirkjaíjElag
Bankastræti 7.
5ími 815.
REykjauík.
H xfx xfx, ,xtx, X+X , xtx, ,xtx, ,xtíf. ,xtx, ,xtx. ,xtx. .xtx. ,xtx. ,xtx. ,xtx. .xtx. %
Xi“ ....................... ” ■ iJf
A ix
i
k
%
3
I
3
*
I
xi
A
xi
A
i
i
i
X
Byggir rafmagnsstöðv-
ar, áætlar kostnað við
þær, og allskonar raf-
virkjum. Efni og áhöld
: altaf fyrirliggjandi :
St
If
f
\£
ix
f/
ix
£
&
w
íx
K.
>x
i/
ix
f/
IX
i/
IX
i/
K
j/
iy
■x;v xjv v;v 'xíx' V|v* V|x' VJx' VJx' VJx' V|x V|x' VJx' VJx' V4X* V4X* ^
tap muni verða á farminum, þá kýs hann
vitanlega hitt heldur, að taka við houm í
umboðssölu, og láta farmeiganda bera á-
hættuna af tapinu. Sjálfur fær umboðs-
maðurinn 5% af söluverðinu, og hefur
enga áhættu af því tapi er á kann að
verða, og það er því ofur eðlilegt að hann
kjósi heldur þennan kostinn, ef hann tel-
ur nokkra tvísýnu á hagnaðinum á söl-
unni. Það sést því af þessu, að þegar
hinum hjerlendu farmeigendum tekst ekki
að selja farm sinn í fasta sölu, og neyðast
til að senda hann í umboðssölu, þá er það
í flestum tilfellum vegna þess, að horfur
eru slikar á erlenda markaðnum, að bú-
ast megi við tapi á versluninni.
í öðru lagi er það, og er ef til vill ekki
síður mikiivægt og athugavert atriði, að
venjulpgast er þ.ið svo, að hínn erlendi
kaupmaður sem tekur að sér fisk í ura-
boðssölu, hefur jafnframt fisk til sölu, er
hann sjálfur á. Það er nú næstum því
óþarft að lýsa því, hver hætta er í þessu
fólgin fyrir umbjóðanda hans. Umboðs-
manninum er þá í lófa lagið að haga söl-
unni á fiski umbjóðanda síns algerlega eft-
ir því, er hann telur best henta fyrir söl-
una á sínum eigin fiski, láta hann sitja á
hakanum, ef hátt verð fæst, og selja þá
sinn fisk í staðinn, eða þá flýta sölunni á
fiski umbjóðandans fyrir lágt verð, ef mikl-
ar birgðir eru fyrir á staðnum, en geyma
sinn eigin fisk þar til um hægist, og hækkar
aftur verðið. Það er i stuttu máli svo, að
oft á tíðum, og jafnvel oftastnær, ríða
hagsmunir umboðsmannsins í bága við hags-
muni umbjóðandans, þegar svo er, að hann
hefur fisk til sölu fyrir báða, og er þá
hætt við að svo fari, eins og gengur, að
eiginhagsmunirnir verði látnir sitja i fyr-
írrúmi, þó svo kunni að vera, að ekki eigi
hjer allir óskift mál, af hinum erlendu
fiskkaupmönnum.
Það er nú bersýnilegt, að báðir þessir
agnúar, sem hér hafa verið taldir, eru
mjög alvarlegir, og að umboðssala með
þessum hætti, er hið argasta áhættuspil,
og getur valdið farmeigandanum stórtjóns.
En þó er ótalið það, sem ef til vill er
verst, en það er það, að slíkt tjón getur
komið niður ekki einungis á þeim farm-
eigandanum, er fiskinn sendir í umboðs-
sölu, heldur einnig á hinum, sem ekki
vilja taka á sig áhættuna af umboðssöl-
unni, og þá jafnvel á öllum fraraleiðend-
um og fiskkaupmönnum landsins.
Þess hefur verið getið áður, að þegar
mikið liggur fyrir af fiski óseldum á mark-
aðnum, þá minkar við það eftirspurnin,
eins og eðlilegt er, verðið lækkar og inn-
flytjendurnir veiða tregari á a,ð festa kaup
á f rmum, því þeir vita það, að þeir geta
átt á hættu að liggja með fiskinn óseld-
an um langan tíma. En ef þar við bæt-
ist nú, að þessi fiskur sem fyrir liggur,
hefur verið sendur í umboðssölu til ein-