Morgunblaðið - Sunnudagur - 14.10.2018, Síða 2

Hvernig kom til að þú ert að leika í ís-
lenskri kvikmynd?
Það voru prufur úti í Eistlandi sem ég fór í ásamt
10 eistneskum leikurum og fékk hlutverkið og
ákvað að slá til því ég fékk tækifæri um leið til að
sjá Ísland.
Hvað heillaði þig við að taka verk-
efnið að þér og hvað geturðu sagt um
þitt hlutverk?
Fyrir utan að geta farið til Íslands þá leist mér
mjög vel á handritið. Ég fer með hlutverk stráks
sem býr ásamt kærustu sinni í Tallinn og þau eru í
fjárhagsveseni sem verður upphafið að því að
hann flækist inn í eiturlyfjamál og framhaldið
þekkja Íslendingar sem líkfundarmálið.
Hvað ertu að gera þegar þú ert ekki
að leika?
Síðustu árin hafa mestmegnis farið í að leika, á
sviði, sjónvarpi og kvikmyndum, nýlegastar eru
tvær finnskar bíómyndir. Ég er einnig gítarleikari
að atvinnu þar sem áherslan er öll á djass og
spænska flamenkótónlist.
Af hverju ætti fólk að fara og sjá Undir
halastjörnu?
Þetta er mynd sem ég held að muni snerta djúpt við
fólki. Við reyndum að vinna þetta allt eins beint frá
hjartanu og heiðarlega og hægt var og það skilar sér.
Og að lokum; Hvernig kanntu við Ísland?
Ég er satt best að segja leiður að þurfa að yfirgefa landið
núna. Margir segja að það sé náttúran sem dragi þá hingað en í
mínu tilfelli er það fólkið. Þið eruð ákaflega vingjarnleg þjóð,
kannski er það vegna þess að þið eruð eyjarskeggjar, en það
var heilmikið upplifun að kynnast fólkinu hér.
Ljósmynd/Mummi Lú
PÄÄRU OJA
SITUR FYRIR SVÖRUM
Fólkið frekar
en náttúran
Ritstjórn
Árni Matthíasson arnim@mbl.is Ásdís Ásgeirsdóttir asdis@mbl.is Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is Helgi Snær Sigurðsson helgisnaer@mbl.is Inga Rún Sigurðardóttir ingarun@mbl.is
Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is Sigurborg Selma Karlsdóttir sigurborg@mbl.is Silja Björk Huldudóttir silja@mbl.is
Það munar um milljónina sem fór í að kaupa strá og gróðursetja þau íNauthólsvíkinni. Kannski voru þetta góð kaup og fínustu strá, kannskivoru þau á útsölu meira að segja, ekkert endilega ástæða til að slá
neinu föstu um ógagn þeirra fyrr en málið hefur verið rannsakað til hlítar. En
þegar verið að taka fé úr sameiginlegum sjóðum, hvort sem það eru sjóðir
sveitarfélaga eða ríkis, verður að gera þá kröfu að hverri krónu sé velt. Alltaf.
Í öllum verkefnum. Það munar um hverja krónu, og um hverja milljón munar
svo sannarlega. Og auðvitað enn
meira um nokkur hundruð milljóna
króna framúrkeyrslu.
Eldri maður sem stendur mér
nærri þarfnast heimaþjónustu sem
rekin er af sveitarfélaginu. Hann fær
þjónustu þrisvar á dag og kvartar
sjaldan. Slæmt þykir honum þó þeg-
ar göngutúrar falla niður.
Áður en hann varð ósjálfbjarga
hafði hann fyrir sið að ganga sér til
heilsubótar daglega. Enda vill hann
eins og flestir huga að heilsunni, og
göngutúrar eru þekkt, vel rann-
sökuð og viðurkennd heilsubót.
Nú, eftir að hann varð háður þjón-
ustu sveitarfélagsins, eru göngu-
túrarnir meiri munaður. Hann getur
ekki lengur farið einn í göngutúra, heldur þarf hann að hafa einhvern sér til
aðstoðar. Þjónustan er þannig skipulögð af sveitarfélaginu að göngutúrum er
hægt að koma við tvisvar í viku. Kerfið býður ekki upp á meira einhverra
hluta vegna. Stundum falla göngutúrarnir niður, ef mönnun er ábótavant eða
illa stendur á. Þá er þetta talið nógu mikill munaður til að skera burt, ekki
nauðsynleg þjónusta. Ferðum fækkað niður í eina eða jafnvel enga á viku.
Göngutúrar hvern dag vikunnar væru víst of mikið til að biðja um.
Ein af ástæðum þess að fólk reiðist þegar fréttist af bruðli með sameigin-
lega sjóði, eins og kaupum á innfluttum stráum, er að við þekkjum öll dæmi
um það sem gera mætti betur. Ef þarf endilega að bruðla, má ég þá frekar
biðja um bruðl með göngutúra handa þeim sem þurfa á þeim að halda, bruðl
með bakkamatinn handa eldra fólki sem nýtir heimaþjónustu og jafnvel bara
meira bruðl með peninga sem gætu farið í að greiða fólkinu sem sinnir heima-
þjónustu mannsæmandi laun. Einhverrra hluta vegna virðist alltaf hægt að
passa upp á peningana þegar eldra fólk og þeir sem veikir eru fyrir eru ann-
ars vegar. Mikið væri nú fínt ef einhvern tímann væri hægt að bruðla í rétta
átt, ef þarf að bruðla með almannafé á annað borð.
Bragginn góði í
Nauthólsvík.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Meira bruðl, takk!
Pistill
Eyrún
Magnúsdóttir
eyrun@mbl.is
’Þegar verið að taka fé úr sameiginlegumsjóðum, hvort sem þaðeru sjóðir sveitarfélaga
eða ríkis, þá verður að
gera þá kröfu að hverri
krónu sé velt. Alltaf.
Í öllum verkefnum.
Ólafur Þór Magnússon
Landakotskirkja.
SPURNING
DAGSINS
Hver er
fallegasta
bygging á
Íslandi?
Freyja Huginsdóttir
Bessastaðakirkja. Ég á heima á Álfta-
nesi og foreldrar mínir giftu sig þar.
Gísli Sigurðsson
Hallgrímskirkja.
Kolbrá Kría Birgisdóttir
Akureyrarkirkja. Hún er svo sér-
stök.
Ritstjóri Davíð Oddsson
Ritstjóri og framkvæmdastjóri Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri Karl Blöndal
Umsjón
Eyrún Magnúsdóttir,
eyrun@mbl.is
Prentun
Landsprent ehf.
Hádegismóum 2,
110 Reykjavík.
Sími 5691100
Útgáfufélag
Árvakur hf.,
Reykjavík.
Forsíðumyndina tók
Kristinn Magnússon
Pääru Oja er þekktur leikari í heimalandi sínu,
Eistlandi, en hann fer með eitt aðalhlutverkanna
í kvikmyndinni Undir halastjörnu sem byggist á
líkfundarmálinu svokölluðu. Oja fer með hlut-
verk Litháans sem tók að sér að flytja eiturlyf til
landsins en lést af völdum fíkniefnapakkninganna
sem hann hafði smyglað með því að gleypa þær.