Morgunblaðið - 31.10.2018, Side 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 31. OKTÓBER 2018
✝ Ingvar B. Ást-marsson fædd-
ist á Skagaströnd
21. október 1954.
Hann varð bráð-
kvaddur á heimili
sínu í Hafnarfirði
sunnudaginn 14.
október 2018.
Ingvar var sonur
hjónanna Jóhönnu
Sigurjónsdóttur
húsmóður frá Vest-
mannaeyjum, f. 13. júní 1928, d.
14. des 1990, og Ástmars Ingv-
arssonar vörubílstjóra frá Bala-
skarði í Austur-Húnavatnssýslu,
f. 5. júní 1923, d. 10. október
1977. Ingvar ólst upp á Skaga-
strönd og var þriðji í systkina-
röðinni. Systkini hans eru 1)
Sigurjón, f. 1949. Eiginkona
hans er Jökulrós Grímsdóttir, f.
1952. Þau eiga þrjú börn og sjö
barnabörn. 2) Signý, f. 1950.
Hún á þrjú börn og fimm barna-
hans er Agnes Björnsdóttir, f.
1979. Börn þeirra eru Ragnar
Alex, Rebekka Bríet og Baltasar
Arnór. 3) Arnar, f. 1981. Sam-
býliskona hans er Salbjörg
Ólafsdóttir, f. 1985.
Ingvar og Jóna kynntust á
Blönduósi árið 1969 þegar Jóna
var við nám í Húsmæðraskól-
anum þar í bæ. Hófu þau búskap
í Bolungarvík. Ingvar sinnti þar
sjómennsku og öðrum störfum
tengdum sjávarútvegi til ársins
1977 þegar faðir hans lést. Þá
fluttu þau Jóna með eldri dreng-
ina tvo í skamman tíma til
Skagastrandar og í kjölfarið
skipti Ingvar um starfsvettvang;
tók við vörubíl föður síns og hóf
eigin vörubílarekstur í
Bolungarvík. Þar bjó fjöl-
skyldan öll uppvaxtarár drengj-
anna þar til þau fluttust til árið
1998 til Reykjavíkur, þar sem
Ingvar starfaði áfram sem vöru-
bílstjóri.
Útför Ingvars fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 31.
október 2018, og hefst athöfnin
klukkan 13.
börn og 3) Ástmar
Kári, f. 1961.
Eiginkona hans er
Jóhanna Vilhelm-
ína Harðardóttir,
f. 1961. Þau eiga
þrjú börn.
Ingvar kvæntist
Jónu Guðfinns-
dóttur, f. 23. mars
1952 í Bolungar-
vík, þann 4.
nóvember 1972.
Foreldrar hennar voru Björg
Jónsdóttir, f. 29. nóvember
1919, d. 13. júní 1993, og Guð-
finnur Friðriksson, f. 11. maí
1919, d. 22. janúar 1988. Jóna er
níunda barn foreldra sinna í tólf
barna systkinahópi.
Synir Jónu og Ingvars eru 1)
Ástmar, f. 1972. Eiginkona hans
er Íris Wigelund Pétursdóttir, f.
1980. Börn þeirra eru Birta Líf,
Linda W., Aníta W. og Karen W.
2) Ragnar, f. 1975. Eiginkona
Í dag fylgjum við elskulegum
tengdaföður okkar til grafar.
Ingvar var hlýr og góður maður
sem stóð alltaf með Jónu sinni,
var stoltur af sonunum þremur
og sá ekki sólina fyrir barnabörn-
unum sjö. Þegar fjölskyldan hitt-
ist sat hann oftast og hlustaði og
leyfði okkur stelpunum að fjasa
um daginn og veginn en þegar
komið var inn á málefni sem hann
hafði skoðun á stóð hann á sínu.
