Stjarnan - 01.08.1928, Síða 9

120
STJARNAN
STJARNAN
121
Pana—Kraftaverk náðarinnar.
Eftir forsjón GuÖs hafa margir kristnir kennimenn veriÖ
kallaÖir til að flytja bræðrum sínum í Solomon eyjunum fagnað-
arerindið. Þessir kennimenn, sem hafa aSeins takmarkaða ment-
un, hafa yfirgefið heimili sín og sezt að meðal þjóðflokka í myrkri
heiðindómsins og fyrir hiS göfuga líferni þeirra og hina einföldu
kenningu hafa margir verið leiddir til að fylgja götu réttlætisins.
Þegar séra G. F. Jones kom fyrst til Marovo Lagoon, var
Tatangu fjölskyldan meðal hinna fyrstu til að veita kenningu
Krists viðtöku. Tatangu átti fleiri syni og einnig einn fóstur-
son og fúslega gaf hann þessa drengi til að verða kristniboða.
Allir þessir drengir höfðu mikla löngun til að læra ensku og
meðan þeir lærðu hana frá Biblíunni, leiddi Heilagur Andi þá til
að sjá Jesúm sem Frelsara allra kynkvísla jarðarinnar, en Satan
var ekki á því að sleppa þessum drengjum án þess að heyja stríð,
til þess að geta haldið þeim. I fleiri ár var þeirra freistað og
voru þeir oft truflaðir á margan hátt, en þeir komu ávalt undir
eins til kristniboðans, til þess að öðlast hjálp hjá honum. Hann
kendi þeim að biðja og yfirbuga hinn vonda í Jesú nafni.
Er þeirra eigin hjörtu voru opnuð fyrir fagnaðarerindinu og
þeir sáu hversu miklu dýrmætara lífið var þeim, þegar þeir fylgdu
kenningu Heilagrar Ritningar, voru þeir fúsir til þess að
færa öðrum fagnaðarerindið. Meðal hinna fyrstu, sem kjörnir
voru til að yfirgefa heimili og ættingja, var Pana, bróðursonur og
fóstursonur Tatangu.
Hann var með séra R. H. Tutty og konu hans til Vella La-
Pana og kona hans.
vella eyjunnar sem aðstoðarkennari. Ekki fyr höfðu þau lent
í Dovele, fyr en inflúenza fór eins og farsótt um alla eyjuna.
Pana hjálpaði til að hjúkra hinum veiku, þangað til aö hann sjálf-
ur veiktist af þessari skæðu veiki og í þrjá mánuði lá hann rúm-
íastur á heimili kristniboðans. Með stöðugri hjúkrun og fyrir
innilegri bæn fékk hann heilsuna aftur, til þess að gjöra enn meira
verk á eyjunni Ronongo.
Þegar höfðinginn i Ronongo bað um að fá kennara, hafði
séra Tutty engan að send'a, en beiðni höfðingjans var framborin
í svo mikilli alvöru, að hann að lokum ákvað að senda Pana með
honum og láta hann reyna að gjöra það, sem hann var fær um
með sinni takmörkuðu mentun.
Pana fann þar fólk, sem þurfti hjálpar með. Hann byrjaði
undir eins að rétta þeim hjálparhönd. Daglega hélt hann skóla
og kendi þeim hinar einföldu lexíur, sem hann sjálfur hafði lært.
Hann kendi þeim einnig aS syngja söngva Zíónar, sem þeir lærðu
að elska mjög svo mikið. Skólakenslan, söngæfingarnar og guðs-
þjónusturnar voru vel sóttar af stórum hóp af unga fólkinu, en
hann þurfti að hafa aðra aðferð til að geta hjálpað eldra fólkinu,
sem lengi hafði þjónað skurðgoðum af tré og steini. Pana vissi
af reynslu hvað það þýðir að slíta sig frá skurðgoðunum og
djöflatilheiðslunni. Hann hafði sigrað í nafni og fyrir kraft
Jesú Krists og nú hafði hann sjálfur á þessu nýja kristniboðs-
sviði þvílíkan kraft i bæninni, að djöflar voru oft og tíðum reknir
í Jesú nafni út af þeim, er reyndu að stefna á ljósið.
Þegar Pana talar um verk sitt þar, segir hann:
Spítali vor í Maulmain, þar sem maðurinn,
sem hafði verið stunginn af fíli fékk lækn-
ingu.
(Sú grein verður að bíða til næsta blaðs.)
prír holdsveikir menn, sem fengu lœkn-
Dr. Graybill hjálpar sjúklingum á trúboös- Morton kristnibogi skoðar sjúklinga undir beru ingu á spítalanum i Malamulo í Ný-
skipinu á Titica vatninu. lofti í Bechuanalandi í Afríku. assalandi.
Sjúklingar, sem eru að bíða eftir að sjá
lækninn, fyrir utan spítala vorn í Nuzoid á
Indlandi.