Hann hafði miklar skoðanir á
pólitík og þá sérstaklega málefn-
um þeirra sem minna mega sín,
enda maður með stórt hjarta og
sterka réttlætiskennd. Hann átti
það líka til að varpa fram fullyrð-
ingu sem var okkur ekki að skapi
og þegar við stukkum upp á nef
okkar til að mótmæla sá maður
glitta í bros bak við skeggið. Já,
talandi um skeggið. Þetta skegg
varð yngstu barnabörnunum
mikið umhugsunarefni eftir að afi
Ingvar sagðist vera að safna fyrir
jólin svo hann gæti nú farið að
dreifa pökkum.
Í nokkur ár fengum við reglu-
lega spurningar eins og
„mamma, er afi Ingvar í alvöru
jólasveinn?“. Litli Baltasar, yngri
afastrákurinn, tók sér alltaf dá-
góða stund þegar hann hitti afa
Ingvar, til að melta það hvort
þessi skeggjaði maður með hatt-
inn væri traustsins verður. Að
sjálfsögðu var raunin alltaf sú og
þeir urðu mestu mátar. Ingvar
furðaði sig samt alltaf mikið á nú-
tímauppeldi, öll þessi boð og
bönn.
Þegar við tengdadæturnar lit-
um undan var hann byrjaður að
skófla upp í barnabörnin alls
kyns góðgæti og kræsingum.
Fussaði svo og sveiaði þegar við
báðum hann vinsamlegast um að
gefa eins árs gömlu barninu ekki
súkkulaði og appelsín – „Hvaða
hvaða, það má ekkert nú til
dags!“ Hjá ömmu Jónu og afa
Ingvari mátti nefnilega allt. Vaka
lengi, borða óhollt, hafa hátt,
spila, prakkarast og föndra úr
öllu sem til var. Amma gerði
barnabörnin snarbrjáluð í alls
konar leikjum og afi Ingvar hló
að öllu saman. Við vitum að þess-
ar stundir gáfu Ingvari mikið.
Hann var af þeirri kynslóð sem
þekkti lítið annað en að vinna
hörðum höndum fyrir salti í
grautinn og hann gat aldrei verið
eins mikið með drengjunum sín-
um á uppvaxtarárum þeirra og
hann hefði viljað. Þess vegna
sáum við svo glöggt hversu glað-
ur hann var að fá að fylgjast með
barnabörnunum vaxa og dafna.
Þessi vinnusemi, þessi elja og
þetta stolt varð svo eflaust að lok-
um til þess að hann er fallinn frá,
allt of snemma. Hann bar sig allt-
af vel, baðst undan því að hitta
lækna og gerði lítið úr veikindum
sínum. Að lokum áttaði sig í raun
enginn á því hversu veikur hann
var orðinn. En það þýðir víst lítið
að berja hausnum við steininn,
svona lifði Ingvar og svona var
hans karakter. Þrjóskur, vinnu-
samur en umfram allt stoltur
maður.
Við þökkum tengdapabba fyrir
samfylgdina og samveruna í
gegnum árin og hvort sem það er
góð kvöldstund undir tónum
Sven Ingvars, rökræður við eld-
húsborðið eða skrökvusögur um
jólasveininn, þá mun minning
Ingvars lifa með okkur og börn-
um okkar um ókomna framtíð.
Og Ingvar, við pössum ömmu
Dreka og strákana, engar
áhyggjur.
Tengdadæturnar,
Íris, Agnes og Salla.
Í dag kveð ég elsku Ingvar afa.
Þegar ég frétti að hann væri dá-
inn helltust yfir mig blendnar
tilfinningar. Ég var mjög sorg-
mædd vegna þess að hafa ekki
fengið meiri tíma með honum en
ég fann einnig þakklætistilfinn-
ingu út af öllum góðu og
skemmtilegu minningunum sem
ég á um hann. Bestu minningarn-
ar með afa voru veiðiferðirnar,
kvöldin þegar ég fékk að gista hjá
honum og ömmu, borðaði fullt af
nammi og við spiluðum rakka og
kana.
Jóna amma segir að ég hafi
þrjóskuna frá afa og við vorum
alls ekki alltaf sammála. Það
verður skrýtið að koma í heim-
sókn til ömmu og enginn afi sem
tekur á móti mér. Minningarnar
sem ég á um afa eru góðar og ég
get brosað í gegnum tárin þegar
ég hugsa um allt það skemmti-
lega sem við gerðum. Ég trúi því
að hann sé á betri stað núna.
Elsku afi, ég lofa að vera dug-
leg að heimsækja ömmu. Ég
hugsa um þig alla daga og þú ert
uppáhalds engillinn minn þarna
uppi. Ég sakna þín.
Afastelpan þín,
Linda W. Ástmarsdóttir.
Ingvar afi er farinn til Guðs.
Minningarnar um góðan afa
munum við systurnar varðveita
með okkur um ókomin ár. Við er-
um þakklátar fyrir þann tíma
sem við höfðum hann hjá okkur
þó að við vildum gjarnan lengri
tíma, fleiri ár og tækifæri til að
skapa fleiri minningar með
honum.
Það var alltaf gaman að koma
heim til ömmu og afa og
skemmtilegast var að fá að gista.
Þá mátti vaka lengur en vanalega
og fjörið var mikið. Þegar við
minnumst afa koma ýmsar minn-
ingar upp í kollinn, eins og við að
plata afa til að fara með okkur í
búð og kaupa handa okkur alls
kyns góðgæti. Afi að stríða
okkur.
Við að kíkja á vörubílinn hjá
afa. Afi að fara með okkur að
veiða. Afi hræddur um okkur á
bryggjunni þegar við vorum að-
eins að prakkarast og vorum full-
frakkar fyrir hans smekk. Afi
bingóstjóri í árlegu páska- og
jólabingói. Afi að horfa á okkur
dansa og syngja með stolti og
brosi á vör. Afi kominn með jóla-
sveinaskegg og hatturinn aldrei
langt undan. Okkur leist nú ekk-
ert á allt þetta skegg í fyrstu en
svo vöndumst við því og vissum
að á bak við allt þetta mikla og
grófa skegg var blíður og góður
afi sem var óspar á umhyggju og
knús. Afi að banna mömmu að
hjálpa til við að bera af borðinu
eftir kaffið og sagði alltaf að hann
og amma hefðu ekkert betra að
gera eftir að við værum farnar.
Ef ég engil mætti velja
í það starf að hjá mér dvelja,
ég velja myndi þig
til að leiða og vernda mig.
Ég sofna rótt á kvöldin
og veit hver hefur völdin,
já, þú sem þekkir mig
ég einatt hugsa um þig.
Í minningu ég geymi
mynd af besta engli í heimi,
ég bið þú komir fljótt
því nú er að koma nótt.
Sofðu rótt.
(Anna Rún Frímannsdóttir)
Missir ömmu er mikill. Góður
Guð gefi elsku ömmu styrk og
umvefji hana ljósi og kærleika í
þessari þraut. Guð blessi og
styðji þá sem þótti vænt um afa
og sakna hans. Takk fyrir allt,
elsku afi.
Aníta og Karen
Ástmarsdætur.
Elsku afi, þú varst í svo miklu
uppáhaldi og bjuggumst við aldr-
ei við því að þurfa að kveðja þig
svona fljótt.
Við eigum svo margar góðar
minningar með þér og þær eru
okkur allar svo dýrmætar en það
er alltaf það sama sem stendur
upp úr. Það eru bíltúrarnir okkar
með þér á vörubílunum, þegar við
fengum að sitja við stýrið, leggja
okkur í kojunum og þú kenndir
okkur allt um bílana og það sem
þú gerðir í vinnunni. Við höfðum
svo gaman af því eins og alltaf
með ykkur ömmu. Við sóttum
alltaf mikið í ykkur ömmu og þið
voruð alltaf tilbúin að taka á móti
okkur.
Ykkur var sama þó að við héld-
um ykkur vakandi langt fram eft-
ir nóttu til að spila rakka eða
kana. Við máttum hvað sem var,
ekkert var bannað. Það voru
heilu kókflöskurnar í morgunmat
og ísboxin á kvöldin. Við skemmt-
um okkur alltaf svo vel með ykk-
ur og hlökkuðum alltaf til að
koma aftur í heimsókn því þetta
þótti okkur skemmtilegast, að
koma í ömmu og afa dekur.
Þú varst svo miklu meira en
bara afi, þú varst svo góður vinur.
Við gátum alltaf leitað til þin, þú
tókst alltaf vel á móti okkur og
varst tilbúinn að gera allt með
okkur.
Þú varst og ert okkur svo kær,
elsku Ingvar afi, og við munum
sakna þín svo sárt en við vitum að
þú munt alltaf vera hjá okkur og
passa upp á okkur eins og þú hef-
ur alltaf gert.
Þín elstu barnabörn
Birta Líf og Ragnar Alex.
Ingvar Ástmarsson
Fyrir 27 árum
flutti Haraldur á
sambýlið Stigahlíð
71, þá 36 ára gam-
all.
Haraldur var engum líkur og
hafði mjög óvenjulegar gáfur.
Hann hafði gríðarlegan áhuga á
flugvélum, lét færa á blindralet-
ur bæklinga um flugvélar og las
sér til um flugvélategundir, flug-
Haraldur Örn
Haraldsson
✝ Haraldur ÖrnHaraldsson
fæddist 21. febrúar
1955. Hann lést 28.
september 2018.
Útför Haraldar
Arnar fór fram 8.
október 2018.
vélahreyfla og ann-
að sem tengdist
flugi.
Flug, ferðalög
með flugvélum og
allt sem því tengdist
var það skemmtileg-
asta sem Haraldur
tók sér fyrir hendur
og það var fastur
liður á morgnana í
Stigahlíðinni að
kíkja eftir flugfrétt-
um og lesa fyrir hann það sem
fannst í blöðunum um flug og
bíla.
Haraldur var líka músíkalskur
með afbrigðum, vissi nánast allt
um kántrítónlist, sem hann
hlustaði á alla daga.
Hringdi oft í plötubúðir og
vildi vita hvort hinn eða þessi
diskurinn væri kominn svo hann
gæti mætt á staðinn og keypt.
Haraldur vissi hvað hann vildi,
var þrautseigur og kröfuharður
og hafði líka þann eiginleika að
þegar hann var á staðnum beind-
ist öll athyglin að honum. Það
var enginn glaðari en hann þegar
hann var glaður og þá voru líka
allir glaðir.
Það er mikill sjónarsviptir að
Haraldi og vinir hans í Stigahlíð-
inni sakna hans.
Haraldur átti góða að og sér-
staklega var bræðrasamband
hans og Sigurðar fallegt, en þeir
félagarnir ræddu saman á hverju
kvöldi.
Nú hljómar ekki lengur tónlist
úr herbergi Haraldar í Stigahlíð-
inni. Takk fyrir samfylgdina,
kæri Haraldur.
Fyrir hönd íbúa og starfsfólks
Stigahlíðar 71,
Ágústa Bragadóttir.
✝ Magna JúlíanaOddsdóttir
fæddist á Ystabæ í
Hrísey 22. júní
1930. Hún lést á
sjúkrahúsinu á
Akureyri 6. októ-
ber 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Oddur
Ágústsson, f. 5.5.
1902, d. 6.10. 1993,
og Rannveig
Magnúsdóttir, f. 24.5. 1907, d.
1.7. 1995. Hún var elst sex
systkina, en þau eru; Gústaf
Rósberg, f. 1932, d. 2007, tví-
burarnir Ágúst, f. 1935, og
Rósa Svanfríður, f. 1935, d.
1991, Gunnþórunn, f. 1936,
Olga Pálína, f. 1940.
Eftirlifandi maki Mögnu
Júlíönu er Óskar Bernharðs-
son, f. 8.9. 1930, frá Rangár-
völlum og giftu þau sig 29.12.
1955. Saman eiga þau einn
son, Odd Óskarsson, f. 26.1.
1955, maki Sólrún Ingimars-
dóttir, þau eiga þrjú börn og
sjö barnabörn. 1)
Anna María í
sambúð með Þor-
valdi Gröndal og
eiga þau þrjá
syni. 2) Magna
Júlíana, gift
Helga Frey Óla-
syni og eiga þau
þrjá syni. 3) Dav-
íð Örn, í sambúð
með Hildi Brynj-
arsdóttur og eiga
þau eina dóttur.
Magna Júlíana gekk í
grunnskólann í Hrísey og eft-
ir það fór hún í Húsmæðra-
skólann á Blönduósi. Magna
Júlíana starfaði lengst af í
versluninni og bílaleigunni
Höfn sem faðir hennar, Odd-
ur Ágústsson, stofnaði og
rak. Síðustu starfsár ævi
sinnar vann hún í Brauðgerð
Kristjáns Jónssonar á Akur-
eyri.
Útför Mögnu Júlíönu fór
fram í kyrrþey frá Glerár-
kirkju 12. október 2018.
Ég ætla að setja á blað
nokkrar minningar um stóru
systur mína. Það munar tíu ár-
um á okkur, sem var voða mik-
ið þegar ég var barn og ung-
lingur.
Magna var alltaf mín fyr-
irmynd. Mér dettur í hug einu
sinni þegar ég var í gaggó, þá
var frí í fyrstu tímunum og við
vinkonurnar vorum í vandræð-
um hvað við ættum að gera. Þá
bjuggu Magna og Óskar í
Möðruvallastræti. Ég segi við
stelpurnar: „Komum til
Mögnu,“ og við hlupum af stað.
En þær segja að hún sé ekki
vöknuð. Þegar við komum til
hennar var hún að viðra rúm-
fötin. Hún gaf okkur kakó og
með því.
Ég man líka eftir því þegar
ég var að koma úr skólanum og
kom við í Drífu, tískuverslun á
Akureyri, þá var hún alltaf að
gefa mér eitthvað.
Magna var mjög jákvæð,
hress og hafði mjög góða nær-
veru.
Takk fyrir allt, elsku Magna
mín.
Óskar minn, Oddur og Solla,
Anna María, Magna Júlíana,
Davíð og börnin ykkar. Ég og
fjölskylda mín vottum ykkur
innilega samúð.
Litla systir,
Olga P.
Magna Júlíana
Oddsdóttir
Elskuleg eiginkona mín og besti vinur,
móðir mín, dóttir, systir, mágkona og
frænka,
DILJÁ KRISTÍN
ODDSDÓTTIR - TERRILL
Baltimore, USA,
lést laugardaginn 27. október.
Minningarathöfn á Íslandi verður auglýst síðar.
Paul Ernst Terrill
Einar Raymond Terrill
Oddur Gústafsson
Hildur Hrönn Oddsd. Sigurður Þ. Þorsteinsson
Erna Þórey Sigurðard. Eiður Þ. Sigurðsson
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÞORSTEINN JÓNSSON,
lést á Landspítalanum föstudaginn
26. október.
Jarðsett verður í kyrrþey að ósk hins látna.
Elfa Andrésdóttir
Andrés Þorsteinsson
Jón Elvar Þorsteinsson Ása Hrund Eiríksdóttir
Þorbergur A. Þorsteinsson Freydís B. Sigvaldadóttir
Georg Andersen Gyða Björnsdóttir
og barnabörn